• წინასიტყვაობა




წიგნი პირველი



• თავი პირველი - ჰონორატი, ფუნდის მონასტრის იღუმენი


• თავი მეორე - ლიბერტინი, იმავე მონასტრის ეკონომოსი


• თავი მესამე - მონაზონი, რომელიც იმავე მონასტერში მებაღე იყო


• თავი მეოთხე - ეკვიცი, რომელიც მონასტრის წინამძღვარი იყო ვალერიის ოლქში


• თავი მეხუთე - კონსტანტინე, წმიდა სტეფანეს ტაძრის მნათე


• თავი მეექვსე - ანკონის ეპისკოპოსი მარცელინი


• თავი მეშვიდე - ნონოზი, სარაქტის მთის მონასტრის ეკონომოსი


• თავი მერვე - ანასტასი - სუპენტონის მონასტრის წინამძღვარი


• თავი მეცხრე - ბონიფაცი, თერენტის ეპისკოპოსი


• თავი მეათე - ტუდერტის ეპისკოპოსი ფორტუნატე


• თავი მეთერთმეტე - ვალერიის ოლქის მკვიდრი მონაზონი მარტირი


• თავი მეთორმეტე - იმავე ოლქის პრესვიტერი სევეროსი




წიგნი მეორე



• თავი პირველი - სასწაული, რომელიც წმიდა ბენედიქტემ გატეხილ საცერზე აღასრულა


• თავი მეორე - ძლეული ხორციელი აღძვრის შესახებ


• თავი მესამე - მინის ჭურჭელი, რომელიც ჯვრის გამოსახვით დაიმსხვრა


• თავი მეოთხე - გონებაგაფანტული მონაზონი, რომელიც ცხონების გზას დაუბრუნდა


• თავი მეხუთე - წმიდა ბენედიქტეს ლოცვით მთის მწვერვალზე, კლდეში აღმოცენებული წყარო


• თავი მეექვსე - ცელი, რომელიც წყლის სიღრმიდან ტარს დაუბრუნდა


• თავი მეშვიდე - წმიდა ბენედიქტეს მოწაფე მავრი, რომელმაც წყალდაწყალ ისე იარა, რომ თვითონ არ იცოდა


• თავი მერვე - როგორ წაიღო ყვავმა შხამიანი პური


• თავი მეცხრე - წმინდანის ლოცვით აზიდული ქვა


• თავი მეათე - წარმოსახვითი ხანძარი


• თავი მეთერთმეტე - მონაზონი, რომელიც ჩამოქცეულმა კედელმა მოიყოლა და წმიდა ბენედიქტეს ლოცვით დაუბრუნდა სიცოცხლე


• თავი მეთორმეტე - მონაზვნები, რომელთაც საზრდელი სენაკის გარეთ მიიღეს


• თავი მეცამეტე - წმიდა მამამ შეიცნო, რომ მონაზონ ვალენტინიანეს ძმამ გზაში საჭმელი მიიღო


• თავი მეთოთხმეტე - მეფე ტოტილას თვალთმაქცობა, რომელიც წმინდანმა ამხილა


• თავი მეთხუთმეტე - წინასწარმეტყველება, რომელიც იმავე მეფე ტოტილასა და ქალაქ კანუზიუმის ეპისკოპოსის მიმართ გამოითქვა


• თავი მეთექვსმეტე - დემონისგან დროებით გათავისუფლებული კლერიკოსი


• თავი მეჩვიდმეტე - წინასწარმეტყველება მონასტრის დანგრევის შესახებ, რომელიც წმიდა მამამ გამოთქვა


• თავი მეთვრამეტე - გადამალული ჭურჭელი, რომლის შესახებ წმიდა მამამ სულით შეიტყო


• თავი მეცხრამეტე - დამალული ხელსახოცები, რომელთა შესახებ წმიდა ბენედიქტემ შეიტყო


• თავი მეოცე - მონაზვნის ამპარტავნული გულისთქმა, რომელიც წმიდა მამამ შეიცნო


• თავი ოცდამეერთე - ორასი საწყაო ფქვილი, რომელიც შიმშილობის დროს წმიდა მოსაგრის სენაკთან აღმოაჩინეს


• თავი ოცდამეორე - ტერაცინის მონასტრის აგება, როგორც ამის შესახებ ხილვაში ემცნო წმიდა ბენედიქტეს


• თავი ოცდამესამე - ორი ენკრატისი (მონაზონი დედები), რომლებიც სიკვდილის შემდგომ წმიდა ბენედიქტეს მიერ ევქარისტიაზე აღვლენილი ლოცვით ეკლესიის წიაღში იქნენ დაბრუნებულნი


• თავი ოცდამეოთხე - ყრმა მონაზონი, რომელსაც დაკრძალვის შემდეგ მიწა განაგდებდა


• თავი ოცდამეხუთე - მონაზონი, რომელსაც მონასტრიდან გასვლის შემდეგ ურჩხული შეხვდა.


• თავი ოცდამეექვსე - კეთრისგან განკურნებული ყრმა


• თავი ოცდამეშვიდე - ოქროს მონეტები, რომლებიც მოვალემ სასწაულებრივად აღმოაჩინა


• თავი ოცდამერვე - მინის ჭურჭელი, რომელიც ქვაზე დაენარცხა და არ დაიმსხვრა


• თავი ოცდამეცხრე - ზეთით ავსებული ცარიელი კასრი


• თავი ოცდამეათე - დემონისგან დახსნილი მონაზონი


• თავი ოცდამეთერთმეტე - შეკრული გლეხი, რომელიც წმინდანის შეხედვით ღვედებისაგან გათავისუფლდა


• თავი ოცდამეთორმეტე - მიცვალებულის მკვდრეთით აღდგენა


• თავი ოცდამეცამეტე - სასწაული, რომელიც წმიდა ბენედიქტეს დამ, სქოლასტიკამ, აღასრულა


• თავი ოცდამეთოთხმეტე - დის სული, რომელიც წმიდა ბენედიქტემ სხეულიდან გასვლის ჟამს იხილა


• თავი ოცდამეთხუთმეტე - მთელი ქვეყნიერება, რომელიც წმინდანს თვალწინ წარმოუდგა, და ქალაქ კაპუის ეპისკოპოს გერმანეს სულის შესახებ


• თავი ოცდამეთექვსმეტე - ბენედიქტეს მიერ მონაზონთათვის დაწერილი განწესება


• თავი ოცდამეჩვიდმეტე - ბენედიქტეს აღსასრული, რომელიც ძმების წინაშე თვითონ იწინასწარმეტყველა


• თავი ოცდამეთვრამეტე - გონებაშერყეული დედაკაცი, რომელიც მღვიმეში განიკურნა




წიგნი მესამე



• თავი პირველი - პოლანის ეპისკოპოსი პავლინი


• თავი მეორე - წმიდა პაპი იოანე


• თავი მესამე - წმიდა პაპი აღაპიტე


• თავი მეოთხე - მედიოლანის ეპისკოპოსი დაცი


• თავი მეხუთე - კანუზის ეპისკოპოსი საბინი


• თავი მეექვსე - ნარნის ეპისკოპოსი კასი


• თავი მეშვიდე - ფუნდის ეპისკოპოსი ანდრია


• თავი მერვე - აკვინიუმის ეპისკოპოსი კონსტანცი


• თავი მეცხრე - ლუკის ეპისკოპოსი ფრიგდიანე


• თავი მეათე - ქალაქ პიაჩენცას ეპისკოპოსი საბინი


• თავი მეთერთმეტე - პოპულენის ეპისკოპოსი ქერბონი


• თავი მეთორმეტე - უტრიკულას ეპისკოპოსი ფულგენცი


• თავი მეცამეტე - პერუზის ეპისკოპოსი ჰერკულანი


• თავი მეთოთხმეტე - ღმრთის მონა ისააკი


• თავი მეთხუთმეტე - ღმრთის მონანი - ევტიქი და ფლორენცი


• თავი მეთექვსმეტე - მარსის მთის მონაზონი მარტინი


• თავი მეჩვიდმეტე - არგენტარის მთის მონაზონი, რომელმაც მიცვალებული მკვდრეთით აღადგინა


• თავი მეთვრამეტე - მონაზონი ბენედიქტე


• თავი მეცხრამეტე - ვერონელ მღვდელმოწამე ზენონის ტაძარი


• თავი მეოცე - სტეფანე, ვალერიის ოლქის პრესვიტერი


• თავი ოცდამეერთე - ენკრატისი, რომელმაც ერთი სიტყვით იხსნა ადამიანი ბოროტი სულისგან


• თავი ოცდამეორე - ვალერიის ოლქის პრესვიტერი, რომელმაც ქურდი თავის სამარესთან შეაჩერა


• თავი ოცდამესამე - პრენესტის მთის წინამძღვარი და მისი პრესვიტერი


• თავი ოცდამეოთხე - მნათე თეოდორე, რომელიც რომში, წმიდა მოციქულ პეტრეს ტაძარში მსახურობდა


• თავი ოცდამეხუთე - აკონცი, წმიდა მოციქულ პეტრეს იმავე ტაძრის მნათე


• თავი ოცდამეექვსე - განდეგილი მინა


• თავი ოცდამეშვიდე - ორმოცი გლეხი, რომლებიც ლონგობარდებმა იმის გამო დახოცეს, რომ ნაკერპავის ჭამაზე უარი თქვეს


• თავი ოცდამერვე - ტყვეები, რომლებიც იმისთვის დახოცეს, რომ თხის თავს არ სცეს თაყვანი


• თავი ოცდამეცხრე - დაბრმავებული არიოზელი ეპისკოპოსი


• თავი ოცდამეათე - არიოზელთა ტაძარი რომში, რომელიც მართლმადიდებელთათვის იკურთხა


• თავი ოცდამეთერთმეტე - ვესტგუთების მეფე ლიუვიჰილდის ძე, მეფე ჰერმინიჰილდი, რომელიც მამამ კათოლიკე (საყოველთაო, ანუ მართლმადიდებლური) სარწმუნოების გამო მოკლა


• თავი ოცდამეთორმეტე - აფრიკელი ეპისკოპოსები, რომლებიც თავისუფლად ლაპარაკობდნენ მიუხედავად იმისა, რომ ბარბაროსმა არიოზელებმა მათ ენები ამოკვეთეს კათოლიკე სარწმუნოების დაცვისათვის


• თავი ოცდამეცამეტე - ღმრთის მონა ელეფთერი


• თავი ოცდამეთოთხმეტე - რამდენი სახის გულშემუსვრილება არსებობს?


• თავი ოცდამეთხუთმეტე - ამანცი, ტუსციის ოლქის პრესვიტერი


• თავი ოცდამეთექვსმეტე - სირაკუზის ეპისკოპოსი მაქსიმიანე


• თავი ოცდამეჩვიდმეტე - სანკტულა, ნურსიის ოლქის პრესვიტერი


• თავი ოცდამეთვრამეტე - ფერენტის ეპისკოპოს რედემპტის ხილვა




წიგნი მეოთხე



• თავი პირველი - ხორციელ ადამიანებს მარადიული და სულიერი არ სწამთ, იმიტომ, რომ გამოცდილებით არ იციან ის, რაც სულიერის შესახებ სმენიათ


• თავი მეორე - რწმენა ურწმუნოსაც აქვს


• თავი მესამე - სამგვარი ცოცხალი სულის შესახებ


• თავი მეოთხე - სოლომონის სიტყვები: კაცის და პირუტყვის ხვედრი (აღსასრული) ერთია


• თავი მეხუთე - არსებობს თუ არა სული, თუკი სხეულიდან გასვლის ჟამს მისი ხილვა შეუძლებელია?


• თავი მეექვსე - როგორც სხეულში მყოფი სულის სიცოცხლე შეიცნობა ასოთა მოძრაობით, ასევე წმინდანის სხეულის სიკვდილის შემდეგ სულის სიცოცხლე სასწაულთა აღსრულებით შეიცნობა


• თავი მეშვიდე - სულის სხეულიდან გასვლის შესახებ


• თავი მერვე - მონაზონ სპეციოზის სულის გასვლა


• თავი მეცხრე - ერთი ტუსაღის სულის შესახებ


• თავი მეათე - წინამძღვარ სპესის სულის განტევების შესახებ


• თავი მეთერთმეტე - ნურსიელი პრესვიტერის სულის განტევების შესახებ


• თავი მეთორმეტე - ქალაქ რეათის ეპისკოპოს პრობის სულის შესახებ


• თავი მეცამეტე - ღმერთის მსახურ გალას აღსასრული


• თავი მეთოთხმეტე - დამბლადაცემულ სერვულას აღსასრული


• თავი მეთხუთმეტე - ღმრთისმსახურ რომულას აღსასრული


• თავი მეთექვსმეტე - მონაზონ თარსილას აღსასრული


• თავი მეჩვიდმეტე - ყრმა მუზას აღსასრული


• თავი მეთვრამეტე - ზოგიერთ ყრმას მშობლები ცუდი აღზრდით ცათა სასუფევლის კარს უკეტავენ; ღმრთის მგმობი ყრმის შესახებ


• თავი მეცხრამეტე - ღმრთისმოსავი მოსაგრის, სტეფანეს, აღსასრული


• თავი მეოცე - სულის დამსახურება ზოგჯერ ცხადად გამოჩნდება არა აღსასრულის ჟამს, არამედ სიკვდილის შემდეგ


• თავი ოცდამეერთე - წინამძღვარ ვალენტის ორი მონაზონი


• თავი ოცდამეორე - იღუმენ სურანის აღსასრული


• თავი ოცდამესამე - მარსიის ეკლესიის დიაკვნის აღსასრული


• თავი ოცდამეოთხე - ბეთილში გაგზავნილი წმიდა მოსაგრის აღსასრული


• თავი ოცდამეხუთე - მიიღებიან თუ არა ზეცაში მართალთა სულები სხეულთა მკვდრეთით აღდგომამდე?


• თავი ოცდამეექვსე - როგორ წინასწარმეტყველებენ მომაკვდავი ადამიანები? მონაზვნები - გერონტი და მელეტი და ყრმა არმენტარი


• თავი ოცდამეშვიდე - მმართველ ფელიქსის აღსასრული


• თავი ოცდამერვე - გვმართებს ვირწმუნოთ, რომ როგორც სრულყოფილთა სულები ზეცაში მკვიდრობენ, ასევე ცოდვილთა სულები სხეულთან გაყრის შემდეგ ჯოჯოხეთში მკვიდრდებიან


• თავი ოცდამეცხრე - როგორ წარმოვიდგინოთ, რომ უსხეულო სულები ნივთიერ ცეცხლში არიან შემწყვდეულნი?


• თავი ოცდამეათე - არიოზელი მეფე თეოდორიკეს აღსასრული


• თავი ოცდამეთერთმეტე - რეპარატის აღსასრული


• თავი ოცდამეთორმეტე - კურიალის აღსასრული, რომლის საფლავიც დაიწვა


• თავი ოცდამეცამეტე - შეიცნობენ თუ არა კეთილი ადამიანები ერთმანეთს ცათა სასუფეველში და ბოროტები - ბოროტებს ჯოჯოხეთში?


• თავი ოცდამეთოთხმეტე - ღმრთისმოსავი კაცი, რომელმაც სიკვდილის ჟამს წინასწარმეტყველები იხილა


• თავი ოცდამეთხუთმეტე - ერთმანეთისთვის უცნობ ადამიანთა სულები, რომელთაც ერთნაირი სასჯელი მოელით ცოდვებისათვის ან ერთნაირი ჯილდო - სათნოებებისათვის, ცნობენ ერთმანეთს სიკვდილის ჟამს; იოანესა და ურსის, ევმორფისა და სტეფანეს აღსასრული


• თავი ოცდამეთექვსმეტე - სულების შესახებ, რომლებიც თითქოს სხეულიდან მხოლოდ მოჩვენებითად გადიან; მონაზონ პეტრეს გარდაცვალება და გაცოცხლება, სტეფანეს სიკვდილი და მკვდრეთით აღდგომა; ერთი მეომრის ხილვა


• თავი ოცდამეჩვიდმეტე - რას ნიშნავს სახლის აგება მშვენიერ ადგილზე. დეუსდედიტი, რომლის სახლი, ხილვის თანახმად, მხოლოდ შაბათობით შენდებოდა. სოდომელთა სასჯელის შესახებ


• თავი ოცდამეთვრამეტე - ჯერ კიდევ სხეულში მყოფი სულები მომავალ სასჯელს ნაწილობრივ ხედავენ; ყრმა თეოდორეს შესახებ; ქრისაორისა და იკონიელი მონაზვნის აღსასრული



• თავი ოცდამეცხრამეტე


• თავი მეორმოცე - დიაკვან პასხაზის სულის შესახებ


• თავი ორმოცდამეერთე - რატომ გვეცხადება ბოლო დროს სულების შესახებ ბევრი რამ, რაც აქამდე ცნობილი არ იყო?


• თავი ორმოცდამეორე - სად უნდა ვიგულისხმოთ ჯოჯოხეთი?


• თავი ორმოცდამესამე - ჯოჯოხეთის ცეცხლი ერთია, თუ - სხვადასხვაგვარი?


• თავი ორმოცდამეოთხე - ცეცხლოვან გეენიაში ჩაგდებული ცოდვილები მარადიულად დაიწვებიან?


• თავი ორმოცდამეხუთე - რატომ ეწოდება სულს უკვდავი, როდესაც ცნობილია, რომ მას სიკვდილი აქვს მისჯილი?


• თავი ორმოცდამეექვსე - წმიდა მოღვაწე, რომელიც სიკვდილის ჟამს ძრწოდა


• თავი ორმოცდამეშვიდე - ზოგიერთს სიკვდილის შიშის დასაძლევად გამოცხადებანი განამტკიცებს; მონაზონთა - ანტონის, მერულასა და იოანეს შესახებ


• თავი ორმოცდამერვე - თვალყური უნდა ვადევნოთ თუ არა სიზმრებს და რამდენგვარი სიზმარი არსებობს?


• თავი ორმოცდამეცხრე - ადამიანი, რომელსაც სიზმარში ხანგრძლივი სიცოცხლე აღუთქვეს, მაგრამ მოკლე ხანში აღესრულა


• თავი ორმოცდამეათე - სასარგებლოა თუ არა მიცვალებულის სულისთვის სხეულის ტაძარში დაკრძალვა?


• თავი ორმოცდამეთერთმეტე - წმიდა ლავრენტის ტაძარში დაკრძალული ენკრატისი, რომელიც ტაძრის მცველს გამოცხადებაში ნახევრად დამწვარი სხეულით ეჩვენა


• თავი ორმოცდამეთორმეტე - პატრიც ვალერიანეს დაკრძალვა


• თავი ორმოცდამეცამეტე - ვალენტინის სხეულის შესახებ, რომელიც დაკრძალვის შემდეგ ტაძრიდან გამოტანილ იქნა


• თავი ორმოცდამეთოთხმეტე - ტაძარში დაკრძალული მღებავის სხეული იქ ვეღარ ნახეს


• თავი ორმოცდამეთხუთმეტე - რამ შეიძლება მოუტანოს სარგებლობა მიცვალებულთა სულებს? ცენტუმცელელი პრესვიტერისა და მონაზონ იუსტის სულის შესახებ


• თავი ორმოცდამეთექვსმეტე - ნარნის ეპისკოპოს კასის ცხოვრება და აღსასრული


• თავი ორმოცდამეჩვიდმეტე - მტრების მიერ დატყვევებული კაცი, რომელსაც მისთვის აღსრულებული მსხვერპლშეწირვის შემდეგ ბორკილები დასცვივდა; მესაჭე ბარაკი, რომელიც ხომალდის დაღუპვისას უსისხლო მსხვერპლშეწირვამ იხსნა


• თავი ორმოცდამეთვრამეტე - მაცხოვნებელი მსხვერპლის ძალა და საიდუმლო


• თავი ორმოცდამეცხრამეტე - გულის შემუსვრილებისათვის წმიდა საიდუმლოს შეწირვის ჟამს და გონების სიფხიზლისათვის ზიარების შემდგომ


• თავი მესამოცე - სხვათა ცოდვების მიტევებისთვის, რომ ჩვენც შეგვენდოს ჩვენი ცოდვები

თარგმნა თამარ ერისთავმა

თარგმანი შესრულებულია წიგნიდან:
Святого отца нашего Григория Двоеслова епископа Римского
"Собеседования о жизни италийских отцов и о безсмертии души". М. 1996
გამოყენებულია აგრეთვე წმ. ეფთვიმე ათონელისეული თარგმანი
თბილისი, 2006