მთავარი ლოცვანი ფსალმუნნი ახალი აღთქმა ძველი აღთქმა დაუჯდომლები პარაკლისები განმარტებები სხვადასხვა თემები წიგნის შესახებ

პარაკლისი სავედრებელი
წმიდისა ქრისტეს მოწამისა მამაისი

 

 მღვდელმან: კურთხეულ არს ღმერთი ჩუენი, ყოვლადვე, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მკითხველმან: ამინ. დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.

 

 მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენს შორის და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევაჲ, ძალი და დიდებაჲ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (12–ჯერ).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
 

 

 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ მეუფესა ჩუენსა, ღმერთსა.
 
 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ ქრისტესა, მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა.
 
 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ თჳთ ქრისტესა, მეუფესა და ღმერთსა ჩუენსა.
 
 
ფსალმუნი 142
 

1. უფალო, შეისმინე ლოცვისა ჩემისაი, ყურად-იღე ვედრებაი ჩემი ჭეშმარიტებითა შენითა, შეისმინე ჩემი სიმართლითა შენითა; 

 

2. და ნუ შეხუალ სასჯელსა მონისა შენისა თანა, რამეთუ არა განმართლდეს შენ წინაშე ყოველი ცხოველი. 

 

3. რამეთუ დევნა მტერმან სული ჩემი და დაამდაბლა ქუეყანად ცხოურებაი ჩემი, დამსუა მე ბნელსა შინა, ვითარცა მკუდარი საუკუნოი. 

 

4. და მოეწყინა ჩემ თანა სულსა ჩემსა, და ჩემ შორის შემიძრწუნდა გული ჩემი. 

 

5. მოვიხსენე დღეთა პირველთაი და ვიწურთიდ ყოველთა მიმართ საქმეთა შენთა და ქმნულსა ხელთა შენთასა ვზრახევდ. 

 

6. განვიპყრენ შენდამი ხელნი ჩემნი, და სული ჩემი ვითარცა ქუეყანაი ურწყული შენდამი. 

 

7. მსთუად შეისმინე ჩემი, უფალო, რამეთუ მოაკლდა სულსა ჩემსა, ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა ჩემგან, და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა. 

 

8. მასმინე მე განთიად წყალობაი შენი, რამეთუ მე შენ გესავ; მაუწყე მე, უფალო, გზაი, რომელსაცა ვიდოდი, რამეთუ შენდამი აღვიღე სული ჩემი. 

 

9. მიხსენ მე მტერთა ჩემთაგან, უფალო, რამეთუ შენ შეგევედრე. 

 

10. მასწავე მე, რაითა ვყო ნებაი შენი, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩემი, სული შენი სახიერი მიძღოდენ მე ქუეყანასა წრფელსა. 

 

11. სახელისა შენისათვის, უფალო, მაცხოვნო მე და სიმართლითა შენითა გამოიყვანო ჭირისაგან სული ჩემი. 

 

12. და წყალობითა შენითა მოსრნე მტერნი ჩემნი და წარსწყმიდნე ყოველნი მაჭირვებელნი სულისა ჩემისანი, რამეთუ მე მონაი შენი ვარ.

 
 
 დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.
 

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო.

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო.

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 

 დიაკონმან: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი ა. აუარებდით უფალსა, რამეთუ კეთილ, რამეთუ უკუნისამდე არს წყალობაჲ მისი.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი ბ. ყოველი თესლები გარე მომადგეს მე და სახელითა უფლისათა ვერეოდი მათ.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი გ. არა მოვკვდე, არამედ ვსცხონდე, და განვსთქვნე მე საქმენი უფლისანი.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი დ. ლოდი, რომელ შეურაცხყვეს მაშენებელთა, ესე იქმნა თავ კიდეთა, უფლისა მიერ იყო ესე და არს საკვირველ წინაშე თვალთა ჩუენთა.

 

 

ტროპარი, ხმაი 4

 

 სიყრმითგან შეიმოსე სიყუარულითა და სიწმიდითა, და უფლისა მიერ მოიღე რაი ხელმწიფებაი მხეცთა მათ ზედა ველისათა, სასწაულთა შენთა მიერ განაბრწყინებდი კაბადოკიის ქუეყანასა, და მოწამებრივითა სისხლითა შენითა შეამკობდი ეკლესიასა, წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ქრისტესა ღმერთსა შეწყალებად სულთა ჩუენთათვის.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 მძვინვარეთა მათ მხეცთა თანა იქცეოდი, ღმრთივგანბრძნობილო მამაი, და ჰყოფდი რაი თანამეინახედ შენდა, ტანჯვანი დაითმინე, და სიკუდილი თავს-იდევ ქრისტესთვის, ნეტარო, და მშობელთა შენთა თანა იგემე სიტკბოებაი საღმრთოისა სახარულისაი, აწ ჩუენცა მეოხ გვეყვენით წინაშე ღმრთისა, რაითა ღირს-გვყოს თქუენთანა შუებასა დაუსრულებელსა.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 არასადა დავსდუმნეთ, ღმრთსმშობელო, ძლიერებათა შენთა ქებად, უღირსნი ესე მონანი შენნი. რამეთუ არათუმცა შენ გვფარევდი ოხითა შენითა, ვინმცა სადა გვიხსნნა ჩუენ ესოდენთა ჭირთაგან; ანუ ვინმცა დაგვიცვნა ჩუენ აქამომდე ფლობილად? არასადა განგეშორნეთ ჩუენ, დედუფალო კურთხეულო, რამეთუ შენ იხსნი სულთა ჩუენთა ყოველთა განსაცდელთაგან.

 

 

 

ფსალმუნი 50

 

1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა ახოცე უშჯულოებაი ჩემი. 

 

2. უფროის განმბანე მე უშჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე. 

 

3. რამეთუ უშჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის. 

 

4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; რაითა განმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა. 

 

5. რამეთუ ესერა უშჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან. 

 

6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე. 

 

7. მასხურო მე უსუპითა და განვწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე. 

 

8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი. 

 

9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უშჯულოებანი ჩემნი ახოცენ. 

 

10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. 

 

11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან. 

 

12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე. 

 

13. ვასწავლნე უშჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ. 

 

14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა. 

 

15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუნე, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა. 

 

16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს. 

 

17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს. 

 

18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი. 

 

19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შეიწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.

 

 

 

გალობაი 1, უგალობდითსა, ხმაი 4

 

  ძლისპირი: უფსკრულთა ზღვისაითა დაანთქა ეტლებითურთ ფარაო შემმუსრველმან ბრძოლთამან ქრისტემან ღმერთმან, მას უგალობდეთ, რამეთუ დიდებულ არს.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

ფრიად განბრწყინდა ღუაწლი შენი, ყოვლადქებულო მოწამეო, და განითქუა რაი ყოველსა ქუეყანასა, მრავალნი გევედრებოდენ შეწევნასა და შენცა მიანიჭებდი ლხინებასა.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

საკვირველთმოქმედად გამოსჩნდი ქუეყანასა ზედა, და აწ ჩუენცა გვაქუს სასოებაი შენ შორის მოქმედისა მაკურნებელისა მადლისაი, და გევედრებით ყოველთა ძვირთაგან მოზღუდვასა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

გიგალობთ შენ, ფრიად განთქუმულსა ქრისტეს მოწამესა მშობელთა შენთა თანა, და ვადიდებთ ღმერთსა, რომლისა მიერ მსწრაფლ მოგვანიჭებ სულთა და ხორცთა კურნებასა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

შენ ხარ სასოი და სიქადული მორწმუნეთაი, ღმრთისმშობელო ქალწულო, ვედრებად ნუ დასცხრები ჩუენთვის, რაითა მიხსნეს ჩუენ განსაცდელთაგან.

 

 

გალობაი 3, განძლიერდასა

 

  ძლისპირი:  შენ, ქრისტე, ღმრთისა ძალო, მიხსენ მე ხელთაგან მტერთაისა, რომელნი მესრიან მე ისრითა ვნებათაითა, რამეთუ ფრიად მოუძლურებულ ვიქმენ, არამედ განმაძლიერე უცვალებელად, რაითა გაქებდე მოწყალეო.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

ზეობასა მას წარმართთასა კადნიერად განაცხადა რაი მართალი სარწმუნოებაი მამამან შენმან თეოდოტე, საპყრობილესა შეაყენა მთავარმან ღანგრელთამან, და შენ ზედა მუცელქმნული დედაიცა შენი თანა შეჰყვა ქმარსა მას თვისსა საყვარელსა.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

აიძულებდენ რაი ნეტართა მათ ზორვად კერპთა, მზა იყუნეს ტვირთვად სატანჯველთა, გარნა ვერა თავს-იდვა ჭირნი საპყრობილისანი მამამან შენმან, და დაუტევა რაი საწუთოი, უჟამოდ გშვა დედამან შენმან, და მხურვალედ ღმერთსა შეგვედრებდა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

მეუღლისა თანა დაემკვიდრა რაი როფინა ზეცათა სავანესა, ანგელოზისაგან ებრძანა შვილ-ყოფაი შენი ამმიას – წარჩინებულსა დედაკაცსა, და გვამნი მათნი დაკრძალა რაი მტილსა თვისსა, გზრდიდა შენ უშვილოი იგი, ვითარცა საყვარელსა ძესა თვისსა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

აღგიარებთ ყოველნი მორწმუნენი სარწმუნოებითა ღმრთისმშობელად, ქალწულო, რომელმან უფროის ბუნებათა იტვირთე დამბადებელი შენი ღმერთი, და მეოხად მიგავლენთ ძისა მიმართ შენისა, ნუ დაიდუმებ შეწევნად ჩუენდა.

 

 

  გჳჴსნენ განსაცდელთაგან მარადის მსასოებელნი სიწმიდისა შენისანი, ღუაწლითშემოსილო დიდო მოწამეო გიორგი, რამეთუ ჩუენ ყოველნი შენდა მოვივლტით, ვითარცა უძლეველისა ზღუდისა და შუამდგომელისა.

 

  მოიხილე ჩუენ ზედა, ყოვლად ქებულო ღმრთისმშობელო, და ჴორცთა ჩუენთა წყლულებანი ბოროტნი განჰკურნენ და სულისა ჩუენისა სნეულებანი.

 

 

 

მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩვენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ღმრთივ–დაცულისა ერისა ჩუენისა და მეუფებისა მისისათჳს (მთავრობისა და მხედრობისა) მისისათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით უწმიდესისა და უნეტარესისა, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქისა და მცეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსისა და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტისა, დიდისა მეუფისა, მამისა ჩუენისა ილიასათჳს, და ყოვლადუსამღვდელოესისა... (აქა მოიხსენეთ ადგილობრიბი მღვდელმთავარი), და ყოველთა ქრისტეს მიერ ძმათა ჩუენთათვის.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა ვევედრნეთ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, რაითა შეიწყალნეს... (აქა მოიხსენეთ სახელდებით ისინი, ვისთვისაც ევედრებით ღმერთს).

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: განამრავლე, უფალო, ჟამნი და წელნი ცხოვრებისა მათისანი, და იხსნენ იგინი, უფალო, ყოვლისაგან ჭირისა, რისხვისა და იწროებისა, და ყოვლისაგან წყლულებისა სულისა და ხორცთასა, და მიუტევენ მათ ყოველნი შეცოდებანი მათნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ყოველთა ძმათა და ყოველთა ქრისტიანეთათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 მღვდელმან: რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყვარე ღმერთი ხარ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

წარდგომა. ხმა 4

 

  სიყრმითგანვე განმდიდრდი სათნოებითა, და ვითარცა მორჩი ედემისაი, ესრეთ ჰყვაოდი სიწმიდითა შორის წარმართთასა, რამეთუ არასადა მოდრეკილ იყო მუხლი შენი წინაშე ბომონთასა და არცა შებილწულხარ ნაკერპავითა, არამედ მხეცთად მიცემულმან ძუელი იგი გუელი დასთრგუნე, სანატრელო მამაი, და ყოველთა უქადაგებდი ქრისტესა, ჯვარცმულსა და მკუდრეთით აღმდგარსა, მას ევედრე აწ ცოდვათა მოტევებისა მონიჭებად ყოველთა პატივისმცემელთა წმიდისა ხსენებისა შენისათა.

 

 

გალობაი 4, უფალო მესმასა

 

  ძლისპირი:  რაჟამს ესმა მოსლვაი შენი წინაისწარმეტყუელსა, ქრისტე, განკვირვებითა ღაღად-ყო: მესმა მე სმენაი შენი, უფალო, რამეთუ მოხვედ ქუეყანად, რაითა აცხოვნო დღეს ცხებულნი შენნი.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

ენითა ჩჩვილებრითა დედობილსა მას შენსა უწოდდი `დედასა~, რაიცა `მამად~ გამოითქუმის ენითა შენითა, და მიერითგან ყოველნი გიწოდდენ შენ მამაის, ყოვლად ქებულო.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

კეთილად განგსწავლიდა რაი ამმია ბრძენთა მათ თანა ღმრთისმეტყველთა, მრავალთა თანამოჰასაკეთა სძლევდი სწავლულებითა, და აღიძრვიდი მათ ბაძვად სიმხნისა შენისა და მღვიძარებისა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

ღმრთისა მიმართ მიიცვალა რაი მზრდელი შენი, ნეტარო, ამცნეს უღმრთოსა მას მთავარსა კესარიისასა, თუ ვითარ ასწავებდი მეგობართა შენთა მხოლოსა მას ჭეშმარიტსა ღმერთსა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ცათა უვრცელეს ხარ შენ, ქერობინთა უმაღლესო, მშობელო სიტყვისაო, უბიწოო ქალწულო მარიამ, სიქადულო ქრისტეანეთა ერთაო, მადლითა მეოხებისა შენისა შეგვეწიე მვედრებელთა.

 

 

გალობაი 5, ღამითგანსა

 

  ძლისპირი:  სული მაცხოვარებისაი, უფალო, რომელ-იგი მიუდგა გულსა შინა პირველთა წინაისწარმეტყუელთასა და იშვა ქუეყანასა, მან მაუწყა ჩუენ მოსლვაი შენი ქუეყანად მორწმუნეთა ცხორებად, და აწ განათლებულნი გალობით გადიდებთ.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

ამაოდ გიბრძანებდა რაი მძლავრი იგი გებად კერპთა, შეკრულსა წარგგზავნიდა ავრილიანე მეფისად, გარნა ვერცა აღთქუმითა პატივთაითა და ვერცა ტანჯვათა ქადებითა ვერა შეარყია სიმტკიცე შენი, წმიდაო, და უბრძანა ცემაი შენი არგნებითა.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

განაგრძვეს რაი ტანჯვაი შენი, ღირსო, განკვირდეს ანგელოზნი, თუ ვითარ ყრმამან ათხუთმეტისა წლისამან სძლე ღმრთისმოძულესა მას მეფესა, რამეთუ დაუცხრომელად ღაღადებდი და იტყოდი: „იესუ, ძეო ღმრთისაო, დიდებაი შენდა“.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

არცა ბაგითა, და არცა გულითა უარყოფდი რაი უფალსა, განძვინდა მძლავრი იგი, და უბრძანა გვემაი შენი ქვითა, ხოლო შენ, ვითარცა ვარდითა დაიფარვოდი, და სიტყვიერსა და სულიერსა მსხუერპლსა შესწირვიდი ღმერთსა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ცანი და ქუეყანაი განათლდეს შენ მიერ, უქორწინებელო დედაო იესუისო, რამეთუ გამოგვიბრწყინვე შენ ნათელი დაუშრეტელი, ღმერთი ყოველთაი, რომელმან ბნელსა შინა შეყენებულნი მიხსნნა და ზეცისა სასუფეველსა მკვიდრად გვიჩინნა.

 

 

გალობაი 6, ღაღადყავსა

 

  ძლისპირი:  დანთქმული ღელვათა სოფლისა ამის განსაცდელთა, ნავითა ცოდვისაითა შთავრდომილი და მიგდებული მხეცსა, სულთა მომსრველსა, გიღაღადებ: ვითარცა იონა განხრწნისაგან და სიკუდილისა მიხსენ, ქრისტე.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

უღონოი იქმნა რაი მეფე მოგონებად სატანჯველთა, ძელი რკინისაი დაგკიდა ქედსა ზედა და ბრძანა შთაგდებაი შენი ზღუასა შინა, გარნა არა დაგივიწყებდა შენ უფალი, წმიდაო ყრმაო, და უბრძანა დაცვაი შენი ანგელოზთა თვისთა.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

მყის ანგელოზმან ხატითა მით კაცისაითა შეაძრწუნა მხედარნი და წარიოტნა, ხოლო შენ ბრძანებითა მისითა დაემკვიდრე მთასა მას, მახლობლად კესარიისა, ღმრთივგანბრძნობილო, და დღენი ორმეოცნი წარავლინე მარხვითა და ლოცვითა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

ვითარცა მოსეს მოეცნეს ფიცარნი ზეცით, ეგრეთცა შენდა ხმაი კუერთხისა თანა ზეცით მოიწია, და მით განაპე რაი ქუეყანაი, ვითარცა პირველ მოსე ზღუაი, წიაღითგან მისთა მოიღე სახარებაი, და აღუვლინე ღმერთსა სამადლობელი გალობაი.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

წინაისწარ მოასწავა საიდუმლოი შენი, ქალწულო, პირველ კიდობანმან სჯულისამან, შემწყნარებელმან საღმრთოთა წერილთამან, და ტაკუკმან ოქროისამან, სამკვიდრებელმან მანანაისმან და კუერთხმან.

 

 

  გჳჴსნენ განსაცდელთაგან მარადის მსასოებელნი სიწმიდისა შენისანი, ღუაწლითშემოსილო დიდო მოწამეო გიორგი, რამეთუ ჩუენ ყოველნი შენდა მოვივლტით, ვითარცა უძლეველისა ზღუდისა და შუამდგომელისა.

 

  მოიხილე ჩუენ ზედა, ყოვლად ქებულო ღმრთისმშობელო, და ჴორცთა ჩუენთა წყლულებანი ბოროტნი განჰკურნენ და სულისა ჩუენისა სნეულებანი.

 

 

მცირე კვერექსი
 
 დიაკონმან: მერმე და მერმე მშჳდობით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
 
 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
 
 დიაკონმან: შეგუეწიენ, გუაცხოვნენ, შეგჳწყალენ და დაგჳცვენ ჩუენ, ღმერთო, შენითა მადლითა.
 
 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
 
 დიაკონმან: ყოვლადწმიდისა, უხრწნელისა, უფროჲსად კურთხეულისა, დიდებულისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისა, და ყოველთა წმიდათა მომჴსენებელთა, თავნი თჳსნი და ურთიერთარს, და ყოველი ცხორებაჲ ჩუენი ქრისტესა ღმერთსა ჩუენსა შევვედროთ.
 
 მგალობელთა: შენ, უფალო.
 
 მღდელმან: რამეთუ შენ ხარ მეუფჱ მშჳდობისაჲ, და მაცხოვარი სულთა ჩუენთაჲ, და შენდა დიდებასა აღუავლენთ მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.
 
 მგალობელთა: ამინ.

 

 

კონდაკი. ხმა 6

 

 იყავ რაი მოშურნე ღმრთისმსახურებისაი, წმიდაო, კუერთხითა, ღმრთისა მიერ შენდა მოცემულითა, ერი შენი დამწყსე ცხორება-შემოსილითა საძოვართა ზედა, ხოლო მხეცნი უხილავნი და დაუმშვიდებელნი შემუსრენ ფერხითა ქუეშე მგალობელთა შენთასა, რამეთუ ყოველნი, რომელნი ვართ ძვირთა შინა, მხურვალედ ზედამდგომელად და შემწედ მოგიგებთ შენ, დიდებულო მამაი.

 

იკოსი

 

 ყოველსა ქუეყანასა ზედა განთქმულსა მოწამესა და ანგელოსთა თანამოდასესა მამაის ვუგალობოთ, მორწმუნენო, რომელ საწუთოსა ამას მწყსიდა ირემთა, მოამდოვრებდა უბრძოლელსა მას და მოუდრეკელსა მძვინვარებასა მხეცთასა, ხოლო აწ მწყემს იქმნა უფლისა სამწყსოისა, და ვითარცა მოძღუარი კეთილი წინაუძღვის მათ კეთილთა მიმართ საძოვართა, მიმთხვევად სამოთხისა სიტკბოებისა, რომლისათვისცა სოფელი ესე უარ-ყო, რაითა ექმნნეს ყოველთა მფარველად და მხურვალედ შუამდგომელად.

 

 

 დიაკონმან: სიბრძნით. მოხედენ.

 

 მღდელმან: მშვიდობა ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: წარდგომა ფსალმუნი დავითისი: საკჳრველ არს ღმერთი წმიდათა შორის მისთა, ღმერთი ისრაელისა.

 

 მგალობელთა: საკჳრველ არს ღმერთი წმიდათა შორის მისთა, ღმერთი ისრაელისა.

 

 დიაკონმან:  ეკლესიასა შინა აკურთხევდით ღმერთსა და უფალსა წყაროთაგან ისრაელისათა.

 

 მგალობელთა: საკჳრველ არს ღმერთი წმიდათა შორის მისთა, ღმერთი ისრაელისა.

 

 დიაკონმან: საკჳრველ არს ღმერთი წმიდათა შორის მისთა.

 

 მგალობელთა: ღმერთი ისრაელისა.

 

 დიაკონმან: უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.

 

 მღდელმან: რამეთუ წმიდა ხარ შენ, ღმერთო ჩუენო, და რომელი წმიდათა შორის განისუენებ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე,

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: აქებდით ღმერთსა წმიდათა შორის მისთა, აქებდით მას სამყაროთა ძალისა მისისათა.

 

 მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული.

 

 მგალობელთა: აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ღირსყოფად ჩუენდა სმენად წმიდისა სახარებისა უფალსა ღმერთსა ჩუენსა ვევედრნეთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: სიბრძნით აღემართენით და ისმინეთ წმიდა სახარება.

 

 მღვდელმან: მშჳდობაჲ ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: მათესაგან წმიდისა სახარებისა საკითხავი.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 დიაკონმან: მოხედენ.

 

 

სახარება მათესი

 

  მას ჟამსა შინა წარვიდა მიერ იესუ და მივიდა ადგილთა ტვიროსისაითა და სიდონისათა. და აჰა ესერა დედაკაცი ქანანელი საზღვართა მათგან გამოვიდა, ღაღადებდა და იტყოდა: შემიწყალე მე, უფალო, ძეო დავითისო, რამეთუ ასული ჩემი ბოროტად ეშმაკეულ არს. ხოლო იესუ არა მიუგო მას სიტყუაი. და მოუხდეს მოწაფენი იესუს და რქუეს მას: განუტევე ესე, რომელი ღაღადებს და შეგვიდგს ჩუენ. ჰრქუა მათ იესუ: არა ვიდრე-მე მოვლინებულ ვარ, გარნა ცხოვართა მათ წარწყმედულთა სახლისა ისრაელისაითა. ხოლო იგი მოუხდა და თაყუანის-სცემდა მას და ეტყოდა: უფალო, შემიწყალე მე! ხოლო თავადმან მიუგო და ჰრქუა მას: არა კეთილ არს მოღებად პური შვილთაგან და დაგებად ძაღლთა, ხოლო მან ჰრქუა: ჰე, უფალო, რამეთუ ძაღლნიცა ჭამედ ნაბიჭევისაგან, რომელ გარდმოცვივინ ტაბლისაგან უფალთა მათთაისა. მაშინ მიუგო იესუ და რქუა მას: ჰოი, დედაკაცო! დიდ არს სარწმუნოებაი ეგე შენი; გეყავნ შენ, ვითარცა გნებავს! და განიკურნა ასული იგი მისი მიერ ჟამითგან.

 

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მკითხველმან: დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 მეოხებითა ყოვლად დიდებულისა მოწამისა მამაი კესარიელისაითა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩუენთა სიმრავლენი.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

 

 მეოხებითა წმიდისა ღმრთისმშობელისათა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩემთა სიმრავლენი. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცენ უსჯულოებაჲ ჩემი და შემიწყალე მე, ღმერთო.

 

 

გერი: ღმრთისმოსავთაგან შობილი გამოსჩნდი რაი დამხსნელად ურწმუნოებისა, ძალითა სულისა წმიდისაითა კადნიერად ამხილე სიცბილსა კერპთასა, და წამებისა გზისა სრულმყოფელი, ზეცისა უხორცოთა თანა აღგრაცხა ქრისტემან ღმერთმან. აწ ჩუენცა გვითხოე მისგან ხსნაი ბოროტის მახეთაგან, ღმრთივგანბრძნობილო მამაი, რომელნი სურვილით აღვასრულებთ ხსენებასა შენსა.

 

 

 

ლოცვა მღვდლისა მიერ სათქუმელი

 

 აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი, და აკურთხე სამკვიდრებელი შენი, მოხედენ სოფელსა შენსა წყალობითა და მოწყალებითა, აღამაღლე რქაი ქრისტეანეთა მართლმადიდებელთაი, და გარდამოავლინენ ჩუენ ზედა მდიდარნი წყალობანი შენნი, მეოხებითა ყოვლადწმიდისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისაითა; ძლიერებითა პატიოსნისა და ცხოველსმყოფელისა ჯუარისაითა; მეოხებითა პატიოსანთა უხორცოთა ზეცისა ძალთაითა; პატიოსნისა, დიდებულისა, წინაისწარმეტყუელისა, წინამორბედისა და ნათლისმცემელისა იოვანეისითა, წმიდისა დიდისა წინაისწარმეტყუელისა ელია თეზბიტელისა და მართლისა ენუქისითა; წმიდათა დიდებულთა, და ყოვლად–ქებულთა მოციქულთა თავთა, პეტრეისა და პავლეისითა; წმიდისა მოციქულისა თომასი და საქართველოს განმანათლებელთა მოციქულთა: ანდრია პირველწოდებულისა, სვიმონ კანანელისა, ბართლომესი, თადეოზისა და მატათაისითა; ღირსისა დედისა ჩუენისა, მოციქულთა სწორისა ქალწულისა ნინო ქართველთ განმანათლებელისა და წმიდათა მოციქულთა სწორთა: მეფისა მირიანისა და დედოფლისა ნანაისითა; წმიდათა შორის მამათა ჩუენთა, და მსოფლიოთა დიდთა მოძღუართა და მღდელმთავართა: ბასილი დიდისა, გრიგოლი ღმრთისმეტყუელისა, და იოვანე ოქროპირისაითა; წმიდათა შორის მამისა ჩუენისა ნიკოლოზ მირონ–ლუკიის მთავარეპისკოპოსისა და საკვირველთმოქმედისაითა; წმიდისა დიდებულისა და ღუაწლისა–მძლისა მოწამისა, ძლევა–შემოსილისა გიორგისა და წმიდათა დიდთა ქალწულ–მოწამეთა ბარბარეისა და მარინეისითა; წმიდათა მამამთავართა ჩუენთა: პეტრე, სამუელ, სარმიან, მამაი, არსენ, მელქისედეკ, იოანე–ოქროპირ, ნიკოლოზ, ევდიმოზ, იოსებ, კირიონ, და ამბროსისაითა; ღირსისა მამისა ჩუენისა იოვანე ზედაზნელისა და ათორმეტთა მისთა მოწაფეთა, მეორედ განმანათლებელთა საქართველოს ეკლესიისა და მარადის მფარველთა მისთა და წმიდისა მღდელმოწამისა ნეოფიტე ურბნელისაითა; ღმრთივ–განბრძნობილთა ნეტართა მამათა ჩუენთა: ილარიონ ქართველისა, სერაპიონ ზარზმელისა, გრიგოლ ხანძთელისა და საბა იშხნელისაითა; ღირსთა მამათა ჩუენთა ათონელთა: იოვანე და გაბრიელ ქართველთა, იოვანე თორნიკ–ყოფილისა და ეფთვიმე და გიორგი მთაწმინდელთაითა; წმიდათა დიდებულთა და ღუაწლისა–მძლეთა მოწამეთა ჩუენთა: რაჟდენისა, ევსტათი მცხეთელისა, ჰაბო ტფილელისა, მიქაელ–გობრონისა, თევდორე მღდლისა, ქრისტეფორე გურულისა, ნიკოლოზ დვალისა, კოზმანისა, არგვეთისა მთავართა დავით და კონსტანტინეისა და კონსტანტინე მთავრისაითა; წმიდისა მთავარ–მოწამისა ბიძინასა და წმიდათა დიდებულთა მოწამეთა: შალვა და ელიზბარ ქსნის ერისთავთაითა; წმიდისა მოწამისა შალვა ახალციხელისა და წმიდათა ათთა–ბევრთა მოწამეთა, ტფილისს ხუარაზმელთაგან მოწყუედილთაითა; წმიდათა მოწამეთა ექვსი ათასთა გარეჯელთა ბერთა და მრავალთა წმინდათა მამათა და დედათა, აჭარაში თურქთაგან წამებულთაითა; წმიდათა ღუაწლისამძლეთა მეფეთა და დედოფალთა: მირდატ, აშოტ, არჩილ, დემეტრე, ლუარსაბ, შუშანიკ და ქეთევანისაითა და წმიდათა კეთილ–მორწმუნეთა და დიდთა მეფეთა ჩუენთა: ვახტანგ გორგასალისა, დავით აღმაშენებელისა, დემეტრე–დამიანეისა, თამარისა და სოლომონისაითა; წმიდისა ილია მართლისა, ექვთიმე ღმრთისკაცისა და ექვთიმე აღმსაარებლისაითა; წმიდათა აღმსარებელთა მამათა ჩუენთა, იოვანეისი და გიორგი–იოანე ბეთანიელთა და ღირსისა მამისა ჩუენისა არქიმანდრიტისა გაბრიელისა, აღმსაარებელისა და სალოსისაითა; წმიდათა და მართალთა მშობელთა ღმრთისაითა იოაკიმ და ანნაისითა (და წმიდისა სახელი, რომლისა არს ტაძარი და დღის წმიდანი მოიხსენიოს), და წმიდისა დიდისა მღდელმთავრისა, შანხაისა და სან–ფრანცისკოს მთავარეპისკოპოსისა იოანესი, განმანათლებლისა და საკვირველმოქმედისაითა, და ყოველთა წმიდათა შენთაითა გევედრებით შენ, მრავალ–მოწყალეო ღმერთო, შეისმინე ჩუენ ცოდვილთა ვედრებაი, და შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: წყალობითა და მოწყალებითა და კაცთმოყუარებითა მხოლოდშობილისა ძისა შენისაჲთა, რომლისა თანა კურთხეულ ხარ, თანა ყოვლადწმიდით, სახიერით, და ცხოველსმყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

გალობაი 7, კურთხეულარსა

 

  ძლისპირი: ყრმათა ბაბილონს სახუმილსა მას შინა ცუარი ეცურია ზეგარდამო ღმრთისა მიერ, ღაღადებდეს და იტყოდეს: კურთხეულ ხარ, უფალო მამათა ჩუენთაო, ღმერთო უკუნისამდე.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

აღიშენე რაი ტაძარი, ღირსო, ვითარცა მხცოვანი და ბრძენი, მარადის ლოცულობდი მას შინა, და საღმრთოითა მადლითა მოამდოვრებდი მოუდრეკელსა მძვინვარებასა მხეცთასა.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

ზეგარდამო მსმენელ იყო რაი უფალი ლოცვისა შენისა, მხეცნი ველისანი ყო მსახურ შენდა, შექმნიდი რაი ყუელსა რძითა მათითა, და კესარიად შთასრული განუყოფდი გლახაკთა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

ვითარცა კეთილი მიწისმოქმედი სთესდი თესლსა მას ჭეშმარიტებისასა, და ყოველთა მოუწოდდი, რაითა განიწმიდნენ სინანულითა და მოძღვრიდი სლვად ნათლისა მიმართ დაუვალისა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ხორცთა სენისაგან და სულთა ცოდვისაგან განჰკურნენ მოსავნი შენნი, რომელნი მოივლტიან ხატისა მიმართ შენისა, რამეთუ შენ ხარ მკურნალი და მაცხოვარი ჩუენი, ყოვლადწმიდაო.

 

 

გალობაი 8, აკურთხევდითსა

 

  ძლისპირი: შეუწველმან მაყუალმან სინას აუწყა ღმერთი მოსეს, ხმითა წულილსა და ენა მძიმესა, და შურმან საღმრთომან ყრმანი იხსნნა სახუმილისაგან და გალობით ღაღადებდეს: ყოველნი საქმენი აკურთხევდით დღეს ღმერთსა და უფალსა, უგალობდით და ამაღლებდით მას უკუნისამდე.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

ესმა რაი საკვირველი იგი ღუაწლი შენი უღმრთოსა მას მთავარსა კაბადუკიისასა, წარავლინა კაცნი ძიებად შენდა, გარნა შენ წინაითვე მცნობელ იქმენ მისლვისა მათისა, სანატრელო, და გკითხვიდენ რაი მამაის საყოფელსა, ისტუმრნე, ვითარცა კეთილმან მასპინძელმან, და მერმეცა წარუდგენდი თავსა თვისსა.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

ახოვანებითა წარსდეგ რაი წინაშე მძვინვარისა მის მთავრისა, გიწოდდა „გრძნებასა შინა განსწავლულსა“, და შენცა მხნედ მიუგებდი – „მონაი ვარ ქრისტესი, რომელი-იგი აცხოვნებს ნებისმყოფელთა მისთა, ხოლო მოგუთა და გრძნეულთა და კერპთმსახურთა მისცემს ცეცხლსა მას საუკუნესა“.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

ოდეს დაგკიდეს ძელსა უწყალოთა და იწყეს ხუეტაი ხორცთა შენთაი, ზეცით მოიწია ხმაი საღმრთოი და განგკურნა, გარნა არა გულისხმაყო მთავარმან და შეგაწყვდია დილეგსა, სადა იგი განუტევე პყრობილნი ლოცვითა, და სახუმილსა შთაგდებული და უფლისგან შეცურეული გალობდი სამთა მათ ყრმათა გალობასა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

სჯულისა კიდობანმან მოგასწავა შენ, არათუ ფიცარნი გაქუნდეს, არამედ ქრისტე ღმერთი სჯულისმდებელი, ღმრთისმშობელო, რომელი იგი უსჯულომან ერმან ჯუარს აცუა ხსნად ჩუენდა, რომელნი ვიტყვით: ღმერთსა და უფალსა უგალობდით და ამაღლებდით მას უკუნისამდე.

 

 

გალობაი 9, ადიდებდითსა

 

  ძლისპირი:  მტვირთველმან გამოუცდელმან უხრწნელებისამან სიტყუასა დამბადებელსა ავასხა ბუნებათაი. მოვედ, უბიწოო, ქალწულო, ღმრთისმშობელო, შენგან შობილსა თანა მასწავე მორწმუნეთა, რაითა ღირს ვიქმნეთ ჩუენ დიდებად შენდა.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

განაღეს რაი სახუმილი მხედართა, ესმათ ხმაი შენი, მაქებელი ღმრთისაი, და ზეშთა ბუნებისა იგი საქმე მიუთხრეს რაი მთავარსა, ვერა გულისხმა-ყო ძალი იგი უფლისაი, და გიწოდდა რაი ეშმაკეულსა, არცაღა ღირს-ყავ სიტყვის-გებასა შენსა.

წმიდაო მოწამეო მამაი, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

მაშინ განრისხდა მთავარი და მოუტევა რაი ვეფხი და დათვი შენზედა, ლოშნიდენ ფერხთა შენთა, და აჰა, სრბითა გარდმოვლო მთაი ლომმან შენმან, და სტადიონსა შეჭრილმან განბძარნა მეკერპენი და ჰურიანი, ჰგმობდენ რაი სახელსა ღმრთისასა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

განგიწონეს რაი სამპირი ფუცხვი რკინისაი მუცელსა, ნაწლევნი შენნი იტვირთე ხელითა, და გამოხვედ რაი სტადიონით, მიწექ მღვიმესა შინა ერთსა, და აჰა, ხმაი ზეცით გიწოდდა წარუვალთა მათ საყოფელთა მოღუაწეთასა, და მიეც სული შენი ღმერთსა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ძუელი სჯული მოგასწავებს, ქალწულო წმიდაო, და ახალი აღგიარებს ღმრთისმშობლად, უსძლოო, ხოლო ჩუენ მორწმუნენი სარწმუნოებითა ვიტყვით, მშობელო სიტყვისაო, ვედრებად ნუ დასცხრები ღმრთისა მიმართ მონათა შენთათვის.

 

 

 მგალობელთა: ღირს-არს ჭეშმარიტად, რათა გადიდებდეთ, შენ ღვთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად-უბიწოდ და დედად ღვთისა ჩვენისა. უპატიოსნესსა ქერუბინთასა, და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღვთისასა, მხოლოსა ღვთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ. ("ღირს - არს" - ის ნაცვლად საკითხავი საგალობლები)

 

 

 

 მკითხველმან: განიხუნა რაი გული შენი ზეგარდამოისა სიბრძნისა მიღებად უდაბნოსა შინა, ვითარცა ჭაბუკი დავით, საღმრთოითა სიყუარულითა აღივსე და ყოველსა ქმნულებასა შინა ხედვიდი სიბრძნესა და ძალსა შემოქმედისასა, მას ევედრე, რაითა ვნებათა ჩუენთა ღელვანი დააყუდოს და წარგვიძღვეს ნავთსაყუდელსა მას ცხორებისასა.

ღმრთისა მიერ განსწავლულნი პირუტყუნი მხეცთა თანა ველისათა პატივს-გცემდენ მსახურსა მისსა, ჰოი, სასწაულთმოქმედო დიდებულო, და მათი იგი ზოგადისა მეუფისა მიმართ პატივი სახედ წინა გვიძს მორწმუნეთა, რაითა გულისხმა-ვჰყოთ საქმენი შენნი, ყოვლად ნეტარო მამაი, და მეოხ გყოთ წინაშე ღმრთისა, დაშრიტოს ერსა ჩუენსა ზედა აღძრულნი უკეთურთა ზრახვანი და განგვაშოროს წარმწყმედელთა მათ მახეთა მათთა.

რომელი ეგე ჰმონებდი მხოლოსა მას ჭეშმარიტსა ღმერთსა, ვითარცა რჩეულმან მისმან, განვლე ასპარეზი მოღუაწებისაი, და მარტვილთა გვირგვინითა შემკული განსდიდდი რაი ქუეყანასა ზედა, ღირსო მამაი, აღგრაცხა ეკლესიამან წმიდათა თანა მოწამეთა, რაითა გარემოცულნი მრავალთა მტერთა და ურვათაგან მათთანა პატივს-გცემდეთ შენ, ნეტარო, და გევედრებოდეთ ხსნასა და შეწევნასა.

ქრისტემან მოგანიჭა რაი მადლი სასწაულთაი საწუთროსა ამას, შემდგომად სიკუდილისა შენისა უფროის იდიდე წინაშე მისსა, და განითქუა რაი ღუწლი შენი ყოველსა ქუეყნასა, აღაშენეს სახელსა შენსა ზედა მრავალნი ტაძარნი და მონასტერნი, ვითარცა აღმოსავალსა, ეგრეთცა დასავალსა, რომელნი სულიერთა სულნელებათა მიჰფენენ ყოველთა მორწმუნეთა.

იხარებს ეკლესიაი ხსენებასა შენსა, და იქადის რაი ქალაქი მორფუ, კვიპრეს, მქონებელი ნაწილთა შენთა საუნჯისა, ჩუენცა მივისწრაფვით მიმთხვევად სიწმიდისა შენისა, რაითამცა ცხებითა მით ზეთისაითა აღმოვივსოთ კურნებაი სულთა და ხორცთა ჩუენთაი და სამწმიდაარსობისა გალობითა ვადიდებდეთ ღმერთსა:

 

 

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა, ძალი და დაიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

 მკითხველმან: მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შემიწყალენ ჩვენ, რამეთუ ყოველსავე სიტყვის-მიცემისაგან უღონო ვართ, გარნა ამას ვედრებასა შენ, მეუფისა სახიერისა, ცოდვილნი ესე შევსწირავთ. მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 უფალო, შემიწყალენ ჩუენ, რამეთუ შენ გესავთ, ნუ განმირისხდები ჩუენ ფრიად, და ნუცა მოიხსენებ უსჯულოებათა ჩუენთა, არამედ მოიხილე ჩუენზედა წყალობით, ვითარცა სახიერ ხარ, და გვიხსენ ჩუენ სამართლად რისხვისაგან შენისა, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩუენი, და ჩუენ ვართ ერნი შენნი, ყოველნივე ქმნულნი ხელითა შენთანი ვართ და სახელი შენი წოდებულ არს ჩუენზედა, და შემიწყალენ ჩუენ.

 

 აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მოწყალების კარი განგვიღე, კურთხეულო ღმრთისმშობელო, რათა, რომელნი ესე შენ გესავთ, არა დავეცნეთ, არამედ განვერნეთ წინააღმდგომთა მტერთაგან, რამეთუ შენ ხარ ცხოვრება ნათესავისა ქრისტიანეთასა.

 

 

მცირე მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩუენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით, მოწყალებისა, სიცოცხლისა, მშჳდობისა, სიმრთელისა, დღეგრძელობისა, მყუდროებისა, განათლებისა, ცხორებისა, შეწევნისა, შენდობისა და ცოდვათა  მოტევებისათჳს ყოველთა შვილთა ჩუენისა ეკლესიისა, რაჲთა დაიცვას უფალმან ღმერთმან ჩუენმან სამეუფოჲ ქალაქი ესე ჩუენი და წმიდაჲ ესე მონასტერი (ანუ ეკლესია) და ყოველი  სოფელი  სიყმილისაგან, სრჳსა, ძრჳსა, მახჳლისა, ზედა მოსლჳსაგან უცხო თესლთასა და ყოვლისაგან ბოროტისა;  რაჲთა მოწყალე გუექმნეს ჩუენ ღმერთი კეთილად დგომისათჳს სახიერებითა და კაცთმოყუარებითა თჳსითა, და გარე წარაქციოს რისხვაჲ, მარადის ჩუენ ზედა მომავალი, და გჳჴსნეს ჩუენ სამართლად ჩუენ ზედა მოწევნულისა რისხვისაგან, და შეგჳწყალნეს ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: შეისმინე ჩუენი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩუენო, სასოო ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათაო, და რომელნი არიან ზღუათა შინა შორს და ცასა შინა, და მლხინებელ, და მოწყალე ექმენ შეცოდებათა ჩუენთა, და შეგჳწყალენ ჩუენ, რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყუარე ღმერთი ხარ და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: მუხლმოდრეკით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ. 

 

 

სავედრებელი ლოცვა

 

 ჰოი, ჭეშმარიტებისა მოწამეო და ქრისტესთვის სისხლდათხეულო მამაი, მოწყალეო, ურისხველო, გლახაკთა ხელისაღმპყრობელო და საკვირველებათა უხუებითა მომნიჭებელო, სნეულთა მკურნალო და ყოველთა სარწმუნოებითა შენდა მოლტოლვილთა შესავედრებელო და საფარველო!

ჰოი, წმიდათა მოწამეთა შორის საკვირველებითა დიდებულო მამაი, ნუ დასცხრები აწ ვედრებად ქრისტეს ღმრთისა მიმართ, რაითა წმიდაი ეკლესიაი თვისი შეურყეველად დაიმარხოს ყოვლისაგან წუალებისა, და ერი ჩუენი, წილხვდომილი დედისა თვისისაი დაიცვას მტერისა საფრხისაგან და ურთიერთ-შუღლისაგან, ხოლო ჩუენ მოგუმადლოს სული მოწყალებისაი, სიწმიდისა და სიმართლისაი, და მოგუანიჭოს მოუკლებელი სიყუარული სჯულისა ჩუენისა და მამულისაი, რაითა ყოველნი მკვიდრნი საქართველოისანი მართლმადიდებლობასა და ერთსა ზრახვასა შინა განვმტკიცდეთ და ერთითა პირითა და ერთითა გულითა მაცხოვარსა ჩუენსა ვადიდებდეთ, რამეთუ მას შუენის ყოველი დიდებაი, პატივი და თაყუანის-ცემაი, თანა მამით და სული წმიდითურთ, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, გუაცხოვნენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზე­სთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყჳსა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ.

 

 მღდელმან: დიდებაჲ შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 სახელითა უფლისათა, უწმიდესო და უნეტარესო მეუფეო გუაკურთხენ.

 

 მღვდელმან: უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლად წმიდისა დედისა შენისათა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩვენთათა და ყოველთა წმიდათა შენთათა, შეგვიწყალენ ჩვენ, ამინ.

 

 მგალობელთა: ამინ. უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 

 სასოებითა მოვივლტით შენდა, ჰოი ყოვლად დიდებულო მამაი, და ვითარცა მართლმადიდებლობისა ქადაგსა და ქრისტეს მოწამესა, გევედრებით: აწ გვიმეოხე წინაშე ღმრთისა, რაითა უვნებელად დაგვიცვას ყოვლისაგან ვნებისა და საცთურისა, და შენ თანა ღირს გვყოს სასუფეველსა თვისსა.

დედოფალო ყოვლად-ბრწყინვალეო მარიამ, ლოცვითა წმიდისა მოწამისა მამაისაითა წარგვიმართენ დღენი ცხოვრებისა ჩუენისანი, სადიდებლად ძისა შენისა და ღმრთისა ჩუენისა.


 შეადგინა: თინათინ მჭედლიშვილმა