მთავარი ლოცვანი ფსალმუნნი ახალი აღთქმა ძველი აღთქმა დაუჯდომლები პარაკლისები განმარტებები სხვადასხვა თემები წიგნის შესახებ
 

მრავალთავნი

 

"შატბერდის კრებული"

 

შატბერდის კრებული — X საუკუნის ცნობილი ქართული ხელნაწერის სახელწოდება.

 

1888 წელს ნიკო მარმა აღწერა წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ხელნაწერთა ის კოლექცია, რომელიც საოგადოებას დავით რექტორის ძმისშვილმა, მღვდელმა დიმიტრი ალექსი–მესხიშვილმა შესწირა. მათ შორის ყოფილა ის ხელნაწერიც, რომელიც დღეს „შატებრდის კრებულის“ სახელით არის ცნობილი. ნიკო მარის ნებართვის გარეშე კრებულის აღწერილობა გამოქვეყნებულა გაზეთ „ივერიაში“, 239–ე ნომერში. აღწერილობის გამოქვეყნებიდან მოკლე ხანში კრებულს წერილები და გამოკვლევები მიუძღვნეს თევდორე ჟორდანიამ, დიმიტრი ბაქრაძემ, ექვთიმე თაყაიშვილმა (სწორედ მან უწოდა კრებულს სახელწოდება „შატებრდის კრებული“), მოსე ჯანაშვილმა.


შატბერდის კრებული დღეს დაცულია საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრის S ფონდში (S-1141).


გადაწერის ადგილი და დრო


კრებული გადაწერილი უნდა იყოს შატბერდის ლავრაში, რომელიც გრიგოლ ხანძთელს აუშენებია ბაგრატ კურაპალატის შემწეობით. ხელნაწერი თარიღდება X საუკუნის 60–70-იანი წლებით. [1]გვ. 26


შედგენილობა:


"შატბერდის კრებული" წარმოადგენს სხვადასხვა წიგნებიდან ამოკრეფილ ეგზეგეტიკური, აგიოგრაფიული და საისტორიო ხასიათის თხზულებების კრებულს. კრებულის შედგენილობა ასეთია: