მწყემსი კეთილი

წმიდა ნიკოდიმოს ათონელი

უხილავი ბრძოლა
ნაწილი მეორე

თავი 27
შეცბუნებულმა მყისვე უნდა აღიდგინოს სულიერი სიმშვიდე

ყოველთვის, როდესაც უმნიშვნელოდ შესცოდავ, თუნდაც ეს დღეში ათასჯერ შეგემთხვეს, ნუ დაიტანჯები და დროს ნუ დაკარგავ. როგორც კი თავს ცდუნებას შეამჩნევ, მყისვე დამდაბლდი, საკუთარი უძლურება შეიცანი, სასოებით მიმართე უფალს და გულის სიღრმიდან ამოთქვი: „უფალო ღმერთო ჩემო! მე ჩავიდინე ეს, რადგან ასეთი ვარ. თუ შენი მადლი არ განმანათლებს და მარტოს დამტოვებს, ჩემგან სხვას არაფერს უნდა ელოდე, მსგავსი ან უარესი შეცოდებების გარდა. ვიურვი ჩადენილის გამო; განსაკუთრებით იმის გამო, რომ საკუთარი ცხოვრების გამოსწორებით არ ვპასუხობ შენს ზრუნვას ჩემდამი და მუდმივად ვეცემი. შემინდე და მომეცი ძალა, რათა მეტად არ შეურაცხგყო და შენს ნებას არ გადავიდე. რადგან გულწრფელად მსურს გემსახურო, სათნოგეყო და ყველაფერში დაგემორჩილო“. ამის შემდეგ თავს ნუ დაიტანჯავ ფიქრით, გაპატია თუ არა ღმერთმა. უფალი ჩვენს გვერდითაა და უწყის თავის მონათა სულთქმა. ამ რწმენით დამშვიდდი და დამშვიდებულმა განაგრძე ჩვეული საქმიანობა, თითქოსდა არც არაფერი მომხდარიყოს.

ასე ხშირად უნდა მოიქცე. თუ საჭირო იქნება, ყოველ წუთს, და უკანასკნელადაც ისეთივე სრული სასოებითა და ღვთისადმი კადნიერებით, როგორც პირველ ჯერზე. თუ ასე იმოქმედებ, ზეიმით უდიდეს პატივს მიაგებ ღვთის გამოუთქმელ სახიერებას, ვისშიც მუდმივად უნდა ჭვრეტდე ჩვენდამი უსაზღვრო სათნოყოფას. შედეგად მუდმივად წარემატები ცხოვრებაში და მუდამ წინ ივლი, ამაოდ არ ჩაივილის შენი შრომა და მცდელობა.

შეცოდებებისაგან შინაგანი სიმშვიდის დაცვა ასე შეგიძლია: შინაგანად გაიცნობიერე საკუთარი დაწყევლილი ბუნება და ღვთისადმი სიმდაბლით გაიხსენე ის უდიდესი მოწყალებანი, რაც უფალს პირადად შენს მიმართ გამოუჩენია. ამით გააცოცხლე საკუთარ თავში ღვთის სიყვარული, მადლიერებით გრძნობით აღივსე და ადიდე მისი სახელი, საქმით შესწირე მადლობა და სულის სიღრმიდან განადიდე იგი. ღვთისადმი მადლიერების გამოხატვა და მისთვის დიდების აღვლენა უფალთან ჩვენი ცოცხალი კავშირის უმაღლესი გამოვლინებაა, ამიტომ თუ გონივრულად განსჯი, უფლის შემწეობით, შენი დაცემის ნაყოფი ღმერთთან შენი ამაღლება და მიახლება იქნება. ეს განსაკუთრებით ყურად უნდა იღონ მათ, ვინც ზედმეტად შფოთავს და იტანჯება უმნიშვნელო შეცოდებისას, რათა დაინახონ, რამდენად ბრმანი არიან ამ დროს და, თავიანთი განუსჯელობის წყალობით, რამხელა ზიანი მოაქვთ საკუთარი თავისთვის. სწორედ მათთვის ვიძლევით უკანასკნელ დარიგებას, რომელიც ჩვენთვის ერთგვარი გასაღები იქნება. ამ გასაღებით სული უდიდეს სულიერ საგანძურს განაღებს და უმოკლეს ხანში შეიძლება გამდიდრდეს მადლით ჩვენი მაცხოვრის იესო ქრისტესი, რომელსაც შვენის ყოველი დიდება, პატივი და თაყვანისცემა, თანადაუსაბამოით მამით და სულით წმიდითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

ა მ ი ნ .