მოჩვენებითი პოლიტიკური უნამუსობის "გენიალობა". რას გვპირდება მასონური სახელმწიფო გადატრიალება? საყოველთაო კენჭისყრა. მასონთა ლიდერები. მასონობის გენიალური ხელმძღვანელი. დაწესებულებები და მათი ფუნქციები. ლიბერალიზმის შხამი. კონსტიტუცია - პარტიულ განხეთქილებათა სკოლა. რესპუბლიკანური ერა. პრეზიდენტი - მასონების კლიენტურა. პრეზიდენტთა პასუხისმგებლობა "პანამა". დეპუტატთა პალატის და პრეზიდენტის როლი. მასონობის კანონმდებლობითი ძალა. ახალი რესპუბლიკური კონსტიტუცია. მასონურ თვითმპყრობელობაზე გადასვლა. "მსოფლიო მბრძანებლის" გამოცხადების მომენტი.
დღეს დავიწყებთ უკვე ნათქვამის განმეორებას და გთხოვთ დაიხსომოთ, რომ მთავრობაც და ხალხიც პოლიტიკაში კმაყოფილდებიან მოჩვენებითობით. მათთვის ყველაზე მთავარი მხიარულებაა.
ჩვენი პოლიტიკისთვის კი ფრიად მნიშვნელოვანია ამ მომენტის გამოყენება. ის ჩვენ დაგვეხმარება სხვადასხვა საკითხების განხილვაში, მაგ.: სიტყვის, პრესის, რელიგიის თავისუფლება, ასოციაციის უფლებები, კანონის წინაშე თანასწორობის, საკუთრების ხელშეუხლებლობის, საცხოვრებლის გადასახადის საკითხები. ამ საკითხების ხალხის წინაშე პირდაპირი და ღია განხილვა საჭირო არ არის. დაწვრილებით კი არ უნდა ჩამოვთვალოთ, არამედ ზოგადად განვიხილოთ.
ხალხი განსაკუთრებული სიყვარულით ეპყრობა პოლიტიკოსებს. ჩვენ გადაწყვეტილი გვაქვს ყველა ერი ჩავრთოთ ჩვენს მიერ დაპროექტებული ახალი ფუნდამენტალური შენობის მშენებლობაში. აი რისთვის გვჭირდება გაბედულების და სულის სიძლიერის მოკრება. სწორედ ამით მოვახერხებთ ჩვენს გზაზე ყოველგარი წინააღმდეგობის გადალახვას.
როცა მოვახდენთ სახელმწიფო გადატრიალებას, ხალხს ვეტყვით ყველაფერი ცუდად იყო, ყველა იტანჯებოდა, ჩვენ აღმოვფხვრით თქვენი ტანჯვის მიზეზს: ეროვნულ თავისებურებას, საზღვრებს, ფულის ნიშნის სხვადასხვაობას. თქვენ რა თქმა უნდა შეგიძლიათ გვისაყვედუროთ, მაგრამ განა სამართლიანი იქნება ეს საყვედური, თუ არ გასინჯავთ ჩვენს მიერ შემოთავაზებულ ბედნიერებას?!". მაშინ ისინი ჩვენ ხელში აგვიტაცებენ იმდისა და სასოების აღტაცებით. ჩვენი გამეფების მთავარი იარაღი - კენჭისყრა - თავის საქმეს შეასრულებს და ამჯერად ითამაშებს ბოლო როლს - მიგვიყვანს ერთპირობამდე. ამისთვის საჭიროა ყველა, განურჩევლად კლასისა და ცენზისა ჩავაბათ არჩევნებშო, რათა მივაღწიოთ უმრავლესობის აბსოლუტიზაციას, რომელსაც ინტელიგენტთა კლასებში ვერ მივაღწევთ. ამ გზით, ანუ ბრბოში თვითშეგნების არსებობის ფიქრით, ჩვენ დავაქვეითებთ გოების ოჯახების მნიშვნელობას და მათ აღმზრდელობით მიზანს, გამოვრიცხავთ ინდივიდუალური გონების გამოყოფას, ჩვენს ხელმძღვანელობას დამორჩილებული ბრბო მოგვისმენს მხოლოდ ჩვენ, რადგან ვუხდით მორჩილებისთვის და ყურადღებისთვის. ამ გზით ჩვენ შევქმნით ისეთ ბრმა ძალას, რომელსაც არ შეეძლება არაფრის გაკეთება ჩვენი აგენტების ხელმძღვანელობის გარეშე. ხალხი დაემორჩილება ამ რეჟიმს, რადგან ეცოდინება რომ მის ლიდერებზე იქნება დამოკიდებული მათი ანაზღაურება და ყოველგვარი სიკეთის მოიღება.
მართვის გეგმა უნდა შეიმუშაოს ერთმა გონებამ, რადგან ვერ შეაკავშირებ თუ დაუშვებ მათ დანაწილებას მრავალრიცხოვან გონებაში. ამიტომაც ხელთ უნდა გვქონდეს მოქმედების გეგმა, მაგრამ არ განვიხილოთ, რათა არ დავარღვიოთ მისი გენიალობა, კავშირი შემადგენელ ნაწილთა შორის, ყოველი აგენტის მნიშვნელობის პრაქტიკული ძალა. თუ მას განვიხილავთ და შევცვლით მრავალრიცხოვანი კენჭისყრით, დაეტყობა გაუგებრობის კვალი, ჩვენთვის საჭიროა, რომ ჩვენი გეგმები იყოს ძლიერად და მიზანშეწონილად ჩაფიქრებული, არ უნდა დავუშვათ ჩვენი ხელმძღვანელი გენიალური ნამუშევარი ბრბომ ან თუნდაც განსაზღვრულმა საზოგადოებამ დაფლითოს.
ეს გეგმები ჯერჯერობით თავდაყირა არ დააყენებს თანამედროვე დაწესებულებებს, მხოლოდ შეცვლის მათ ეკონომიკას, შემდეგ კი მისი სვლის კომბინაციას, რომელიც ჩვენი გემგების შესაბამის მიმართულებას მიიღებს.
სხვადასხვა სახელწოდების ქვეშ ყველა ქვეყანაში ერთიდა იგივე სისტემა მოქმედებს - წარმომადგენლობა, სამინისტრო, სენატი, სახელმწიფო საბჭო, საკანონმდებლო და აღმასრულებელი კორპუსი. საჭირო არ არის ავხსნათ ამ დაწესებულებების ურთიერთდამოკიდებულების მექანიზმი. ეს თქვენთვის კარგადაა ცნობილი, ყურადღება მიაქციეთ იმას, რომ თითოეული დაწესებულება რაღაც მნიშვნელოვან სახელმწიფო ფუნქციას ასრულებს. გთხოვთ მიაქციოთ ყურადღება, რომ სიტყვა "მნიშვნელოვანი" ვიხმარე არ დაწესებულებთან, არამედ ფუნქციასთან მიმართებაში. ე. ი.ი მნიშენლოვანია არა დაწესებულება, არამედ მისი ფუნქცია, დაწესებულებებმა გადაინაწილეს მათთვის საჭირო ყველა ფუნქციები - ადმინისტრაციული, საკანონმდებლო, აღმასრულებელი. ამიტომ, ისინი სახელმწიფოს ორგანოში ისევე მოქმედებენ, როგორც ორგანოები ადამიანის სხეულში. თუ დავაზიანებთ სახელმწიფო მანქანის ერთ ნაწილს, სახელმწიფო დაავადდება, როგორც ადამიანის სხეული და მოკვდება.
როდესაც სახელმწიფოს ორგანიზმში შევიყვანეთ ლიბერალიზმის შხამი, მთელი მისი პოლიტიკური კომპლექცია შეიცვალა. სახელმწიფო დაავადდა სახელმწიფო ავადმყოფობით, - სისხლის დაშლით. ისღა დაგვრჩენია, დაველოდოთ აგონიას. ლიბერალიზმისგან იშვა კონსტიტუციური სახელმწიფო, რომელმაც შეცვალა გოების მხსნელი თვითმპყრობელობა, კონსტიტუცია კი, როგორც ვიცით, განხეთქილების, უთანხმოების, კამათის, უნაყოფო პარტიული აგიტაციის, პარტიული ტენდენციის სკოლაა. ტრიბუნამ პრესის მსგავსად მთვრობა მოამზადა უმოქმედობისა და უღონობისთვის და აქცია ზედმეტად და უსარგებლოდ, რის გამოც ბევრ ქვეყანააში დაემხო; მაშინ მოგვეცა რესპუბლიკური ენის დამყარების შესაძლებლობა და ჩვენც სახელმწიფოს მმართველი შევცვალეთ მთავრობის კარიკატურით - პრეზიდენტით, რომელიც ამოვიყვანეთ ბრბოდან, ჩვენი კლიენტურის, ჩვენი მონების წრიდან. ახლო მომავალში დავიწყებთ პრეზიდენტთა პასუხისმგებლობას, მაშინ არავის მოვუბოდიშებთ ჩვენი გადაწყვეტილების გამო, რა გვენაღვლება თუ შეთხელდება ხელისუფლებისთვის მბერძოლთა რიგები, თუ დაიწყება დაბნეულობა პრეზიდენტების არარსებობის გამო, დაიწყება დაბნეულობა, რომელიც საბოლოოდ შეიტანს დეზორგანიზაციას ქვეყანაში.
ჩვენი გეგმა ასეთ შედეგამდე რომ მივიყვანოთ, წამოვატივტივებთ პრეზიდენტობის ისეთ კანდიდატებს, რომელთაც წარსულში ჰქონდათ რაღაც გაუხსნელი ბნელი საქმე. მაშინ ისინი იქნებიან ჩვენი სურვილების ერთგული შემსრულებლები. ჯერ ერთი, მხილების შიშით და, მეორეც, ხელისუფლების სათავეში ყველა ადამიანისთვის დამახასიათებელი თვისების გამო - პრეზიდენტის წოდებასთნ დაკავშირებული პრივილეგიების, უპირატესობებისა და პატივის შენარჩუნების სურვილით.
დეპუტატთა პალატა დაიცავს და აირჩევს პრეზიდენტს, მაგრამ ჩვენ მას წავართმევთ კანონების შემოთავაზების შეცვლის უფლებას, რადგან ეს უფლება ჩვენგან გადაეცემა პასუხისმგებელ პრეზიდენტს, რომელიც ჩვენი მარიონეტი იქნება. მაშინ პრეზიდენტის ძალაუფლება გახდება სამიზნე ყოველგვარი თავდასხმისთვის, მაგრამ ხალხისადმი მიმართვის საშუალებით, მას ჩვენ მივცემთ თავდაცვის უფლებას. გარდა ამისა პრეზიდენტს მივცემთ სამხედრო მდგომარეობის გამოცვხადების უფლებასაც, რაც მოტივირებული იქნება იმით, რომ პრეზიდენტს ქვეყნის არმია უნდა ჰყავდეს თავის განკარგულებაში ახალი რესპუბლიკური კონსტიტუციის დასაცავად, რომლის უფლებაც მას აქვს, როგორც კონსტიტუციის პასუხისმგებელ წარმომადგენელს. გასაგებია, რომ ამ პირობებში ტაძრის გასაღები ჩვენს ხელშია და ჩვენს გრდა ვერავინ უხელმძღვანელებს საკონომნმდებლო ძალას.
გარდა ამისა, ახალი კონსტიტუციის მიღებით ჩვენ პალატას წავართმევთ სამთვრობო ღინისძიებების შეკითხვის წესით გადაწყვეტის უფლებას. ამასთანავე მინიმუმამდე შევამცირებთ წარმომადგენელთა რიცხვს. ამით შემცირდება პოლიტიკური ციებ-ცხელება და სწრაფვა პოლიტიკისკენ. თუ ეს ვნებები გამძაფრდება ამ პირობებშიც, ჩვენ ყოველივე ამას მივმართავთ ხალხის უმრავლესობისკენ.
პრეზიდენტზე იქნება დამოკიდებული პალატისა და სენატის, პრეზიდენტისა და ვიცე-პრეზიდენტის დანიშვნა. პარლამენტის მუდმივ სესიებს შვამცირებთ რამდენიმე თვემდე. გარდა ამისა, პრეზიდენტს, როგორც აღმასრულებელი ხელისუფლების მეთაურს, უფლებები შეუნარჩუნდება პარლამენტის შეკრების დანიშვნამდე, მაგრამ ყოველი უკანონო მოქმედების შედეგი არ უნდა მოეკითხოს პრეზიდენტს ჩვენს მიერ დაგეგმილი პროექტების შესრულებამდე. მინისტრებისა და პრეზიდენტის გარშემო მყოფ სხვა ჩინოვნიკებს მივცემთ საშუალებას საკუთარი პასუხისმგებლობით წარმართონ მოვლენები. ამ როლს ჩვენ განსაკუთებით დავაკისრებთ სენატს, სახელმწიფო საბჭოს ან მინისტრთა საბჭოს და არა ცალკეულ პირს.
პრეზიდენტი განმარტავს იმ კანონთ აზრს, რომელიც არაერთსახოვანი იქნება. ამასთნავე საჭიროების შემთხვევაში, ჩვენი ბრძანების შესაბამისად, ანულირებას გაუკეთებს მათ. გარდა ამისა, უფლება ექნება წამოაყენოს დროებითი კანონები და სახელმწიფო კონსტიტუციის ახალი ცვლილებებიც კი, ქვეყნის უმაღლესი სიკეთის მოტივით.
ამ ხერხით ჩვენ მოგვეცემა შესაძლებლობა თანდათან, ნაბიჯ-ნაბიჯ გავანადგუროთ ყველაფერი, რაც თავიდან ჩვენი მიზნების შესანიღბავად შევიტანეთ კონსტიტუციაში. შემდეგ, როცა დადგება დრო ყველგვარი მართვა მოვაქციოთ ჩვენი თვითმპყრობელობის სადავეებში, შეუმჩნევლად გაუქმდება ყოველგვარი კონსტიტუცია.
ჩვენი თვითმპყრობელობის აღიარება შეიძლება მოხდეს კონსტიტუციის გაუქმებამდეც. ეს აღიარება მოხდება მაშინ, როცა უწესრიგობით და მმართველთა სისუსტით დატანჯული ხალხი იყვირებს, მოგვაშორეთ ესენი და მოგვეცით ერთი საყოველთაო მეფე, რომელიც გაგვაერთიანებს და მოსპობს უთანხმოების მიზეზს - საზღვრებს, ეროვნულობას, რელიგიას, მოგვცემს მშვიდობას, რომელიც ვერ ვპოვეთ ჩვენს მმართველობაში".
თქვენ მშვენივრად მოგეხსენებათ, რომ მსგავსი სურვილების საჯაროდ გამოცხადებისთვის აუცილებელია ყველა ქვეყანაში განუწყვეტლივ ირეოდეს ხალხთა ურთიერთობა და მთავრობა, რათა ხალხი გადაიღალოს გათიშულობით, მტრობით, ბრძოლით, სიძულვილით, ტანჯვით, შიმშილით. ასეთ შემთხვევაში გოებს სხვა გამოსავალი არ ექნებათ გარდა ჩვენი დახმარების იმედისა.
ჩვენ თუ ხალხს ამოსუნთქვის საშუალებას მივცემთ, ჩვენი გეგმების შესრულების სასურველი დრო აღარ დადგება