საძიებელი სექტანტურ სწავლებათა წინააღმდეგ

23. ლოცვა მიცვალებულთათვის

ყველა ადამიანი ცოდვილია: „თუ ვამბობთ, რომ არ გვაქვს ცოდვა, საკუთარ თავს ვატყუებთ და ჭეშმარიტება არ არის ჩვენში“ (1 იოანე 1,8). მოციქული აგრეთვე მიგვითითებს: „აღიარეთ ცოდვები ერთმანეთის წინაშე და ილოცეთ ერთმანეთისთვის, რათა განიკურნოთ, რადგან ბევრი რამ შეუძლია მართლის ძლიერ ლოცვას“ (იაკობი 5,16). ე.ი. რადგანაც ყველა ადამიანს აქვს ცოდვები და საჭიროა ვილოცოთ ერთმანეთის ცოდვების მიტევებისათვის, მითუმეტეს, უნდა ვილოცოთ გარდაცვალებულთათვის, რადგან მათ უკვე თავიანთი თავისთვის არაფრის გაკეთება არ შეუძლიათ. გარდაცვალებულებს მხოლოდ ღმრთისადმი ჩვენი ლოცვა და მათ სახელზე მოწყალების გაცემით შევეწევით.
ბიბლიიდან აშკარად მტკიცდება, რომ ადამიანის სული უკვდავია, კვდება მხოლოდ სხეული. სიკვდილის შემდეგ მას ამქვეყნიური ცხოვრების მიხედვით მიეგება ან ჯოჯხეთი ან სასუფეველი: „ხოლო ღმერთი მკვდრებისა დაკი არ არის, არამედ ცოცხლებისა, ვინაიდან მისთვის ყველა ცოცხალია“ (ლუკა 20,38). გარდაცვალებულის ხვედრის შემსუბუქებას ემსახურება ჩვენი, ამ ქვეყნად დარჩენილთა, ღმრთისადმი ლოცვა-ვედრება, რადგანაც უფალი გვპირდება: „ყველაფერს, რასაც ლოცვაში რწმენით ითხოვთ, მიიღებთ“ (მათე 21,22).