წმიდა ეფრემ ასური

სინანული დღესასწაულია

თუმცა ყველა სათნოება აპურებს ღმერთს, მაგრამ ყველაზე დიდ ტრაპეზს სინანული განუმზადებს. საღმრთო წერილი გვაუწყებს: „იყოს სიხარული ცათა შინა ერთისათვს ცოდვილისა, რომელმან შეინანოს, ვიდრეღა ოთხმეოც და ათცხრამეტთა მათ მართალთა“(ლუკ.15,7). სინანული დღესასწაულია ღვთისა, რადგან ზეცასაც მოუხმობს ნადიმზე. ანგელოზები ხარობენ, როცა სინანული მათ სერობაზე იწვევს; ზეცის დასთა დასები ნადიმობენ, სინანულისგან გამხიარულებულნი. ზვარაკებსა და ვაცებს არ კლავს სინანული, არამედ ცოდვილი ადამიანების ცხონებას წინადაუგებს ღმერთს სადღესასწაულოდ.

სინანული მსხვერპლად წირავს ცოდვილებს, მაგრამ კვლავ განაცხოველებს მათ; აკვდინებს და კვალად აღადგენს მკვდრეთით. როგორ ხდება ეს? ისმინე: სინანული ცოდვილებს თავის წიაღში იწყნარებს და მართლებად აქცევს, ანუ განამართლებს. გუშინ მკვდრები იყვნენ, დღეს სინანულის მიერ გაცოცხლდნენ უფლისთვის; გუშინ უცხოები იყვნენ, დღეს უფლისანი არიან: გუშინ უსჯულოები იყვნენ, დღეს წმინდანები არიან.