| |
წმიდა ნიკოდიმოს ათონელი
უხილავი ბრძოლა
თავი 16
ქრისტიანი საბრძოლველად დილიდანვე უნდა მოემზადოს
დილით, როგორც კი გაიღვიძებ და ილოცებ: უფალო იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო,
შემიწყალე მე! - მაშინვე საკუთარ გულში შეიკეტე. ამ მდგომარეობაში მყოფმა
გაიცნობიერე, რომ მარცხნივ გიდგას მტერი და ის ვნება, რომელსაც ებრძვი. ისინი მზად
არიან თავდასხმისათვის. შენც მოემზადე და არ დანებდე, გადაწყვიტე - გამარჯვება ან
სიკვდილი. ისიც იცოდე, მარჯვნივ უხილავად გიდგას ძლევამოსილი უფალი ჩვენი იესო
ქრისტე ყოვლადწმიდა ღვთისმშობელთან ერთად და ანგელოსთა დასი მთავარანგელოზ
მიქაელთან ერთად. ისინი მზად არიან დახმარებისათვის. ყოველივე ამის შემდეგ იმედით
უნდა გამხნევდე.
აი, აღდეგბა შენს წინააღმდეგ ბნელეთის მთავარი, სატანა ეშმაკთა გუნდით და აღაგზნებს
ვნებას. ამასთანავე, ეცდება, სხვადასხვა ცრუ დაპირებით ბრძოლა გადაგაფიქრებინოს და
დაგიმორჩილოს, დაგარწმუნოს, რომ ასე უკეთესია. სწორედ ამ დროს, მარჯვნივ მდგომი
შენი მფარველი ანგელოსის გამაფრთხილებელი და გამამხნევებელი ხმა, ყველა მარჯვნივ
მდგომის სახელით განუწყვეტლივ ჩაგძახის: ამიერიდან შენს ვნებებთან და სხვა მტერთან
მოგიწევს ბრძოლა. არ შედრკე და არ შეშინდე, არ უკუიქცე ბრძოლის ველიდან. თავად
უფალი იესო ქრისტე გიდგას გვერდით, წმიდა და უხორცო ანგელოსთა ურიცხვი კრებულით
გარშემორტყული და, როგორც აღგითქვა, არ დაუშვებს მტრისგან შენს ძლევას და
გაგამარჯვებინებს მათზე: უფალი იბრძოლებს თქვენთვის (გამოს. 14,14). ამიტომ არ
დანებდე, მოთმინებით აღიჭურვე, რათა მოწეულ განსაცდელს გაუძლო და გულის სიღრმიდან
შეჰღაღადე: ნუ მიმცემ მე სულთა მაჭიევებელთა ჩემთასა (ფს. 26,12). მოუხმე უფალს,
ყოვლადწმიდა ღვთისმშობელს, ანგელოსებსა და წმიდანებს, შეწევნაც არ დაახანებს და
გაიმარჯვებ, რადგან დაწერლია: ამას გწერთ, ჭაბუკნო, ვინაიდან სძლიეთ უკეთური
(1იოან. 2,13). თუნდაც შეკრული იყო უძლური და ცუდი ჩვევებით, მტერი კი - მძლავრი და
მრავალრიცხოვანი, ნუ შედრკები, უფრო მეტ შემწეობას ელოდე მისგან, ვინც შეგქმნა და
გამოგისყიდა, ვინც შუდარებლად ძლიერია. იგი გიცავს ამ ბრძოლაში: უფალი ძლიერი და
მტკიცე, უფალი, ძლიერი ბრძოლასა შინა (ფს.23,8). უფალს ბევრად უფრო მეტად სურს შენი
გადარჩენა, ვიდრე მტერს - შენი დაღუპვა. იბრძოლე და ნუ შეგაკრთობს ამ ბრძოლის
სიმძიმე. ღვაწლითა და შრომით, საკუთარი თავის მოძულებითა და მანკიერი ჩვევების
მოკვეთით გამარჯვებას და უდიდეს საგანძურს მოიპოვებ. მათ ფასად კი ზეციური
სასუფეველი შეიძინება და სული სამუდამოდ შეუერთდება უფალს.
ყოველ დილით უფლის სახელის მოხმობით დაიწყე მტერთან ბრძოლა. საკუთარი თავის
უნდობლობითა და ღვთის შემწეობის იმედით შეიარაღდი. ლოცვითა და დაუღალავი შრომით
აიძულე თავს ამგვარი სულიერი ღვაწლი. უპირატესად შინაგანი ლოცვა მოიმარჯვე: უფალო
იესო ქრისტე, შემიწყალე მე! ეს სახელი აშინებს და ორლესული მახვილივით მოწყლავს და
განაგდებს დემონებსა და ვნებებს. ამიტომ ამბობს იოანე კიბისაღმწერელი: უფალ იესოს
სახელით გაამათრახე მტრები. ამ ლოცვას საგანგებო თავს მივუძღვნით. ვიმეორებ, ასე
დაამარცხებ მტერს, ვნებებსა და მანკიერ ჩვევებს. თავდაპირველად ვნებას
შეეწინააღმდეგე, შემდეგ შეიძულე იგი და, ბოლოს, საპირისპირო სათნო საქმეები
აღასრულე, როგორც მე-13 თავში აღვწერეთ. ეს ყველაფერი ერთგვარ ლოცვით ატმოსფეროში
უნდა ხდებოდეს. ამგვარი ქმედებით სათნოეყოფი უფალს, რომელიც ზეციურ მოზეიმე
ეკლესიასთან ერთად უხილავად ადევნებს თვალს შენს შერკინებას.
უმძიმესი და დამქანცველია ეს შერკინება. მაგრამ ნუ დაღონდები და იმედს ნუ
გადაიწურავ. იფიქრე იმაზე, რომ ერთი მხრივ, ჩვენი ვალია, ვემსახუროთ და სათნოვეყოთ
ღმერთს, ხოლო მეორე მხრივ, თუ სიცოცხლე გვსურს, როგორც უკვე ვთქვით, ორთაბრძოლა
გარდაუვალია. როგორც კი შევწყვეტთ შერკინებას, მყის სასიკვდილო მარცხი გველის. ნუ
ცდუნდები მტრის შეგონებით: მხოლოდ ერთი საათი დათმე! წარმოიდგინე, რად შეიძლება
იქცე ღვთისგან განდგომილი, ამსოფლიურ ვნებებსა და ხორციელ სიამოვნებებს
დანებებული?! - ღვთისგან განდგომილად! ეს კი არათუ ერთი საათით, ერთი წამითაც
საშინელებაა. ანდა განა მხოლოდ ერთ საათს გასტანს ეს? - ღვთის საწინააღმდეგო ყოფაში
საათი საათს, წელი წელს დაემატება. შემდეგ კი, თუ უფალი შეგიწყალებს და
გამოგაფხიზლებს, გამოგიხსნის სატანის მახისა და ცოდვილი ძილისგან, მაინც უნდა ჩაება
იმ შერკინებაში, რომელსაც ახლა შეღავათების სურვილით გაურბიხარ. ოღონდ ეს ბრძოლა
შენთვის შეუდარებლად მძიმე, მტკივნეული და, თანაც, ნაკლებად წარმატებული იქნება.
თუ უფალი საკუთარი ნებელობისა და მტრების ხელში დაგტოვებს, მაშინ? - აღარ
გაგიმეორებ, მხოლოდ გეტყვი: გაიხსენე, რადგან ეს ვინ არ უწყის? ბოროტი ვნებების
ტყვეობაში მომქანცველი ცხოვრების შემდეგ, ზოგჯერ გრძნობიერების მოჭარბებისას,
მაგრამ ყოველთვის ჭეშმარიტი სიხარულის გარეშე, მოულოდნელად დგება სიკვდილის წუთი,
სულის საშინელი, მტანჯველი მდგომარეობა. ღვთის სიტყვა მას ვერ გამოხატავს, მხოლოდ
გვეუბნება: მაშინ შებღავლეს მთებსა და კლდეებს: დაგვემხეთ თავს (გამოცხ. 6,16).
სიკვდილის ჟამის ეს ამოძახილი დაუდუმებლად გაგრძელდება სამყაროს აღსასრულამდე და
საშინელი სამსჯავროს დადგომისას მოისმენენ, მაგრამ ამაოდ. იმდენად უგუნური ნუ
იქნები, რომ მოსაგრის ღვაწლსა და ბრძოლას გაქცეული, საკუთარი ნებით ჩავარდე
ჯოჯოხეთის მარადიულ სატანჯველში. გიჯობს, როგორც გონიერმა და ანგარიშიანმა კაცმა,
ახლა გასწიო მცირედი შრომა და სულიერი შერკინების სიძნელენი დაძლიო, რათა ღირსეული
გვირგვინი მიიღო და ღმერთს შეუერთდე - აქაც და იქაც - ზეციურ სასუფეველში.
|
|
მწყემსი კეთილი 