არქიმანდრიტი
რაფაელი (კარელინი)

ბიოგრაფია

საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის არქიმანდრიტი, სულიერი მწერალი, პუბლიცისტი, საეკლესიო მოდერნიზმისა და ეკუმენიზმის კრიტიკოსი, ერში რუსლან ნიკოლაევიჩ კარელინი დაიბადა თბილისში, ინჟინრისა და მასწავლებლის ოჯახში.

სკოლის დამთავრების შემდეგ, იგი ჩაირიცხა თპი– ს ფილოლოგიურ ფაკულტეტზე. ამ დროს მოხდა მისი სულიერი შემობრუნება - მიმართვა ღმერთისადმი.

მონაზვნობა და ღირსება

1954 წელს იგი ბერად აღკვეცეს და იმავე წელს იგი ხელდასხმულ იქნა იეროდიაკონად და მღვდელმონაზვნად. ხელდასხმიდან მალევე, იგი მსახურობდა სოფელ ილორში წმინდა დიდმოწამე გიორგის ტაძარში, ქალაქ ოჩამჩირესთან ახლოს. ილორის პერიოდში რაფაელი გარკვეული პერიოდის განმავლობაში, მრევლის თხოვნით ახდენდა ეშმაკეულების განწმედას და აფექტის მდგომარეობაში ავადმყოფთა საოცარმა ძალამ და მათ მიერ ქრისტიანობაში ყველაფრის სიძულვილმა აიძულა იგი დაფიქრებულიყო განსაკუთრებულ დემონურ რეალობაზე, რომელიც მტრულად განწყობილი იყო სინათლის ძალების მიმართ.

სოხუმამდე

მოგვიანებით იგი მსახურობდა სოხუმის გარეუბანში ფერისცვალების ეკლესიაში. სოხუმის პერიოდში მომავალი არქიმანდრიტი შეხვდა გლინსკის უხუცესის, არქიმანდრიტ სერაფიმეს (რომანცოვი) პირველ სულიერ მამას (კანონიზირებული 2010 წელს), რომელიც განთქმული იყო თავისი განსაკუთრებული სულიერი გამოცდილებით, ადამიანებისადმი მგრძნობელობით და ჭეშმარიტი სახარებისეული სიყვარულით. წმინდანმა განსაკუთრებული ხერხით იცოდა სიყვარულის შენიღბვა და ზრუნვა ზომიერი სიმძიმის მქონე ადამიანებისადმი და ამით მან თავი აარიდა არაგონივრულ თაყვანისმცემლებს საკუთარი თავისგან. ღირსი სერაფიმე ასევე ცნობილი იყო იმით, რომ 1961 წელს გლინსკის ერმიტაჟის დახურვის შემდეგ, სადაც ის 12 წელი მსახურობდა, ყირგიზეთში ის ცხოვრობდა განუწყვეტელი ლოცვით და უბრალო ქვა იყო მისი დასაჯდომი. მამა რაფაელი ასევე მჭიდროდ იცნობდა თეთრიწყაროს მიტროპოლიტ ზინობის (მაჟუგა), რომელიც კანონიზირებულ იქნა 2010 წელს, რომელიც ცნობილია იესოს ლოცვის სიყვარულით და რომელმაც მოახერხა მშფოთვარე ადმინისტრაციული საქმიანობის შერწყმა მუდმივ ლოცვასთან.

სასწავლო აქტივობები

1975 წლიდან ის ასწავლიდა სლავურ ენას მცხეთის სასულიერო სემინარიაში და დროებით ასრულებდა ინსპექტორის ფუნქციას.

1980-იან წლებში რაფაელმა მოინახულა რუსეთის წმინდა ადგილები, მონასტრები, განსაკუთრებით ფსკოვ-პეჩერსკის მონასტერი. მისი სულიერი მამა არის სქემიღუმენი საბა, რომლის კანონიზაციის დოკუმენტები ახლა გროვდება. სქემიღუმენმა საბამ მიიღო ტექნიკური განათლება და, ქარხანაში ინჟინრად მუშაობის შემდეგ, შევიდა მონასტერში, სადაც დროთა განმავლობაში მან მოიპოვა კაცის სახელი, რომელმაც იცოდა ხალხის ნამდვილი სიყვარული. არსებობს სულ მცირე რამოდენიმე შემთხვევა, როდესაც მძიმედ დაავადებულ ადამიანებს განკურნავს მისი ლოცვები მისი სიცოცხლის განმავლობაში. სქემიღუმენმა საბამ აკურთხა მამა რაფაელი რათა ეწერა სასულიერო თემებზე. შემდეგ მამა რაფაელი სხვადასხვა დროს ასწავლიდა თბილისის სასულიერო აკადემიაში სლავურ ენას, რელიგიის ისტორიას, თეოლოგიასა და ასკეტიზმს.

მისი სამღვდელო სამსახურის ბოლო ადგილი არის წმინდა ნეტარი თავადი ალექსანდრე ნეველის სახელობის ტაძარი თბილისში.