მთავარი
ლოცვანი
ფსალმუნნი
ახალი აღთქმა
ძველი აღთქმა
დაუჯდომლები
პარაკლისები
განმარტებები
სხვადასხვა თემები
წიგნის შესახებ
მთავარი
ლოცვანი
ფსალმუნნი
ახალი აღთქმა
ძველი აღთქმა
დაუჯდომლები
პარაკლისები
განმარტებები
სხვადასხვა თემები
წიგნის შესახებ
მღვდელმან: კურთხეულ არს ღმერთი ჩუენი, ყოვლადვე, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მკითხველმან: ამინ. დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.
მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენს შორის და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.
წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.
უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.
მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევაჲ, ძალი და დიდებაჲ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
უფალო შეგვიწყალენ (12–ჯერ).
1. უფალო, შეისმინე ლოცვისა ჩემისაი, ყურად-იღე ვედრებაი ჩემი ჭეშმარიტებითა შენითა, შეისმინე ჩემი სიმართლითა შენითა;
2. და ნუ შეხუალ სასჯელსა მონისა შენისა თანა, რამეთუ არა განმართლდეს შენ წინაშე ყოველი ცხოველი.
3. რამეთუ დევნა მტერმან სული ჩემი და დაამდაბლა ქუეყანად ცხოურებაი ჩემი, დამსუა მე ბნელსა შინა, ვითარცა მკუდარი საუკუნოი.
4. და მოეწყინა ჩემ თანა სულსა ჩემსა, და ჩემ შორის შემიძრწუნდა გული ჩემი.
5. მოვიხსენე დღეთა პირველთაი და ვიწურთიდ ყოველთა მიმართ საქმეთა შენთა და ქმნულსა ხელთა შენთასა ვზრახევდ.
6. განვიპყრენ შენდამი ხელნი ჩემნი, და სული ჩემი ვითარცა ქუეყანაი ურწყული შენდამი.
7. მსთუად შეისმინე ჩემი, უფალო, რამეთუ მოაკლდა სულსა ჩემსა, ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა ჩემგან, და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა.
8. მასმინე მე განთიად წყალობაი შენი, რამეთუ მე შენ გესავ; მაუწყე მე, უფალო, გზაი, რომელსაცა ვიდოდი, რამეთუ შენდამი აღვიღე სული ჩემი.
9. მიხსენ მე მტერთა ჩემთაგან, უფალო, რამეთუ შენ შეგევედრე.
10. მასწავე მე, რაითა ვყო ნებაი შენი, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩემი, სული შენი სახიერი მიძღოდენ მე ქუეყანასა წრფელსა.
11. სახელისა შენისათვის, უფალო, მაცხოვნო მე და სიმართლითა შენითა გამოიყვანო ჭირისაგან სული ჩემი.
12. და წყალობითა შენითა მოსრნე მტერნი ჩემნი და წარსწყმიდნე ყოველნი მაჭირვებელნი სულისა ჩემისანი, რამეთუ მე მონაი შენი ვარ.
მზეებრ განჰბრწყინდა რაი წმიდაი ღმრთისმშობელი „პალიასტომისაი“ ქუეყანასა ჩუენსა, იქმნა იგი დიდად შესავედრებელ მეფეთა და ერთა, და აწ ჩუენცა მჭვრეტელნი მისნი ვიხარებთ და ვავედრებთ სულთა და ხორცთა ჩუენთა.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
დაუცხრომელად გადიდებთ შენ, „პალიასტომისა“ ღმრთისმშობელო, ვითარცა შესავედრებელსა და სიქადულსა ქართველთა ერისასა, და გევედრებით, დაგვიფარნე საფარველსა ქუეშე შენსა და განგვამტკიცე ბრძოლათა შინა უხილავთა და ხილულთა მტერთა ზედა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
არასადა დავსდუმნეთ, ღმრთსმშობელო, ძლიერებათა შენთა ქებად, უღირსნი ესე მონანი შენნი. რამეთუ არათუმცა შენ გვფარევდი ოხითა შენითა, ვინმცა სადა გვიხსნნა ჩუენ ესოდენთა ჭირთაგან; ანუ ვინმცა დაგვიცვნა ჩუენ აქამომდე ფლობილად? არასადა განგეშორნეთ ჩუენ, დედუფალო კურთხეულო, რამეთუ შენ იხსნი სულთა ჩუენთა ყოველთა განსაცდელთაგან.
ფსალმუნი 50
1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა ახოცე უშჯულოებაი ჩემი.
2. უფროის განმბანე მე უშჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე.
3. რამეთუ უშჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის.
4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; რაითა განმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა.
5. რამეთუ ესერა უშჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან.
6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე.
7. მასხურო მე უსუპითა და განვწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე.
8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი.
9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უშჯულოებანი ჩემნი ახოცენ.
10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა.
11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან.
12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე.
13. ვასწავლნე უშჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ.
14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა.
15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუნე, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა.
16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს.
17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს.
18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი.
19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შეიწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.
გალობაი 1, უგალობდითსა
ძლისპირი: ეტლთა მფლობელი ფარაო დაანთქა საკვირველთმოქმედმან კუერთხმან მოსესმან, რომელმან გამოსახა სახე ჯუარისაი და განუპო ზღუაი მეწამული და ისრაელი იხსნა განმავალი, მეტყუელი გალობასა უფლისასა: რამეთუ დიდებით დიდებულ არს.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
ვითარცა ხარი შენ წყაროი სახიერებისაი, დედოფალო, ეგრეთცა აქუს ძალი და მადლი ხატსა შენსა „პალიასტომისასა“, და სიყუარულითა მისდა შევრდომილნი გევედრებით გამოხსნასა ყოველთა ჭირთა და ურვათაგან.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
წმიდისა ხატისა შენისაგან აღმომდინარე მადლი და კურნებანი აღგვძრავს ვედრებად შენდა, რაითა უკუნ-აქციო ჩუენზედა სამართლად მოწევნული რისხუაი ღმრთისაი ცოდვათა ჩუენთათვის და გვიხსნა მონებისაგან ეშმაკთასა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
აწ წინაშე ხატისა შენისა წარდგომილ ვართ ლმობიერად მორწმუნენი და გევედრებით: გვეყავნ ჩუენ მცველად შეურყევლად, ყოველთა ხილულთა და უხილავთა მტერთაგან, და გვიხსენ საცთურთაგან.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
დიდებულნი ითქუნეს შენთვის თესლითი თესლადმდე, ქალწულო, რომელმან შეიწყნარე სიტყუაი ღმრთისაი წიაღსა შენსა და დაადგერ უხრწნელად, აწ ყოველნი გადიდებთ შენ, რომელი მხსნელად ჩუენდა გამოსჩნდი შემდგომად ღმრთისა, რამეთუ დიდებით დიდებულ ხარ.
გალობა 3, განძლიერდასა
ძლისპირი: შენ, დამამყარებელო კამარათა ცისათაო, უფალო, და აღმაშენებელო ეკლესიათაო, დამამტკიცენ ჩუენ სიყუარულსა შენსა, თავო ყოვლისა სიხარულისაო, და განმაძლიერებელო მორწმუნეთაო, მხოლოო, კაცთ-მოყუარე.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
წმიდაი ხატი ეგე შენი ძუელ-ოდესმე მიჰმადლე რაი პალიასტომის ტაძარსა, მკვიდრნი ციხე-ქალაქისანი შთავარდნენ დიდთა ცოდვათა შინა, და ინებე ხსნაი მათი წარწყმედისაგან. აწ ჩუენცა გევედრებით დაცვასა ყოველთა შეცოდებათაგან.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
ეჰა სახიერებასა შენსა, ქალწულო, ჰრულსა შინა ეჩვენე რაი წინამძღვარსა ტაძრისასა, და წინაითვე ამცნე წყალთა შინა დანთქუმაი დაბისაი, უბრძანე მკვიდრთა მისთა განკრძალებაი ცოდვათაგან, და საფრხისაგან განრინებაი ხატისა შენისაი.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
დაღათუ კუალად ეჩვენე ორგზის ყოვლადწმიდაი დედაი ეგე უფლისაი მთავარხუცესსა სილიბისტროს, არცაღა ვის ამცნო მიწევნადი იგი განსაცდელი, რამეთუ საღმრთოსა მას გამოცხადებასა შენსა ჰგონებდა ეშმაკისად.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
უნაყოფოი გონებაი ჩემი ნაყოფიერ ჰყავ, კურთხეულო ქალწულო, შობილო უნაყოფოთაგან, რამეთუ შენ უფროის ნაყოფიერ ჰქმნი კეთილად ყოველსა მოვლინებითა წმიდისა ხატისა შენისაითა და გვიხსნი გარე-მოდგომილებისაგან ბოროტისა.
მრჩობლი კვერექსი
დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩვენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ღმრთივ–დაცულისა ერისა ჩუენისა და მეუფებისა მისისათჳს (მთავრობისა და მხედრობისა) მისისათჳს.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით უწმიდესისა და უნეტარესისა, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქისა და მცეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსისა და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტისა, დიდისა მეუფისა, მამისა ჩუენისა ილიასათჳს, და ყოვლადუსამღვდელოესისა... (აქა მოიხსენეთ ადგილობრიბი მღვდელმთავარი), და ყოველთა ქრისტეს მიერ ძმათა ჩუენთათვის.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: მერმეცა ვევედრნეთ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, რაითა შეიწყალნეს... (აქა მოიხსენეთ სახელდებით ისინი, ვისთვისაც ევედრებით ღმერთს).
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: განამრავლე, უფალო, ჟამნი და წელნი ცხოვრებისა მათისანი, და იხსნენ იგინი, უფალო, ყოვლისაგან ჭირისა, რისხვისა და იწროებისა, და ყოვლისაგან წყლულებისა სულისა და ხორცთასა, და მიუტევენ მათ ყოველნი შეცოდებანი მათნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ყოველთა ძმათა და ყოველთა ქრისტიანეთათჳს.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
მღვდელმან: რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყვარე ღმერთი ხარ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
წარდგომა
ვაქებთ ღმრთივ-ბრწყინვალეთა მათ ნიშთა და სასწაულთა, წმიდისა ხატისა მიერ შენისა აღასრულნა რაი ღმერთმან, და გიღაღადებთ: ნუ დასცხრები აწ ვედრებად ჩუენთვის მისა მიმართ, რაითა მლხინებელ ექმნეს ცოდვათა ჩუენთა, და აღამაღლოს რქაი მორწმუნეთა მართლმადიდებელთაი
გალობა 4, მესმასა
ძლისპირი: შენ ხარ, ქრისტე, ღმერთი ჩემი, შენ ხარ ძალი ჩემი, შენ ხარ უფალი ჩემი და სიქადული ცხორებისა ჩემისაი, რომელმან არა დააცარიელენ წიაღნი მამისანი და გამოუჩნდი სიმდაბლესა ჩემსა, ამისთვისცა წინაისწარმეტყუელისა ამბაკუმისა თანა ვიტყოდეთ: ძალსა შენსა დიდებაი, კაცთ-მოყუარე.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
ოდეს აღმოხდა წყალი და ციხე-ქალაქი შთანთქნა მკვიდრთათანა, წმიდაი ხატი შენი ჰაერსა ზედა აღმაღლდა და ვიდოდა რაი საკვირველად, მღდელი იგი ხედვიდა საცვიფროსა მას სახილველსა, და მუხლთმოდრეკითა თაყუანს-სცემდა და სულთქუმითა გევედრებოდა ცოდვათა აღხოცვასა.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
ეჰა, ვითარ საკვირველ და უცხოი არს სასწაული ეგე, სძალო წმიდაო მარიამ, რამეთუ წმიდაი ხატი შენი დაასუენე ხელთა ზედა მღდლისათა, და ძრწოლით ამბორს-უყოფდა რაი უხრწნელსა პირსა შენსა, დედოფალო, ცრემლით გევედრებოდა უგულისხმოებათა და ბრალთა თვისთა შენდობასა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
ვიხსენებთ რაი, ქალწულო, თუ ვითარ განარისხეს შემოქმედი თვისი მკვიდრთა მათ დაბისათა და შეემთხვივნეს სასჯელსა, ჩუენცა გარემოცულნი მრავალთა საცთურთაგან გევედრებით, განგვარინე ყოვლისაგან ცოდვისა, რაითა მორჩილ ვიქმნეთ ჩუენ ღმრთისა ნებისა და განვერნეთ რისხუასა მისსა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
განაქარვე ყუედრებაი დედისა ევაისი, რაჟამს ღმერთი, დამბადებელი შენი მუცლად იღე უზესთაეს კაცთა ბუნებისა, და გვიშევ ჩუენ გამოუთქუმელად, უბიწოო დედაო ქრისტეს ღმრთისაო, მეოხ-გუეყავ წინაშე მისსა, რაითა დახსნნეს ურიცხუნი მახენი, ეშმაკისა მიერ დაგებულნი ჩუენ ზედა.
გალობა 5, ღამითგანსა
ძლისპირი: რაისათვის განმიშორენ პირისაგან შენისა, ნათელო წარუვალო, და დამფარა მე ბნელმან წყუდიადისამან განუნათლებელმან, არამედ მომხედენ და ნათელსა მცნებათა შენთასა წარჰმართე სლვაი ჩემი, გევედრები.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
ეჰა გულმოწყალებაი შენი საკვირველი, კუალად გამოუჩნდი რაი მთავარხუცესსა, და უბრძანე ხატისა შენისა წაბრძანებაი სატახტოსა მას ქალაქსა ქუთათისსა, რაითა მუნით განჰფენდე მადლსა და იფარვიდე წილხვედრსა ერსა თვისსა.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
საკვირველთმოქმედი ხატი შენი დააბრძანა რაი მღდელმან `ბაგრატისა~ ტაძარსა, თვით დამკვიდრდა მახლობლად მისსა, და ყოველთა მიუთხრობდა რაი შენ მიერ აღსრულებულსა სასწაულსა, აღძრვიდა ერსა ქებად შენდა და დიდებად ღმრთისა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
მუნვე მკვიდრობდენ რაი ნათესავ-მოდგმაი მთავარხუცისაი, მრავალნი ძენი მათნი აღირჩევდენ მღდლობასა, და ჯეროვნად მსახურებდენ რაი `პალიასტომისა~ ღმრთისმშობელსა, მადლსა და დიდებასა შესწირვიდენ ღმერთსა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
შენ ხარ სიმტკიცე და ძალი ჩემი, ღმრთისა დედაო, რამეთუ შენ მიერ განვისუენო დღესა მწუხარებისა ჩემისასა, და შენ მიერვე აღვმაღლდე ზეციერსა სამკვიდროსა სოფლისაგან ამისა, და ვიხარებდე მეუფისა და ღმრთისა, მხსნელისა ჩემისა თანა.
გალობა 6, ღაღადყავსა
ძლისპირი: ვედრებასა ჩემსა განვჰფენ უფლისა მიმართ და მას აღუარებ ბრალთა ჩემთა მარადის, რამეთუ ბოროტითა აღივსო სული ჩემი და სიმტკიცე ჩემი ჯოჯოხეთად მიიწია, და იონაისებრ ვღაღადებ: აღმომიყუანე მე, ღმერთო ჩემო.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
ვითარცა ვარსკულავი ელვარე, გამოუჩინე რაი წმიდაი ხატი შენი `პალიასტომისაი~ ქუთათისსა, შარავანდედითა მადლისა და გულმოწყალებისა შენისაითა განანათლე მკვიდრნი მისნი, და განამხნე მყოფნი ჭირთა და ურვათა შინა.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
ჰოი, ხატო საკვირველო, მზეებრ განბრწყინდი რაი იმერეთსა, მწყემსმთავარნი სამღდელოთა თანა გავედრებდენ ეკლესიასა და სამწყსოსა მათსა, ვითარცა წინამძღუარსა, და შენცა იცავდი ქუეშე საფარველსა სიწმიდისა შენისასა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
ფრიად პატივს სცემდენ მეფენი ჩუენნი სასწაულმოქმედსა ხატსა შენსა, და სამკაულთა მიერ შეამკობდენ რაი სასოებითა, მხურვალედ გავედრებდენ სამეფოსა თვისსა და სახლეულთა, და შენცა უხუად უწყაროებდი სიმხნევესა და ნუგეშსა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ნუ დასცხრები ვედრებასა ჩუენთვის, ქალწულო, ყოვლად-წმიდაო ღმრთისმშობელო მარიამ, რამეთუ სიმტკიცე ხარ ჩუენ მორწმუნეთაი და სასოებითა შენითა განვძლიერდებით და სარწმუნოებითა გადიდებთ და თაყუანის-გცემთ შენ და ძესა შენსა.
კონდაკი, ხმა 2
სავსე იყავ რაი ძალითა და მადლითა საღმრთოითა, ყოველთა აღძრვიდი შესხმად სახიერებისა შენისა და სიწმიდისა, და აწ ჩუენცა ვაქებთ კურნებათა და სასწაულთა, შენ მიერ აღსრულებულთა, და გევედრებით: დაგვიცვენ ჩუენ, დედოფალო პალიასტომისაო და მფარველო ქუთათისისაო!
დიაკონმან: სიბრძნით. მოხედენ.
მღდელმან: მშვიდობა ყოველთა.
მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.
დიაკონმან: წარდგომა ფსალმუნისაგან დავითისა: მოვიხსენო სახელი შენი ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა..
მგალობელთა: მოვიხსენო სახელი შენი ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა.
დიაკონმან: ისმინე, ასულო, და იხილე და მოყავ ყური შენი.
მგალობელთა: მოვიხსენო სახელი შენი ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა.
დიაკონმან: მოვიხსენო სახელი შენი.
მგალობელთა: ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა.
დიაკონმან: უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
მღდელმან: რამეთუ წმიდა ხარ შენ, ღმერთო ჩუენო, და რომელი წმიდათა შორის განისუენებ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე,
მგალობელთა: ამინ.
დიაკონმან: ყოველი სული აქებდით უფალსა.
მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.
დიაკონმან: აქებდით ღმერთსა წმიდათა შორის მისთა, აქებდით მას სამყაროთა ძალისა მისისათა.
მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.
დიაკონმან: ყოველი სული.
მგალობელთა: აქებდით უფალსა.
დიაკონმან: ღირსყოფად ჩუენდა სმენად წმიდისა სახარებისა უფალსა ღმერთსა ჩუენსა ვევედრნეთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: სიბრძნით აღემართენით და ისმინეთ წმიდა სახარება.
მღვდელმან: მშჳდობაჲ ყოველთა.
მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.
დიაკონმან: ლუკასაგან წმიდისა სახარებისა საკითხავი.
მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.
დიაკონმან: მოხედენ.
სახარება ლუკასი
მათ დღეთა შინა აღდგა მარიამ და წარვიდა მთად კერძო მსწრაფლ ქალაქად იუდაისა. და შევიდა სახლსა ზაქარიაისსა და მოიკითხა ელისაბედ. და იყო ვითარცა ესმა ელისაბედს მოკითხვაი მარიამისი, ჰკრთებოდა ყრმაი იგი მუცელსა მისსა და აღივსო სულითა წმიდითა ელისაბედ და ხმა-ყო ხმითა დიდითა და თქუა: კურთხეულ ხარ შენ დედათა შორის და კურთხეულ არს ნაყოფი მუცლისა შენისაი. და ვინაი ჩემდა ესე, რაითა მოვიდეს დედაი უფლისა ჩემისაი ჩემდა. რამეთუ აჰა ესერა ვითარცა იყო ხმაი მოკითხვისა შენისაი ყურთა მომართ ჩემთა, ჰკრთებოდა ყრმაი ესე სიხარულით მუცელსა ჩემსა. და ნეტარ არს, რომელსა ჰრწმენეს, რამეთუ იყოს აღსრულებაი თქმულთაი მათ მისა მიმართ უფლისა მიერ. და თქუა მარიამ: ადიდებს სული ჩემი უფალსა, და განიხარა სულმან ჩემმან ღმრთისა მიმართ, მაცხოვრისა ჩემისა, რამეთუ მოხედნა სიმდაბლესა ზედა მხევლისა თვისისასა, რამეთუ აჰა ესერა ამიერითგან მნატრიდენ მე ყოველნი ნათესავნი, რამეთუ ყო ჩემ თანა დიდებული ძლიერმან, და წმიდა არს სახელი მისი. და დაადგრა მარიამ ელისაბედის თანა სამ თუე, და წარვიდა სახით თვისა.
მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.
მკითხველმან: დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
მოწყალებითა შენითა, მრავალმოწყალეო ღმერთო, აღხოცე ცოდვათა ჩუენთა სიმრავლენი.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მეოხებითა წმიდისა ღმრთისმშობელისათა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩემთა სიმრავლენი.
მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცენ უსჯულოებაჲ ჩემი და შემიწყალე მე, ღმერთო.
გერი: მსმენელნი შენმიერთა მადლთა და წყალობათა, სიყუარულითა თაყუანის-ვჰსცემთ საკვირველთმოქმედსა ხატსა შენსა `პალიასტომისასა~, და გევედრებით: მეოხ გვეყავ წინაშე ქრისტეს ღმრთისა ჩუენისა, რაითა მოჰმადლოს სოფელსა მშვიდობაი, და ერსა ჩუენსა ძლევაი მტერთა ზედა, შეურყეველად დამტკიცებაი ეკლესიისაი, და წყალობაი სულთა ჩუენთა.
ლოცვა მღვდლისა მიერ სათქუმელი
აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი, და აკურთხე სამკვიდრებელი შენი, მოხედენ სოფელსა შენსა წყალობითა და მოწყალებითა, აღამაღლე რქაი ქრისტეანეთა მართლმადიდებელთაი, და გარდამოავლინენ ჩუენ ზედა მდიდარნი წყალობანი შენნი, მეოხებითა ყოვლადწმიდისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისაითა; ძლიერებითა პატიოსნისა და ცხოველსმყოფელისა ჯუარისაითა; მეოხებითა პატიოსანთა უხორცოთა ზეცისა ძალთაითა; პატიოსნისა, დიდებულისა, წინაისწარმეტყუელისა, წინამორბედისა და ნათლისმცემელისა იოვანეისითა, წმიდისა დიდისა წინაისწარმეტყუელისა ელია თეზბიტელისა და მართლისა ენუქისითა; წმიდათა დიდებულთა, და ყოვლად–ქებულთა მოციქულთა თავთა, პეტრეისა და პავლეისითა; წმიდისა მოციქულისა თომასი და საქართველოს განმანათლებელთა მოციქულთა: ანდრია პირველწოდებულისა, სვიმონ კანანელისა, ბართლომესი, თადეოზისა და მატათაისითა; ღირსისა დედისა ჩუენისა, მოციქულთა სწორისა ქალწულისა ნინო ქართველთ განმანათლებელისა და წმიდათა მოციქულთა სწორთა: მეფისა მირიანისა და დედოფლისა ნანაისითა; წმიდათა შორის მამათა ჩუენთა, და მსოფლიოთა დიდთა მოძღუართა და მღდელმთავართა: ბასილი დიდისა, გრიგოლი ღმრთისმეტყუელისა, და იოვანე ოქროპირისაითა; წმიდათა შორის მამისა ჩუენისა ნიკოლოზ მირონ–ლუკიის მთავარეპისკოპოსისა და საკვირველთმოქმედისაითა; წმიდისა დიდებულისა და ღუაწლისა–მძლისა მოწამისა, ძლევა–შემოსილისა გიორგისა და წმიდათა დიდთა ქალწულ–მოწამეთა ბარბარეისა და მარინეისითა; წმიდათა მამამთავართა ჩუენთა: პეტრე, სამუელ, სარმიან, მამაი, არსენ, მელქისედეკ, იოანე–ოქროპირ, ნიკოლოზ, ევდიმოზ, იოსებ, კირიონ, და ამბროსისაითა; ღირსისა მამისა ჩუენისა იოვანე ზედაზნელისა და ათორმეტთა მისთა მოწაფეთა, მეორედ განმანათლებელთა საქართველოს ეკლესიისა და მარადის მფარველთა მისთა და წმიდისა მღდელმოწამისა ნეოფიტე ურბნელისაითა; ღმრთივ–განბრძნობილთა ნეტართა მამათა ჩუენთა: ილარიონ ქართველისა, სერაპიონ ზარზმელისა, გრიგოლ ხანძთელისა და საბა იშხნელისაითა; ღირსთა მამათა ჩუენთა ათონელთა: იოვანე და გაბრიელ ქართველთა, იოვანე თორნიკ–ყოფილისა და ეფთვიმე და გიორგი მთაწმინდელთაითა; წმიდათა დიდებულთა და ღუაწლისა–მძლეთა მოწამეთა ჩუენთა: რაჟდენისა, ევსტათი მცხეთელისა, ჰაბო ტფილელისა, მიქაელ–გობრონისა, თევდორე მღდლისა, ქრისტეფორე გურულისა, ნიკოლოზ დვალისა, კოზმანისა, არგვეთისა მთავართა დავით და კონსტანტინეისა და კონსტანტინე მთავრისაითა; წმიდისა მთავარ–მოწამისა ბიძინასა და წმიდათა დიდებულთა მოწამეთა: შალვა და ელიზბარ ქსნის ერისთავთაითა; წმიდისა მოწამისა შალვა ახალციხელისა და წმიდათა ათთა–ბევრთა მოწამეთა, ტფილისს ხუარაზმელთაგან მოწყუედილთაითა; წმიდათა მოწამეთა ექვსი ათასთა გარეჯელთა ბერთა და მრავალთა წმინდათა მამათა და დედათა, აჭარაში თურქთაგან წამებულთაითა; წმიდათა ღუაწლისამძლეთა მეფეთა და დედოფალთა: მირდატ, აშოტ, არჩილ, დემეტრე, ლუარსაბ, შუშანიკ და ქეთევანისაითა და წმიდათა კეთილ–მორწმუნეთა და დიდთა მეფეთა ჩუენთა: ვახტანგ გორგასალისა, დავით აღმაშენებელისა, დემეტრე–დამიანეისა, თამარისა და სოლომონისაითა; წმიდისა ილია მართლისა, ექვთიმე ღმრთისკაცისა და ექვთიმე აღმსაარებლისაითა; წმიდათა აღმსარებელთა მამათა ჩუენთა, იოვანეისი და გიორგი–იოანე ბეთანიელთა და ღირსისა მამისა ჩუენისა არქიმანდრიტისა გაბრიელისა, აღმსაარებელისა და სალოსისაითა; წმიდათა და მართალთა მშობელთა ღმრთისაითა იოაკიმ და ანნაისითა (და წმიდისა სახელი, რომლისა არს ტაძარი და დღის წმიდანი მოიხსენიოს), და წმიდისა დიდისა მღდელმთავრისა, შანხაისა და სან–ფრანცისკოს მთავარეპისკოპოსისა იოანესი, განმანათლებლისა და საკვირველმოქმედისაითა, და ყოველთა წმიდათა შენთაითა გევედრებით შენ, მრავალ–მოწყალეო ღმერთო, შეისმინე ჩუენ ცოდვილთა ვედრებაი, და შეგვიწყალენ ჩუენ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).
მღდელმან: წყალობითა და მოწყალებითა და კაცთმოყუარებითა მხოლოდშობილისა ძისა შენისაჲთა, რომლისა თანა კურთხეულ ხარ, თანა ყოვლადწმიდით, სახიერით, და ცხოველსმყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
გალობა 7, კურთხეულარსა
ძლისპირი: ყრმანი ებრაელნი სახუმილსა შინა ვიდოდეს, ცეცხლსა ზედა კადნიერებით შეცურეულნი ღაღადებდეს და იტყოდეს: `კურთხეულ ხარ შენ, უფალო ღმერთო, უკუნისამდე~.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
განითქვა რაი საკვირველი ეგე ძლიერებაი და მაკურნებელი ძალი ხატისა შენისაი, მრავალნი მიივლტოდენ თაყუანისცემად მისდა, და გავედრებდენ სახლეულთა და თავთა თვისთა.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
უწყოდა რაი დავით მეფემან ძალი ხატისა შენისაი, სპასა თვისსა მხურვალედ გავედრებდა და მოსრნა რაი ურიცხვი მტერი დიდგორსა, სიხარულითა გმადლობდა და ადიდებდა ღმერთსა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
ვითარცა გარე-შეზღუდავდი წინაპართა ჩუენთა მადლითა ხატისა შენისაითა, ეგრეთვე აწ ჩუენცა შეგვეწიე, და მოგუმადლე ძლევაი მტერთა ზედა და ხელმწიფებათა ბნელისათა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
შემწე ხარ შენ ყოველთა მვედრებელთა, მსგავსად-ვე სახიერისა მის მეუფისა და ძისა შენისა, და მიგავლენთ მეოხად წინაშე მისსა, რაითა მარადის იფარვიდეს წილხვედრთა შენთა და განამტკიცებდეს ჭირთა და ბრძოლათა შინა.
გალობა 8, აკურთხევდითსა
ძლისპირი: მთასა ზედა მოსეს თანა-მზრახვალმან მაყულოვანი სახედ გამოაჩინა, ქალწულისაგან შობილსა უვნებელად ყოველნი ვაკურთხევთ და აღვამაღლებთ მას უკუნისამდე.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
ოდეს დიდებული `ბაგრატი~ შემუსრეს უსჯულოთა, ზესთასახელოვანი ხატი შენი დაავანეს საკრებულოსა მას ტაძარსა, და ყოველი მისდა შევრდომილი მოიღებდა შენ მიერ ლხინებასა.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
ოდეს ხელთ-იგდეს ღმრთისმბრძოლთა ქუეყანაი ჩუენი, დაარღვიეს ეკლესიანი, და ჯუარნი და ხატნი შთასთხინეს ცეცხლსა, გარნა `პალიასტომისა~ ღმრთისმშობელი წარსცეს მუზეუმსა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
ვუწყით რაი ძალნი და სასწაულნი, აღსრულებულნი შენ მიერ, ჰოი, ხატო საშინელო, წლითი-წლად აღვასრულებთ ხსენებასა შენსა, და გევედრებით ხსნასა იწროებათა და ძვირთაგან.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
რომელმან ანგელოზისაგან სიტყუაი შეიწყნარა; ღმერთი მხოლოი გვიშუა, და ნათელი გამოუბრწყინვა სოფელსა, ყოველნი ვაკურთხევთ და აღვამაღლებთ მას უკუნისამდე.
გალობა 9, ადიდებდითსა
ძლისპირი: განკვირდეს ზესკნელს ცანი, და კიდენი ქუეყანისანი განკვირვებულ იქმნნეს, რაჟამს ღმერთი შენ მიერ კაცთა გამოუბრწყინდა და წიაღი შენი უმაღლეს ცათა საყდართა გამოაჩინა. ამისთვის, ღმრთისმშობელო, ანგელოზნი და კაცნი, ვითარცა ღირს ხარ, გადიდებენ შენ.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
დაღათუ მრავალსა წელსა განშორებულ არს წმიდაი ხატი შენი ლოცვასა და ვედრებასა მორწმუნეთა ერთასა, სიყუარულისათვის შენდა წილხვდომლთა უხუად გარდამოავლინებ მის მიერ მადლსა, და ხელთა წყალობისათა აღუპყრობ ყოველთა მისდა მილტოლვილთა.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო „პალიასტომისაო“, დაგვიცვენ და დაგვიფარენ ჩუენ.
ოდეს სათნო იჩინე მიბრძანებაი დარღვეულსა მას „ბაგრატსა“, რომელ ძველ-ოდესმე გამოარჩიე სამკდრებელად თვისად, განბრწყინდი საკვირველად, და შემდგომ აღდგენისაცა სამითა დღითა დაბრძანდი რაი მას შინა, ღაღად-გყვეს მორწმუნეთა: „კურთხეულ არს მოსლვაი შენი, დედოფალო, სამკვიდროსა შენსა“.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
რაჟამს დიდებული ხატი შენი ერთითა დღითა მიაბრძანეს `ფაზის ქალაქსა~, ლიტანიითა და გალობითა დაასუენეს ქრისტეს აღდგომისა ტაძარსა, და აჰა, სასწაულად მიეც ერსა მას ცისარტყელისა გარდართხუმაი ცათა შინა, და საკვირველებისა მის მხილველნი არცაღა დასცხრებოდენ მადლობად ღმრთისა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
წინაითვე გქადაგებდეს, უბიწოო, წინაისწარმეტყუელნი, და გამოგსახვიდეს კიდობნად, კუერთხად, ტაკუკად და ბჭედ დახშულად, მთად გამოუკუეთელად, კიბედ ზეცისად აღმართებულად, და წყაროდ დაბეჭდულად, სულმცირედ ღრუბელად და მშობელად ევმანუელისა.
მგალობელთა: ღირს-არს ჭეშმარიტად, რათა გადიდებდეთ, შენ ღვთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად-უბიწოდ და დედად ღვთისა ჩვენისა. უპატიოსნესსა ქერუბინთასა, და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღვთისასა, მხოლოსა ღვთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ. ("ღირს - არს" - ის ნაცვლად საკითხავი საგალობლები)
მღვდელმან აკმიოს.
მკითხველმან: წმიდაი და ყოვლად პატიოსანი ხატი ესე შენი წოდებული „პალიასტომისად“, მრავალთა ჟამთა მადლითა აღავსებდა რაი ეკლესიასა ქართველთასა, აწ ჩუენცა გვივის, ვითარცა შესავედრებელი ერისა ჩუენისაი, და გევედრებით უკუნ-მოქცევასა და დიდებითა დაბრძანებასა სამკვიდროოსა მას შენნსა დიდებულსა „ბაგრატსა“, რაითა დაუბრკოლებლად შეგივრდეთ შენ ყოველნი, ვითარცა მფარველსა თვისსა, და გაქებდეთ დაუცხრომელად.
ცოდვათა და უსჯულოებათა ჩუენთათვის სამართლად მოშუებულ არიან უცხო თესლნი ვნებად ჩუენდა, გარნა აწ აღასრულე აღთქმულნი შენნი წილხვედრთათვის შენთა, დედოფალო, და ნუ მისცემ სამკვიდროსა ჩუენსა საყუედრელად ბარბაროზთა და ქრისტეს მტერთა, რაითა გულისხმაჰყონ ყოველთა, რამეთუ ნაწილ შენდა ვართ ჩუენ, ნათესავი ესე ქართველთაი.
აწ გარემოცულნი მრავალთა მტერთა და ურვათაგან პატივს ვსცემთ საკვირველთმოქმედსა ხატსა შენსა „პალიასტომისასა“, გარნა ვიდრე ჟამადმდე, მის წილ ამბორს-უყოფთ პირთა მისთა, შენმიერითა მფარველობითა განდიდებულთა და გევედრებით: დედობრივითა კადნიერებითა შეგვაწყნარე შენგან შობილსა ქრისტესა, რაითა დაშრიტოს ერსა ჩუენსა ზედა აღძრულნი უკეთურთა ზრახვანი და მწვალებელთა ენანი მოაუძლუროს ოხითა შენითა.
აჰა, შემოვკრბეთ, მორწმუნენო, და უგალობდეთ უფროისად კურთხეულსა დედასა და დედოფალსა ჩუენსა – მარიამ ღმრთისმშობელსა, რაითა წმიდაი ხატი თვისი „პალიასტომისაი“, უკუნ-აქციოს ეკლესიად და ბრწყინვალებითა თვისითა გამოჩნდეს მხსნელად ერისა ჩუენისა, რაითა წარმწყმედელთა მათ მახეთა მტერისათა განვეშოროთ და კეთილითა მით მოქალაქობითა ღირს-ვიქმნეთ ქებად შენდა და დიდებად ღმრთისა:
წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.
უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.
მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა, ძალი და დაიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
მკითხველმან: მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შემიწყალენ ჩვენ, რამეთუ ყოველსავე სიტყვის-მიცემისაგან უღონო ვართ, გარნა ამას ვედრებასა შენ, მეუფისა სახიერისა, ცოდვილნი ესე შევსწირავთ. მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შეგვიწყალენ ჩუენ.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
უფალო, შემიწყალენ ჩუენ, რამეთუ შენ გესავთ, ნუ განმირისხდები ჩუენ ფრიად, და ნუცა მოიხსენებ უსჯულოებათა ჩუენთა, არამედ მოიხილე ჩუენზედა წყალობით, ვითარცა სახიერ ხარ, და გვიხსენ ჩუენ სამართლად რისხვისაგან შენისა, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩუენი, და ჩუენ ვართ ერნი შენნი, ყოველნივე ქმნულნი ხელითა შენთანი ვართ და სახელი შენი წოდებულ არს ჩუენზედა, და შემიწყალენ ჩუენ.
აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მოწყალების კარი განგვიღე, კურთხეულო ღმრთისმშობელო, რათა, რომელნი ესე შენ გესავთ, არა დავეცნეთ, არამედ განვერნეთ წინააღმდგომთა მტერთაგან, რამეთუ შენ ხარ ცხოვრება ნათესავისა ქრისტიანეთასა.
მცირე მრჩობლი კვერექსი
დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩუენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით, მოწყალებისა, სიცოცხლისა, მშჳდობისა, სიმრთელისა, დღეგრძელობისა, მყუდროებისა, განათლებისა, ცხორებისა, შეწევნისა, შენდობისა და ცოდვათა მოტევებისათჳს ყოველთა შვილთა ჩუენისა ეკლესიისა, რაჲთა დაიცვას უფალმან ღმერთმან ჩუენმან სამეუფოჲ ქალაქი ესე ჩუენი და წმიდაჲ ესე მონასტერი (ანუ ეკლესია) და ყოველი სოფელი სიყმილისაგან, სრჳსა, ძრჳსა, მახჳლისა, ზედა მოსლჳსაგან უცხო თესლთასა და ყოვლისაგან ბოროტისა; რაჲთა მოწყალე გუექმნეს ჩუენ ღმერთი კეთილად დგომისათჳს სახიერებითა და კაცთმოყუარებითა თჳსითა, და გარე წარაქციოს რისხვაჲ, მარადის ჩუენ ზედა მომავალი, და გჳჴსნეს ჩუენ სამართლად ჩუენ ზედა მოწევნულისა რისხვისაგან, და შეგჳწყალნეს ჩუენ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).
მღდელმან: შეისმინე ჩუენი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩუენო, სასოო ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათაო, და რომელნი არიან ზღუათა შინა შორს და ცასა შინა, და მლხინებელ, და მოწყალე ექმენ შეცოდებათა ჩუენთა, და შეგჳწყალენ ჩუენ, რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყუარე ღმერთი ხარ და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
დიაკონმან: მუხლმოდრეკით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
სავედრებელი ლოცვა
მგალობელთა: ამინ.
დიაკონმან: ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, გუაცხოვნენ ჩუენ.
მგალობელთა: უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყჳსა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ.
მღდელმან: დიდებაჲ შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.
მგალობელთა: დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
სახელითა უფლისათა, უწმიდესო და უნეტარესო მეუფეო გუაკურთხენ.
მღვდელმან: უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლად წმიდისა დედისა შენისათა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩვენთათა და ყოველთა წმიდათა შენთათა, შეგვიწყალენ ჩვენ, ამინ.
მგალობელთა: ამინ. უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
სასოდ ჩუენდა აღგიარებთ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, და პირმშოისა მის სახისა შენისად აღვამაღლებთ რაი გონებასა ჩუენსა, პატივს-ვჰსცემთ ყოვლად პატიოსანსა ხატსა შენსა `პალიასტომისად~ წოდებულსა, და გევედრებით: გვიხსენ ჩუენ ყოველთა ძვირთა, იწროებათა და სალმობათაგან.
გაქუს რაი გამოუთქმელი სიმდიდრე წყალობათაი, ყოვლადწმიდაო ქალწულო და დედაო ღმრთისა ჩუენისაო, შეგვაწყნარე სახიერსა ძესა შენსა, რაითა განგვხსნას ყოველთა ცოდვათა საკრველთაგან და განგვარინოს საუკუნეთა მათ სატანჯველთა.
ავტორ-შემდგენელი: თინათინ მჭედლიშვილი