სავედრებელი პარაკლისი
წმიდათა მენელსაცხელეთა დედათა
მარიამ კლეოპასი, სალომესი, იოანასი, მართასი და მარიამისა, სუსანასი და სხვათა.

 

 მღვდელმან: კურთხეულ არს ღმერთი ჩუენი, ყოვლადვე, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მკითხველმან: ამინ. დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.

 

 მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენს შორის და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევაჲ, ძალი და დიდებაჲ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (12–ჯერ).

 

 

უფალო, შეისმინე ლოცვისა ჩემისაი, ყურად-იღე ვედრებაი ჩემი ჭეშმარიტებითა შენითა, შეისმინე ჩემი სიმართლითა შენითა; და ნუ შეხუალ საშჯელსა მონისა შენისა თანა, რამეთუ არა განმართლდეს შენ წინაშე ყოველი ცხოველი, რამეთუ დევნა მტერმან სული ჩემი და დაამდაბლა ქუეყანად ცხორებაი ჩემი, დამსუა მე ბნელსა შინა, ვითარცა მკუდარი საუკუნოი. და მოეწყინა ჩემთანა სულსა ჩემსა, და ჩემ შორის შემიძრწუნდა გული ჩემი. მოვიხსენე დღეთა პირველთაი, და ვიწურთიდ ყოველთა მიმართ საქმეთა შენთა და ქმნულსა ხელთა შენთასა ვზრახევდ. განვიპყრენ შენდამი ხელნი ჩემნი, და სული ჩემი, ვითარცა ქუეყანაი ურწყული შენდამი. მსთუად შეისმინე ჩემი, უფალო, რამეთუ მოაკლდა სულსა ჩემსა; ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა ჩემგან, და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა. მასმინე მე განთიად წყალობაი შენი, რამეთუ მე შენ გესავ; მაუწყე მე, უფალო, გზაი, რომელსაცა ვიდოდი, რამეთუ შენდამი აღვიღე სული ჩემი. მიხსენ მე მტერთა ჩემთაგან, უფალო, რამეთუ შენ შეგევედრე. მასწავე მე, რაითა ვყო ნებაი შენი, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩემი; სული შენი სახიერი მიძღოდეს მე ქუეყანასა წრფელსა. სახელისა შენისათვის, უფალო, მაცხოვნო მე და სიმართლითა შენითა გამოიყვანო ჭირისაგან სული ჩემი. და წყალობითა შენითა მოსრნე მტერნი ჩემნი და წარსწყმიდნე ყოველნი მაჭირვებელნი სულისა ჩემისანი, რამეთუ მე მონაი შენი ვარ.

 

 

 

 

 

 

 

ტროპარი, ხმაი 2

 

  მენელსაცხებლეთა დედათა, წინაშე უფლის საფლავისა წარდგომილთა ანგელოზმა უღაღადა: „ჯერ-არს ნელსაცხებელი შემურვად მკუდართა, რამეთუ ქრისტე უცხო არს ხრწნილებისაგან, და თქუენცა ღაღადყავთ: `აღდგა უფალი, და მოანიჭებს სოფელსა დიდსა წყალობასა“.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

  ტირილითა მიისწრაფდით რაი დედანი ღმრთის მოშიშნი საფლავად ნელსაცხებელითა, შემურვად უხრწნელთა ხორცთა უფლისათა, სიხარული აღდგომისა მისისაი გახარათ ანგელოზმან და გრქუათ: „უთხართ მოწაფეთა, ნუღარა ხართ თქუენ მწუხარეი, აღდგა ქრისტე მკუდრეთით“, და წარხვედით ხარებად მოციქულთა და ღაღადყავთ: „გიხაროდენ, უფალი ადგა მკუდრეთით, რომელმან განანათლა სოფელი“.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 არასადა დავსდუმნეთ, ღმრთისმშობელო, ძლიერებათა შენთა ქებად, უღირსნი ესე მონანი შენნი. რამეთუ არათუმცა შენ გვფარევდი ოხითა შენითა, ვინმცა სადა გვიხსნნა ჩუენ ესოდენთა ჭირთაგან; ანუ ვინმცა დაგვიცვნა ჩუენ აქამომდე ფლობილად? არასადა განგეშორნეთ ჩუენ, დედოფალო კურთხეულო, რამეთუ შენ იხსნი სულთა ჩუენთა ყოველთა განსაცდელთაგან.

 

 

ფსალმუნი 50

 

1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა ახოცე უშჯულოებაი ჩემი. 

 

2. უფროის განმბანე მე უშჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე. 

 

3. რამეთუ უშჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის. 

 

4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; რაითა განმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა. 

 

5. რამეთუ ესერა უშჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან. 

 

6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე. 

 

7. მასხურო მე უსუპითა და განვწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე. 

 

8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი. 

 

9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უშჯულოებანი ჩემნი ახოცენ. 

 

10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. 

 

11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან. 

 

12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე. 

 

13. ვასწავლნე უშჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ. 

 

14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა. 

 

15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუნე, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა. 

 

16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს. 

 

17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს. 

 

18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი. 

 

19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შეიწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.

 

 

გალობაი 1, უგალობდითსა

 

ძლისპირი: შემწყნარებელ იქმენ მოსეს გალობისა, სულო, და ღაღადყავ: მფარველო და მწეო ჩემო, მხსნელ მექმენ მე, შენ ხარ ღმერთი ჩემი და განგადიდო შენ.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

ღმრთისმოსავთა მენელსაცხებლეთა ხსენებასა აღვასრულებთ, ქრისტე, მოწაფეთა შენთასა, და ვუგალობთ ბრწყინვალესა მას აღდგომასა შენსა.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

აღდეგ რაი საფლავით, უძლეველი ბრძოლასა ქრისტეი მეუფეი, თანა-აღადგინე ძლეული და დაცემული ბუნებაი კაცთა ნათესავთაი და შეჰმოსე უხრწნელი შუენიერებაი ხორცთა მათ განხრწნადთა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

შემდგომ აღდგომისა მის შენისა, ქრისტე, მოვიდა ანგელოზი ნათლისაი ზეცით, გარდააგორვა ლოდი და დაჯდა მას ზედა, რაითა ახაროს აღდგომისა სიხარული გლოვით მოსრულთა დედათა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

პირველი იგი წყევაი დახსენ, უბიწოო, გამოზარდე რაი წიაღსა შენსა კურთხევაი ჩუენი და შევ ყრმაი, რომელ არს ღმერთი ჩუენი, ხორცითა მოსრული.

 

 

გალობა 3, განძლიერდასა

 

ძლისპირი: უნაყოფოი გონებაი ჩემი ნაყოფიერ-ყავ, შემოქმედო და განმსწავლელო სულთაო, სახიერითა მით გულმოწყალებითა შენითა.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

წინაუსწრეს ცისკარსა მარიამ მაგდანელმან და მარიამ წმიდამან ღმრთისმშობელმან და მოიწიეს საფლავად და იხილეს ანგელოზი მჯდომარე ლოდსა ზედა, ახარებდა რაი ქრისტეს აღდგომასა.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

მარიამ იაკობისა და იოანა და სხუანი მათ თანა განმზადებულნი დედანი საკუმეველითა და სურნელებითა ცისკარსა მსთუად მიისწრაფდენ საფლავად უფლისა, შემურვად ხორცთა მისთა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

მიუთხრა რაი მოციქულთა მაგდანელმან, პოვნა კუალად დედანი, წარჰყვა რაი საფლავად დუმილით, არარასა იტყოდა, რაი-იგი იხილა, არამედ მოელოდა საქმით გამოჩინებასა ჭეშმარიტებისასა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

კურთხეულ ხარ, უბიწოო ქალწულო, დავითის ძირთაგან აღმომორჩებულო, რამეთუ შენგან აღმოეცენა კუერთხი და ყვავილი, ქრისტე, რომელმან ჩუენთვის ხორცნი შეისხნა.

 

 

 

 

 

მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩვენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ღმრთივ–დაცულისა ერისა ჩუენისა და მეუფებისა მისისათჳს (მთავრობისა და მხედრობისა) მისისათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით უწმიდესისა და უნეტარესისა, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქისა და მცეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსისა და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტისა, დიდისა მეუფისა, მამისა ჩუენისა ილიასათჳს, და ყოვლადუსამღვდელოესისა... (აქა მოიხსენეთ ადგილობრიბი მღვდელმთავარი), და ყოველთა ქრისტეს მიერ ძმათა ჩუენთათვის.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა ვევედრნეთ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, რაითა შეიწყალნეს... (აქა მოიხსენეთ სახელდებით ისინი, ვისთვისაც ევედრებით ღმერთს).

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: განამრავლე, უფალო, ჟამნი და წელნი ცხოვრებისა მათისანი, და იხსნენ იგინი, უფალო, ყოვლისაგან ჭირისა, რისხვისა და იწროებისა, და ყოვლისაგან წყლულებისა სულისა და ხორცთასა, და მიუტევენ მათ ყოველნი შეცოდებანი მათნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ყოველთა ძმათა და ყოველთა ქრისტიანეთათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 მღვდელმან: რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყვარე ღმერთი ხარ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

კვერექსის ნაცვლად ერისკაცი იტყვის – უფალო, შეგვიწყალენ 40-გზის. დიდებაი… აწდა…

 

წარდგომა, ხმა 4

 

  დღესა მას სიხარულისა აღდგომისა შენისასა, ქრისტე ღმერთო, დედანი მირბიოდეს საფლავად, ვითარცა თქუა დავით წინაიწარმეტყუელმან: `მისლვით მივიდოდეს და ტიროდეს, რომელთა მიაქუნდა ნელსაცხებელი, მოსლვით მოვიდოდეს და უხაროდა, რომელთა მოაქუნდა სიხარული აღდგომისა შენისაი, მაცხოვარ, მარადის გაქებთ და გაკურთხევთ შენ.

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

სიონი განშუენდების და იერუსალემი შეიმკვების და წმიდაი აღდგომაი აღივსების მადლითა, რამეთუ მეუფეი ჩუენი ქრისტე, ვითარცა სიძეი, ეგრეთ გამოვიდა საფლავით და მარიამ მაგდანელი წარავლინა მოციქულთა ხარებად, რაითა წარვიდენ გალილეად და იხილონ ადგომილი უფალი, რომელთა სიხარულით თაყუანის-სცეს, დავითის გალობასა ღაღადებდეს და იტყოდეს: „შენ გშუენის გალობაი, ღმერთო!~

აწდა მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

დაამხო რაი სიკუდილისა სამეფოი აღდგომითა თვისითა ძემან შენმან, ჩუენცა თვის თანა აღგვამაღლა და განგვაღმრთო, ვითარცა ყოვლადძლიერმან ღმერთმან, ამისთვის დაუცხრომელად ვუგალობთ მას, და გადიდებთ შენ, მარიამ ღმრთისმშობელსა.

 

 

გალობა 4, მესმასა

 

ძლისპირი: წინაი-იხილა რაი ქალწულისაგან შობაი შენი წინასწარმეტყუელმან, ქადაგებდა და იტყოდა: სმენაი მესმა შენი, ქრისტე, და შევძრწუნდი, რამეთუ მომავალ ხარ კეთილჩრდილოვანისა წმიდისა მის მთისაგან.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

წმიდანიცა იგი დედანი შიშით მიიწინეს რაი საფლავად ღმრთისა, ანგელოზმან შეაძრწუნნა მცველნი იგი, დათხეულნი ქუეყანასა, და პირითა მხიარულითა მიხედნა დედათა და ყოველივე შიში განაქარვა გულთაგან მათთა.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

„ნუ გეშინინ, – გრქუა თქუენ ანგელოზმან, – არამედ გიხაროდენ და მხიარულ იყვენით, რამეთუ საქმე გიქმნიეს ღირსი გვირგვინისაი. ნუ გეშინინ! ერთისა უფლისა მონანი ვართ მეცა და თქუენცა, და ვადიდებთ ერთსა მეუფესა და ღმერთსა“.

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

„ვუწყი, ვითარმედ ეძიებთ იესუს ჯუარცუმულსა – ეტყოდა სიხარულით უხორცოი – არა არს აქა, არამედ აღდგა, ვითარცა თქუა, რამეთუ ვერ დააყენეს საკრველთა მათ საფლავისათა და ბეჭედთა რკინისათა აღდგომაი მეუფისაი“.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ვინაი შეუძლოს ქებაი დიდებისა შენისაი, უბიწოო, ვინაი გამოთქვას ქუეყნიერთაგან, რამეთუ განუხრწნელად შევ ცხორებისდამდებელი ღმერთი, მრავალთა ცოდვათა საკრველთა განმხსნელი, რამეთუ რაიცა ენებოს, აღასრულებს.

 

 

გალობა 5, ღამითგანსა

 

ძლისპირი: განაბნიე წყუდიადი სულისა ჩემისაი, მაცხოვარ, ნათლითა მცნებათა შენთაისა, მხოლოო მეუფეო სოფლისაო.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

ხმაი ანგელოზისაი გახარებდათ აღდგომასა: „საფასეი მოუკლებელი აღდგომილ არს ქრისტე და აჰა, საფლავი ცალიერ არს“.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

„მომავლინა მე, რაითა გახარო თქუენ აღდგომაი მისი, გრქუათ ანგელოზმან, – ძრწოლაი შეედვა მეკარეთა ჯოჯოხეთისათა, კარნი განახუნეს და ვერვინ იკადრეს დაყენებად მის თანა აღდგომილთა“.

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

ჭეშმარიტად ღირს იყვნეს ხარებასა მას ანგელოზისასა წმიდანი იგი დედანი – მარიამ-კლეოპა და სალომეი, და მართა და მარიამი, რამეთუ ესევითარი აჩუენეს სიმხნეი და სარწმუნოებაი მხურვალეი.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მოვედით მორწმუნენო, ვუგალობოთ ბუნებათა განმაახლებლისა უთესლოითა შობითა ზესთა ბუნებათასა მშობელსა.

 

 

გალობა 6, ღაღადყავსა

 

ძლისპირი: ცოდვათა სიღრმესა დანთქმულ ვარ და ღელვა-გუემულ სოფლიურისა ზღვისა ჯურღმულსა შინა, გარნა აღმომიყუანე, ვითარცა იონაი, სიღრმითგან ვნებათაისა და მაცხოვნე მე.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

მიგაქუნდათ რაი ნელსაცხებელი, დედანო, ანგელოზი გეტყოდათ: „ქრისტე აღდგა საფლავისაგან, ვითარცა ღმერთ არს, ხოლო თქუენ წარვედით, და ახარეთ მოციქულთა აღდგომაი უფლისა და მოძღურისა მათისაი“.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

„იხარებს ცაი და ქუეყანაი მკვიდრითურთ და მგლოვარეი არს ჯოჯოხეთი, შეიმუსრა რაი საწერტელი სიკუდილისაი და ნაყოფი ცხორებისაი აღყავილნა“ – გეტყოდათ ანგელოზი მწუხარეთა მათ დედათა და აღგავსოთ სიხარულითა.

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

სახედ ელვისა მნათობი, ცეცხლის ფერი უსხეულოი სამოსლითა ბრწყინვალითა ლოდსა ზედა მჯდომარეი გეტყოდათ დედათა, რომელნი სურვიელად გეძიებდენ, მხსნელო: გიხაროდენ, აღდგა უფალი, წარვედით და ახარეთ მგლოვარეთა მისთა მოწაფეთა“.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

წიაღსა შენსა, ვითარცა ვენახმან, განუხრწნელად შეიწყნარე ტევანი უხრწნელებისაი, უბიწოო, და მისგან გარდამოედინების ვითარცა ღვინოი, წყაროი უკუდავებისაი, მომადლებად ჩუენდა საუკუნოისა ცხორებისა.

 

 

გვიხსნენ განსაცდელთაგან მონანი შენნი, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო ქალწულო, რამეთუ ჩუენ ყოველნი, შემდგომად ღმრთისა შენდა მოვივლტით, ვითარცა უძლეველისა ზღუდისა და შუამდგომელისა.

მოიხილე ჩუენ ზედა, ყოვლადქებულო ღმრთისმშობელო, და ხორცთა ჩუენთა წყლულებანი ბოროტნი განჰკურნენ, და სულისა ჩუენისა სნეულებანი.

 

 

 

კვერექსის ნაცვლად ერისკაცი იტყვის: – უფალო, შეგვიწყალენ 12-გზის. დიდებაი… აწდა…

 

კონდაკი, ხმაი 2

 

 მენელსაცხებლეთა უბრძანე, რაითა იშუებდენ, აღხოცე რაი აღდგომითა შენითა ცრემლნი პირველისა მის დედისა ჩუენისა ევაისი, ქრისტე ღმერთო, ხოლო მოციქულთა უბრძანე, რაითა ჰქადაგონ: „აღდგა მაცხოვარი საფლავით“!

 

იკოსი, ხმაი 4

 

 ოდეს მიიწინეს დედანი, საღმრთოჲსა მისგან განმზადებულნი ნელსაცხებლითა, საფლავსა შენსა, ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, მცველთაგან ზრუნვიდეს. იხილეს ანგელოზი მჯდომარჱ ელვარჱ კარსა საფლავისასა. ჴმისაგან შეძრწუნდეს და დაცჳვეს პირსა ქუეყანისასა, მისგანვე სმენითა ნუგეშინის-ცემითა აღივსნეს ადგომისათჳს მკუდრეთით მაცხოვრისა უკუდავისა, რომელცა იხილეს და ახარებდეს მათ თანა. ჩუენცა გუაცხოვნენ, კაცთმოყუარე, ადგომითა შენითა.

 

 

 დიაკონმან: სიბრძნით. მოხედენ.

 

 მღდელმან: მშვიდობა ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: წარდგომა ფსალმუნისაგან დავითისა, ხმაი 4: უფალი სუფევს შუენიერებაი შეიმოსა.

 

 მგალობელთა: უფალი სუფევს შუენიერებაი შეიმოსა.

 

 დიაკონმან:   შეიმოსა უფალმან ძალი და გარე შეიცვა.

 

 მგალობელთა: უფალი სუფევს შუენიერებაი შეიმოსა.

 

 დიაკონმან: უფალი სუფევს

 

 მგალობელთა: შუენიერებაი შეიმოსა.

 

 მღდელმან: უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ!

 

 მღდელმან: რამეთუ წმიდა ხარ შენ, ღმერთო ჩუენო, და რომელი წმიდათა შორის განისუენებ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე,

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

გუნდი: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: აქებდით ღმერთსა წმიდათა შორის მისთა, აქებდით მას სამყაროთა ძალისა მისისათა.

 

გუნდი: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული

 

გუნდი: აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ღირსყოფად ჩუენდა სმენად წმიდისა სახარებისა უფალსა ღმერთსა ჩუენსა ვევედრნეთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: სიბრძნით აღემართენით და ისმინეთ წმიდა სახარება.

 

 მღვდელმან: მშჳდობაჲ ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: მათესაგან წმიდისა სახარებისა საკითხავი.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 დიაკონმან: მოხედენ.

 

სახარება მათესი

 

  მწუხრსა მას შაბათთასა, რომელი განთენდებოდა ერთშაბათად, მოვიდა მარიამ მაგდალინელი და სხუაი იგი მარიამ ხილვად საფლავისა მის. და აჰა ძრვაი იყო დიდი, რამეთუ ანგელოზი უფლისაი გარდამოხდა ზეცით, მოვიდა და გარდააგორვა ლოდი იგი კარისა მისგან საფლავისა და დაჯდა მას ზედა. ხოლო იყო ხილვაი მისი, ვითარცა ელვაი, და სამოსელი მისი სპეტაკ, ვითარცა თოვლი. ხოლო საშინელებისაგან მისისა შეძრწუნდეს მცველნი იგი და იქმნნეს, ვითარცა მკუდარნი. მიუგო ანგელოზმან მან და ჰრქუა დედათა მათ: ნუ გეშინინ თქუენ; ვიცი, რამეთუ იესუს ნაზარეველსა ჯუარ-ცუმულსა ეძიებთ. არა არს აქა, რამეთუ აღდგა, ვითარცა თქუა. მოვედით და იხილეთ ადგილი, სადა დაიდვა უფალი. და ადრე წარვედით და უთხართ მოწაფეთა მისთა, ვითარმედ: აღდგა მკუდრეთით და აჰა წინა-გიძღვის თქუენ გალილეას. მუნ იხილოთ იგი. აჰა ესერა გარქუ თქუენ. ხოლო იგინი გამოვიდეს ადრე მიერ საფლავით შიშითა და სიხარულითა დიდითა, მირბიოდეს თხრობად მოწაფეთა მისთა.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მკითხველმან: დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 მეოხებითა წმიდათა მენელსაცხებლე დედათათა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩუენთა სიმრავლენი.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

 

 მეოხებითა წმიდისა ღმრთისმშობელისათა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩემთა სიმრავლენი.

 

მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცენ უსჯულოებაჲ ჩემი და შემიწყალე მე, ღმერთო.

 

 

  გერი: დედანო ღმრთივ-განბრძნობილნო, კეთილსულნელითა მით მირონითა ეძიებდით რაი ქრისტესა, აღდგა პირველ თქუენისა მისლვისა, და ღმრთეებაი მისი უქადაგეთ ყოველთა და უღაღადეთ მოწაფეთა: „აღდგა საფლავით ცხორებაი ყოველთაი“. აწ გვითხოვეთ მისგან სოფლისათვის მშვიდობით დაცვაი, ერსა ჩუენსა ძლევაი მტერთა ზედა, დამტკიცებაი მართლმადიდებლობისაი და სულთა ჩუენთა დიდი წყალობაი.

 

 

ლოცვა მღვდლისა მიერ სათქუმელი

 

 აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი, და აკურთხე სამკვიდრებელი შენი, მოხედენ სოფელსა შენსა წყალობითა და მოწყალებითა, აღამაღლე რქაი ქრისტეანეთა მართლმადიდებელთაი, და გარდამოავლინენ ჩუენ ზედა მდიდარნი წყალობანი შენნი, მეოხებითა ყოვლადწმიდისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისაითა; ძლიერებითა პატიოსნისა და ცხოველსმყოფელისა ჯუარისაითა; მეოხებითა პატიოსანთა უხორცოთა ზეცისა ძალთაითა; პატიოსნისა, დიდებულისა, წინაისწარმეტყუელისა, წინამორბედისა და ნათლისმცემელისა იოვანეისითა, წმიდისა დიდისა წინაისწარმეტყუელისა ელია თეზბიტელისა და მართლისა ენუქისითა; წმიდათა დიდებულთა, და ყოვლად–ქებულთა მოციქულთა თავთა, პეტრეისა და პავლეისითა; წმიდისა მოციქულისა თომასი და საქართველოს განმანათლებელთა მოციქულთა: ანდრია პირველწოდებულისა, სვიმონ კანანელისა, ბართლომესი, თადეოზისა და მატათაისითა; ღირსისა დედისა ჩუენისა, მოციქულთა სწორისა ქალწულისა ნინო ქართველთ განმანათლებელისა და წმიდათა მოციქულთა სწორთა: მეფისა მირიანისა და დედოფლისა ნანაისითა; წმიდათა შორის მამათა ჩუენთა, და მსოფლიოთა დიდთა მოძღუართა და მღდელმთავართა: ბასილი დიდისა, გრიგოლი ღმრთისმეტყუელისა, და იოვანე ოქროპირისაითა; წმიდათა შორის მამისა ჩუენისა ნიკოლოზ მირონ–ლუკიის მთავარეპისკოპოსისა და საკვირველთმოქმედისაითა; წმიდისა დიდებულისა და ღუაწლისა–მძლისა მოწამისა, ძლევა–შემოსილისა გიორგისა და წმიდათა დიდთა ქალწულ–მოწამეთა ბარბარეისა და მარინეისითა; წმიდათა მამამთავართა ჩუენთა: პეტრე, სამუელ, სარმიან, მამაი, არსენ, მელქისედეკ, იოანე–ოქროპირ, ნიკოლოზ, ევდიმოზ, იოსებ, კირიონ, და ამბროსისაითა; ღირსისა მამისა ჩუენისა იოვანე ზედაზნელისა და ათორმეტთა მისთა მოწაფეთა, მეორედ განმანათლებელთა საქართველოს ეკლესიისა და მარადის მფარველთა მისთა და წმიდისა მღდელმოწამისა ნეოფიტე ურბნელისაითა; ღმრთივ–განბრძნობილთა ნეტართა მამათა ჩუენთა: ილარიონ ქართველისა, სერაპიონ ზარზმელისა, გრიგოლ ხანძთელისა და საბა იშხნელისაითა; ღირსთა მამათა ჩუენთა ათონელთა: იოვანე და გაბრიელ ქართველთა, იოვანე თორნიკ–ყოფილისა და ეფთვიმე და გიორგი მთაწმინდელთაითა; წმიდათა დიდებულთა და ღუაწლისა–მძლეთა მოწამეთა ჩუენთა: რაჟდენისა, ევსტათი მცხეთელისა, ჰაბო ტფილელისა, მიქაელ–გობრონისა, თევდორე მღდლისა, ქრისტეფორე გურულისა, ნიკოლოზ დვალისა, კოზმანისა, არგვეთისა მთავართა დავით და კონსტანტინეისა და კონსტანტინე მთავრისაითა; წმიდისა მთავარ–მოწამისა ბიძინასა და წმიდათა დიდებულთა მოწამეთა: შალვა და ელიზბარ ქსნის ერისთავთაითა; წმიდისა მოწამისა შალვა ახალციხელისა და წმიდათა ათთა–ბევრთა მოწამეთა, ტფილისს ხუარაზმელთაგან მოწყუედილთაითა; წმიდათა მოწამეთა ექვსი ათასთა გარეჯელთა ბერთა და მრავალთა წმინდათა მამათა და დედათა, აჭარაში თურქთაგან წამებულთაითა; წმიდათა ღუაწლისამძლეთა მეფეთა და დედოფალთა: მირდატ, აშოტ, არჩილ, დემეტრე, ლუარსაბ, შუშანიკ და ქეთევანისაითა და წმიდათა კეთილ–მორწმუნეთა და დიდთა მეფეთა ჩუენთა: ვახტანგ გორგასალისა, დავით აღმაშენებელისა, დემეტრე–დამიანეისა, თამარისა და სოლომონისაითა; წმიდისა ილია მართლისა, ექვთიმე ღმრთისკაცისა და ექვთიმე აღმსაარებლისაითა; წმიდათა აღმსარებელთა მამათა ჩუენთა, იოვანეისი და გიორგი–იოანე ბეთანიელთა და ღირსისა მამისა ჩუენისა არქიმანდრიტისა გაბრიელისა, აღმსაარებელისა და სალოსისაითა; წმიდათა და მართალთა მშობელთა ღმრთისაითა იოაკიმ და ანნაისითა (და წმიდისა სახელი, რომლისა არს ტაძარი და დღის წმიდანი მოიხსენიოს), და წმიდისა დიდისა მღდელმთავრისა, შანხაისა და სან–ფრანცისკოს მთავარეპისკოპოსისა იოანესი, განმანათლებლისა და საკვირველმოქმედისაითა, და ყოველთა წმიდათა შენთაითა გევედრებით შენ, მრავალ–მოწყალეო ღმერთო, შეისმინე ჩუენ ცოდვილთა ვედრებაი, და შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: წყალობითა და მოწყალებითა და კაცთმოყუარებითა მხოლოდშობილისა ძისა შენისაჲთა, რომლისა თანა კურთხეულ ხარ, თანა ყოვლადწმიდით, სახიერით, და ცხოველსმყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

გალობა 7, კურთხეულარსა

 

  ძლისპირი: ქერუბინთა მისგავსებულნი ყრმანი სახუმილსა შინა შუებითა ღაღადებდეს: კურთხეულ არს ღმერთი, რამეთუ მართლითა მსჯავრითა თვისითა მოაწია ჩუენ ზედა ესე ცოდვათათვის ჩუენთა, ყოვლადქებულ არს და ყოვლადდიდებულ უკუნისამდე.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

ხარებაი ანგელოზისაი გესმოდათ რაი, დედანო, მეუფეი ჩუენი ქრისტე გამოვიდა საფლავით და გრქუა: „გიხაროდენ და მხიარულ იყვენით! – სიკუდილი ძლეულ არს, ეშმაკი დაცემულ, და მსახურნი მისნი სირცხვილეულ, ხოლო საფლავი ჩემი წამებს ძალსა ჩემსა“.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

იხილეთ რაი იესუ აღდგომილი საფლავით, მირბიოდით თხრობად მოციქულთა, და ახარებდით აღდგომასა ძისა ღმრთისასა, რამეთუ აღდგა, ქრისტე, მეუფეი უკუდავი, რომელმან დასთრგუნა სიკუდილი და განაახლა ადამ, და მოანიჭა მორწმუნეთა აღდგომაი.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

მენელსაცხებლეთა ხარებაი მიჰმადლე აღდგომითა შენითა, სახიერ, და წარგზავნე იგინი, რაითა გქადაგონ, და არქუ მოციქულთა შენთა: „წარვედით და იქადაგეთ აღდგომაი ჩემი, რამეთუ განვაპე საკრველნი მრავალთა შეცოდებათაი“.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ვითარ დაიტიე წიაღსა შენსა, უბიწოო, ვითარცა ყრმაი, რომლისა წინაშე, ვითარცა ღმრთისა ძრწიან ყოველნი ძალნი ანგელოზთანი, არამედ ენება რაი ხსნაი ადამისა მოდგამისაი, წიაღსა შენსა დაემკვიდრა, რაითა იხსნას ადამ, განაქარვებს რაი ძუელსა მას წყევასა, ვითარცა მწარესა სამსალასა.

 

 

გალობა 8, აკურთხევდითსა

 

  ძლისპირი: შეუწველი მაყვალი, მოსეს მიერ ხილული მთასა ზედა სინასა, წინასახე იყო ქალწულისა სასწაულისა, და აკურთხევდით ყოველნი საქმენი უფლისანი უფალსა.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

ვითარცა გიხილეს შენ დედათა, მეუფეი უკუდავი, მოკუდავთა მიერ სამარესა დადებული, რამეთუ ჰგონებდეს, ვითარცა ლიტონსა კაცსა, განხრწნად, არამედ აღსდეგ მკუდრეთით უკუდავი უფალი, რომელმან მოკუდავნი აღმოიყვანენ ნათლად.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

მგლოვარეთა მოციქულთა აღდგომისა შენისა ხარებაი ესმა მენელსაცხებლეთაგან, ქრისტე, და მხიარულ იქმნნეს უკუნისამდე, რამეთუ მკუდრეთით აღსდეგ, კაცთმოყუარე, და კაცნი თანა-აღადგინენ და აღდგომისა შენისა ყოვლადვე მადიდებელნი განგვაახლენ.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

ლარნაკი ნაწილთა თქუენთა ჰკურნებენ მიახლებულთა მათდა, წმინდანო მენელსაცხებლენო დედანო, და ჩუენცა ვსასოებთ შეწევნასა თქუენსა და გევედრებით, ლამპარი სულთა ჩუენთა განაბრწყინვეთ მიგებებად სიძისა და უკუნისამდე გალობად მისა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

წიაღსა შინა შენსა, უბიწოო, მარადისცხოველი პური შეურევნელად შეერწყო არსებასა ჩუენსა და შევ მხოლოი ძეი და ღმერთი ორითა ბუნებითა.

 

 

გალობა 9, ადიდებდითსა

 

  ძლისპირი: მხოლოსა ღმრთისმშობელსა ვაქებდეთ, მორწმუნენო, რამეთუ ღმერთ მამისაგან გამობრწყინვებული უჟამოი სიტყუაი წიაღსა მისსა ხორცშესხმულ იქმნა უზესთაეს ბუნებათა.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

ვითარ ჰგონებდენ უსჯულონი იგი საფლავსა შინა ქრისტეს ღმრთისა დაფარვასა? რამეთუ აღდგომილი განეცხადა დედასა თვისსა და მოწაფეთა საშინელად, და ზიარ-ჰყვენ იგინი ანგელოზთა თანა, უფალო.

წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩუენთვის

ყოველნი ანგელოზნი გარდამოსრულ იყვნეს ქუეყანად, რაითამცა მსახურეს უფალსა, და ეგრეთ სახედ ეჩუენნეს ანგელოზნი იგი დედათა, რავდენიცა იგი ბუნებაი შეუძლებდა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

უსხეულოთა ანგელოსთა თანა შეერთებულნი უგალობთ რაი ღმერთსა, აწ ჩუენცა შეგვეწიეთ, დედანო სანატრელნო, რაითა ღირს-ვიქმნეთ უკუნისამდე დიდებად და გალობად მისა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

გიხაროდენ, კარო ღმრთისაო, გიხაროდენ, კიბეო ზეცისაო, გიხაროდენ, სულმცირეო ღრუბელო, გიხაროდენ, მთაო წმიდაო, გიხაროდენ, ღმრთისმშობელო, ხსნაო მორწმუნეთაო.

 

 

 მგალობელთა: ღირს-არს ჭეშმარიტად, რათა გადიდებდეთ, შენ ღვთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად-უბიწოდ და დედად ღვთისა ჩვენისა. უპატიოსნესსა ქერუბინთასა, და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღვთისასა, მხოლოსა ღვთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ. ("ღირს - არს" - ის ნაცვლად საკითხავი საგალობლები)

 

მღდელმან აკმიოს:

 

 მკითხველმან: ჰოი, საკვირველი უცხოი! პეტრე, თავი იგი მოწაფეთაი, შეშინდა ერთისა მხევლისა სიტყუათაგან და უარ-ყო უფალი პირველჯუარცუმისავე, და კარისა მცველნი იგი ქრისტეის საფლავისანი, რომელთა იხილეს ბრწყინვალებაი ანგელოზისაი, შეძრწუნდეს და დაცვივეს პირსა ქუეყანისასა, სირცხვილეულ იქმნნეს და განიბნინეს, ხოლო თქუენ შემდგომად დაფლვისა დაივიწყეთ ყოველივე უძლურებაი დედობრივი და მიიწიეთ რაი სიმხნითა ხილვად საფლავისა, ტირილითა ეძიებდით გუამსა მას სამეუფოსა, სამ დღე კაცთაებრ მკუდრად შერაცხილსა, გარნა ღმრთეებით მჯდომარეი იყო იგი საყდართა მამისა თანა და სულითა შთაჰხდა ჯოჯოხეთისა ბჭეთა ტყუეთა განთავისუფლებად და პყრობილთა განტევებად.

მიხვედით და იხილეთ რაი ადგილი, სადა დადვეს მაცხოვარი ჩუენი, თაყუანის-ეცით მას, დედანო, რომელმანცა ეშმაკი სასიკუდინედ მოწყლა და სიკუდილი შემუსრა, ხოლო ადგილი იგი სამოთხისა უშუენიერესი და ყოვლისა სამეუფოისა ტაძრისა უბრწყინვალესი იერუსალეიმსა, დუმილით ქადაგებს ძალსა მას აღდგომილისასა, და ჩუენცა მოვისწრაფვით, რაითა მივემთხვივნეთ ბჭესა მას უხრწნელებისასა, და ქუაბსა, რომლითა მაცხოვარი ზეცად აღმაღლდა. და გევედრებით: შეგვეწიეთ წინაშე მისა, რაითა თქუენებრითა ერთგულებითა ვმსახუროთ და მარადის ვაქებდეთ ძალსა მისსა.

ანგელოზმან გაუწყათ მგლოვარეთა ღირსთა დედათა აღდგომაი მხსნელისაი მესამესა დღესა მკუდრეთით, და ახარეს რაი მოციქულთა შეურვებულთა, მათ მიერ განეფინა კიდეთა ქუეყანისათა სიხარული ქრისტეის აღდგომისაი, და აჰა, აწ ჩუენცა თაყუანის-ვჰსცემთ ღმერთსა აღდგომილსა და ოხითა თქუენითა ვევედრებით ხსნასა სულთა და ხოცთა ვნებათაგან.

აჰა, აწ მოგზაურ ვექმნნეთ გონებითა წმიდათა მენელსაცხებლეთა მათ დედათა წმიდასა ქალაქსა იერუსალეიმსა, რაითა ვიხილნეთ სასწაულნი ქრისტეს აღდგომისანი, ლოდი გარდაგორვებული, საფლავი ცარიელი, ტილონი და სუდარი მდებარენი, ანგელოზი მახარებელი, მათთვის გიხაროდენისა მღაღადებელი, და თავადი აღდგომილი, ძლიერი და ძლევაშემოსილი, შეუვრდეთ ფერხთა მისთა შეუხებელთა და ვევედროთ სულითა უკუდავსა მეუფესა, რაითა წარგვიმართოს გზასა მცნებათა თვისთასა და დაგვიცვას უხილავთა და ხილულთა მტერთა საფრხისაგან.

წმიდათა მენელსაცხებლეთა თანა იხილე რაი აღდგომილი ძეი შენი, ქალწულო, ეტყოდი: „აღდეგ და განაბნიენ მტერნი აღდგომისა შენისანი, ძლიერო, და შეკრიბენ წარმართნი განბნეულნი ერად შენდა მოგებულად“, აწ ჩუენცა შეგვეწიე და გვიხსენ საცთურისაგან ბოროტისა, რაითა არცაღა განმცემელ ვექმნნეთ სიქადულსა ჩუენსა მართლმადიდებლობასა, და ხმითა მაღლითა მარადის ვადიდებდეთ ყოვლადწმიდასა სამებასა:

 

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა, ძალი და დაიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 მკითხველმან: მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შემიწყალენ ჩვენ, რამეთუ ყოველსავე სიტყვის-მიცემისაგან უღონო ვართ, გარნა ამას ვედრებასა შენ, მეუფისა სახიერისა, ცოდვილნი ესე შევსწირავთ. მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 უფალო, შემიწყალენ ჩუენ, რამეთუ შენ გესავთ, ნუ განმირისხდები ჩუენ ფრიად, და ნუცა მოიხსენებ უსჯულოებათა ჩუენთა, არამედ მოიხილე ჩუენზედა წყალობით, ვითარცა სახიერ ხარ, და გვიხსენ ჩუენ სამართლად რისხვისაგან შენისა, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩუენი, და ჩუენ ვართ ერნი შენნი, ყოველნივე ქმნულნი ხელითა შენთანი ვართ და სახელი შენი წოდებულ არს ჩუენზედა, და შემიწყალენ ჩუენ.

 

 აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მოწყალების კარი განგვიღე, კურთხეულო ღმრთისმშობელო, რათა, რომელნი ესე შენ გესავთ, არა დავეცნეთ, არამედ განვერნეთ წინააღმდგომთა მტერთაგან, რამეთუ შენ ხარ ცხოვრება ნათესავისა ქრისტიანეთასა.

 

 

მცირე მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩუენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით, მოწყალებისა, სიცოცხლისა, მშჳდობისა, სიმრთელისა, დღეგრძელობისა, მყუდროებისა, განათლებისა, ცხორებისა, შეწევნისა, შენდობისა და ცოდვათა  მოტევებისათჳს ყოველთა შვილთა ჩუენისა ეკლესიისა, რაჲთა დაიცვას უფალმან ღმერთმან ჩუენმან სამეუფოჲ ქალაქი ესე ჩუენი და წმიდაჲ ესე მონასტერი (ანუ ეკლესია) და ყოველი  სოფელი  სიყმილისაგან, სრჳსა, ძრჳსა, მახჳლისა, ზედა მოსლჳსაგან უცხო თესლთასა და ყოვლისაგან ბოროტისა;  რაჲთა მოწყალე გუექმნეს ჩუენ ღმერთი კეთილად დგომისათჳს სახიერებითა და კაცთმოყუარებითა თჳსითა, და გარე წარაქციოს რისხვაჲ, მარადის ჩუენ ზედა მომავალი, და გჳჴსნეს ჩუენ სამართლად ჩუენ ზედა მოწევნულისა რისხვისაგან, და შეგჳწყალნეს ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: შეისმინე ჩუენი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩუენო, სასოო ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათაო, და რომელნი არიან ზღუათა შინა შორს და ცასა შინა, და მლხინებელ, და მოწყალე ექმენ შეცოდებათა ჩუენთა, და შეგჳწყალენ ჩუენ, რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყუარე ღმერთი ხარ და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: მუხლმოდრეკით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ. 

 

 კვერექსის ნაცვლად ერისკაცი იტყვის – უფალო, შეგვიწყალენ 3-გზის. დიდებაი… აწდა…

 

სავედრებელი ლოცვა

 

  ჰოი, ყოვლადკურთხეულნო დედანო, წმიდანო მენელსაცხებლენო, წინაშე ქრისტეს ჯუარისა უშიშად მდგომარენო, ვაქებთ სიყუარულსა და მოშურნეობასა თქუენსა მოძღურისათვის თქუენისა, რომლითა აღვსილნი წარხვედით სამარხოსა მისსა კეთილსულნელებითა, და მსთუად მოიწინეს რაი შემურვად დაფლულისა, გეჩუენათ ანგელოზი ლოდსა ზედა საფლავისასა გლოვით მისრულთა დედათა და გახარათ რაი აღდგომაი მაცხოვრისაი საფლავით, გიბრძანათ ხარებაი მოციქულთაი, და ვითარცა მათ განფინეს სიხარული ქრისტეის აღდგომისაი კიდეთა ქუეყანისათა, ეგრეთვე კადნიერად ჰქადაგებდით თქუენ წინაშე ერთა, მეფეთა და მთავართასა მკუდრეთით აღდგომილსა ქრისტესა, და აწ გაქუთ რაი კადნიერებაი დიდი, შეგვეწიეთ წინაშე მისა, განგვამტკიცოს მაცხოვნებელითა ძლიერებითა ჯუარისა მისისაისა და დაგვიფაროს გარე მოდგომილთა მძვინვარეთა ჭირთა და საცთურთაგან, რაითა ჩუენცა გამოგვიბრწყინდეს მადლი ქრისტეისი, მკუდრეთით აღმდგარისა ღმრთისა ჩუენისაი, და ღირს-ვიქმნეთ შესვლად მის მიერ განმზადებულთა ზეციერთა პალატთა შინა, რაითა თქუენ თანა ვადიდებდეთ ყოვლადწმიდასა სამებასა: მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე,

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: სიბრძნით! ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, გუაცხოვნენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზე­სთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყჳსა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ.

 

 მღდელმან: დიდებაჲ შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 სახელითა უფლისათა, უწმიდესო და უნეტარესო მეუფეო გუაკურთხენ.

 

 მღვდელმან: უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლად წმიდისა დედისა შენისათა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩვენთათა და ყოველთა წმიდათა შენთათა, შეგვიწყალენ ჩვენ, ამინ.

 

 მგალობელთა: ამინ. უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის),

უფალო, იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლადწმიდისა დედისა შენისაითა, და ყოველთა წმიდათაითა, შეგვიწყალენ ჩუენ, ამინ.

 

ხატისა მთხვევასა ზედა ვჰგალობთ ესრეთ:

 

განათლდა რაი ეკლესიაი ჩუენი განშუენებული ღუაწლითა მით თქუენითა, მოციქულებრ მოღუაწენო წმიდანო მენელსაცხებლენო დედანო, სიყუარულითა ამბორს-უყოფთ წმიდათა ხატთა თქუენთა და გევედრებით შეწევნასა წინაშე მაცხოვრისა ჩუენისა, რაითა ხორცთა სენისაგან და სულთა ცოდვისა განგვკურნოს ჩუენ და მოგვვანიჭოს ხსნაი ყოვლისაგან ბოროტისა

დედოფალო მარიამ, ბრწყინვალებაო ყოველთა წმიდათაო, ლოცვითა წმიდათა მენელსაცხებლეთა დედათაისა ღირს-მყუენ საუკუნოსა დიდებასა და ბრწყინვალებასა ძისა შენისა და ღმრთისა ჩუენისასა.

 

შეადგინა: თინათინ მჭედლიშვილმა