წმიდა ანდრია კესარიელი
იოანეს გამოცხადების განმარტება

9

მოციქულისაჲ.(1-5) და ვითარცა მეხუთემან ანგელოზმან დასცა საყჳრსა, და ვიხილე ვარსკულავი, რომელი გარდამოვარდა ზეცით ქუეყანად, და მიეცა მას კლიტჱ ჯურღმულისა მის უფსკრულისაჲ. და აღჴდა კუამლი ჯურღმულისა მისგან, ვითარცა კუამლი ცეცხლისა მოტყინარისაჲ, და დაბნელდა მზჱ და ჰაერი კუამლისა მისგან ჯურღმულისა. და კუამლისა მისგან გამოვიდეს მკალნი ქუეყანად. და მიეცა მათ ჴელმწიფებაჲ, ვითარცა აქუს ჴელმწიფებაჲ ღრიაკალთა ქუეყანისათა. და ითქუა მათდა მიმართ, რაჲთა არა ავნონ თივასა ქუეყანისასა, არცა ყოველსა მწუანვილსა, არცა ხეთა, არამედ კაცთა, რომელთა არა აქუს ბეჭედი ღმრთისაჲ შუბლთა ზედა მათთა. და მიეცა მათ, რაჲთა არა მოკლნენ იგინი, არამედ რაჲთა ტანჯნენ იგინი ხუთ თთუე. და ტანჯვაჲ მათი, ვითარცა ტანჯვაჲ ღრიაკალისაჲ, რაჟამს უცის კაცსა.

თარგმანი. ვარსკულავად გულისჴმა-ვჰყოფთ ანგელოზსა, რომელი გარდამოვიდეს განჴსნად ბოროტთა მათ ეშმაკთა, რომელნი უფალმან შეკრნა განკაცებითა თჳსითა, რაჲთა უწინარჱს აღსასრულისა ქმნენ საქმენი მათნი და მიერითგან უკუნისამდე იტანჯებოდინ. ხოლო კუამლი არს ბრძოლათა მათთა სიბნელჱ, რომელთა მიეცემის ჴელმწფიებაჲ ტანჯვად კაცთა. ხოლო მზისა და ჰაერთა დაბნელებაჲ წარწყმედულთა მათ კაცთა სულისა დაბნელებასა მოასწავებს. და მკალთა მათ მსგავსად ღრიაკალთა კბენაჲ მოასწავებს, ვითარმედ ცოდვისა აღსასრულსა შინა დამალულ არს სულისა სიკუდილი, რომელი მოიწევის მათ ზედა, რომელნი მადლითა სულისა წმიდისაჲთა არა დაბეჭდულ იყვნენ. და ხუთსა თუესა ტანჯვისასა სიმოკლესა მას ჟამისასა იტყჳს, რამეთუ, უკუეთუმცა არა შემოკლდეს დღენი იგი, არამცა განერა ყოველი ჴორციელი, ვითარცა უფალი იტყჳს.

მოციქულისაჲ.(6) და მათ დღეთა შინა ეძიებდენ კაცნი სიკუდილსა და ვერ პოვონ, და სუროდის სიკუდილად, და ივლტოდის სიკუდილი მათგან.

თარგმანი. და ამათცა სიტყუათა მიერ გარდამატებულებასა მას ტანჯვისასა ვსცნობთ, რაჲთა ესრჱთ მრავალთა მათ ჭირთაგან მოუძლურდეს კაცთა ცოდვაჲ, ვითარცა ჭირთა მათ მიზეზი.

მოციქულისაჲ.(7-9) და მსგავსებაჲ იგი მკალთაჲ მათ ესევითარი იყო: მსგავს იყვნეს ცხენთა, განმზადებულთა ბრძოლად. და თავთა ზედა მათთა, ვითარცა გჳრგჳნნი ოქროჲსანი, და პირნი მათნი, ვითარცა პირნი კაცთანი. და აქუნდა თმები, ვითარცა თმანი დედათანი, და კბილნი მათნი ვითარცა ლომთანი იყვნეს. და აქუნდა ჯაჭუები, ვითარცა ჯაჭუები რკინისაჲ.

თარგმანი. რამეთუ ეშმაკნი მზა არიან ჩუენდა ბრძოლად და გჳრგჳნნი ოქროჲსანი არიან, რომელთა ჩუენ დავადგამთ თავთა მათთა, რაჟამს ვიძლეოდით მათგან და ვიქმოდით ნებასა მათსა. და თმანი იგი დედათანი სახე არიან მათისა მის სიძვისა და გულის-თქუმათა მიმართ საძაგელთა მოსწრაფედ მიზიდვისა ჩუენისა. და ლომის-სახენი კბილნი სახე არიან კაცის-მკლველობისა მათისა, ხოლო ჯაჭუები – გულ-ფიცხელობისა.

მოციქულისაჲ.(9-12) და ჴმაჲ ფრთეთა მათთაჲ ვითარცა ჴმაჲ ეტლთა ცხენთა მრავალთაჲ, რომელნი რბიოდიან ბრძოლად. და აქუს კუდები, მსგავსი ღრიაკალთაჲ, და საწერტელები. და კუდებითა მათითა აქუს ჴელმწიფებაჲ ვნებად კაცთა ხუთ თთუე. და აქუს მათ ზედა მეუფედ ანგელოზი იგი უფსკრულისაჲ. სახელი მისი ებრაელებრ: ავადონ და ბერძლებრ: აპოლიონ. ვაებაჲ იგი ერთი წარჴდა. აჰა მოვლენ ორნიღა.

თარგმანი. ფრთენი მათნი ამისთჳს მსგავს ეტლთა ბრძოლისათა არიან, რამეთუ მალე და მაღლით გუებრძვიან, ვითარცა წინაწარმეტყუელი იტყჳს. ხოლო კუდთა მათთა ღრიაკალთა მსგავსებაჲ სახჱ არს ცოდვისა აღსასრულისაჲ, რომელსა შინა არს სიკუდილი სულისაჲ, რომლისა მიერ მოიწევის ხუთისა თთჳსა ბრძოლაჲ კაცთა ზედა ხუთთა მათთჳს საცნობელთა, რომელთა მიერ შევალს ცოდვაჲ, და სიკუდილისათჳს ჟამისა მის. ხოლო მეუფესა მათსა ეშმაკსა გულისჴმა-ვჰყოფთ, რომელსა ეწოდების ავადონ ებრაელებრ და ბერძლებრ აპოლიონ, რომელ არს წარმწყმედელ, რამეთუ იგი არს წარმწყმედელი კაცთაჲ. და ამისთჳსცა უკუეთუ მას დავემორჩილნეთ, გჳქადებს სხუათაცა ვაებათა.

მოციქულისაჲ.(13-16) შემდგომად ამისა მეექუსემან ანგელოზმან დასცა საყჳრსა, და მესმა ჴმაჲ ერთი ოთხთა მათ რქათაგან საკურთხეველისა მის ოქროჲსათა, რომელ არს წინაშე ღმრთისა, რომელი ეტყოდა მეექუსესა მას ანგელოზსა, ვითარმედ: რომელსა-ეგე გაქუს საყჳრი, განჴსნენ ოთხნი იგი ანგელოზნი, რომელნი შეკრულ არიან მდინარესა მას ზედა ევფრატსა. და განიჴსნნეს ოთხნი იგი ანგელოზნი, რომელნი განმზადებულ არიან ჟამისათჳს და დღისა და თჳსა და წელიწდისა, რაჲთა მოსრან მესამედი კაცთაჲ. და რიცხჳ მჴედრობათა მათ ცხენთაჲ ბევრნი ბევრთანი, მესმა რიცხჳ მათი.

თარგმანი. ესენიცა ბოროტნი ეშმაკნი არიან, რომელნი შეიკრნეს ქრისტჱს მიერ და მათისა განჴსნისა ბრძანებაჲ გამოვალს ზეცისა საკურთხეველისაგან, რომლისა სახჱ იყო კარავი იგი საწამებელი, რაჲთა მათ აღძრნენ წარმართნი, რაჲთა გამოცდილნი და მონანი ღმრთისანი გამოჩნდენ და რომელნიცა ცოდვილნი არიან, აქაჲთცა იტანჯნენ, რაჲთა მუნ აღუსუბუქდესრე. ხოლო უკუეთუ ევფრატსა ზედა შეკრულ არიან, არა საკჳრველ არს, რამეთუ სადაცა უფალსა ენება თითოეულთა ადგილთა, შეიკრნეს ვიდრე ჟამადმდე, რაჲთა მერმე, რაჟამს სრულიად აღასრულონ კაცთა ბრძოლაჲ, დაისაჯნენ საუკუნესა მას ცეცხლსა. და ნუუკუე ამისთჳსცა აჴსენა ევფრატი, რამეთუ მათ კერძოთაგან მოვალს ანტე. ხოლო სიმრავლისათჳს ეშმაკთაჲსა არა საძაგელ არს, რამეთუ ყოველნი წმიდანი იტყჳან, ვითარმედ სავსე არიან მათგან ჰაერნი.

მოციქულისაჲ.(17-19) და ესრჱთ ვიხილენ ცხენნი იგი ხილვითა, და მსხდომარეთა მათ ზედა აქუნდა ჯაჭუები ცეცხლისა და ვაკინთისა და წუმწუბისა სახენი; და თავნი ცხენთანი, ვითარცა თავნი ლომთანი; და პირთა მათთაგან გამოვალს ცეცხლი და კუამლი და წუმწუბაჲ. სამთა ამათ წყლულებათაგან მოსწყდა მესამედი კაცთაჲ – ცეცხლისაგან და კუამლისა და წუმწუბასა, რომელ გამოვიდოდა პირთაგან მათთა. რამეთუ ჴელმწიფებაჲ იგი ცხენთაჲ მათ პირთა შინა მათთა არს და კუდთა, რამეთუ კუდნი მათნი მსგავს არიან გუელთა, და აქუს თავები და მით ავნებენ.

თარგმანი. ცხენად უმცირჱსთა ეშმაკთა იტყჳს და ზედა მსხდომელად – უმთავრჱსთა მათთა. ხოლო ცეცხლისა და ვაკინთისა და წუმწუბისა სახჱ ჯაჭუები ჰაერისა მსგავსსა მას ბუნებასა მათსა და სულთა დამწუველსა გონებასა იტყჳს და თავნი ლომთანი და მათი იგი მჴედრობაჲ კაცის-მკლველობაჲ არს. და პირთა მათთაგან კუამლითურთ და წუმწუბით გამომავალი ცეცხლი სახჱ არს ბოროტთა და სულისა დამწუველთა გულის-სიტყუათაჲ, რომელთა მოგჳვლენენ. ხოლო კუდნი მსგავს არიან ჭეშმარიტად გუელთა, რამეთუ აღსასრული ცოდვათაჲ სიკუდილი არს სულისაჲ.

მოციქულისაჲ.(20-21) და სხუათა მათ კაცთა, რომელნი არა მოიკლნეს ამათ წყლულებათაგან, არა შეინანეს მათ საქმეთაგან ჴელთა მათთაჲსა, რაჲთამცა არა თაყუანის-სცემდეს ეშმაკთა და კერპთა ოქროჲსა და ვეცხლისა და ქვისა და შეშისათა, რომელთა ვერცა ხედვად ძალ-უც, ვერცა სმენად, ვერცა სლვად. და არა შეინანეს კაცის მკლველობათა მათთაგან, არცა სიძვისა, არცა მწამლველობისა, არცა მპარვობათა მათთაგან.

თარგმანი. ესე ყოველი პირველ თქუმულთაჲ მსგავსი არს, რამეთუ რომელნიცა განერნესო ბოროტთა მათ წყლულებათაგან, არავე შეინანეს, მათ ზედა მოიწინენ ტანჯვანი იგი ბოროტნი.

წინა - სარჩევი - შემდეგი