ქვრივი მამაკაცის ლოცვა

უფალო იესუ ქრისტე, ყოვლისმპყრობელო, სალმობიერითა და შემუსვრილითა გულითა გევედრები: განუსვენე სულსა მიცვალებულისა მჴევლისა შენისა (სახელი) სასუფეველსა შინა ზეცათასა.

მეუფეო ყოვლისმპყრობელო, შენ აკურთხე მეუღლეობაჲ მამაკაცისაჲ და დედაკაცისაჲ, რაჟამს სთქუ: „არა კეთილ არს ყოფად კაცისა ამის მარტოსა, უქმნეთ მაგას შემწე მსგავსი მაგისი“; შენ მიერ იკურთხა შეერთებაჲცა ესე ჩუენი მსგავსად სულიერისა შეერთებისა ქრისტესი და ეკლესიისა.

მრწამს, უფალო, და აღვიარებ, ვითარცა აკურთხე შენ მეუღლეობრივი შეერთებაჲ ჩემი და მჴევლისა შენისაჲ (სახელი), ეგრეთვე ყოვლადბრძნითა და სახიერებითა განგებულებითა შენითა ინებე განშორებაჲ ჩემი მჴევლისა მისგან, რომელი-იგი ნებითა შენითა შემწე და მეგზურ იყო ცხორებისა ჩემისაჲ. მოვიდრეკ მუჴლთა ჩემთა წინაშე ნებისა შენისა მჴევლისა შენისათჳს და გულსმოდგინედ გევედრები: მიიღე ლოცვაჲ ესე ჩემი მჴევლისა შენისათჳს (სახელი) და მიუტევე მას რაჲცა რაჲ სცოდა სიტყჳთ, საქმით, გონებით, მეცნიერებით და უმეცრებით, უკუეთუ შეიყუარა მან ჴრწნადი ესე უმეტეს უჴრწნელისა, უკუეთუ უმეტეს ჰზრუნვიდა შუენიერებისათჳს შესამოსელისა ჴორცთა მისთაჲსა, ვიდრე განსპეტაკებისათჳს სამოსელისა მის სულისა მისისაჲსა უკუეთუ არა იღუწიდა შვილთა თჳსთათჳს, ვითარცა ჯერ არს, უკუეთუ სიტყჳთ ანუ საქმით განარისხა ვინმე, უკუეთუ დრტჳნვიდა იგი მოყუასისა მიმართ მისისა, ანუ თუ განიკითხა ვინმე, ანუ თუ სხუა რაჲ-მე ბოროტი ქმნა, მიუტევე, უფალი, ყოველივე, ვითარცა სახიერ ხარ და კაცთმოყვარე, რამეთუ არა არს კაცი, რომელი ცხოვნდეს და არა ცოდოს. ნუ დასჯი მჴევალსა შენსა, რამეთუ შენივე დაბადებულ არს: ნუ მიაგებ მას, უფალო, ცოდვათა მისთაებრ, არამედ მოწყალე ექმენ და შეიწყალე იგი დიდითა წყალობითა შენითა.

გევედრები, უფალო, მომმადლე მე ძალი, რაჲთა დაუცხრომელითა ლოცვითა, ვიდრე აღსასრულამდე ცხორებისა ჩემისა ვითხოო შენ, მსაჯულისაგან ყოვლისა სოფლისა, შენდობაჲ შეცოდებათა მჴევლისა შენისათჳს (სახელი) და ვითარცა-იგი „დაადგ თავსა მისსა გჳრგჳნი ქვისა მისგან პატიოსნისა“ და გჳრგჳნოსან-ჰყავ იგი საწუთოსა ამას ზედა, ესრეთ გჳრგჳნოსან-ჰყავ იგი სამარადისოჲთა დიდებითა შენითა სასუფეველსა შინა შენსა ზეცათასა, სადა-იგი არს ყოველთა მოხარულთა მკჳდრობაჲ და ჴმაჲ წმიდათა მედღესასწაულეთა და ზატიკობაჲ სამარადისოჲ, რაჲთა ერთობით ადიდებდენ ყოვლადწმიდასა სახელსა შენსა მამით და სულით წმიდითურთ. ამინ.