მთავარი
ლოცვანი
ფსალმუნნი
ახალი აღთქმა
ძველი აღთქმა
დაუჯდომლები
პარაკლისები
განმარტებები
სხვადასხვა თემები
წიგნის შესახებ
მთავარი
ლოცვანი
ფსალმუნნი
ახალი აღთქმა
ძველი აღთქმა
დაუჯდომლები
პარაკლისები
განმარტებები
სხვადასხვა თემები
წიგნის შესახებ
წესი და განგება პანაშვიდისა, რომელსა აღვასრულებთ მიცვალებულსა ზედა
მღვდელმან: კურთხეულ-არს ღმერთი ჩვენი, ყოვლადვე აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
დიდება შენდა ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.
მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინის-მცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ, და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა; საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენ შორის, და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა, და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.
წმინდაო ღმერთო, წმინდაო ძლიერო, წმინდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).
დიდება მამასა და ძესა და წმინდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ყოვლადწმინდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინენ ცოდვათა ჩვენთაგან, მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმინდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.
უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).
დიდება მამასა და ძესა და წმინდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმინდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.
მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა და ძალი და დიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
უფალო, შეგვიწყალენ (12-გზის)
დიდება მამასა და ძესა და წმინდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მოვედით თაყვანი-ვცეთ მეუფესა ჩვენსა ღმერთსა.
მოვედით, თაყვანი-ვცეთ და შეუვრდეთ ქრისტესა მეუფესა, ღმერთსა ჩვენსა.
მოვედით თაყვანი-ვცეთ და შეუვრდეთ თვით ქრისტესა, მეუფესა და ღმერთსა ჩვენსა.
1. რომელი დამკვიდრებულ არს შეწევნითა მაღლისაითა, საფარველსა ღმრთისა ზეცათაისა განისუენოს.
2. ჰრქუას უფალსა: ხელის აღმპყრობელი ჩემი ხარი შენ და შესავედრებელი ჩემი, ღმერთი ჩემი, და მე ვესავ მას.
3. რამეთუ მან გიხსნეს შენ საფრხისა მისგან მონადირეთაისა და სიტყვისა მისგან განსაკრთომელისა.
4. ბეჭთ-საშუალითა მისითა გფარვიდეს შენ, და საგრილსა ფრთეთა მისთასა ესვიდე; საჭურველად გარე-მოგადგეს შენ ჭეშმარიტებაი მისი.
5. არა გეშინოდის შიშისაგან ღამისა და ისრისაგან, რომელი ფრინავნ დღისი;
6. ღუაწლისაგან, რომელი ვალნ ბნელსა შინა, შემთხუევისაგან და ეშმაკისა შუა დღისა.
7. დაეცნენ მარცხენით შენსა ათასეულნი და ბევრეულნი - მარჯუენით შენსა, ხოლო შენ არა მიგეახლნენ.
8. ხოლო შენ თუალითა შენითა ჰხედვიდე და მისაგებელი ცოდვილთაი იხილო.
9. რამეთუ შენ, უფალი, ხარ სასოი ჩემდა და მაღალი გიყოფიეს შესავედრებელად შენდა.
10. არა შევიდეს შენდა ძვირი, და გუემაი არა მიეახლოს საყოფელთა შენთა.
11. რამეთუ ანგელოზთა მისთადა უბრძანებიეს შენთვის დაცუად შენდა ყოველთა შინა გზათა შენთა;
12. ხელთა მათთა ზედა აღგიპყრან შენ, ნუსადა წარსცე ქვასა ფერხი შენი;
13. ასპიტსა და ვასილისკოსა ზედა ხვიდოდი და დასთრგუნო შენ ლომი და ვეშაპი.
14. რამეთუ მე მესვიდა, და ვიხსნა იგი და დავიფარო იგი, რამეთუ იცნა სახელი ჩემი.
15. ხმა-ჰყოს ჩემდამო, და მე ვისმინო მისი და მის თანა ვიყო ჭირსა შინა; ვიხსნა იგი და ვადიდო იგი.
16. დღეგრძელობითა განვაძღო იგი და უჩუენო მას მაცხოვარებაი ჩემი.
ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდება შენდა, ღმერთო!
ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდება შენდა, ღმერთო!
ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა!
დიაკონი: მშვიდობით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: ზეგარდამო მშვიდობისა და ცხოვრებისათვის სულთა ჩვენთასა, უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: მიტევებისათვის ცოდვათასა, სანატრელსა შინა ხსენებასა მიცვალებულთასა, უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: მარადის ხსენებისა მონათა და მხევალთა ღმრთისათა (სახელები), განსვენებისა, მყუდროებისა და ნეტარ-ხსენებისა მათისათვის, უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: რათა მიეტევნეთ მათ ყოველნი შეცოდებანი მათნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი, უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: რათა დაუსჯელად წარსდგენ საშინელსა საყდარსა დიდებისა უფლისასა, უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: რათა მგლოვარეთა და ტკივნეულთა ნუგეშინის-სცეს ქრისტემან, უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: რათა მიეტევნენ მათ ყოველნი ტკივილნი, მგლოვარებანი და სულ-თქმანი და დაემკვიდრონ იგინი, სადაცა მიხედავს ნათელი პირისა ღმრთისა, უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: რათა უფალმან ღმერთმან ჩვენმან დააწესოს სულნი მათნი ადგილსა ნათლისასა, ადგილსა მწვანვილოვანსა, ადგილსა განსვენებისასა, სადა ყოველნი მართალნი დაემკვიდრებიან, უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: რათა აღირაცხონ იგინი წიაღთა შინა აბრაამ, ისააკ და იაკობისათა, უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: ხსნად ჩვენდა ყოვლისაგან ჭირისა, რისხვისა და იწროებისა, უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: შეგვეწიენ, გვაცხოვნენ, შეგვიწყალენ და დაგვიცვენ ჩვენ, ღმერთო შენითა მადლითა.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: წყალობა ღმრთისა და სასუფეველი ცათა მათთვის და თავთა ჩვენთათვის, და ურთიერთას ვითხოვოთ და ყოველი ცხოვრება ჩვენი ქრისტესა ღმერთსა ჩვენსა შევვედროთ.
მგალობელთა: შენ, უფალო.
მღვდელმან: რამეთუ შენ ხარ აღდგომა და ცხოვრება და განსვენება სულთა მიცვალებულთა მონათა შენთა (ან მხევლისა) (სახელი), ქრისტე ღმერთო ჩვენო, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, თანა-დაუსაბამოით მამით შენით, და ყოვლად-წმიდით, სახიერით და ცხოველს-მყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
დიაკონი: ალილუია, ალილუია, ალილუია.
მგალობელთა: ალილუია, ალილუია, ალილუია.
დიაკონი: ნეტარ-არს, რომელი გამოირჩიე და შეიწყნარე, უფალო და დაიმკვიდროს ეზოთა შინა შენთა.
მგალობელთა: ალილუია, ალილუია, ალილუია.
დიაკონი: და სახსენებელი მათი თესლითი თესლადმდე.
მგალობელთა: ალილუია, ალილუია, ალილუია.
რომელი სიღრმითა მით სიბრძნისა შენისათა, კაცთ-მოყვარებით ყოველსავე განაგებ, რომელი უმჯობესსა ყოველთასა განაწესები, მხოლოო დამბადებელო ყოველთაო, განუსვენე სულთა მონათა და მხევალთა შენთასა, რამეთუ შენდა მომართ აქუნდა სასოება შემოქმედისა ყოველთასა და კაცთ-მოყვარისა ღმრთისა.
შენ ხარ ზღუდე ჩვენი და ნავთ-საყუდელი, და მეოხი კეთილად შემწყნარებელი, მისა მიმართ, რომელი ჰშევ შენ, ღმრთისმშობელო უსძლოო, მორწმუნეთა ცხოვრებაო.
მგალობელთა: კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, მასწავენ მე სიმართლენი შენნი.
მკითხველმან: კრებულმან წმიდათამან ჰპოვა წყარო ცხოვრებისა და კარი სამოთხისა. მომმადლე მეცა, სახიერ, პოვნად გზა იგი სინანულისა; მე ვარ ცხოვარი იგი წარწყმედული, მომიძიე მონა შენი, მაცხოვარ, და შემიწყალე მე.
კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, მასწავენ მე სიმართლენი შენნი.
პირველად უკვე ოდესმე არარაისაგან დამბადე მე, და ხატებითა შენითა საღმრთოთა პატივ-მეც მე, ხოლო გარდასლვითა მცნებათა კვალად მიწადვე მიმაქციე, ვინაცა დავიბადე; არამედ ჯერისაებრ აღმომიყვანე და პირველსავე პატივსა ღირს-მყავ.
კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, მასწავენ მე სიმართლენი შენნი.
ხატი ვარ უსაზღვროისა დიდებისა შენისა, მეუფეო, დაღაცათუ მმოსიან მე წყლულებანი შეცოდებათანი. შემიწყალე ქმნილი შენი და განმწმიდე მე სახიერებითა შენითა, და საწადელისა მის მამულისა მკვიდრობა კვალად მომანიჭე მე.
კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, მასწავენ მე სიმართლენი შენნი.
ტარიგი ღმრთისა გვიქადაგეთ, და მისთვის დაიკლენით, ვითარცა კრავნი, წმიდანო, და ცხოვრებასა სამარადისოსა და დაუსრულებელსა მიიცვალენით. მას ევედრენით წადიერად, რათა მოგვიტევნეს თანანადებნი ბრალთა ჩვენთანი მეუფემან.
კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, მასწავენ მე სიმართლენი შენნი.
განუსვენე, ღმერთო, მონათა შენთა მიცვალებულთა, და დააწესენ იგინი სამოთხესა საშვებელისასა, სადა-იგი არიან კრებულნი წმიდათანი, და მართალნი ბრწყინვენ, ვითარცა მნათობნი, რომელნი შეივედრენ, შეიწყალენ, სახიერ და აღხოცენ ცოდვანი მათნი.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
სამ-ბრწყინვალებასა ერთ-ღმრთეებისასა, მორწმუნენო, მართლმადიდებლობით უგალობდეთ, და ესრეთ ვიტყოდეთ: წმიდა ხარ, მამაო დაუსაბამოო, ძეო თანა-დაუსაბამოო, და სულო წმიდაო, განგვანათლენ ჩვენ, რომელნი სარწმუნოებით გმონებთ შენ, და საუკუნოისა მის უშრეტისა ცეცხლისაგან გვიხსნენ ჩვენ.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
გიხაროდენ ქალწულო, რომელმან ჰშევ ღმერთი ხორცითა, ცხოვრებად ნათესავისა კაცთასა, და ბუნებამან ჩვენმან ჰპოვა შენ მიერი გამოხსნა. მეოხებითა შენითა წარგვიძეღუ ჩვენ სამოთხედ, ღმრთისმშობელო მარადის კურთხეულო.
ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდება შენდა, ღმერთო!
ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდება შენდა, ღმერთო!
ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა!
დიაკონი: მერმე და მერმე მშვიდობით, უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო შეგვიწყალენ.
დიაკონი: მერმეცა გევედრებით განსვენებისათვის სულისა მიცვალებულისა მონისა ამის შენისა (ან მხევლისა) (სახელი), რათა შეენდვნეს მას ყოველნი შეცოდებანი მისნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.
მგალობელთა: უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).
დიაკონი: რათა უფალმან ღმერთმან ჩვენმან დააწესოს სული მისი, სადაცა მართალნი განისვენებენ.
მგალობელთა: უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).
დიაკონი: წყალობა ღმრთისა, და სასუფეველი ცათა, და მიტევება ცოდვათა მისთა, ქრისტეს მიერ უკვდავისა მეუფისა და ღმრთისა ჩვენისაგან მისთვის ვითხოვოთ. - უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: მოგვმადლენ უფალო. - უფალო შეგვიწყალენ.
მღვდელმან: ღმერთო სულთაო და ყოველთა ხორციელთაო, რომელმან სიკვდილი განაქარვე და ეშმაკი დასთრგუნე და ცხოვრება სოფელსა მოანიჭე, შენ უფალო განუსვენე სულსა მონისა შენისა (ან მხევლისა) (სახელი), ადგილსა ნათლისასა, ადგილსა მწუანვილოვანსა, ადგილსა განსასვენებელსა, სადა-იგი არა არს სალმობა, მწუხარება და სულ-თქმა, და ყოველნი ცოდვანი, ამის მიერ ქმნილნი, საქმითნი, სიტყვითნი და მოგონებითნი, ვითარცა სახიერმან და კაცთ-მოყვარემან ღმერთმან შეუნდვენ, რამეთუ არა არს კაცი, რომელი ცხოვნდეს და არა სცოდოს, რამეთუ შენ მხოლო ხარ უცხო ყოვლისაგან ცოდვისა, და სიმართლე შენი სიმართლე არს საუკუნო, და სიტყვა შენი ჭეშმარიტ.
რამეთუ შენ ხარ აღდგომა და ცხოვრება და განსვენება სულისა მიცვალებულისა მონისა შენისა (ან მხევლისა) (სახელი), ქრისტე ღმერთო ჩვენო, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, თანა-დაუსაბამოით მამით შენით, და ყოვლად-წმიდით, სახიერით და ცხოველს-მყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
განუსვენე, მაცხოვარო ჩვენო, მართალთა თანა მონათა შენთა, და ესენი დაამკვიდრენ ეზოთა შინა შენთა, ვითარცა წერილ არს. უგულებელს-ჰყვენ, ვითარცა სახიერ ხარ, შეცოდებანი ამისნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი, და ყოველნივე მეცნიერებით და უმეცრებით ქმნილნი, კაცთ-მოყვარე.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
და ყოველნივე მეცნიერებით და უმეცრებით ქმნილნი, კაცთ-მოყვარე.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
რომელი ქალწულისაგან აღმოუბრწყინდი სოფელსა, ქრისტე ღმერთო, და მის მიერ ძედ ნათლისად გამოგვაჩინენ, შეგვიწყალენ, ყოვლად-ძლიერო ღმერთო.
ფსალმუნი 50
1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აჰხოცე უჰსჯულოებაი ჩემი.
2. უფროის განმბანე მე უჰსჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე.
3. რამეთუ უჰსჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის.
4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვჰყავ; რაითა განჰმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა.
5. რამეთუ ესერა უჰსჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან.
6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე.
7. მასხურო მე უსუპითა და განვსწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე.
8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი.
9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უჰსჯულოებანი ჩემნი აჰხოცენ.
10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა.
11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან.
12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე.
13. ვასწავლნე უჰსჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ.
14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხოურებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა.
15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუენ, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა.
16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს.
17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს.
18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი.
19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შესწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.
ძლის-პირი: მოკვეთილი ჰკვეთს მეწამულსა და ღელვათა მზრდელი ზღვისა განხმების სიღრმე იგი უჭურველისათვის სავალ და ჭურვილისა საფლავ-ქმნილი. ხოლო გალობა საღმრთო იღაღადებოდენ დღეს: დიდებულ არს დიდებით ქრისტე ღმერთი ჩვენი ცხოველი.
განუსვენე უფალო სულსა მონისა ამის შენისასა.
სავანეთა მათ საუკუნეთა, ზეცათა შინა დამკვიდრებულნი მარადის მხნენი მარტვილნი გევედრებიან, ქრისტე, მორწმუნენი, რომელნი ქვეყანით მისცვალენ, სახიერო, ზეცისა კეთილთა დააწესენ და განუსვენე მათ, ვითარცა ღმერთ ხარ.
განუსვენე უფალო სულსა მონისა ამის შენისასა.
შეამკვენ, ქრისტე, დაბადებულნი, და შორის სიმდაბლისა და სიმაღლისა შეზავებულად ცხოველად დამბადე, და მოვკუედ რა, მაცხოვნე. ამისთვის გევედრები: მონათა შენთა სულნი აღსრულებულნი, განსვენებასა ღირს-ჰყვენ, კაცთ-მოყვარე.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
რაჟამს დამბადე, დამბადებელო, სამოთხისა მკვიდრ და მოქალაქე მყავ, და ურჩ ვექმენ რა ბრძანებასა შენსა, ჯეროვნად გამომხადე მიერ. ამისთვის გევედრები, მონათა შენთა სულნი აღსრულებულნი განსვენებასა ღირს-ჰყვენ, კაცთ-მოყვარე.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
რომელმან პირველ ადამის გვერდით პირველი დედა ჩვენი ევა დაბადა, უთესლოისა მუცლისა შენისაგან ხორცნი შეისხნა ღმრთისმშობელო, და სიკვდილი შემუსრა და მიცვალებულთა მონათა შენთა შენ მიერსა ცხოვრებასა მიჰმადლებს.
ძლის-პირი: სამებაო წმიდაო, აღამაღლე რქა ეკლესიისა დღეს, მიუდრეკელად, უზესთაეს ბუნებათა სიმაღლესა, ზედა სარწმუნოებისა შენისასა, საფუძველსა შეურყეველსა და მას შინა განმაძლიერენ.
განუსვენე უფალო სულსა მონისა ამის შენისასა.
სჯულიერად იღვაწეს მოწამეთა შენთა, ქრისტე მაცხოვარ, და შემკობილნი გვირგვინითა, კადნიერად გევედრებიან შენ, შესვენებულთა მორწმუნეთათვის, რათა განსვენება მიჰმადლო და დააწესნე ნათელსა შენსა.
განუსვენე უფალო სულსა მონისა ამის შენისასა.
პირველად განმსწავლე მრავალფერთა მათ ნიშთა და სასწაულთა მიერ, მე შეცთომილი ესე, ხოლო უკანასკნელ ჩემთვის განკაცენ, და მომიძიე და მპოვე, მხსნელო, წყალობით მიხსენ და მაცხოვნე მე და სულთა მიჰმადლე განსვენება.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
განხრწნადთა ამათგან და წარმავალთა, შენდა მიცვალებულნი საუკუნეთა საყოფელთა მოხარულნი ღირს-ჰყვენ დამკვიდრებად სახიერო და მრავალ-მოწყალეო, და მადლით და სარწმუნოებით განამართლენ და განუსვენე.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
არავინ არს წმიდა შენებრ, ქალწულო, რამეთუ შენ მხოლომან, საუკუნითგან არა-ხილული ღმერთი ჭეშმარიტი მუცლად-იღე უთესლოდ, და გვიშევ ჩვენ უხრწნელად, ზესთა ცნობისა და სიტყვისა და მან მოკლა ღმრთეებრ სიკვდილი.
დიაკონი: მერმე და მერმე მშვიდობით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: მერმეცა გევედრებით განსვენებისათვის სულისა მიცვალებულისა მონისა (ან მხევლისა) ამის შენისა (სახელი), რათა შეენდვნეს მას ყოველნი შეცოდებანი მისნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ. (3-გზის).
დიაკონი: რათა უფალმან ღმერთმან ჩვენმან დააწესოს სული მისი, სადაცა მართალნი განისვენებენ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ. (3-გზის).
დიაკონი: წყალობა ღმრთისა, და სასუფეველი ცათა, და მიტევება ცოდვათა მისთა, ქრისტეს მიერ უკვდავისა მეუფისა და ღმრთისა ჩვენისაგან მისთვის ვითხოვოთ. – უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: მოგვმადლენ უფალო.- უფალო, შეგვიწყალენ.
მღვდელმან: რამეთუ შენ ხარ აღდგომა და ცხოვრება და განსვენება სულისა მიცვალებულისა მონისა შენისა (ან მხევლისა) (სახელი), ქრისტე ღმერთო ჩვენო, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, თანა-დაუსაბამოით მამით შენით, და ყოვლად-წმიდით, სახიერით და ცხოველს-მყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
ჭეშმარიტად ამაო არს ყოველივე წარმავალი, და ცხოვრება ესე უმედგრეს აჩრდილისა და სიზმრისა, რამეთუ ცუდად შფოთებს ყოველი მიწით შობილი, ვითარცა თქვა წიგნმან: რამეთუ ოდეს ყოველი სოფელი შევიძინოთ, მაშინ საფლავივე დავიმკვიდროთ, სადა-იგი ყოველნივე ერთბამად დაემკვიდრებიან, მეფენი და მთავარნი, მდიდარნი და გლახაკნი. ამისთვისცა ქრისტე ღმერთო, ამიერ მიცვალებულთა განუსვენე, ვითარცა მოწყალემან და კაცთ-მოყვარემან.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ყოვლად-წმიდაო ღმრთისმშობელო, დღეთა ცხოვრებისა ჩემისათა ნუ დამაგდებ, და კაცობრივსა განზრახვასა ნუ მიმანდობ, არამედ შენ მეოხ მეყავ და მაცხოვნე მე.
ძლის-პირი: რაჟამს წინასწარმეტყველმან იხილა საიდუმლო დაფარული, განკვირვებულმან ღაღად-ყო, რამეთუ დასდევ წყალობით სიყვარული მტკიცე, მამაო, და ძე შენი მხოლოდ-შობილი მოეც ძეთა კაცთა მომტევებელად ცოდვათა.
კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, მასწავენ მე სიმართლენი შენნი.
სიბრძნისა უაღრესისა და ნიშთა სიმაღლისა სასწაულად, სიტკბოებით, სახიერო, მარტვილთა გუნდნი ანგელოზთა გუნდთა თანა შეაერთენ, და ერთობით გევედრებიან, მხსნელო, და ითხოვენ სულთა განსვენებასა.
კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, მასწავენ მე სიმართლენი შენნი.
მიმთხვევად უხრწნელისა მის დიდებისა შენისა ღირს-ყვენ სულნი შესვენებულნი, უფალო, სადა-იგი არს სამკვიდრებელი ყოველთა მოხარულთა და ხმა წმიდა მედღესასწაულეთა და ზატიკობა სამარადისო.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
დააწესენ მგალობლად საღმრთოისა ძლიერებისა შენისა, რომელნი სოფლით მისცვალენ, და ყვენ იგინი ზიარ ნათლისა წარუვალისა, ქრისტე, და ცოდვათა ბნელი განხადე მათგან, ვითარცა მხოლო კაცთ-მოყვარე ხარ.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
საუნჯედ წმიდად უხრწნელად, კიდობნად და ტაძრად უბიწოდ, ყოვლად-წმიდაო ქალწულო, შვენიერება ეგე იაკობისი, გამოგირჩია მეუფემან და განკაცნა შენგან, და აცხოვნა ყოველი სოფელი.
ძლის-პირი: ბნელისაგან ცოდვათასა გიღაღადებენ შენ - სულნი ჩვენნი, მრავალმოწყალეო ღმერთო. ნათლითა მით მიუაჩრდილებელითა განგვანათლენ და წარგვიმართენ სლვანი ჩვენნი, მახარებელო მშვიდობისაო.
კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, მასწავენ მე სიმართლენი შენნი.
ვითარცა მსხვერპლნი წმიდანი კაცობრივისა ბუნებისანი, დასაბამნი და ყვავილნი, ძღვნად შეიწირნეს ღმრთისა მარტვილნი და ცხოვრებასა სამარადისოსა ჩვენთვის მოცემად ითხოვენ მისგან.
კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, მასწავენ მე სიმართლენი შენნი.
ზეცათა შინა შვებასა და განყოფასა მადლთასა ღირს-ყვენ მორწმუნენი მონანი შენნი, პირველ დაძინებულნი მეუფეო, და ბრალთა მათთა მიტევება მიეც, და დააწესენ ნათელსა შენსა.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
მხოლოო ცხოველს-მყოფელო, უფსკრულო სახიერებისაო, სულნი მიცვალებულთანი სასუფეველსა შენსა დააწესენ, და განსვენება მიჰმადლე მათ, მხსნელო, და ნუ მოიხსენებ ცოდვათა მათთა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ძალ ჩემდა და საგალობელ ქრისტე ღმერთი არს, ჰოი დედოფალო, რომელი ექმნა მაცხოვარ წარწყმედულთა და ჯოჯოხეთისა ბჭეთაგან იხსნნა მორწმუნეთა სულნი, შენგან ხორცთშესხმითა, ყოვლად-წმიდაო.
ძლის-პირი: მუცლად იღო იონა ვეშაპმა და არა განხრწნა მან იგი, რამეთუ მით მოასწავა სახე სამ დღე დაფლვისა შენისა, რომელმანცა დაფლვა თავს იდევ ჩვენთვის, სახიერ, და ეტყოდა იგი მცველთა მათ: ჰოი, ცრუნო, წყალობა თქვენი დაუტევეთ თქვენ დღეს.
კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, მასწავენ მე სიმართლენი შენნი.
რაჟამს ჯვარს-ეცვი, გუნდი მოწამეთა შეკრიბე, რომელნი იგი ებაძვნეს ვნებათა შენთა, ჰოი ყოვლად-სახიერო, მათ მიერ გევედრებით, მიცვალებულთა მონათა შენთა მიეც განსვენება და ღირს-ყვენ მკვიდრ-ყოფად სავანეთა მათ საუკუნეთა.
კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, მასწავენ მე სიმართლენი შენნი.
რაჟამს იგი განკითხვად სოფლისა მოხვიდე საშინელებით, მაშინ, ყოვლად-სახიერო, ღრუბლითა მიგებებად ღირს-ყვენ მონანი შენნი, სარწმუნოებით დაძინებულნი, რომელნი ქვეყანით მისცვალენ, და მიეც სიხარული და შვება სამარადისო.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
შენ ხარ წყარო ცხოვრებისა, ქრისტე, რომელი გამოიყვანებ ძალითა ღმრთეებისათა კრულთა საუკუნეთა, შენდამი მიცვალებულთა მონათა შენთა მიჰმადლე, მოწყალე, შვება სამოთხისა და ფუფუნება სასუფეველისა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
საღმრთოსა რა და ყოვლად-წმიდასა მცნებასა გარდავხედით, მიწად მივიქცევით, ვინა-იგი პირველ დავიბადენით, ხოლო შენ მიერ, სძალო, ზეცად ავმაღლდით ქვეყანისაგან, და სიკვდილისა ხრწნილება განვაგდეთ, ამისთვის გნატრით, ყოვლად-უბიწოო.
დიაკონი: მერმე და მერმე მშვიდობით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ.
დიაკონი: მერმეცა გევედრებით განსვენებისათვის სულისა მიცვალებულისა მონისა (ან მხევლისა) ამის შენისა (სახელი), რათა შეენდვნეს მას ყოველნი შეცოდებანი მისნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ. (3-გზის).
დიაკონი: რათა უფალმან ღმერთმან ჩვენმან დააწესოს სული მისი, სადაცა მართალნი განისვენებენ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ. (3-გზის).
დიაკონი: წყალობა ღმრთისა, და სასუფეველი ცათა, და მიტევება ცოდვათა მისთა, ქრისტეს მიერ უკვდავისა მეუფისა და ღმრთისა ჩვენისაგან მისთვის ვითხოვოთ. – უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: მოგვმადლენ უფალო. - უფალო, შეგვიწყალენ.
მღვდელმან: რამეთუ შენ ხარ აღდგომა და ცხოვრება და განსვენება სულისა მიცვალებულისა მონისა შენისა (ან მხევლისა) (სახელი), ქრისტე ღმერთო ჩვენო, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, თანა-დაუსაბამოით მამით შენით, და ყოვლად-წმიდით, სახიერით და ცხოველს-მყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
წმიდათა თანა განუსვენე ქრისტე, სულსა მონისა შენისასა, სადა-იგი არა არს ჭირი, მწუხარება, არა ურვა, არცა სულთქმა, არამედ სიხარული და ცხოვრება იგი დაუსრულებელი.
შენ მხოლო ხარ უკვდავი, ყოვლად-ძლიერო, რომელმან ეგე შექმენ და დაბადე კაცი, ხოლო კაცნი ქვეყანით დავიბადენით, და კვალად მუნვე ქვეყანად და მიწად მივიქცევით ჩუენ, ვითარ-იგი სთქვი შემოქმედმან ჩემმან და მიბრძანე, ვითარმედ: მიწა ხარ და მიწადვე მიიქეც, სადა-იგი მივიქცევით ყოველნი მოკვდავნი, ვინაცა დაფლვისა ჩვენისა გოდებასა ვგოდებთ და გალობით ვღაღადებთ და ვიტყვით საღმრთოსა ამას გალობასა: ალილუია.
წმიდათა თანა განუსვენე ქრისტე, სულსა მონისა შენისასა, სადა-იგი არა არს ჭირი, მწუხარება, არა ურვა, არცა სულთქმა, არამედ სიხარული და ცხოვრება იგი დაუსრულებელი.
ძლის-პირი: ჰოი სასწაული, რომელმან სახმილსა დაიცვნა სამნი ყრმანი შეუწველად, საფლავსა შინა მკვდრად უსულო იქმნა დღეს მაცხოვრად ჩვენდა, რომელსა უღაღადებთ: ღმერთო, მხსნელო ჩვენო, კურთხეულ ხარ შენ.
განუსვენე უფალო სულსა მონისა ამის შენისასა.
სისხლთა მათ შენთა პკურებითა იხსნენ მარტვილნი მცნებისა გარდასლვისაგან, და თვისთა სისხლთა დათხევითა, ვნებათა შენთა ხატ-ექმნეს, და მადლობით იტყოდეს: ღმერთო მხსნელო ჩვენო, კურთხეულ ხარ შენ.
განუსვენე უფალო სულსა მონისა ამის შენისასა.
განძვინებული სიკვდილი მოჰკალ ქრისტე ღმერთო, და სულნი სარწმუნოებით დაძინებულნი სიკვდილისაგან იხსენ, და შენ წინაშე მკვიდრ-ყვენ, რათა გალობდენ: ღმერთო, მხსნელო ჩვენო, კურთხეულ ხარ შენ.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
ჰოი მეუფეო, რომელმან პირველ მოეც სული ესე შთაბერვითა მით საღმრთოითა, მიცვალებულნი სასუფეველსა შენსა მკვიდრ-ყვენ წყალობით, რათა გიღაღადებდენ: ღმერთო, მხსნელო ჩვენო, კურთხეულ ხარ შენ.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
უმაღლეს იქმენ ყოველთა დაბადებულთა, სძალო, გვიშევ რა დამბადებელი, რომელმან შეჰფქუნა ბჭენი სიკვდილისანი, ამისთვის გნატრით უბიწოო და ვიტყვით: დედაო ღმრთისაო, კურთხეულ ხარ შენ.
ძლის-პირი: ცა-ვრცელი განცვიფრებულ არს და ძრწის საფუძველი ქვეყანისა დღეს შიშით, რამეთუ მაღალთა შინა მყოფი შერაცხილ მკვდართა იქმნა, და აწ კნინსა საფლავსა ესტუმრა. ყრმანი აკურთხევდით მას, მღვდელნი უგალობდით მას, ერნი უფროსად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.
განუსვენე უფალო სულსა მონისა ამის შენისასა.
ახოვნად მოღვაწებითა ძლევისა გვირგვინნი დაიდგენით, მარტვილნო, ნეტარნო, და მეოხად გამოჩნდით სულთა მიცვალებულთათვის, და ქრისტესა ღმერთსა უღაღადებთ: ყრმანი აკურთხევდით მას, მღვდელნი უგალობდით მას, ერნი უფროსად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.
განუსვენე უფალო სულსა მონისა ამის შენისასა.
რომელთა ცხოვრება ესე განვლეს მოღვაწებითა და შენდა მეუფისა მოვიდეს, შეიტკბენ მოწყალებით და განსვენება მიეც, რათა გალობით გიღაღადებდენ: ყრმანი აკურთხევდით მას, მღვდელნი უგალობდით მას, ერნი უფროსად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
ქვეყანასა მას მშვიდთასა განსვენებად ღირს-ყვენ შენდა მიცვალებულნი, მაცხოვარ, და სარწმუნოებით და მადლით განამართლენ, და აღხოცენ შეცოდებანი მათნი, რათა გაკურთხევდენ შენ, რათა გიგალობდენ შენ, რათა უფროსად აღგამაღლებდენ უკუნისამდე.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
გნატრით ყოველნი, ქალწულო ყოვლად-სანატრელო, რომელმან სიტყვა ღმრთისა, მეუფე ყოველთა, და შემოქმედი, ჭეშმარიტად ხორცითა გვიშევ გამოუთქმელად. ყრმანი აკურთხევდით მას, მღვდელნი უგალობდით მას, ერნი უფროსად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.
ძლის-პირი: შენ მხოლო სანატრელ ხარ თესლებსა შორის, ქალწულო, რამეთუ გამოგვიბრწყინდა შენგან ნათელი მსხდომარეთა ბნელსა მას შინა და განანათლნა სულნი ჩვენნი. ამისთვის ღმრთისმშობელო, სამართლად გადიდებთ.
განუსვენე უფალო სულსა მონისა ამის შენისასა.
მწყობრი წმიდა მარტვილთა, სასოებამან განამხნო, და საღმრთოითა სურვილითა ფრთოვან-ყვნა იგინი, და შეუძრველთა მათ კეთილთა მკვიდრად გამოაჩინნა, რომელთა თანა შესვენებულთა სულნი ღირს-ყვენ დამკვიდრებად.
განუსვენე უფალო სულსა მონისა ამის შენისასა.
ბრწყინვალესა ნათელსა შენსა ქრისტე მეუფეო, ღირს-ყვენ შესვენებულთა სულნი, და განუსვენე წიაღთა შინა აბრაამისთა, და უოხჭნოისა ნეტარებისა ფუფუნება მიჰმადლე, რათა გადიდებდენ.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
რომელი ხარ ბუნებით ტკბილი და მრავალ-მოწყალე, რომელნი სოფლისა ამის ამაოსაგან და აჩრდილთა სიკვდილისათა მისცვალენ, ნათელსა შენსა საღმრთოსა დააწესენ, და მიეც განსვენება.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
კარვად წმიდად გიცნობთ შენ, ფიცრად და კიდობნად საღმრთოდ, ღმრთისმშობელო დედოფალო, რამეთუ შენგან შობილმან სისხლითა თვისითა განმართლება და მოტევება მოგვანიჭა ჩვენ, და მძლავრი ჯოჯოხეთი ძლევით წარმოსტყვენა.
წმინდაო ღმერთო, წმინდაო ძლიერო, წმინდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).
დიდება მამასა და ძესა და წმინდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ყოვლადწმინდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინენ ცოდვათა ჩვენთაგან, მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმინდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.
უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).
დიდება მამასა და ძესა და წმინდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმინდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.
მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა და ძალი და დიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
სულთა თანა აღსრულებულთა მართალთასა, სულსა მონისა შენისასა განუსვენე, მაცხოვარ, და ღირს-ყავ სანატრელსა მას ცხოვრებასა, კაცთ-მოყვარე.
განსასვენებელსა შენსა მაცხოვარ, სადა ყოველნი წმიდანი შენნი მკვიდრ არიან, განუსვენე სულსა მონისა შენისასა, რამეთუ შენ მხოლო ხარ კაცთ-მოყვარე.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
შენ ხარ ღმერთი, რომელი შთახედ ჯოჯოხეთად, და დახსენ სალმობანი შესვენებულთანი. აწცა განუსვენე, ქრისტე ღმერთო, სულსა მონისა ამის შენისასა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
შენ მხოლოო უბიწოო და უხრწნელო ქალწულო, რომელმან ჰშევ ღმერთი ხორცშესხმული, მას ევედრე, რათა აცხოვნოს სული ამისი.
მღვდელმან: შეგვიწყალენ ჩვენ ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგვიწყალენ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის).
მღვდელმან: მერმეცა გევედრებით განსვენებისათვის სულისა მიცვალებულისა მონისა (ან მხევლისა) ამის შენისა (სახელი), რათა შეენდვნეს მას ყოველნი შეცოდებანი მისნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის).
მღვდელმან: რათა უფალმან ღმერთმან ჩვენმან დააწესოს სული მისი, სადაცა მართალნი განისვენებენ.
მგალობელთა: უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის).
მღვდელმან: წყალობა ღმრთისა, და სასუფეველი ცათა, და მიტევება ცოდვათა მისთა, ქრისტეს მიერ უკვდავისა მეუფისა და ღმრთისა ჩვენისაგან მისთვის ვითხოვოთ. — უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: მოგვმადლენ უფალო. - უფალო, შეგვიწყალენ.
მღვდელმან: ღმერთო სულთაო და ყოველთა ხორციელთაო, რომელმან სიკვდილი განაქარვე და ეშმაკი დასთრგუნე და ცხოვრება სოფელსა მოანიჭე, შენ უფალო განუსვენე სულსა მონისა შენისა (ან მხევლისა) (სახელი), ადგილსა ნათლისასა, ადგილსა მწუანვილოვანსა, ადგილსა განსასვენებელსა, სადა-იგი არა არს სალმობა, მწუხარება და სულ-თქმა, და ყოველნი ცოდვანი, ამის მიერ ქმნილნი, საქმითნი, სიტყვითნი და მოგონებითნი, ვითარცა სახიერმან და კაცთ-მოყვარემან ღმერთმან შეუნდვენ, რამეთუ არა არს კაცი, რომელი ცხოვნდეს და არა სცოდოს, რამეთუ შენ მხოლო ხარ უცხო ყოვლისაგან ცოდვისა, და სიმართლე შენი სიმართლე არს საუკუნო, და სიტყვა შენი ჭეშმარიტ.
რამეთუ შენ ხარ აღდგომა და ცხოვრება და განსვენება სულისა მიცვალებულისა მონისა შენისა (ან მხევლისა) (სახელი), ქრისტე ღმერთო ჩვენო, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, თანა-დაუსაბამოით მამით შენით, და ყოვლად-წმიდით, სახიერით და ცხოველს-მყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
დიაკონმან: სიბრძნით.
მღვდელმან: ყოვლად-წმიდაო ღმრთისმშობელო გვაცხოვნენ ჩვენ.
მგალობელთა: უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზესთაესსა სერაბიმთასა განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღმრთისასა მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით ვადიდებდეთ.
მღვდელმან: დიდება შენდა ქრისტე ღმერთო სასოებაო ჩვენო დიდება შენდა.
მგალობელთა: დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე ამინ.
– უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის)
სახელითა უფლისათა უწმიდესო და უნეტარესო მეუფეო გვაკურთხენ.
მღვდელმან:, ჩამოლოცვა:
რომელი ცხოველთა და მკვდართა აღდგომა არს, ქრისტემან ჭეშმარიტმან ღმერთმან ჩვენმან, მეოხებითა ყოვლადუხრწნელისა დედისა თვისისათა, წმიდათა დიდებულთა და ყოვლად-ქებულ თა მოციქულთა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩვენთა, და ყოველთა წმიდათა მისთათა, სული ჩვენგან მიცვალებულისა მონისა ამის ღმრთისა (ან მხევლისა) (სახელი) საყოფელსა მართალთასა დააწესოს, წიაღთა შინა აბრაამისათა განუსვენოს, და ჩვენ შეგვიწყალნეს, ვითარცა სახიერ არს და კაცთ-მოყვარე.
მგალობელთა: ამინ.
დიაკონმან: სანატრელსა შინა დაძინებასა, საუკუნო განსვენება მიჰმადლე, უფალო, სულთა მიცვალებულთა მო ნათა და მხევალთა შენთა (სახელები) და მიეც მათ საუკუნო ხსენება.
მგალობელთა: საუკუნოდ იყავ ხსენება იმათი. საუკუნოდ იყავ ხსენება იმათი. ხსენება და კურთხევა იმათი.
სულმან მათმან კეთილთა შინა განისვენონ და ნათესავმან მათმან დაიმკვიდრონ ქვეყანა.
სულნი და სულნი მართალთანი შენ გაქებენ უფალო.