საეკლესიო სამართალი

ნაწილი VII
აღდგომის, სულიწმინდის მოფენის, შაბა-კვირის, მუხლთმოდრეკისა და მარხვის შესახებ

თავი I. მარხვის, მისი შეწყვეტის ან დიდმარხვის შესახებ:

მოციქულთა კანონები 64,69
ღანგრის კრების კანონები 18,19
ლაოდიკიის კრების კანონები 49,50,51,52
მეექვსე მსოფლიო კრების კანონები 29,52,55,56,89
პეტრე ალექსანდრიელის კანონი 15


თავი II. აღდგომის დროს მარხვა არ შეიძლება არც განკანონებულის, არც ნაავადმყოფრობისა და არც სნეულების მიზეზით:

ტიმოთე ალექსანდრიელის კნაონები 8,10


თავი III. აღდგომისა და ღმრთის გამოცხადების დღისა და დროის შესახებ:

მოციქულთა კანონი 7
ანტიოქიის კრების კანონი 1
კართაგენის კრების კანონი 73
მეექვსე მსოფლიო კრების კანონი 89
დიონისეს ეპისტოლე ვასილიდის მიმართ, თავი 1
თეოფილე ალექსანდრიელის თქმული ღმრთის გამოცხადების შესახებ.


თავი IV. კვირა დღეს არ შეიძლება თეატრალური სანახაბოს მოწყობა, მუხლთმოდრეკა, არც სულიწმიდის მოფენის დღეებში. კვირა დღეს საჭიროა აგრეთვე შრომისა და ხელსაქმის შეწყვეტა და არა შაბათს. შაბათს საჭიროა საღმრთო წერილის კითხვა:

ნიკეის I მსოფლიო კრების კანონი 20
ლაოდიკიის კრების კანონი 29
კართაგენის კრების კანონი 61
მეექვსე მსოფლიო კრების კანონები 19,66,90
პეტრე ალექსანდრიელის თქმულებიდან ღმრთის გამოცხადების შესახებ


თავი V. რა არის მუხლთდრეკის მიზეზი, რატომ არ შეიძლება ეს კვირა დღეს და სულიწმინდის მოფენის დღეებში, და რატომ ვლოცულობთ აღმოსავლეთისაკენ მიქცეულნი:

ბასილი დიდის სულიწმინდის შესახებ ეპისტოლის ოცდამეშვიდე თავდიან.