თავი I. იკონომოსი უნდა იყოს საეკლესიო დასის წარმომადგენელი:
ქალკედონის IV მსოფლიო კრების კანონი 26
მეექვსე მსოფლიო კრების კანონი 35
თეოფილეს მოსახსენებლის კანონი 9
თავი II. საეკლესიო ქონების განგების შესახებ:
მოციქულთა კანონები 38,40,41
ანტიოქიის კრების კანონები 24,25
კირილე ალექსანდრიელის ეპისტოლე დუმნოს მიმართ, თავი 2
თეოფილეს მოსახსენებლის კანონი 10
თავი III. უეპისკოპოსო ეკლესიის ქონებისა და შემოსავლის შესახებ:
ანკვირიის კრების კანონი 15
ქალკედონის IV მსოფლიო კრების კანონი 25
მეექვსე მსოფლიო კრების კანონი 35
თავი IV. საეკლესიო ქონების გაცემის შესახებ:
მოცქიულთა კანონები 38,73
ანკვირიის კრების კანონი 15
ნიკეის VII მსოფლიო კრების კანონი 12
კირილე ალექსანდრიელის ეპისტოლე დუმნოს მიმართ, თავი 2
თავი V. ქონების შესახებ, რომელიც ხელთდასხმის შემდეგ შეუძენია ეპისკოპოსს ან სხვა სასულიერო პირს:
კართაგენის კრების კანონი 32
კონსტანტინეპოლის ორგზისი კრების კანონი 7
თავი VI. ქონების შესახებ, რომელიც ეპისკოპოსს ეკუთვნის. ეპისკოპოსი ანდერძის გარეშე არ უნდა მოკვდეს:
მოციქულთა კანონი 40
ანტიოქიის კრების აკნონი 24
ქალკედონის IV მსოფლიო კრების კანონი 22
სარდიკიის კრების კანონი 12
კართაგენის კრების კანონები 22,91
თავი VII. ბარბაროსთა მხარეში მყოფი ღმრთის ეკლესიების შესახებ. უნდა განიგებოდნენ ისინი ძველი ჩვეულების მიხედვით:
კონსტანტინეპოლის კრების კანონი 2
ქალკედონის IV მსოფლიო კრების კანონი 28
მეექვსე მსოფლიო კრების კანონები 37,39
თავი VIII. ქონება არც ეპისკოპოსისა, არც სხვა სასულიერო პირისა არც საჩუქრად, არც ანდერძით არ უნდა დარჩეს ერეტიკოსს, თუნდაც ნათესავი იყოს მისი:
კართაგენის კრების კანონები 22,81