სიონის ბრძენთა ოქმები

ოქმი N1

უფლება ძალაშია. თავისუფლება - იდეაა. ლიბერალიზმი. ოქრო. რწმენა. თვითმმართველობა. კაპიტალის დესპოტიზმი. შინაური მტერი. ბრბო. ანარქია. პოლიტიკა და მორალი. ძლიერის უფლება. მასონურ–ებრაული ხელისუფლების უძლეველობა. მიზანი ამართლებს საშუალებას. ბრმა ბრბო. პოლიტიკური ანბანი. პარტიული განხეთქილებები. თვითმპყრობელობა როგორც მმართველობის შედარებით მიზანშეწონილი ფორმა. სპირტი. კლასიციზმი. გარყვნილება. მასონურ ებრაული ხელისუფლების პრინციპები და წესები. ტერორი. თავისუფლება. თანასწორობა. ძმობა. დინასტიური მმართველობის პრინციპები. გოების არისტოკრატიის პრივილეგიების განადგურება. ახალი არისტოკრატია. ფსიქოლოგიური გათვლა. თავისუფლების აბსტრაქცია. სახალხო წარმომადგენლობების ცვალებადობა.

გვერდზე გადავდოთ ფრაზიორობა და ვისაუბროთ თითოეული აზრის მნიშვნელობაზე. შედარებებითა და დასკვნებით გავაშუქოთ მდგომარეობა. ასე რომ მე შევეცდები ჩამოვაყალიბო ჩვენი სისტემა, ჩვენი და გოების თვალსაზრისის მიხედვით. უნდა აღინიშნოს, რომ ცუდი ინსტინქტების მქონე ადამიანები კარგებზე გაცილებით მეტი არიან,ამიტომ მათი მმართველობისას საუკეთესო შედეგები მიიღწევა არა აკადემიური მსჯელობებით, არამედ ძალადობითა და დაშინებით. ყოველი ადამიანი მიისწრაფის ხელისუფლებისაკენ, შესაძლებლობის შემთხვევაში ყველას სურს იყოს დიქტატორი და ძნელად მოიძებნება ისეთი, რომელიც უარს იტყოდა საკუთარი სიკეთის მისაღწევად მსხვერპლად მიეტანა სხვათა სიკეთე.

 რა აკავებდა ადამიანებად წოდებულ მტაცებელ ცხოველებს? რით ხელმძღვანელობდნენ ისინი საზოგადოებრივი ცხოვრების დასაწყისში? ისინი ემორჩილებოდნენ უხეშ და ბრმა ძალას, შემდგომში კი კანონს, რომელიც იგივე, ოღონდ შენიღბული ძალაა. აქედან დასკვნა, უფლება ძალაშია. პოლიტიკური თავისუფლება იდეაა და არა ფაქტი. ამ იდეის სატყუარად გამოყენება უნდა შეგვეძლოს მაშინ, როდესაც საჭირო გახდება მასების მომხრობა საკუთარი პარტიისათვის, ხელისუფლებაში მყოფი ძალის განადგურების მიზნით. ამოცანა გაადვილდება, თუ მოწინააღმდეგე თვითონაც დაავადდება თავისუფლების იდეით ე.წ. ლიბერალიზმით და ამ იდეის ზეგავლენით შეასუსტებს თავის ძლიერებას. აი, მაშინ იჩენს თავს ჩვენი თეორიების ზეიმი, შესუსტებული ხელისგან მმართველობის სადავეებს მაშინვე აიტაცებს ახალი ხელი, იმიტომ რომ ხალხის ბრმა ძალას ერთი დღეც კი არ შეუძლია გაძლოს მეთაურის გარეშედა ახალი ძალა უბრალოდ ცვლის ძველს, ლიბერალიზმისაგან დასუსტებულსა და დაბერებულს. ჩვენს დროში ლიბერალი მმართველების შემცვლელად ითვლება ოქრო. იყო დრო, როდესაც მეფობდა რწმენა. თავისუფლების იდეა განუხორციელებელია, იმიტომ რომარავინ არ იცის მისი ზომიერად გამოყენება. საკმარისია ადამიანებს გარკვეული დროით მისცე თვითმმართველობა, რომ იგი აუცილებლად გადაიზრდება სოციალური დაპირისპირებებით განპირობებულ თავაწყვეტილ შეტაკებებში,რომლებშიც სახელმწიფო ფერფლად ან გარეშე მტრების ლუკმად გადაიქცევა და ეს სახელმწიფო უკვე დაღუპულია, იგი ჩვენს ხელთაა. კაპიტალის დესპოტიზმი უწვდის მას ხელს, რომელსაც როგორც ხავსს ეს სახელმწიფო იძულებულია მოეჭიდოს უნდა თუ არა ეს მას. წინააღმდეგ შემთხვევაში მიექანება უსკრულისაკენ. მას, ვინც ლიბერალური მოსაზრებებიდან გამომდინარე იტყვის, ეს ხომ უზნეობაა, შევეკითხები: თუ ყველა სახელმწიფოს ორი მტერი ყავს და გარეშე მტერთან ბრძოლაშიყველა ხერხი და მეთოდი დასაშვებია და ზნეობაზე არავინ საუბრობს, რატომ არ შეიძლება ასეთი მეთოდის გამოყენება გაცილებით უარესი შიდა მტრის წინააღმდეგ, რომელიც ძირს უთხრის სახელმწიფოს საფუძვლებს? შესაძლებელია საღმა ლოგიკურმა გონებამ ჩათვალოს, რომ ზედაპირულად მოაზროვნე მასების მართვა შესაძლებელია გონივრული მეთოდებით. ხელმძღვანელობენ რა უკიდურესად წვრილმანი განცდებით, ჩვეულებებით, ტრადიციებითა და სენტიმენტალური თეორიებით. ბრბოს ადამიანები და ადამიანები ბრბოში მიდრეკილნი არიან პარტიული განხეთქილებებისაკენ, რომელიც ხელს უშლის ყველა, თუნდაც გონივრულ საფუძველზე წამოწყებული შეთანხმების მიღწევას. ბრბოს ყოველგვარი გადაწყვეტილება დამოკიდებულია შემთხვევით, ან ხელოვნურად შექმნილ უმრავლესობაზე, რომლის გადაწყვეტილება პოლიტიკური ანბანის უცოდინრობის გამო ყოველთვის ასურდულია და მმართველობაშიანარქიის ჩანასახების შემცველი. პოლიტიკას არავითარი საერთო არა აქვს მორალთან. მორალის მიხედვით მოქმედი ხელისუფალი აპოლიტიკურია და მყარად ვერ ზის ტახტზე. ვისაც სურს მართოს, უნდა მიმართოს ეშმაკობასაც და თვალთმაქცობასაც. გულახდილობა და პატიოსნება პოლიტიკაში მანკიერების ჩანასახია. ისინი უფრო სწრაფად ამხობენ მმართველს, ვიდრე მოსისხლე მტერი. ეს თვისებები მხოლოდ გოების ხელისუფლების ატრიბუტები უნდა იყოს და ჩვენ არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ვიხელმძღვანელოთ მათი პრინციპებით. ჩვენი უფლება – ძალაშია. სიტყვა “უფლება“ არაფრით განმტკიცებული განყენებული აზრია და ასე განიმარტება, მომეცით მე ის რაც მინდა, რათა ამით თქვენზე ძლიერების დასტური მოვიპოვო. სად იწყება აქ ან მთავრდება უფლება?

სახელმწიფოში, სადაც ხელისუფლება ცუდადაა ორგანიზებული და არსებობენ უსახური, ლიბერალიზმისაგან გახრწნილი კანონები, მე ვიღებ ახალ უფლებას თავს დავესხა ძლიერის უფლებით და გავანადგურო არსებული ხელისუფლება. ხელში ავიღო კანონები, გარდავქმნა ყველა დაწესებულება და გავხდე იმათი მმართველი ვინც მე ეს უფლება ჩამიგდო ხელში. ჩვენი ხელისუფლება სხვა ხელისუფლებებისაგან განსხვავებით თანამედროვე რყევების ფონზე დაუმარცხებელი იქნება, ვინაიდან იმ დონემდე გაძლიერდება, რომ ვერავითარი ძალა ვეღარ მოერევა. იმ დროებითი ბოროტებისაგან, რომლის ჩადენაც მოგვიწევს შემდგომში, წარმოიშობა სიკეთე, რომელიც აღადგენს სახალხო ყოფის, ლიბერალიზმისაგან დარღვეული მექანიზმის სწორ მსვლელობას. შედეგი ამართლებს საშუალებას. ჩვენს გეგმებში ყურადღება მივაქციოთ არა იმდენად სიკეთესა და ზნეობრივს, რამდენადაც საჭიროსა და სასარგებლოს. ჩვენს წინაშეა გეგმა, რომელშიც დასახული სტრატეგიული ხაზიდან გადახვევის უფლება არა გვაქვს მრავალსაუკუნოვანი მუშაობის შედეგების განადგურების რისკის გარეშე. იმისათვის, რომ შევიმუშაოთ მიზანმიმართული მოქმედებები, მხედველობაში უნდა მივიღოთ ბრბოს, არამდგრადი არამყარი ხასიათი, მისი უუნარობა გაიაზროს და პატივი სცეს საკუთარი ცხოვრების პირობებს, საკუთარ კეთილდღეობას. უნდა შევიგნოთ, რომ ბრბო ბრმა, შეუგნებელი, აზროვნების უნარს მოკლებული, მარცხნიდან და მარჯვნიდან შეძახილებს აყოლილი ძალაა. ბრბოს ხალხიდან გამოსული წევრები შეიძლება გენიალურად ჭკვიანები, მაგრამ პოლიტიკაში არაფრის მცოდნენი არ არიან, ამიტომ მათი ხელმძღვანელობით მასები და ერები დასაღუპად არიან განწირულნი.

მხოლოდ ბავშვობიდან მმართველობისათვის აღზრდილმა შეიძლება გაიგოს პოლიტიკური ასოებისაგან შედგენილი სიტყვის მნიშვნელობა. მასა, მინებებული საკუთარი წრიდან გამოსულებზე, თვითონვე ირღვევა პარტიული წინააღმდეგობებითა და ხელისუფლებისათვის ბრძოლაში გამართულ შეჯიბრში.

შეძლებენ ისინი წარმართონ შიდა პოლიტიკა ან მოიგერიონ მტერი? ვერა. ეს წარმოუდგენელია, ვინაიდან მათი გეგმა დანაწევრებულია იმდენ ნაწილად რამდენი თავიცაა ბრბოში, რაც მას უკარგავს მთლიანობას და ხდის გაუგებარსა და შეუსრულებადს. მხოლოდ ერთმმართველის გეგმა შეიძლება იყოს გასაგები და განაწილებული სამხედრო და სახელმწიფო მანქანის ყველა მექანიზმში. აქედან დასკვნა, სახელმწიფო ინტერესებისათვის უკეთესია მმართველობა კონცენტრირებული იქნეს ერთი პასუხისმგებელი პირის ხელში. ცივილიზაცა აბსოლუტური ერთპიროვნული დესპოტიზმის გარეშე ვერ იარსებებს. ბრბო თავის ბარბაროსობას ავლენს ყოველი შესაძლებლობის შემთხვევაში და როგორც კი იღებს ხელში ძალაუფლებას, მყისვე გადაზრდის მას ანარქიაში, რომელიც თავისთავად ბარბაროსობის უმაღლესი ხარისხია. შეხედეთ ამ დასპირტულ, ღვინით გამოთაყვანებულ არსებებს, რომლის უზომო მოხმარებაზე უფლება თავისუფლებასთან ერთად მიიღეს. ხომ არ დავუშვებთ, რომ ჩვენ და ჩვენიანები ამ დონემდე დავიდეთ? გოი ხალხები გამოთაყვანებულები არიან სპირტიანი სასმელებით, მათი ახალგაზრდობა კი კლასიციზმითა და ადრეული გარყვნილებით, საითაც მათ უბიძგა ჩვენმა აგენტურამ მდიდართა სახლებში: ლაქიებმა, გუვერნიორებმა და გუვერნანტკებმა. ჩვენი პაროლია – ძალა და თვალთმაქცობა, მხოლოდ ძალა იმარჯვებს პოლიტიკაში.ძალადობა უნდა იყოს პრინციპი, ხოლო ეშმაკობა და თვალთმაქცობა წესი იმ ხელისუფლებების მიმართ, რომლებიც უარს ამბობენ დადონ თავიანთი გვირგვინები ჩვენი აგენტურის ფერხთით. ეს ბოროტება მიზნის მიღწევის ერთად – ერთი საშუალებაა. ამიტომ უკან არაფერზე უნდა დავიხიოთ. გამოვიყენოთ მოსყიდვები, მოტყუება, გამცემობა. პოლიტიკაშიუნდა შეგეძლოს ყოველგვარი ყოყმანის გარეშეაიღო სხვისი საკუთრება,თუ ამით მივაღწევთ მორჩილებასა და ხელისუფლებას.ჩვენი ხელისუფლება ივლის რა მშვიდობიანი დაპყრობების მეთოდით, უფლება ექნება თავი დააღწიოს ომების საშინელებებს და შეცვალოს იგი დასჯის უფრო მიზანმიმართული და შეუმჩნეველი მეთოდებით, რომლის მეშვეობითაც უნდა შევინარჩუნოთ ბრმა მორჩილების განმაპირობებელი ტერორი. სამართლიანი და შეუვალი სიმკაცრე სახელმწიფო ძალაუფლების უმნიშვნელოვანესი ფაქტორია, არა მარტო სარგებლიანობის, არამედ მოვალეობის თვალსაზრისითაც. გამარჯვებისათვის ჩვენ უნდა მივდიოთ ძალადობისა და თვალთმაქცობის პროგრამებს. გათვლილი დოქტრინა იმდენად ძლიერია, რამდენადაც მისი განხორციელების საშუალებები. ამიტომ არა იმდენად საშუალებებით, არამედ დოქტრინის სიმკაცრით უნდაშევძლოთ ყველა ხელისუფლების ჩვენი ზე ხელისუფლებისადმი დაყმევება. საკმარისია გაიგონ შეუბრალებლები რომ ვართ, რათა შეწყვიტონ წინააღმდეგობა. ჩვენ, ჯერ კიდევ ძველ დროში, ხალხებს გადავუყარეთ სიტყვები – “ძმობა, ერთობა, თავისუფლება“, რომლებიც სიამოვნებით აკენკეს ყველა მხრიდან მოფრენილმა უგუნურმა თუთიყუშებმა და დღემდე გაუთავებლად იმეორებენ ისე, რომ ვერ ხვდებიან როგორ შეეწირა ამ სიტყვებს მსოფლიოს კეთილდღეობა და პიროვნების ჭეშმარიტი თავისუფლება, რომელიც ადრე დაცული იყო ბრბოს ზეწოლისაგან. ვითომ ჭკვიანმა გოი ინტელიგენციამ ვერ შეამჩნია ამ სიტყვათა განყენებული ხასიათი, ვერც მათ შორის არსებული წინააღმდეგობრივი აზრი. ვერ შეიგნეს, რომ თვით ბუნების დადგენილია გონებრივი შესაძლებლობებისა და ხასიათების უთანასწორობა, რომ მასები ბრმები არიან და მათსავით ბრმები არიან მათი რიგებიდან გამოსული ვაი ლიდერები. გოებმა ეს ყველაფერი ყურს მიღმა გაატარეს. არა და, ამაზე იყო დაფუძნებული დინასტიური მმართველობის საიდუმლო, სადაც თაობიდან თაობას, მამიდან შვილზე გადაიცემოდა სახელმწიფოს მართვისათვის აუცილებელი პოლიტიკუrი ცოდნა და მის შესახებ არავინ არაფერი იცოდა დინასტიის წევრების გარდა. სწორედ ეს არსი იქნა დაკარგული, რაც ძალზედ წაადგა ჩვენს საქმეს.

მსოფლიოს ყველა ქვეყანაში ჩვენი ბრმა აგენტურის მეშვეობით ამ სტყვებით – “ძმობა, ერთობა, თავისუფლება“ დგებოდნენ ჩვენს სამსახურში. ამავე დროს მატლებივით ღრნიდნენ გოების კეთილდღეობას, ანადგურებდნენ რა ყველგან მშვიდობასა და წესრიგს სახელმწიფოს საფუძვლებთან ერთად. არისტოკრატიის პრივილეგიების განადგურებამ, რომელიც ხალხებისა და სახელმწიფოების ჩვენგან დაცვის ერთადერთ ზღუდეს წარმოადგენდა, საშუალება მოგვცა ბუნებითი არისტოკრატია ჩაგვენაცვლებინა ფულადი ცენზით განსაზღვრული საკუთარი არისტოკრატიით.

ჩვენს გამარჯვებას ხელი შეუწყო იმანაც, რომ საჭირო ადამიანებთან ურთიერთობისას ყოველთვის ვეხებოდით ადამიანის ბუნების ყველაზე მგრძნობიარე სიმებს – ანგარებას, სიხარბეს, გაუმაძღრობას. ყოველი მათგანი ცალკე აღებული მზადაა ჩაკლას ნებისმიერი ინიციატივა და ადამიანების ნებისყოფა გადასცეს მყიდველს. თავისუფლების აბსტრაქციამ საშუალება მოგვცა დაგვერწმუნებინა მასები, რომ ხელისუფლება სხვა არაფერია, თუ არა ქვეყნის ნამდვილი მესაკუთრის, ხალხის მიერ დაქირავებული მმართველი და შესაძლებელია ნებისმიერ დროს მისი გამოცვლა გაცვეთილი ხელთათმანივით. ხალხის წარმომადგენელთა ცვალებადობას კი ისინი მთლიანად გადმოჰყავდა ჩვენს განკარგულებაში.

სარჩევი ✞ გაგრძელება