მთავარი ლოცვანი ფსალმუნნი ახალი აღთქმა ძველი აღთქმა დაუჯდომლები პარაკლისები განმარტებები სხვადასხვა თემები წიგნის შესახებ

პარაკლისი სავედრებელი
ყოვლადწმიდა ღმრთისმშობლის ხატისა
„ნუგეშისა“ ანუ „მანუგეშებელისა“

 

 მღვდელმან: კურთხეულ არს ღმერთი ჩუენი, ყოვლადვე, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მკითხველმან: ამინ. დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.

 

 მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენს შორის და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევაჲ, ძალი და დიდებაჲ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (12–ჯერ).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
 

 

 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ მეუფესა ჩუენსა, ღმერთსა.
 
 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ ქრისტესა, მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა.
 
 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ თჳთ ქრისტესა, მეუფესა და ღმერთსა ჩუენსა.
 
 
ფსალმუნი 142
 

1. უფალო, შეისმინე ლოცვისა ჩემისაი, ყურად-იღე ვედრებაი ჩემი ჭეშმარიტებითა შენითა, შეისმინე ჩემი სიმართლითა შენითა; 

 

2. და ნუ შეხუალ სასჯელსა მონისა შენისა თანა, რამეთუ არა განმართლდეს შენ წინაშე ყოველი ცხოველი. 

 

3. რამეთუ დევნა მტერმან სული ჩემი და დაამდაბლა ქუეყანად ცხოურებაი ჩემი, დამსუა მე ბნელსა შინა, ვითარცა მკუდარი საუკუნოი. 

 

4. და მოეწყინა ჩემ თანა სულსა ჩემსა, და ჩემ შორის შემიძრწუნდა გული ჩემი. 

 

5. მოვიხსენე დღეთა პირველთაი და ვიწურთიდ ყოველთა მიმართ საქმეთა შენთა და ქმნულსა ხელთა შენთასა ვზრახევდ. 

 

6. განვიპყრენ შენდამი ხელნი ჩემნი, და სული ჩემი ვითარცა ქუეყანაი ურწყული შენდამი. 

 

7. მსთუად შეისმინე ჩემი, უფალო, რამეთუ მოაკლდა სულსა ჩემსა, ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა ჩემგან, და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა. 

 

8. მასმინე მე განთიად წყალობაი შენი, რამეთუ მე შენ გესავ; მაუწყე მე, უფალო, გზაი, რომელსაცა ვიდოდი, რამეთუ შენდამი აღვიღე სული ჩემი. 

 

9. მიხსენ მე მტერთა ჩემთაგან, უფალო, რამეთუ შენ შეგევედრე. 

 

10. მასწავე მე, რაითა ვყო ნებაი შენი, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩემი, სული შენი სახიერი მიძღოდენ მე ქუეყანასა წრფელსა. 

 

11. სახელისა შენისათვის, უფალო, მაცხოვნო მე და სიმართლითა შენითა გამოიყვანო ჭირისაგან სული ჩემი. 

 

12. და წყალობითა შენითა მოსრნე მტერნი ჩემნი და წარსწყმიდნე ყოველნი მაჭირვებელნი სულისა ჩემისანი, რამეთუ მე მონაი შენი ვარ.

 
 
 დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.
 

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო.

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო.

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 

 დიაკონმან: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი ა. აუარებდით უფალსა, რამეთუ კეთილ, რამეთუ უკუნისამდე არს წყალობაჲ მისი.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი ბ. ყოველი თესლები გარე მომადგეს მე და სახელითა უფლისათა ვერეოდი მათ.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი გ. არა მოვკვდე, არამედ ვსცხონდე, და განვსთქვნე მე საქმენი უფლისანი.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი დ. ლოდი, რომელ შეურაცხყვეს მაშენებელთა, ესე იქმნა თავ კიდეთა, უფლისა მიერ იყო ესე და არს საკვირველ წინაშე თვალთა ჩუენთა.

 

 

ტროპარი, ხმაი 4

 

 ღმრთისმშობელო ქალწულო, მხოლოო მორწმუნეთა ნუგეშინისმცემელო, ნუ გარემიიქცევ პირსა შენსა ჩუენგან, რომელნი შეუვრდებით სასწაულთმოქმედსა ხატსა შენსა mანუგეშებელსა, და გევედრებით: საფარველსა ქუეშე მისსა დაგვიცევ და განგვკურნე სულთა და ხორცთა ვნებათაგან.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

  მომადლებულ გვაქუს რაი პატიოსანი ხატი შენი, დედოფალო, ვითარცა მადლმოსილი და მაცხოვნებელი საფარველი, ვსჭურეტთ მას ლმობიერებით, და გევედრებით: გარდამოგვივლინე შუებაი და ნუგეშინის-ცემაი, რომელნი შენ ზედა დავსდებთ სასოებასა ჩუენსა, და მოსწრაფე იქმენ განრინებად ჩუენდა ყოველთა საფრხეთაგან.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 არასადა დავსდუმნეთ, ღმრთსმშობელო, ძლიერებათა შენთა ქებად, უღირსნი ესე მონანი შენნი. რამეთუ არათუმცა შენ გვფარევდი ოხითა შენითა, ვინმცა სადა გვიხსნნა ჩუენ ესოდენთა ჭირთაგან; ანუ ვინმცა დაგვიცვნა ჩუენ აქამომდე ფლობილად? არასადა განგეშორნეთ ჩუენ, დედუფალო კურთხეულო, რამეთუ შენ იხსნი სულთა ჩუენთა ყოველთა განსაცდელთაგან.

 

 

ფსალმუნი 50

 

1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა ახოცე უშჯულოებაი ჩემი. 

 

2. უფროის განმბანე მე უშჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე. 

 

3. რამეთუ უშჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის. 

 

4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; რაითა განმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა. 

 

5. რამეთუ ესერა უშჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან. 

 

6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე. 

 

7. მასხურო მე უსუპითა და განვწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე. 

 

8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი. 

 

9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უშჯულოებანი ჩემნი ახოცენ. 

 

10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. 

 

11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან. 

 

12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე. 

 

13. ვასწავლნე უშჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ. 

 

14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა. 

 

15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუნე, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა. 

 

16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს. 

 

17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს. 

 

18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი. 

 

19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შეიწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.

 

 

გალობაი 1, უგალობდითსა

 

ძლისპირი: ქუეყანასა მწყურნებსა, ვითარცა ხმელსა, განვიდა და შრომათაგან ეგვიპტისათა განერა ერი ისრაელთაი, და ღაღადებდა: მხსნელსა ჩუენსა და უფალსა უგალობდეთ.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

შვიდთა მათ სასწაულთმოქმედთა ხატთა შენთა შორის ბრწყინავ რაი ვატოპედისა სავანესა, ყოველთა ახარებ, ჰოი, ხატო საკვირველო, და აღმოაცენებ მადლსა და წყალობასა.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

ვითარცა ხარი შენ წყაროი კეთილთა დაუსრულებელთა, ეგრეთვე ხატსა ამას შენსა აქუს მადლი და ძალი შეწევნისაი, დედოფალო, და მის მიერ ახარებ მწუხარეთა და ნუგეშინის-სცემ სნეულთა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

სასოდ და შესავედრებელად გვაქუს რაი წმიდაი ხატი ეგე შენი მორწმუნეთა, ყოვლითურთ თავსა ჩუენსა შევვედრებთ საღმრთოსა საფარველსა შენსა და ვადიდებთ ღმერთსა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ტკბილ არს ხსენებაი შენი, ქალწულო, განწმედს რაი გონებასა ჩუენსა, მოგვფენს ცრემლთა სინანულისათა და აღგვძრავს მსახურებად მცნებათა უფლისათა.

 

 

გალობა 3, განძლიერდასა

 

ძლისპირი: შენ, დამამყარებელო კამარათა ცისათაო, უფალო, და აღმაშენებელო ეკლესიათაო, დამამტკიცენ ჩუენ სიყუარულსა შენსა, თავო ყოვლისა სიხარულისაო, და განმაძლიერებელო მორწმუნეთაო, მხოლოო კაცთ-მოყუარე.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

ესმა რაი ხმაი შენი ხატითგან ლოცვად დამდგარსა ვატოპედისა წინამძღუარსა, შიში დაეცა, ამცნებდი რაი ბოროტსა განზრახვასა ავაზაკთასა, რომელთაცა ეწადათ განძარცვაი სავანისაი, და ფარულად მიდგომილ იყუნეს ზღუდეთა მისთა.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

უფროის შეძრწუნდა გული წინამძღურისაი, ხედვიდა რაი მათზედ განრისხებულსა ძესა შენსა, დაგიხშობდა რაი ბაგესა და გეტყოდა: dედაო ჩემო, ნუ აუწყებ მოსალოდებელსა მას განსაცდელსა და ნუცა განარინებ მათ სასჯელსა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

დედობრივითა კადნიერებითა მარჯულ მიაქციე პირი შენი და განარინე რაი ხელთაგან ძისა შენისათა, აღუკრძალე იღუმენსა განხსნაი კარიბჭისაი, ქალწულო, და უბრძანე აღსლვაი გალავანსა ზედა, განგდებად ავაზაკთა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ამა სოფლისათვის ჰშევ რაი, ქალწულო, წყაროი უკუდავებისაი, რომელნი მოვივლტით საფარველსა ქუეშე წმიდისა ხატისა შენისასა, შეგვიწყალე, სძალო ღმრთისაო, და მოგუმადლე ძლევაი მტერთა ზედა და ხელმწიფებათა ბნელისათა.

 

 

  გვიხსენ განსაცდელთაგან მონანი შენნი, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო ქალწულო, რამეთუ ჩვენ ყოველნი, შემდგომად ღმრთისა, შენდა მოვილტვით, ვითარცა უძლეველისა ზღუდისა და შუამდგომელისა.

 

  მოიხილე ჩუენ ზედა, ყოვლადქებულო ღმრთისმშობელო, და ხორცთა ჩუენთა წყლულებანი ბოროტნი განჰკურნენ, და სულისა ჩუენისა სნეულებანი.

 

 

მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩვენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ღმრთივ–დაცულისა ერისა ჩუენისა და მეუფებისა მისისათჳს (მთავრობისა და მხედრობისა) მისისათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით უწმიდესისა და უნეტარესისა, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქისა და მცეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსისა და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტისა, დიდისა მეუფისა, მამისა ჩუენისა ილიასათჳს, და ყოვლადუსამღვდელოესისა... (აქა მოიხსენეთ ადგილობრიბი მღვდელმთავარი), და ყოველთა ქრისტეს მიერ ძმათა ჩუენთათვის.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა ვევედრნეთ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, რაითა შეიწყალნეს... (აქა მოიხსენეთ სახელდებით ისინი, ვისთვისაც ევედრებით ღმერთს).

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: განამრავლე, უფალო, ჟამნი და წელნი ცხოვრებისა მათისანი, და იხსნენ იგინი, უფალო, ყოვლისაგან ჭირისა, რისხვისა და იწროებისა, და ყოვლისაგან წყლულებისა სულისა და ხორცთასა, და მიუტევენ მათ ყოველნი შეცოდებანი მათნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ყოველთა ძმათა და ყოველთა ქრისტიანეთათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 მღვდელმან: რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყვარე ღმერთი ხარ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

წარდგომაი, ხმაი 2

 

 ვითარცა წმიდასა სახელსა შენსა მოუწოდთ შემწედ ჩუენდა, ყოვლად უბიწოო დედოფალო, ეგრეთცა სარწმუნოებითა ვესავთ საკვირველთმოქმედსა ხატსა შენსა mანუგეშებელსა, რაითა არა მივეცეთ ჩუენ მახვილსა ბოროტსა და ტყუეობასა, და სალმობასა სიყმილისასა, და სრვასა სიკუდილისასა უწყალოსა, რაითა არცაღა იქადონ ჩუენ ზედა მოძულეთა და თქუან: sადა არს ღმრთისმშობელი, რომლისა მიმართ აქუთ სასოებაი.

 

 

გალობა 4, მესმასა

 

ძლისპირი: მესმა, უფალო, განგებაი საიდუმლოთა შენთა გამოუთქუმელთა, განვიცადენ საქმენი შენნი, და აღვიარე მე ღმრთთეებაი შენი.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

განმხნდა რაი წინამძღუარი სიტყუათაგან შენთა, ქალწულო, ავაზაკთა თავდასხმაი აუწყა საძმოსა, და იხილეს რაი საკვირველად შეცვალებული ხატი შენი, ქრისტესა ევედრებოდენ შენდობასა.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

დედობრივითა სახიერებითა შენითა დააცხრე რისხვაი ძისა შენისაი, ევედრე რაი შეწყალებაი მამათაი, და მიანიჭა რაი სიმხნეი, ღმრთისმშობელო, დაიცვეს სავანეი თვისი აღსრულთა გალავანსა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

მცნებაი ძისა შენისაი, რომელ არს შიში ღმრთისაი, ასწავე რაი მონაზონთა შეცვალებითა ხატისაითა, მის მიერ შემოსე ძლიერებაი უძლურთა, და დაარღვიე ბოროტგანზრახვაი შეჭურვილთაი.

აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

განსაცდელთა შინა გვექმენ შემწედ, და სალმობასა შინა განმარინებელ სენთაგან, ხოლო ღელვასა შინა ნავთსაყუდელად, დედაო ღმრთისაო, და მწუხარებასა შინა ნუგეშინისმცემელად.

 

 

გალობა 5, ღამითგანსა

 

ძლისპირი: განგვანათლენ ჩუენ ნათლითა შენითა, უფალო, და მკლავითა მაღლითა მორწმუნეთა მშვიდობაი შენი ზეცით მომეც ჩუენ, კაცთ-მოყუარე.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

ვითარცა ვარსკულავი ელვარეი, გამოუჩინე რაი ხატი შენი ვატოპედისა სავანესა, განანათლე მკვიდრნი მისნი შარავანდედითა მადლისა და გულმოწყალებისა შენისაითა და განამხნე საკვირველად.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

მხსნელად ზედამოსლვისაგან მტერისა ექმნა რაი საკვირველთმოქმედი ხატი შენი ვატოპედელთა ბერთა, დიდად შეიყუარეს და სახელსდვეს რაი nუგეშად, მარადის ილოცვიდენ წინაშე მისა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

ნუგეშინისმცემლად რაცხდნენ რაი მამანი ხატსა მას შენსა, დაავანეს ეკუდარსა და აღუნთეს რაი კელაპტარი და ლამპარი დაუქრობელად, მუნვე აღასრულებდენ წირვასა და ძმათა აღკვეცასა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ცხორების ღელვათაგან დამაშურალთა და ვნებათა და განსაცდელთა შინა დანთქმულთა აღგვიპყარ ხელი შეწევნისაი, ყოვლადწმიდაო, და მსწრაფლ განგვარინე ყოვლისაგან ძვირისა.

 

 

გალობა 6, ღაღადყავსა

 

ძლისპირი: მომიტევენ სახიერ, აურაცხელნი ცოდვანი ჩემნი, რომელთათვის გიხმობ შენ: მიხსენ მე ბოროტთაგან, შენდა მომართ ვღაღადებ: ისმინე ჩემი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩემო.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

სიხარულითა განუწესეს დღესასწაული ხელთუქმნელსა მას ხატსა შენსა მამათა, და შეუთხზეს სადიდებელნი და სავედრებელნი გალობანი, ვითარცა უსაკუთრესსა მფარველსა თვისსა.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

განცხადდა რაი საკვირველი მადლმოსილებაი ხატისა შენისაი, ქალწულო, მეფენი სამღდელოთა და ერთა თანა მოისწრაფდენ შევრდომად მისა და მსწრაფლ მოიღებდენ კურნებასა და ნუგეშსა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

ხედვიდენ რაი მამანი სასწაულთა შენთა, აღსრულებულთა ხატისაგან შენისა, განამრავლეს პირნი მისნი შესავედრებელად და მხსნელად ვნებათაგან, და წარგზავნეს ეკლესიათა და მონასტერთა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მოწყალებითა შენითა გვიხსნენ ჩუენ ყოვლისა ბოროტისა გარე-მოდგომილებისაგან, ყოვლადწმიდაო მარიამ, და ცოდვათა ლხინებაი გვითხოვე ძისა და ღმრთისა შენისაგან.

 

 

  გვიხსენ განსაცდელთაგან მონანი შენნი, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო ქალწულო, რამეთუ ჩვენ ყოველნი, შემდგომად ღმრთისა, შენდა მოვილტვით, ვითარცა უძლეველისა ზღუდისა და შუამდგომელისა.
 
  მოიხილე ჩუენ ზედა, ყოვლადქებულო ღმრთისმშობელო, და ხორცთა ჩუენთა წყლულებანი ბოროტნი განჰკურნენ, და სულისა ჩუენისა სნეულებანი.

 

 

მცირე კვერექსი
 
 დიაკონმან: მერმე და მერმე მშჳდობით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
 
 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
 
 დიაკონმან: შეგუეწიენ, გუაცხოვნენ, შეგჳწყალენ და დაგჳცვენ ჩუენ, ღმერთო, შენითა მადლითა.
 
 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
 
 დიაკონმან: ყოვლადწმიდისა, უხრწნელისა, უფროჲსად კურთხეულისა, დიდებულისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისა, და ყოველთა წმიდათა მომჴსენებელთა, თავნი თჳსნი და ურთიერთარს, და ყოველი ცხორებაჲ ჩუენი ქრისტესა ღმერთსა ჩუენსა შევვედროთ.
 
 მგალობელთა: შენ, უფალო.
 
 მღდელმან: რამეთუ შენ ხარ მეუფჱ მშჳდობისაჲ, და მაცხოვარი სულთა ჩუენთაჲ, და შენდა დიდებასა აღუავლენთ მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.
 
 მგალობელთა: ამინ.

 

 

კონდაკი, ხმა 8

 

 ზესთამბრძოლისა ჩემისათვის და მოღუაწისა უძლეველისა, ვითარცა შენ მიერ ხსნილნი განსაცდელთაგან, სამადლობელსა აღვწერთ, ღმრთისმშობელო ქალწულო, შენდა მომართ, მონანი შენნი, არამედ ვითარცა გაქუს ძლიერებაი უბრძოლველი, ყოველთაგან ვნებათა განმათავისუფლენ ჩუენ, რაითა გიგალობდეთ შენ, კურთხეულო: გიხაროდენ, სძალო უსძლოო.

 

 

იკოსი

 

 საღმრთოი მადლი წმიდისა ხატისა შენისა mანუგეშებელად წოდებულისა, დედოფალო, მიიზიდავს ყოველთა შეურვებულთა და ტვირთმძიმეთა, და ვითარცა წყარო მადლისაი, მსწრაფლ შეისმენს ვედრებასა ჩუენცა და მოგვანიჭებს: ურვასა შინა მყოფთა – სიხარულსა, განსაცდელსა შინა მყოფთა – შეწევნასა, სნეულთა – კურნებასა და ყოველთა მოგუმადლებს სასოებასა და ნუგეშსა.

 

 

 დიაკონმან: სიბრძნით. მოხედენ.

 

 მღდელმან: მშვიდობა ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: წარდგომა ფსალმუნისაგან დავითისა: მოვიხსენო სახელი შენი ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა..

 

 მგალობელთა: მოვიხსენო სახელი შენი ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა.

 

 დიაკონმან:   ისმინე, ასულო, და იხილე და მოყავ ყური შენი.

 

 მგალობელთა: მოვიხსენო სახელი შენი ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა.

 

 დიაკონმან: მოვიხსენო სახელი შენი.

 

 მგალობელთა: ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა.

 

 დიაკონმან: უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.

 

 მღდელმან: რამეთუ წმიდა ხარ შენ, ღმერთო ჩუენო, და რომელი წმიდათა შორის განისუენებ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე,

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: აქებდით ღმერთსა წმიდათა შორის მისთა, აქებდით მას სამყაროთა ძალისა მისისათა.

 

 მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული.

 

 მგალობელთა: აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ღირსყოფად ჩუენდა სმენად წმიდისა სახარებისა უფალსა ღმერთსა ჩუენსა ვევედრნეთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: სიბრძნით აღემართენით და ისმინეთ წმიდა სახარება.

 

 მღვდელმან: მშჳდობაჲ ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: ლუკასაგან წმიდისა სახარებისა საკითხავი.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 დიაკონმან: მოხედენ.

 

სახარება ლუკასი

 

  მათ დღეთა შინა აღდგა მარიამ და წარვიდა მთად კერძო მსწრაფლ ქალაქად იუდაისა. და შევიდა სახლსა ზაქარიაისსა და მოიკითხა ელისაბედ. და იყო ვითარცა ესმა ელისაბედს მოკითხვაი მარიამისი, ჰკრთებოდა ყრმაი იგი მუცელსა მისსა და აღივსო სულითა წმიდითა ელისაბედ და ხმა-ყო ხმითა დიდითა და თქუა: კურთხეულ ხარ შენ დედათა შორის და კურთხეულ არს ნაყოფი მუცლისა შენისაი. და ვინაი ჩემდა ესე, რაითა მოვიდეს დედაი უფლისა ჩემისაი ჩემდა. რამეთუ აჰა ესერა ვითარცა იყო ხმაი მოკითხვისა შენისაი ყურთა მომართ ჩემთა, ჰკრთებოდა ყრმაი ესე სიხარულით მუცელსა ჩემსა. და ნეტარ არს, რომელსა ჰრწმენეს, რამეთუ იყოს აღსრულებაი თქმულთაი მათ მისა მიმართ უფლისა მიერ. და თქუა მარიამ: ადიდებს სული ჩემი უფალსა, და განიხარა სულმან ჩემმან ღმრთისა მიმართ, მაცხოვრისა ჩემისა, რამეთუ მოხედნა სიმდაბლესა ზედა მხევლისა თვისისასა, რამეთუ აჰა ესერა ამიერითგან მნატრიდენ მე ყოველნი ნათესავნი, რამეთუ ყო ჩემ თანა დიდებული ძლიერმან, და წმიდა არს სახელი მისი. და დაადგრა მარიამ ელისაბედის თანა სამ თუე, და წარვიდა სახით თვისა.

 

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მკითხველმან: დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 მოწყალებითა შენითა, მრავალმოწყალეო ღმერთო, აღხოცე ცოდვათა ჩუენთა სიმრავლენი.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

 

 მეოხებითა წმიდისა ღმრთისმშობელისათა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩემთა სიმრავლენი.

 

მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცენ უსჯულოებაჲ ჩემი და შემიწყალე მე, ღმერთო.

 

 

  გერი: ქრისტეანეთა დედად სახელ-გდებთ შენ, ჰოი, ყოვლადწმიდაო ქალწულო, და გევედრებით: შეგვეწიე წინაშე ღმრთისა, რაითა მოჰმადლოს სოფელსა მშვიდობაი, და კეთილმორწმუნესა ერსა ჩუენსა ძლევაი მტერთა ზედა, შეურყეველად დამტკიცებაი ეკლესიათაი, და მადლი და წყალობაი სულთა ჩუენთა.

 

 

ლოცვა მღვდლისა მიერ სათქუმელი

 

 აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი, და აკურთხე სამკვიდრებელი შენი, მოხედენ სოფელსა შენსა წყალობითა და მოწყალებითა, აღამაღლე რქაი ქრისტეანეთა მართლმადიდებელთაი, და გარდამოავლინენ ჩუენ ზედა მდიდარნი წყალობანი შენნი, მეოხებითა ყოვლადწმიდისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისაითა; ძლიერებითა პატიოსნისა და ცხოველსმყოფელისა ჯუარისაითა; მეოხებითა პატიოსანთა უხორცოთა ზეცისა ძალთაითა; პატიოსნისა, დიდებულისა, წინაისწარმეტყუელისა, წინამორბედისა და ნათლისმცემელისა იოვანეისითა, წმიდისა დიდისა წინაისწარმეტყუელისა ელია თეზბიტელისა და მართლისა ენუქისითა; წმიდათა დიდებულთა, და ყოვლად–ქებულთა მოციქულთა თავთა, პეტრეისა და პავლეისითა; წმიდისა მოციქულისა თომასი და საქართველოს განმანათლებელთა მოციქულთა: ანდრია პირველწოდებულისა, სვიმონ კანანელისა, ბართლომესი, თადეოზისა და მატათაისითა; ღირსისა დედისა ჩუენისა, მოციქულთა სწორისა ქალწულისა ნინო ქართველთ განმანათლებელისა და წმიდათა მოციქულთა სწორთა: მეფისა მირიანისა და დედოფლისა ნანაისითა; წმიდათა შორის მამათა ჩუენთა, და მსოფლიოთა დიდთა მოძღუართა და მღდელმთავართა: ბასილი დიდისა, გრიგოლი ღმრთისმეტყუელისა, და იოვანე ოქროპირისაითა; წმიდათა შორის მამისა ჩუენისა ნიკოლოზ მირონ–ლუკიის მთავარეპისკოპოსისა და საკვირველთმოქმედისაითა; წმიდისა დიდებულისა და ღუაწლისა–მძლისა მოწამისა, ძლევა–შემოსილისა გიორგისა და წმიდათა დიდთა ქალწულ–მოწამეთა ბარბარეისა და მარინეისითა; წმიდათა მამამთავართა ჩუენთა: პეტრე, სამუელ, სარმიან, მამაი, არსენ, მელქისედეკ, იოანე–ოქროპირ, ნიკოლოზ, ევდიმოზ, იოსებ, კირიონ, და ამბროსისაითა; ღირსისა მამისა ჩუენისა იოვანე ზედაზნელისა და ათორმეტთა მისთა მოწაფეთა, მეორედ განმანათლებელთა საქართველოს ეკლესიისა და მარადის მფარველთა მისთა და წმიდისა მღდელმოწამისა ნეოფიტე ურბნელისაითა; ღმრთივ–განბრძნობილთა ნეტართა მამათა ჩუენთა: ილარიონ ქართველისა, სერაპიონ ზარზმელისა, გრიგოლ ხანძთელისა და საბა იშხნელისაითა; ღირსთა მამათა ჩუენთა ათონელთა: იოვანე და გაბრიელ ქართველთა, იოვანე თორნიკ–ყოფილისა და ეფთვიმე და გიორგი მთაწმინდელთაითა; წმიდათა დიდებულთა და ღუაწლისა–მძლეთა მოწამეთა ჩუენთა: რაჟდენისა, ევსტათი მცხეთელისა, ჰაბო ტფილელისა, მიქაელ–გობრონისა, თევდორე მღდლისა, ქრისტეფორე გურულისა, ნიკოლოზ დვალისა, კოზმანისა, არგვეთისა მთავართა დავით და კონსტანტინეისა და კონსტანტინე მთავრისაითა; წმიდისა მთავარ–მოწამისა ბიძინასა და წმიდათა დიდებულთა მოწამეთა: შალვა და ელიზბარ ქსნის ერისთავთაითა; წმიდისა მოწამისა შალვა ახალციხელისა და წმიდათა ათთა–ბევრთა მოწამეთა, ტფილისს ხუარაზმელთაგან მოწყუედილთაითა; წმიდათა მოწამეთა ექვსი ათასთა გარეჯელთა ბერთა და მრავალთა წმინდათა მამათა და დედათა, აჭარაში თურქთაგან წამებულთაითა; წმიდათა ღუაწლისამძლეთა მეფეთა და დედოფალთა: მირდატ, აშოტ, არჩილ, დემეტრე, ლუარსაბ, შუშანიკ და ქეთევანისაითა და წმიდათა კეთილ–მორწმუნეთა და დიდთა მეფეთა ჩუენთა: ვახტანგ გორგასალისა, დავით აღმაშენებელისა, დემეტრე–დამიანეისა, თამარისა და სოლომონისაითა; წმიდისა ილია მართლისა, ექვთიმე ღმრთისკაცისა და ექვთიმე აღმსაარებლისაითა; წმიდათა აღმსარებელთა მამათა ჩუენთა, იოვანეისი და გიორგი–იოანე ბეთანიელთა და ღირსისა მამისა ჩუენისა არქიმანდრიტისა გაბრიელისა, აღმსაარებელისა და სალოსისაითა; წმიდათა და მართალთა მშობელთა ღმრთისაითა იოაკიმ და ანნაისითა (და წმიდისა სახელი, რომლისა არს ტაძარი და დღის წმიდანი მოიხსენიოს), და წმიდისა დიდისა მღდელმთავრისა, შანხაისა და სან–ფრანცისკოს მთავარეპისკოპოსისა იოანესი, განმანათლებლისა და საკვირველმოქმედისაითა, და ყოველთა წმიდათა შენთაითა გევედრებით შენ, მრავალ–მოწყალეო ღმერთო, შეისმინე ჩუენ ცოდვილთა ვედრებაი, და შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: წყალობითა და მოწყალებითა და კაცთმოყუარებითა მხოლოდშობილისა ძისა შენისაჲთა, რომლისა თანა კურთხეულ ხარ, თანა ყოვლადწმიდით, სახიერით, და ცხოველსმყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

გალობა 7, კურთხეულარსა

 

  ძლისპირი: ყრმათა ღმრთისმსახურთა ბაბილონსა შინა არაი მსახურეს ხატსა ოქროსასა, და მით სახუმილსა შეითხივნეს, და შეცურეულნი ესრეთ ღაღადებდეს და იტყოდეს: კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, ღმერთო მამათა ჩუენთაო.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

უწყიან რაი ძლიერებაი ხატისა შენისაი მამათა ჩუენთა, სამწყსოისა თვისისა თანა მიივლტიან ათონსა, და კრძალვითა შევრდომილნი გავედრებენ ეკლესიასა და ერსა ჩუენსა, ვითარცა წილხვედრსა შენსა.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

დედობრივითა განგებულებითა შენითა პატიოსანი პირი ვატოპედისა ხატისაი მოჰმადლე რაი ერსა ჩუენსა, პატივითა დააბრძანეს სამებისა ლავრასა, და სიყუარულითა მისდა შევრდომილნი მსწრაფლ მოიღებენ ლხინებასა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

ფრიად შეიყვარეს რაი ათონისა მთაი მამათა ჩუენთა, იღუწიან ვატოპედისა სავანესა, და წინამძღურისა თვისისა თანა ეწვივნენ რაი ქუეყანასა ჩუენსა, შუენიერი პირი მანუგეშებელისა ხატისაი მიუბოძეს პატრიარქსა, შესავედრებელად და საფარველად.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

დედაო მოწყალეო, უსასოთა ნუგეშინისმცემელო, მწუხარეთა შემწყნარებელო, და შეცთომილთა დამომძღურელო, წინაშე ხატსა შენსა შევრდომილნი განგვარინე ყოვლისაგან ჭირისა, რაითა ვიტყოდეთ: კურთხეულ ხარ შენ უფალო, ღმერთო მამათა ჩუენთაო.

 

 

გალობა 8, აკურთხევდითსა

 

  ძლისპირი: მთასა ზედა მოსეს თანა-მზრახვალმან მაყულოვანი სახედ გამოაჩინა, ქალწულისაგან შობილსა უვნებელად ყოველნი ვაკურთხევთ და აღვამაღლებთ მას უკუნისამდე.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

წმიდაი პირი ხატისა შენისაი კუალად გამოითხოვეს რაი მამათა ჩუენთა, გამოსახეს ქართველთა ბერთა, ვატოპედს მოღუაწეთა, და მოაბრძანეს რაი ტფილისსა, ლოცვითა დაავანეს მახათას მონასტერსა.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

ვითარცა წმიდაი მთაი ათონისა, მწიაღებელი ნუგეშინისმცემელისა ხატისა შენისა, იქადის მისა მიერ, ეგრეთვე აწ ჩუენცა ვიხარებთ მიმღებელნი წმიდათა პირთა მისთა, და ვადიდებთ ღმერთსა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

ვითარცა სიმხნეი და ძალი მიანიჭე მხდომთა მათ ზედა ვატოპედელთა ბერთა, ეგრეთვე აწ ჩუენცა შეგვეწიე, ქალწულო, რაითა ვიქმნნეთ მხედრობად ღმრთისად, წინა-აღმდგომად მბრძოლთა მისთა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ჰშევ რაი, ქალწულო, გზაი და ცხორებაი სიტყვისაებრ ღმრთისა ჩუენისა, აწ განაგე სლვანი ჩუენნი და მოგუმადლე საუკუნოი ცხორებაი, რაითა ვუგალობდეთ ძესა შენსა, და აღვამაღლებდეთ მას უკუნისამდე.

 

 

გალობა 9, ადიდებდითსა

 

  ძლისპირი: შენ, რომელი უქორწინებელ ხარ, დედაო უსძლოო, და უზესთაეს ბუნებათა შევ დაუსაბამოი, რომელ არს შემოქმედი ღმერთი ჭეშმარიტი, გალობითა დაუდუმებელითა გადიდებთ.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

სავედრებელ არიან ქრისტეს მორწმუნეთათვის პირნი ვატოპედისა ხატისანი, რომლისადა კრძალვითა მიახლებულნი მადლსაცა კურნებათასა აღმოვივსებთ და განვთავისუფლდებით ვნებათაგან.

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, დაგვიცევ და დაგვიფარენ ჩუენ!

ვითარცა ითხოვე წყალობაი ვატოპედისა მკვიდრთათვის ძისა შენისაგან, ეგრეთვე გვითხოვე ბრალთა შენდობაი, უბიწოო, რამეთუ ძლიერ არს ვედრებაი დედისაი ღმრთისა მიმართ კაცთმოყუარისა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

ვითარცა არა მიეც მტერთა სამკვიდროი შენი, ისწრაფდენ რაი აოხრებასა მისსა, ეგრეთვე აწ შეგვჭურვე ბრძოლად ჩუენ ზედა აღდგომილთა მტერთა და წინააღმდგომთა სჯულისა და სიწმიდისათა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ქრისტეს ღმრთისა მშობელსა ქალწულსა გიგალობთ და გევედრებით, შეგვეწიე და გვექმენ მშვიდ ნავთსაყუდელად, ვითარცა საწუთროსა ამას, ეგრეთცა საუკუნოსა მას ცხორებასა შინა.

 

 

 მგალობელთა: ღირს-არს ჭეშმარიტად, რათა გადიდებდეთ, შენ ღვთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად-უბიწოდ და დედად ღვთისა ჩვენისა. უპატიოსნესსა ქერუბინთასა, და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღვთისასა, მხოლოსა ღვთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ. ("ღირს - არს" - ის ნაცვლად საკითხავი საგალობლები)

 

მღვდელმან აკმიოს.

 

 მკითხველმან: სიმტკიცედ, ძალად, და ნუგეშინისმცემელად უსასოთა გამობრწყინდა რაი ხატი ეგე შენი ათონის ვატოპედისა სავანესა, აწ ჩუენცა ვიშუებთ მომადლებისათვის პატიოსანთა პირთა მისთა, ღმრთისმშობელო, და გევედრებით: განსაცდელთა შინა გვექმენ მსწრაფლ-შემწედ, და ნუგეშინისმცემელად ჟამსა მწუხარებისასა,

წილხვედრისა შენისა ათონითგან მოვლინებაი წმიდათა ხატთა შენთა წილხვედრსა შენსა ივერიას, ვითარცა მცველთა დაუძინებელთა და ჭირთაგან მხსნელთა, სიხარულითა აღგვავსებს მორწმუნეთა და გევედრებით: ხორციელთა და სულიერთა წყლულებათაგან განგვკურნე და მოგვანიჭე სიბრძნეი კეთილისა და ბოროტის განრჩევისაი, რაითა არღარა ვიდოდეთ ცოდვასა შინა უსჯულოებითა, არამედ განვმტკიცდეთ კეთილმორწმუნეობასა შინა.

საუკუნითგან განსმენილ არს სასწაულთა და წყალობათა შენთა სიმრავლენი, ჰოი, ვატოპედისა ხატო საკვირველო, და განითქვა რაი პატიოსანთა პირთა შენთა მობრძანებაი ქუეყანასაცა ჩუენსა, მივისწრაფით შევრდომად მათდა, და გევედრებით, რაითა გვექმნე სალმობასა შინა განმარინებელ სენთაგან, და მხსნელად უჟამოისა სიკუდილისაგან.

ჰოი, ყოვლადკურთხეულო დედაო ღმრთისაო, ვითარცა განსწავლე ცისკრად მლოცველი წინამძღვარი სავანისაი, და ასწავე ხსნაი მოსალოდებელთა ჭირთაგან, ეგრეთვე აწ ჩუენცა შეგვეწიე, ქალწულო, და გვიჩუენე გზაი ღმრთისა და მამულის სამსახურისაი, რაითა წყალობისა წილ არა მოვიღოთ სასჯელი კადნიერებისაი, და ღირს ვიქმნნეთ მარადის დიდებად ღმრთისა:

 

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა, ძალი და დაიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 მკითხველმან: მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შემიწყალენ ჩვენ, რამეთუ ყოველსავე სიტყვის-მიცემისაგან უღონო ვართ, გარნა ამას ვედრებასა შენ, მეუფისა სახიერისა, ცოდვილნი ესე შევსწირავთ. მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 უფალო, შემიწყალენ ჩუენ, რამეთუ შენ გესავთ, ნუ განმირისხდები ჩუენ ფრიად, და ნუცა მოიხსენებ უსჯულოებათა ჩუენთა, არამედ მოიხილე ჩუენზედა წყალობით, ვითარცა სახიერ ხარ, და გვიხსენ ჩუენ სამართლად რისხვისაგან შენისა, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩუენი, და ჩუენ ვართ ერნი შენნი, ყოველნივე ქმნულნი ხელითა შენთანი ვართ და სახელი შენი წოდებულ არს ჩუენზედა, და შემიწყალენ ჩუენ.

 

 აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მოწყალების კარი განგვიღე, კურთხეულო ღმრთისმშობელო, რათა, რომელნი ესე შენ გესავთ, არა დავეცნეთ, არამედ განვერნეთ წინააღმდგომთა მტერთაგან, რამეთუ შენ ხარ ცხოვრება ნათესავისა ქრისტიანეთასა.

 

 

მცირე მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩუენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით, მოწყალებისა, სიცოცხლისა, მშჳდობისა, სიმრთელისა, დღეგრძელობისა, მყუდროებისა, განათლებისა, ცხორებისა, შეწევნისა, შენდობისა და ცოდვათა  მოტევებისათჳს ყოველთა შვილთა ჩუენისა ეკლესიისა, რაჲთა დაიცვას უფალმან ღმერთმან ჩუენმან სამეუფოჲ ქალაქი ესე ჩუენი და წმიდაჲ ესე მონასტერი (ანუ ეკლესია) და ყოველი  სოფელი  სიყმილისაგან, სრჳსა, ძრჳსა, მახჳლისა, ზედა მოსლჳსაგან უცხო თესლთასა და ყოვლისაგან ბოროტისა;  რაჲთა მოწყალე გუექმნეს ჩუენ ღმერთი კეთილად დგომისათჳს სახიერებითა და კაცთმოყუარებითა თჳსითა, და გარე წარაქციოს რისხვაჲ, მარადის ჩუენ ზედა მომავალი, და გჳჴსნეს ჩუენ სამართლად ჩუენ ზედა მოწევნულისა რისხვისაგან, და შეგჳწყალნეს ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: შეისმინე ჩუენი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩუენო, სასოო ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათაო, და რომელნი არიან ზღუათა შინა შორს და ცასა შინა, და მლხინებელ, და მოწყალე ექმენ შეცოდებათა ჩუენთა, და შეგჳწყალენ ჩუენ, რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყუარე ღმერთი ხარ და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: მუხლმოდრეკით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ. 

 

 

სავედრებელი ლოცვა

 

 ჰოი, ღმრთისმშობლისა ხატო საკვირველო, ხელთუქმნელო, სიწმიდისა საფარველო და მშვიდობისა მომმადლებელო; სნეულთა მკურნალო, მწუხარეთა სიხარულო, ცოდვილთა სინანულო და ყოველთა შენდა შევედრებულთა მსწრაფლ-შემწეო და ნუგეშინისმცემელო!

ჰოი, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო ვატოპედისაო, ჭეშმარიტო წინამძღუარო ცხორებისა ჩუენისაო; სიქადულო და მცველო ათონისა მთისაო და მაოტებელო მტერთა წყობისაო, ვითარცა ძველ-ოდესმე შემწედ გამოუჩნდი ვატოპედისა მონასტერსა, და სასწაულთა მიერ ხატისა შენისაითა მკვიდრნი მისნი განარინე საფრხესა, ეგრეთვე აწ მოხედენ ერსა ჩუენსა და დედობრივითა კადნიერებითა შენითა გვექმენ შუამდგომელ წინაშე ძისა შენისა და ღმრთისა ჩუენისა, რაითა შეგვჭუროს ძალითა თვისითა უძლეველითა ხილულთა და უხილავთა მტერთა ზედა და სისხლითა თვისითა დამტკიცებული ეკლესიაი დაიცვას უცთომელად, ხოლო ჩუენ მართლმადიდებლობასა შინა განგვამტკიცოს, და დანერგოს ჩუენ შორის შიში ღმრთისაი, საღმრთოი მოშურნეობაი მამულისაი და ძმებრივი სიყუარული მოყუასისაი, რაითა ვიყოთ ერთ სამწყსოი და უფალი იყოს მწყემს ჩუენდა. მრავალშემძლებელითა ძალითა შენითა განაძლიერე დიდი მეუფე ჩუენი, უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი, მცხეთა-თბილისის მთავარ-ეპისკოპოსი, და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტი, მამაი ჩუენი ილია და ყოვლად-სამღდელონი მიტროპოლიტნი, მთავარეპისკოპოსნი და ეპისკოპოსნი, პატიოსანნი მღდელნი, ქრისტეს მიერ დიაკონნი და ყოველნი სამონაზვნო წესნი, ზიარნი მართლმადიდებელისა ეკლესიისანი და ყოველნი მართლმორწმუნენი ქრისტეანენი.

ჰოი, ყოვლადკურთხეულო დედაო ღმრთისაო, რომელმან ნუგეშად და მცველად მოგუმადლე წმიდაი ხატი ეგე შენი მორწმუნეთა, აწ უვნებელად დაგვიცევ საფარველისა ქუეშე სიწმიდისა მისისასა, და გვიხსენ სიყმილისაგან, სრვისა, ძრვისა, რღუნისა, ცეცხლისა, მახვილისა, ხდომათაგან მტერთაისა, ძმათამკულელთა ბრძოლათაგან, მძლავრებისაგან ანტიქრისტეისა და საცთურთაგან მისთა, რაითა ყოველნი ვსცხონდეთ, და ღირს ვიქმნეთ ხილვასა შენსა ნათელსა შინა ძისა და ღმრთისა შენისასა, რამეთუ მეუფებაი მისი კურთხეულ არს და დიდებულ, თანა დაუსაბამოით მამით მისით და ყოვლად-წმიდით და ცხოველს-მყოფელით სულითურთ, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, გუაცხოვნენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზე­სთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყჳსა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ.

 

 მღდელმან: დიდებაჲ შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 სახელითა უფლისათა, უწმიდესო და უნეტარესო მეუფეო გუაკურთხენ.

 

 მღვდელმან: უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლად წმიდისა დედისა შენისათა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩვენთათა და ყოველთა წმიდათა შენთათა, შეგვიწყალენ ჩვენ, ამინ.

 

 მგალობელთა: ამინ. უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 

დასდებელი ხატის მთხვევასა ზედა

 

ჰოი, სასოო და სიქადულო ჩუენო ღმრთისმშობელო! ვითარცა ითხოვე წყალობაი ვატოპედისა მკვიდრთათვის ძისა შენისაგან, ეგრეთცა ნუ უგულებელს-გუყოფ მოსავთა შეწევნისა შენისათა, რომელნი სარწმუნოებითა შევრდომილ ვართ სასწაულთმოქმედსა ხატსა შენსა mანუგეშებელსა, და გევედრებით: შეიწირენ ლოცვანი ჩუენნი და დაგვიფარე ყოვლისაგან ჭირისა და ზედამოსვლისაგან მტერისა.

მოხედე მწუხარებათა ჩუენთა, დედოფალო, და ვნებათა და განსაცდელთა შინა დანთქმულნი შეგვავედრე მეუფესა და ღმერთსა ჩუენსა, რაითა ნათლითა თვისითა განგვნათლოს ჩუენცა – ცოდვითა დაბნელებულნი, და გვიხსნას წყუდიადისაგან გეჰენიისა და საუკუნოისა მის ცეცხლისაგან უშრეტისა.

 

ავტორ-შემდგენელი: თინათინ მჭედლიშვილი