"კლარჯული მრავალთავი"

თხზულება ორმოცდამეთერთმეტე

1.     51. აგჳსტოსა იგ. კრებაჲ ბეთლემს, ოდეს მოციქულთა ღმრთისმშობელი სიონდ წარჰყვანდა.
    2.     საკითხავი, თქუმული იერემია წინაწარმეტყუელისაჲ, სახჱ კიდობნისაჲ ძუელისა და ახლისა შჯულისაჲ
    3.     „გიხაროდენ და მხიარულ იყავ ასული ეგე ედომისაჲ, რომელ დამკჳდრებულ ხარ ქუეყანასა, რამეთუ შენ ზედა განვიდეს სასუმელი უფლისაჲ“.
    4.     ამან იერემია სასწაული მოსცა ქურუმთა მათ ეგჳპტისათა, ვითარმედ კერპნი მათნი შეიძრნენ და დაეცნენ და შეიმუსრნენ მაცხოვარებისაგან ყრმისა,
    5.     რომელი ქალწულისაგან იშვა ბეთლემს, ქუაბსა შინა და ბაგასა მიიწვინა, რომლისაგან დღენდელად დღედმდე ღმრთეებრ ადიდებენ ყრმასა მას და პატივ-სცემენ ქალწულსა შობიერსა.
    6.     და ყრმაჲ იგი ბაგასა შთააწვნიან წლითი-წლად და თავყანის-სციან, რამეთუ მეორესა წელსა მოვიდეს მოგუნი იგი ბაბილონით, რაჟამს შთაეწვინა ყრმაჲ იგი ბაგასა.
    7.     და პტოლემეოს მეფჱ იკითხვიდა მიზეზსა ამას, ვითარმედ: რაჲსთჳს არს ესე ესრჱთ, რამეთუ ყრმაჲ ეგე გასრულებასა წელიწადისასა შთააწვინიან ბაგასა მას, რომელ არს ქუაბსა შინა?
    8.     და უთხრეს, ვითარმედ: მამათაგან მოცემულ არს საიდუმლოჲ წმიდისაგან წინაწარმეტყუელისა, რომელ მამათა ჩუენთა მოეცა და მოვედით მიწევნად ამის საიდუმლოჲსა.
    9.     ამან წინაწარმეტყუელმან იერემია პირველ წარტყუენვისა და მოოჴრებისა მის ტაძრისა წარიტაცა კიდობანი იგი შჯულისაჲ და რაჲცა იყო მას შინა და დაფარა იგი კლდესა შინა.
    10.     და წარვიდა უფალი სინაჲთ და ბრძანა შჯულისა დადებაჲ სიონს ძალითა ახლისა მადლისაჲთა, რაჲთა კაცთა დაუტევონ ძუელი იგი და მოვიდენ ახალსა მადლსა ახლისა ყრმისასა, რომელი უმამოდ ქალწულისაგან იშვა და ბაგასა მიიწვინა.
    11.     და თქუა წინაწარმეტყუელმან: სასწაული იყოს თქუენდა მოსლვისა მის მისისაჲ, მერმეთა მათ ყრმათაჲ აღსასრულსა სოფლისასა.
    12.     და კიდობანი ესე დაფარული არავინ გამოიღოს კლდისა მისგან, გარნა აჰრონ მღდელმან, ძმამან მარიამისმან, და მას შინა ფიცარნი არავინ განყვნეს და ვერცა ვინ წარიკითხნეს, გარნა მოსჱ შჩულისმდებელმან, რჩეულმან უფლისამან.
    13.     და აღდგომასა მკუდართასა პირველად კიდობანი იგი აღდგეს კლდისაგან და დაიდგას მთასა ზედა სინასა, რაჲთა აღესრულოს თქუმული იგი დავით წინაწარმეტყუელისაჲ,
    14.     რომელსა იტყჳს: „აღდეგ, უფალო, განსასუენებელად შენდა შენდა კიდობანის სიწმიდისა შენისაჲ“, რომელ არს წმიდაჲ ქალწული მარიამ, რომელი მიიცვალების ამიერ სოფლით წინაშე ღმრთისა, რომელსა დღეს წმიდანი მოციქულნი სიონს შინა შემურვისა გალობასა უღაღადებენ.
    15.     ესე დღეს ბეთლემით სიონდ წარიგზავნების და დღეს ქუეყანით ზეცად მიიცვალების და ყოველნი წმიდანი მისა შეკრბენ და მოელოდიან უფალსა და მტერსა მას ევლტოდიან, რომელსა ეგულების მოსრვაჲ მათი.
    16.     ხოლო კლდესა მას არს ბეჭჱდი ღმრთისა ჩუენისაჲ, დაბეჭდული ყოველთა წინაწარმეტყუელთაჲ და ვერვის ჴელ-ეწიფების მიახლებად და გამოღებად მისა.
    17.     რამეთუ დამარხულ არს იგი მუნ ჟამამდე და იქმნა სახჱ, ვითარცა საწერელი რკინისაჲ.
    18.     და ღრუბელი ნათლისაჲ ჰფარავს სახლსა მას, სადა-იგი დგას კიდობანი იგი, და არავინ იცის ადგილი იგი, არცა აღმოკითხვად ვის ჴელ-ეწიფების უკუნისამდე.
    19.     ადგილი იგი უდაბნოსა ადგილსა არს და არავინ იყოფვის მის არესა კაცთაგანი.
    20.     და პირველად კიდობანი იგი იქმნა შორის ორთა მთათა, სადა-იგი შჯულისმდებელი ისრაჱლისაჲ მოსჱ ჰმარხავს.
    21.     და ღამე ყოველ ნათლისაჲ ღრუბელი ზედა დგას ადგილსა მას მსგავად სახისა მის პირველისაჲ და არა დასცხრეს მადლი იგი ღმრთისაჲ შჯულისაგან.
    22.     და ამისთჳს მოსცა ღმერთმან იერემიას, რაჲთა აღსასრული საიდუმლოჲსაჲ მისისაჲ მანვე ყოს, რამეთუ იყო ნეტარი იერემია, თანაზიარ მოსჱსა და აჰრონისა და ერთად არიან ვიდრე აქამდე.
    23.     რამეთუ იერემიაცა მღდელთა მათგანი არს პირველთაჲ, რომელთა კიდობანი იგი სახედ ქალწულისა გამოსახჱს,
    24.     რომელსა შინა საიდუმლოჲ დაფარული აქუნდა: ტაკუკი იგი ოქროჲსაჲ და ფიცარნი იგი ქვისანი დაწერილნი თითითა ღმრთისაჲთა, რომლისაჲ არს სახელი მისი უცვალებელი საუკუნითგან უკუნისამდე.

წინა თავი სარჩევი შემდეგი თავი