იოანე მინჩხი

ჰიმნი (ჟამნი ჩუენნი...)

ჟამნი ჩუენნი,
ვითარცა-რაჲ სიზმარნი
ღამისანი, განქარდებიან
და დღითი დღედ
მოაკლდების რიცხუსა მას
აღრიცხულთა დღეთა ჩუენთასა
და ყოველისავე დამჴსნელ არს სიკუდილი,
ვიღუაწოთ, ძმანო, მოსლვადმდე მისსა.

დიდ არს მადლი
მარხვისა და ლოცვისაჲ,
დიდ არს ძალი სინანულისაჲ.
არაჲ ძალ-უც
ნივთსა ცოდვისასა,
სადა იპოვოს სინანული
და ვითარცა-რაჲ წყალი, დამშრეტელ არს
ცრემლი ცეცხლსა მას ცოდვისასა.

ღამე და დღე
დაუვიწყებელად
ვიჴსენებდეთ სიკუდილსა ჩუენსა,
ვიგონებდეთ
შესაძრწუნებელთა მათ
სატანჯველთა საუკუნეთა
და ვითხოვდეთ სახიერისაგან
სულთა ჩუენთა გამოჴსნასა, ძმანო.

გიხაროდენ,
ქალწულო უბიწოო,
გიხაროდენ, მარიამ ღირსო,
გიხაროდენ,
სიქადულო ჩუენო,
გიხაროდენ, სძალო უსძლოო,
გიხაროდენ, უხრწნელო დედაო
ქრისტეს, მეუფისა ჩუენისაო!