პარაკლისი სავედრებელი
წმიდსა მოციქულისა და მახარებელისა
იოვანე ღვთისმეტყველისა

 

 მღვდელმან: კურთხეულ არს ღმერთი ჩუენი, ყოვლადვე, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მკითხველმან: ამინ. დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.

 

 მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენს შორის და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევაჲ, ძალი და დიდებაჲ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (12–ჯერ).

 

 

1. უფალო, შეისმინე ლოცვისა ჩემისაი, ყურად-იღე ვედრებაი ჩემი ჭეშმარიტებითა შენითა, შეისმინე ჩემი სიმართლითა შენითა; 

 

2. და ნუ შეხუალ სასჯელსა მონისა შენისა თანა, რამეთუ არა განმართლდეს შენ წინაშე ყოველი ცხოველი. 

 

3. რამეთუ დევნა მტერმან სული ჩემი და დაამდაბლა ქუეყანად ცხოურებაი ჩემი, დამსუა მე ბნელსა შინა, ვითარცა მკუდარი საუკუნოი. 

 

4. და მოეწყინა ჩემ თანა სულსა ჩემსა, და ჩემ შორის შემიძრწუნდა გული ჩემი. 

 

5. მოვიხსენე დღეთა პირველთაი და ვიწურთიდ ყოველთა მიმართ საქმეთა შენთა და ქმნულსა ხელთა შენთასა ვზრახევდ. 

 

6. განვიპყრენ შენდამი ხელნი ჩემნი, და სული ჩემი ვითარცა ქუეყანაი ურწყული შენდამი. 

 

7. მსთუად შეისმინე ჩემი, უფალო, რამეთუ მოაკლდა სულსა ჩემსა, ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა ჩემგან, და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა. 

 

8. მასმინე მე განთიად წყალობაი შენი, რამეთუ მე შენ გესავ; მაუწყე მე, უფალო, გზაი, რომელსაცა ვიდოდი, რამეთუ შენდამი აღვიღე სული ჩემი. 

 

9. მიხსენ მე მტერთა ჩემთაგან, უფალო, რამეთუ შენ შეგევედრე. 

 

10. მასწავე მე, რაითა ვყო ნებაი შენი, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩემი, სული შენი სახიერი მიძღოდენ მე ქუეყანასა წრფელსა. 

 

11. სახელისა შენისათვის, უფალო, მაცხოვნო მე და სიმართლითა შენითა გამოიყვანო ჭირისაგან სული ჩემი. 

 

12. და წყალობითა შენითა მოსრნე მტერნი ჩემნი და წარსწყმიდნე ყოველნი მაჭირვებელნი სულისა ჩემისანი, რამეთუ მე მონაი შენი ვარ.

 

 

 

 

 

 

 

 ჟამსა ვნებისასა წინაშე ჯუარისა მდგომარესა, რომელსა გიწოდა ძმად თვისად მეუფემან და შეგვედრა უბიწოდ მშობელი თვისი, ჰოი ღმრთისმეტყველო იოვანე, მეოხ გვეყავ ჩვენ.

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 მოციქულო ქრისტეს ღვთისაო საყვარელო, მსწრაფლ გვეწიენ და გვიხსენ შეცოდებული ერი, რამეთუ გაქვს შენ კადნიერება მისსა მიმართ, რომლისა მკერდსა მიეყრდენ, რომელსაცა ევედრე ღვთისმეტყველო, რაითა ნისლი ცოდვათა ჩუენთა განაქარვოს და მოგვანიჭოს ჩვენ დიდი წყალობაი.

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 არასადა დავსდუმნეთ, ღმრთსმშობელო, ძლიერებათა შენთა ქებად, უღირსნი ესე მონანი შენნი. რამეთუ არათუმცა შენ გვფარევდი ოხითა შენითა, ვინმცა სადა გვიხსნნა ჩუენ ესოდენთა ჭირთაგან; ანუ ვინმცა დაგვიცვნა ჩუენ აქამომდე ფლობილად? არასადა განგეშორნეთ ჩუენ, დედუფალო კურთხეულო, რამეთუ შენ იხსნი სულთა ჩუენთა ყოველთა განსაცდელთაგან.

 

 

ფსალმუნი 50

 

1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა ახოცე უშჯულოებაი ჩემი. 

 

2. უფროის განმბანე მე უშჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე. 

 

3. რამეთუ უშჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის. 

 

4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; რაითა განმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა. 

 

5. რამეთუ ესერა უშჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან. 

 

6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე. 

 

7. მასხურო მე უსუპითა და განვწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე. 

 

8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი. 

 

9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უშჯულოებანი ჩემნი ახოცენ. 

 

10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. 

 

11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან. 

 

12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე. 

 

13. ვასწავლნე უშჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ. 

 

14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა. 

 

15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუნე, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა. 

 

16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს. 

 

17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს. 

 

18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი. 

 

19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შეიწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.

 

 

 

გალობა 1. უგალობდითსა

 

სძლის-პირი: დაანთქენ ვნებანი სულისა ჩემისანი სიღრმეთა ვნებათა ძლევისასა, უფალო, ქალწულისაგან შობილო, ვითარ დაანთქ ძლიერებაი აღჭურვილთა სპარეზენთაი, და გიგალობდეს შენ ძლევისა ებნითა.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

თუალით მხილველსა ქრისტეისსა და მიყრდნობილსა მკერდსა მისსა, ძესა ქუხილისასა – იოვანე ღმრთისმეტყუელსა ერთობითა ვაქებდეთ, მორწმუნენო, და ვევედრებოდეთ ხსნასა ყოველთა უხილავთა და ხილულთა მტერთაგან.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

ქრისტეს ქადაგსა, ქალწულსა ღმრთისმეტყუელსა და მოწაფესა საყუარელსა გიგალობთ შენ, ჰოი, იოანე, და გევედრებით: გვითხოვე მოძღურისა შენისაგან მშვიდობაი ქუეყანისაი და მოტევებაი ცოდვათა ჩუენთაი.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

პირი შენი, ჰოი, მოციქულო ღირსო, წყაროი არს სიწმიდისა და მართლმადიდებლობისაი, რომლითაცა მოირწყო ეკლესიაი, და გაქუს აწ კადნიერებაი უფლისა მიმართ, ვნებათა ჩუენთა ღელვანი დააყუდოს და წარგვიმართოს ხსნისა მიმართ და ცხორებისა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

სიკუდილი და ხრწნილებაი დახსენ ღმრთისა დედაო, ჰშევ რაი წყაროი უხრწნელებისაი, ქრისტე, ყოვლად უბიწოო ღმრთისმშობელო, რომელმან განაშვენა კაცთა გონებაი შენ მიერ უკუდავებისა სიკეთითა.

 

 

გალობა 3. განძლიერდასა

 

სძლის-პირი: არა სიბრძნითა, არცა ძალითა, არცა სიმდიდრითა თავით თვისით ვიქადით, არამედ შენგან, ღმრთისა სიბრძნეო, რამეთუ არავინ არს წმიდაი შენებრ, კაცთ-მოყვარე.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

გესმა რაი მოძღურისა შენისა იოვანესაგან: „აჰა ტარიგი ღმრთისაი“, ანდრიას თანა მისდევდი მაცხოვარსა, ვიდოდა რაი ხორციელად შორის ქუეყანისა ნაშობთა და დღესა მას დაადგერით მის თანა.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

ძმისა შენისა თანა იაკობისა გიხილნა რაი ქრისტემან, იოვანე, ნავსა მას შინა მამისა თქუენისასა, გეტყოდათ: „მწრაფლ შემომიდეგით მე და გყვნე თქუენ მომნადირებელ კაცთა“.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

მოგიწოდათ რაი ქრისტემან ძეთა ზებედესთა, მყის დაუტევეთ ნადირობაი თევზთაი ტბასა მას შინა გალილეასა და მხურვალებითა სულთაითა შეუდეგით ხორცითა გამოჩინებულსა ღმერთსა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

უქორწინებელო სძალო, რომელმან შევ ღმერთი ხორციელ-ქმნილი, ვნებათა კვეთებითა შერყეული ესე დამამტკიცე, რამეთუ სიმტკიცე ხარ და სასოი სოფლისაი.

 

 

მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩვენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ღმრთივ–დაცულისა ერისა ჩუენისა და მეუფებისა მისისათჳს (მთავრობისა და მხედრობისა) მისისათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით უწმიდესისა და უნეტარესისა, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქისა და მცეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსისა და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტისა, დიდისა მეუფისა, მამისა ჩუენისა ილიასათჳს, და ყოვლადუსამღვდელოესისა... (აქა მოიხსენეთ ადგილობრიბი მღვდელმთავარი), და ყოველთა ქრისტეს მიერ ძმათა ჩუენთათვის.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა ვევედრნეთ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, რაითა შეიწყალნეს... (აქა მოიხსენეთ სახელდებით ისინი, ვისთვისაც ევედრებით ღმერთს).

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: განამრავლე, უფალო, ჟამნი და წელნი ცხოვრებისა მათისანი, და იხსნენ იგინი, უფალო, ყოვლისაგან ჭირისა, რისხვისა და იწროებისა, და ყოვლისაგან წყლულებისა სულისა და ხორცთასა, და მიუტევენ მათ ყოველნი შეცოდებანი მათნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ყოველთა ძმათა და ყოველთა ქრისტიანეთათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 მღვდელმან: რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყვარე ღმერთი ხარ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

 

წარდგომა. ხმა 2

 

  გამოგირჩია რაი ქრისტემან მეთევზურთაგან მოწაფედ საყუარლად, სწორად უხორცოთა სიწმიდითა გამოჰბრწყინდი ხორცითა და გონებითა, და იქმენ რაი მეგობარ და საყუარელ მისა, გიწოდა შვილად ქუხილისა, და ღირს გყო, რაითა ჰქუხდე სულისა მიერ მისსა გამოუთქუმელსა და მიუწვდომელსა საღმრთოსა შობასა მამისაგან, აწ გაქუს კადნიერებაი მისა მიმართ, რაითა ზესთა აღამაღლოს ეკლესიაი თვისი და ერი ჩუენი დაამტკიცოს მართლმადიდებლობასა ზედა შეუძრველად.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

სახსენებელსა შენსა ყოვლად საგალობელსა, შესხმით ვადიდებთ და გაქებთ, ვითარცა მოციქულსა ქრისტეისა, საყუარელსა შორის მოწაფეთასა, რომელმან აღთქუმაი მისი აღასრულე და სხუათა მათ მოციქულთა თანა მიიღე მისგან აღუთქუმაი საყდართა მათ მარჯუენით მისა დაჯდომისა, განსჯად ყოველთა ენათა ნათესავთა ადამეანთასა, აწცა ნუ დასცხრები ვედრებად მისა მიმართ, რაითა აღმოგვიყვანოს ჩუენ უფსკრულთაგან ვნებათასა, და დაგვიფაროს ყოველთა განსაცდელთა და სენთაგან.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

უხრწნელო ღმრთისმშობელო, სახიერო მცველო უბრძოლველო, და მხოლოო მორწმუნეთა შუამდგომელო, მიითუალე ვედრებაი ჩუენ უღირსთა, ქალწულო წმიდაო, და გვიხსნენ ყოვლისა ბოროტისა გარე-მოდგომილებისაგან, რომელთა გვაქუს ყოველი სასოებაი შენ ზედა, და აცხოვნენ სულნი ჩუენნი, საღმრთოითა ვედრებითა შენითა.

 

 

გალობა 4. მესმასა

 

სძლის-პირი: იესუ, მჯდომარე დიდებით საყდართა ღმრთეებისათა, მოვიდა ღრუბლითა სულმცირითა, რომელ არს ქალწული გამოუცდელი ხსნად ჩუენდა, მღაღადებელთა: დიდებაი ძალსა შენსა, მხსნელო ჩუენ ყოველთაო.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

ქრისტეს თანა დაემკვიდრე რაი სიჭაბუკითგან, სიწმიდეი და ქალწულებაი შენი უბიწოი შეიყუარა, და შეგრაცხა რაი ათთორმეტთა თანა მოციქულთა, წმიდაო, ღირს გყო ხმამაღლად ქადაგებად სახარებასა მისსა.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

დაღათუ პირველი იყო მოწაფეთაი პეტრე, არა თვით იკადრა კითხვად, არამედ შენ გაწუევდა, ნეტარო, და მიეყრდნე რაი მკერდსა მისსა: „უფალო, ვინ არს, – ეტყოდი, – რომელი მიგცემს შენ?“, და განმცემელი იგი პურითა მოასწავა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

შენ, ვითარცა-რაი ქალწულსა, ღმრთისმშობელი ქალწული წმიდაი შეგვედრა უფალმან ჯუარსა ზედა ვნებულმან, და ძმად გიწოდა რაი, ღირსო, და ძედ ქალწულისა ღმრთისმშობლისა, შვილებრ მიითუალე და წარიყვანე სახსა თვისსა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ქუეყანად დაუთესველად, ცხორების გამომღებელად, და ღრუბლად სულ-მცირედ მომფენელად ცუარსა მშვიდობისასა, ყოვლადწმიდასა ქალწულსა აღვიარებთ და ვღაღადებთ: ღმრთისა დედაო. დიდებაი ძესა შენსა.

 

 

გალობა 5. ღამითგანსა

 

სძლის-პირი: ვერა იხილონ უღმერთოთა დიდებაი შენი, ქრისტე, ხოლო ჩუენ, მონანი შენნი, ვიხილავთ დიდებასა შენსა, და ვღაღადებთ: ღამითგან აღვიმსთობთ ჩუენ მგალობლად შენდამი, კაცთ-მოყუარე.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

ვითარცა მოციქული და მეგობარი ქრისტეისი თვითმხილველ იყავ არა ხოლო თუ ქუეყნიერთა საქმეთა და სასწაულთა მისთა, არამედ ნებსით სიკუდილისა და აღდგომისა, და გაქუს აწ კადნიერებაი დიდი, რაითა გვიხსნნე ჩუენ ყოვლისაგან საცთურისა.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

ამაღლდა რაი იესუ ზეცად, სული წმიდაი მოგივლინათ ცეცხლისა სახედ უფალმან და იწყეთ რაი ხმობად უცხოთა ენათა, არცხვინეთ ბრძენთა, სძლეთ მეფეთა და ნათელსა ჭეშმარიტებისასა მოაქცევდით წარმართთა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

წილისყრასა მას მოციქულთასა წილად გხვდა რაი ასიაი, დედასა თვისსა ქრისტემან არგუნა ივერიაი, და წარგიყუანდათ რაი ძეთა ზებედესთა, გამოუჩნდა მაცხოვარი და უბრძანა მის წილ წარგზავნაი ანდრიაისი მოსაქცეველად ქართველთა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მძლედ გამოაჩინე შენ, ღმრთისმშობელო, გონებაი ჩემი, და დაუმორჩილენ ვნებულნი გულისსიტყუანი და ხორცთა ბრძოლანი, რომელმან ჰშევ თავადი იგი საღმრთო უვნებლობაი.

 

 

გალობა 6. ღაღადყავსა

 

სძლის-პირი: გალობით, ხმითა სიხარულისათა გაქებდა ეკლესიაი შენი, ქრისტე, განწმდა რაი იგი, სისხლითა მაგით, რომელიცა გარდამოხდა გვერდსა საღმრთოსა, წმიდასა.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

დამკვიდრდი რაი იერუსალეიმსა ქრისტეს დედისა თანა, ექმენ მას მსახურ უბიწოებით მსგავსად იოსებისა, და ჟამითი ჟამად ასიასა ხვიდოდი აღსასრულებლად მოციქულებრივისა ღუაწლისა.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

ჟამსა მას ხორცთაგან განსლვისასა უბიწოი დედაი ღმრთისაი მოვლინებასა შენსა ევედრებოდა რაი შობილსა თვისსა, მსწრაფლ მიიწიე საღმრთოითა ეტლითა და შეიტკბე სიყუარულითა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

მიიძინა რაი ღმრთისმშობელმან, ნეშტსა მისსა წინა-უძღოდი სამოთხისა რტოითა, გაბრიელ მთავარანგელოზისა მიერ მოძღვნილითა, და ანგელოზთა თანა ღაღადებდი მიცვალებისა გალობასა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

უაღრეს და უზესთაეს არს ყოველთა სასწაულთა ქალწულისა მუცლადღებაი დამბადებელისა, და შემდგომადცა შობისა მის უბიწოებით დადგრომა ქალწულადვე.

 

 

 

 

 

კონდაკი. ხმა 4

 

  დიდებულებანი შენნი ვინმე მიუთხრნეს, რამეთუ აღმოადინებ საკვირველებათა და აღმოაცენებ კურნებათა, და მეოხ ხარ სულთა ჩუენთათვის, ვითარცა ღმრთისმეტყუელი და მეგობარი ქრისტეისი.

 

სხუაი კონდაკი

 

  სიმდიდრეი სიბრძნისაი ზეცით მოიღე, ღმრთისმეტყველო, და თაბორსა ზედა გესმა რაი მამისა იგი ხმაი განმაღმრთობელი, საიდუმლოსა მას სერობასა მაცხოვრისა მკერდსა მიყრდნობითა ღირს იქმენ მიწევნად მადლსა სულისასა, და დაგვიწერე შენ წმიდაი სახარებაი, რომლისაგან აღმოვივსებთ დაუწყვედელად მდინარეთა მათ მადლისათა, და ვღაღადებთ: გიხაროდენ, ქრისტეს მოციქულო და მახარებელო იოვანე!

 

იკოსი.

 

  ვითარცა თუალით-მხილველმან და ქადაგმან და მოწაფემან ქალწულისაგან შობილისა ქრისტეს ღმრთისამან, უხილავად განიცადენ საიდუმლონი ზეცისანი, ცნობაი მათი გამოგვიცხადე და ქუხილისა მსგავსითა მით ენითა შენითა ბრწყინვალედ გვიქადაგენ, ნეტარო, საყუარელო ქრისტეისო: „პირველითგანვე იყო სიტყუაი ღმრთისაი“, და მით განამტკიცენ გონებანი ჩუენნი და ვღაღადებთ: გიხაროდენ, ქრისტეს მოციქულო და მახარებელო იოვანე!

 

 

 დიაკონმან: სიბრძნით. მოხედენ.

 

 მღდელმან: მშვიდობა ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: წარდგომა ფსალმუნი დავითისი: ყოველსა ქუეყანასა განჴდა ჴმაჲ მათი და კიდეთა სოფლისათა სიტყუანი მათნი.

 

 მგალობელთა: ყოველსა ქუეყანასა განჴდა ჴმაჲ მათი და კიდეთა სოფლისათა სიტყუანი მათნი.

 

 დიაკონმან:  ცანი უთხრობენ დიდებასა ღმრთისასა და ქმნულსა ხელთა მისთასა მიუთხრობს სამყარო.

 

 მგალობელთა: ყოველსა ქუეყანასა განჴდა ჴმაჲ მათი და კიდეთა სოფლისათა სიტყუანი მათნი.

 

 დიაკონმან: ყოველსა ქუეყანასა განჴდა ჴმაჲ მათი.

 

 მგალობელთა: და კიდეთა სოფლისათა სიტყუანი მათნი.

 

 დიაკონმან: უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.

 

 მღდელმან: რამეთუ წმიდა ხარ შენ, ღმერთო ჩუენო, და რომელი წმიდათა შორის განისუენებ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე,

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: აქებდით ღმერთსა წმიდათა შორის მისთა, აქებდით მას სამყაროთა ძალისა მისისათა.

 

 მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული.

 

 მგალობელთა: აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ღირსყოფად ჩუენდა სმენად წმიდისა სახარებისა უფალსა ღმერთსა ჩუენსა ვევედრნეთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: სიბრძნით აღემართენით და ისმინეთ წმიდა სახარება.

 

 მღვდელმან: მშჳდობაჲ ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: იოანესაგან წმიდისა სახარებისა საკითხავი.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 დიაკონმან: მოხედენ.

 

 

 

სახარება იოანესი (თავი 19: 25-27; თავი 21: 24-25)

 

  მას ჟამსა შინა, დგეს ჯუარსა მას თანა იესუისსა დედაი მისი, დაი დედისა მისისაი, მარიამ კლეოპაისი, და მარიამ მაგდალენელი. ხოლო იესუ ვითარცა იხილა დედაი თვისი და მოწაფე იგი, რომელი უყუარდა, წინაშე მდგომარენი, ჰრქუა დედასა თვისსა: დედაკაცო, აჰა ძე შენი! და მერმე მოწაფესა მას ჰრქუა: აჰა დედაი შენი! და მიერითგან წარიყვანა იგი მოწაფემან მან თვისთა თანა….. ესე არს მოწაფე იგი, რომელი წამებს ამათთვის და რომელმან დაწერა ესე. და უწყით, რამეთუ ჭეშმარიტ არს წამებაი მისი. და არიან სხუანიცა მრავალ, რომელ ქმნნა იესუ, რომელნი თუმცა დაიწერებოდეს თითოეულად, არცაღა ვჰგონებ, ვითარმცა სოფელმან ამან დაიტია აღწერილი წიგნები.

 

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მკითხველმან: დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 ვედრებითა წმიდისა მოციქულისა და მახარებელისა იოვანე ღვთისმეტყველისათა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩუენთა სიმრავლენი.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

 

 მეოხებითა წმიდისა ღმრთისმშობელისათა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩემთა სიმრავლენი. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცენ უსჯულოებაჲ ჩემი და შემიწყალე მე, ღმერთო.

 

 

გერი: ქრისტეს მიერ იქმენ ორღანოი მადლთა და ჭურ ღმრთისმეტყუელებისაი, და გამოთქვი დიდებაი წმიდისა სამებისაი, აწ ჩუენცა შეგვაწყნარე ძალსა მისსა, რაითა შეურყეველად დაიცვას ეკლესიაი ჩუენი და მოანიჭოს ჯუარითა ძლევაი ერსა ჩუენსა მართლმადიდებელსა; სიმტკიცეი მორწმუნეთა და ამაღლებაი რქისა მათისაი მწვალებელთა ზედა, მშვიდობაი სოფელსა და დიდი წყალობაი სულთა ჩუენთა.

 

 

 

ლოცვა მღვდლისა მიერ სათქუმელი

 

 აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი, და აკურთხე სამკვიდრებელი შენი, მოხედენ სოფელსა შენსა წყალობითა და მოწყალებითა, აღამაღლე რქაი ქრისტეანეთა მართლმადიდებელთაი, და გარდამოავლინენ ჩუენ ზედა მდიდარნი წყალობანი შენნი, მეოხებითა ყოვლადწმიდისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისაითა; ძლიერებითა პატიოსნისა და ცხოველსმყოფელისა ჯუარისაითა; მეოხებითა პატიოსანთა უხორცოთა ზეცისა ძალთაითა; პატიოსნისა, დიდებულისა, წინაისწარმეტყუელისა, წინამორბედისა და ნათლისმცემელისა იოვანეისითა, წმიდისა დიდისა წინაისწარმეტყუელისა ელია თეზბიტელისა და მართლისა ენუქისითა; წმიდათა დიდებულთა, და ყოვლად–ქებულთა მოციქულთა თავთა, პეტრეისა და პავლეისითა; წმიდისა მოციქულისა თომასი და საქართველოს განმანათლებელთა მოციქულთა: ანდრია პირველწოდებულისა, სვიმონ კანანელისა, ბართლომესი, თადეოზისა და მატათაისითა; ღირსისა დედისა ჩუენისა, მოციქულთა სწორისა ქალწულისა ნინო ქართველთ განმანათლებელისა და წმიდათა მოციქულთა სწორთა: მეფისა მირიანისა და დედოფლისა ნანაისითა; წმიდათა შორის მამათა ჩუენთა, და მსოფლიოთა დიდთა მოძღუართა და მღდელმთავართა: ბასილი დიდისა, გრიგოლი ღმრთისმეტყუელისა, და იოვანე ოქროპირისაითა; წმიდათა შორის მამისა ჩუენისა ნიკოლოზ მირონ–ლუკიის მთავარეპისკოპოსისა და საკვირველთმოქმედისაითა; წმიდისა დიდებულისა და ღუაწლისა–მძლისა მოწამისა, ძლევა–შემოსილისა გიორგისა და წმიდათა დიდთა ქალწულ–მოწამეთა ბარბარეისა და მარინეისითა; წმიდათა მამამთავართა ჩუენთა: პეტრე, სამუელ, სარმიან, მამაი, არსენ, მელქისედეკ, იოანე–ოქროპირ, ნიკოლოზ, ევდიმოზ, იოსებ, კირიონ, და ამბროსისაითა; ღირსისა მამისა ჩუენისა იოვანე ზედაზნელისა და ათორმეტთა მისთა მოწაფეთა, მეორედ განმანათლებელთა საქართველოს ეკლესიისა და მარადის მფარველთა მისთა და წმიდისა მღდელმოწამისა ნეოფიტე ურბნელისაითა; ღმრთივ–განბრძნობილთა ნეტართა მამათა ჩუენთა: ილარიონ ქართველისა, სერაპიონ ზარზმელისა, გრიგოლ ხანძთელისა და საბა იშხნელისაითა; ღირსთა მამათა ჩუენთა ათონელთა: იოვანე და გაბრიელ ქართველთა, იოვანე თორნიკ–ყოფილისა და ეფთვიმე და გიორგი მთაწმინდელთაითა; წმიდათა დიდებულთა და ღუაწლისა–მძლეთა მოწამეთა ჩუენთა: რაჟდენისა, ევსტათი მცხეთელისა, ჰაბო ტფილელისა, მიქაელ–გობრონისა, თევდორე მღდლისა, ქრისტეფორე გურულისა, ნიკოლოზ დვალისა, კოზმანისა, არგვეთისა მთავართა დავით და კონსტანტინეისა და კონსტანტინე მთავრისაითა; წმიდისა მთავარ–მოწამისა ბიძინასა და წმიდათა დიდებულთა მოწამეთა: შალვა და ელიზბარ ქსნის ერისთავთაითა; წმიდისა მოწამისა შალვა ახალციხელისა და წმიდათა ათთა–ბევრთა მოწამეთა, ტფილისს ხუარაზმელთაგან მოწყუედილთაითა; წმიდათა მოწამეთა ექვსი ათასთა გარეჯელთა ბერთა და მრავალთა წმინდათა მამათა და დედათა, აჭარაში თურქთაგან წამებულთაითა; წმიდათა ღუაწლისამძლეთა მეფეთა და დედოფალთა: მირდატ, აშოტ, არჩილ, დემეტრე, ლუარსაბ, შუშანიკ და ქეთევანისაითა და წმიდათა კეთილ–მორწმუნეთა და დიდთა მეფეთა ჩუენთა: ვახტანგ გორგასალისა, დავით აღმაშენებელისა, დემეტრე–დამიანეისა, თამარისა და სოლომონისაითა; წმიდისა ილია მართლისა, ექვთიმე ღმრთისკაცისა და ექვთიმე აღმსაარებლისაითა; წმიდათა აღმსარებელთა მამათა ჩუენთა, იოვანეისი და გიორგი–იოანე ბეთანიელთა და ღირსისა მამისა ჩუენისა არქიმანდრიტისა გაბრიელისა, აღმსაარებელისა და სალოსისაითა; წმიდათა და მართალთა მშობელთა ღმრთისაითა იოაკიმ და ანნაისითა (და წმიდისა სახელი, რომლისა არს ტაძარი და დღის წმიდანი მოიხსენიოს), და წმიდისა დიდისა მღდელმთავრისა, შანხაისა და სან–ფრანცისკოს მთავარეპისკოპოსისა იოანესი, განმანათლებლისა და საკვირველმოქმედისაითა, და ყოველთა წმიდათა შენთაითა გევედრებით შენ, მრავალ–მოწყალეო ღმერთო, შეისმინე ჩუენ ცოდვილთა ვედრებაი, და შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: წყალობითა და მოწყალებითა და კაცთმოყუარებითა მხოლოდშობილისა ძისა შენისაჲთა, რომლისა თანა კურთხეულ ხარ, თანა ყოვლადწმიდით, სახიერით, და ცხოველსმყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

გალობა 7. კურთხეულარსა

 

სძლის-პირი: სახუმილსა შინა, აბრაამიანნი ყრმანი მოგუთა მიერ კრულნი საღმრთოთა სჯულთათვის შეითხივნეს და ალსა შინა ღაღადებდეს: კურთხეულ ხარ, ღმერთო, ტაძარსა ამას სიწმიდისა შენისასა.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

თანაშემწედ გექმნა რაი პროხორე, სამოცდაათთაგანი მოციქული, ასიად წარემართეთ და დანთქუმასა შინა ნავისასა საკვირველად განერეთ რაი სიკუდილსა, ქრისტეს სახელითა ბომონთა დაამხობდი ეფესოსა და აღადგენდი მკუდართა და განრღვეულთა.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

ლოცვითა დაარღვიე საკერპოი ტაძარი, და ქურუმნი განაყენნე რაი საცთურისაგან, მრავალი ერი მოაქციე, და შეგიპყრა მეფემან, გარნა ვერა გავნო რაი სამსალითა, შთაგაგდო აღდუღებულსა ზეთსა და ძალითა უფლისაითა დაშთი უვნებელად.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

პროხორეს თანა ექსორია-გყო რაი მეფემან პატმოს ჭალაკსა, მუნცა ჰქადაგებდით სამებასა ერთღმრთეებად და ჯუარცმულსა ყოველთა მხსნელად, მოაქცევდით და ღმრთისმსახურთა შემატებდით მრავალთა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

სჯულისა მისგან მონებისა გვიხსნა შობამან შენმან, ღმრთისმშობელო, რამეთუ შენ ქალწულწებითა შევ განმათავისუფლებელი, კურთხეულ ხარ დედათა შორის, სძალო, ყოვლადწმიდაო.

 

 

გალობა 8. აკურთხევდითსა

 

სძლის-პირი: ყრმანი ბრწყინვალენი სახუმილისაგან პირველად იხსნნა შობამან ქალწულისაგან, რომლითა მოასწავა ხსნაი ჩუენი საცთურისაგან, და ნათლითა შემოსილნი მათ თანა ვიტყოდეთ: უფალსა უგალობდით ყოველნი და უფროისად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

აღხვედ რაი უდაბურსა მას მთასა პროხორეს თანა, უზმად დაადგერ ათ დღეი მღვიმესა შინა, და ჩუენებასა შინა გაუწყა რაი ღმერთმან: „მე ვარ ანი და ჰოი, რომელი არს და რომელი იყო და რომელი მომავალ არს“, მხილველმან გამოუთქმელთა ხილვათამან დაგვიწერე „გამოცხადებაი“.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

მეტყველმან ზეცისა საიდუმლოთა აღსწერე რაი სახარებაი უაღრეს ყოველთა ღმრთისმეტყუელებათა, ნესტვითა ენისაითა დასწერე სამნი ებისტოლენი, ჰოი, ქადაგო ღმრთისაო იოვანე, და შეამკე ქრისტეს ეკლესიაი საღმრთოითა მით მოძღურებითა შენითა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

შემდგომად მეფის სიკუდილისა უკუნ-გაქციეს რაი ეფესოდ ექსორიობისა მისგან, ჰოი, იოვანე, პოვე ტიმოთეი მოკლული წარმართთაგან, და დაგსუეს რაი საყდარსა მისსა, ნეტარო, სამწყსოსა მას კეთილად განაგებდი და ასიისა მკვიდრთა ახარებდი სასუფეველსა ღმრთისასა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ჰშევ შენ წმიდაი ყოვლისაგან ბიწისა, იქმენ სამკვიდრებელ ყოვლისა სიწმიდისა და სიტყუაი ყოველთა წმიდა მყოფელი, მამისა თანა დაუსაბამოი უშევ კაცთა, ამისთვის გიგალობთ შენ, ქალწულო, და უფროისად აღგამაღლებთ უკუნისამდე.

 

 

გალობა 9. ადიდებდითსა

 

სძლის-პირი: ლოდი საკიდური უხელოდ გამოეკვეთა შენგან, მთაო, გამოუკვეთელი, ქალწულო, ქრისტე შემაერთებელი ბუნებათა, ამისთვის სიხარულით ჩუენ მორწმუნენი ღირსად გადიდებთ.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

მშვიდ და მდაბალ იყავ შენ, ნეტარო, და მოცემულ გაქუნდა რაი ღმრთისა მიერ აღმატებული ნიჭი სიყუარულისაი, მარადის შთააგონებდი მორწმუნეთა ურთიერთსიყუარულსა და მშვიდობასა.

წმიდაო მოციქულო იოვანე ღმრთისმეტყველო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

მიიწიე რაი მხცოვანებასა დიდსა, უბრძანე საფლავისა განმზადებაი ჯუარისა სახედ მოწაფეთა, და მას შინა შთასრულმან ილოცე, და მშვიდობაი დაუტევე რაი მწუხარეთა, დაგფარეს მიწითა, და გიწოდდენ მწყემსასა, და მწყალობელსა წინაშე ღმრთისა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

განაღეს რაი საფლავი შენი, ვერარაი პოვეს მოწაფეთა შენთა, და მოეხსენათ, თუ ვითარ მიუგო მაცხოვარმან პეტრეს: „უკუეთუ მინდეს მაგისი ყოფაი ჩემდა მოსლვადმდე, შენდა რაი არს?“, და განითქუა ზეცად აღტაცებაი შენი, ვითარცა ენუქისა და ელიაისა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ნაყოფი წმიდაი აღმოსცენდი ქალწულებისა ქუეყანასა, რომლითა ვიზრდებით მორწმუნენი, რომლისა მიერ ვჰგიეთ და ვსცხოვნდებით, ქრისტე, და მშობელსა შენსა ვადიდებთ, ვითარცა ღმრთისმშობელსა.

 

 

 მგალობელთა: ღირს-არს ჭეშმარიტად, რათა გადიდებდეთ, შენ ღვთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად-უბიწოდ და დედად ღვთისა ჩვენისა. უპატიოსნესსა ქერუბინთასა, და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღვთისასა, მხოლოსა ღვთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ. ("ღირს - არს" - ის ნაცვლად საკითხავი საგალობლები)

 

 

მღუდელმან აკმიოს.

 

 მკითხველმან: ფრიად გადიდა რაი საკვირველითა მით მიცვალებითა ღმერთმან, წლითი წლად აღმოდიოდა მაკურნებელი მირონი სამარხოით შენით, ვითარცა მტვერი, და განშუენდა რაი ბრწყინვალედ საღმრთოი ეკლესიაი ხსენებასა შენსა, გვიწესს ყოველთა შვილთა თვისთა, რაითა ღუაწლსა მას შენსა ვაქებდეთ, ღმრთისმეტყუელო, და გევედრებოდეთ დაცვასა სულთა და ხორცთა ჩუენთასა.

იქმენ რაი მახარებელ და ქადაგ ჭეშმარიტისა განკაცებისა, ორთაგან ბუნებათა ერთი ძეი და უფალი, ქრისტე, ღმერთი ჩუენი ჰქადაგე, და სიყუარულითა და სიმდაბლითა მორჩილებდი რაი უხუცესთა მათ მოციქულთა, სახედ მორჩილებისა და სიწმიდისა ექმენ მონაზონთა, და გევედრებიან, ვითარცა საკუთარსა მფარველსა თვისსა, რაითა დაიმარხონ სიწმიდეი და კრძალულებაი მადლითა შენითა, და იქმნენ მორჩილ და მოყუარულ კეთილთა წინამძღუართა თვითა.

ვხედავთ რაი წინაისწარ უწყებათა შენთა აღსრულებასა, გაქებთ შენ, ჰოი, სანატრელო იოვანე, ვითარცა სულისა მიერ წმიდისა განბრძნობილსა მოციქულსა ქრისტეისსა, მეორედ მოსლვისა მისისა კაცთა მომართ ქადაგსა სარწმუნოსა და აღგძრავთ მწედ მისა მიმართ, რაითა შეგვჭურვოს ბრძოლად და დათრგუნვად ჩუენ ზედა აღდგომილთა ურიცხუთა მტერთა და წინააღმდგომთა სჯულისა ჩუენისა და სიწმიდისათა.

ჰოი, დიდებასა მას პატიოსანსა, რომელსა ღირს იქმენ ზეცად მსრბოლი ეგე მოციქული, რამეთუ წინაისწარ-მომავალ ხარ დიდისა ენუქისა თანა და ელიაისა, ვიდრემდე მეორედ მოსლვასაცა, ანტეს სამხილებელად და ნუგეშინისმცემელად მართლმადიდებელთა, და ნეტარ იქმნეს, რომელმან დაიმარხოს სარწმუნოებაი იესუ ქრისტეისი მათ დღეთა შინა, ამისთვის შეგვაწყნარე სახიერებასა მის, რაითა დაგვიფაროს მანქანებათაგან ეშმაკისა და წარწყმედისაგან სულისა.

მოვედით, მორწმუნენო, ვაქებდეთ, ქრისტეს უზესთაესსა მოწაფესა იოვანეს, ძესა ზებედესსა – ქალწულსა ხორცითა და გონებითა, შვილ-ექმნა რაი დედასა და ქალწულსა ღმრთისმშობელსა, და ვევედროთ მეოხებასა წინაშე მისა, დაიფაროს წილხვედრი ერი თვისი ქართველთაი ანტიქრისტეს საცთურისაგან და მძლავრებისა, რაითა მოციქულთა და ყოველთა წმიდათა თანა ურცხვენელითა და მხიარულითა პირითა აღვიმსთოთ გალობად ყოვლადწმიდისა სამებისა:

 

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა, ძალი და დაიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

 მკითხველმან: მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შემიწყალენ ჩვენ, რამეთუ ყოველსავე სიტყვის-მიცემისაგან უღონო ვართ, გარნა ამას ვედრებასა შენ, მეუფისა სახიერისა, ცოდვილნი ესე შევსწირავთ. მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 უფალო, შემიწყალენ ჩუენ, რამეთუ შენ გესავთ, ნუ განმირისხდები ჩუენ ფრიად, და ნუცა მოიხსენებ უსჯულოებათა ჩუენთა, არამედ მოიხილე ჩუენზედა წყალობით, ვითარცა სახიერ ხარ, და გვიხსენ ჩუენ სამართლად რისხვისაგან შენისა, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩუენი, და ჩუენ ვართ ერნი შენნი, ყოველნივე ქმნულნი ხელითა შენთანი ვართ და სახელი შენი წოდებულ არს ჩუენზედა, და შემიწყალენ ჩუენ.

 

 აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მოწყალების კარი განგვიღე, კურთხეულო ღმრთისმშობელო, რათა, რომელნი ესე შენ გესავთ, არა დავეცნეთ, არამედ განვერნეთ წინააღმდგომთა მტერთაგან, რამეთუ შენ ხარ ცხოვრება ნათესავისა ქრისტიანეთასა.

 

 

მცირე მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩუენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით, მოწყალებისა, სიცოცხლისა, მშჳდობისა, სიმრთელისა, დღეგრძელობისა, მყუდროებისა, განათლებისა, ცხორებისა, შეწევნისა, შენდობისა და ცოდვათა  მოტევებისათჳს ყოველთა შვილთა ჩუენისა ეკლესიისა, რაჲთა დაიცვას უფალმან ღმერთმან ჩუენმან სამეუფოჲ ქალაქი ესე ჩუენი და წმიდაჲ ესე მონასტერი (ანუ ეკლესია) და ყოველი  სოფელი  სიყმილისაგან, სრჳსა, ძრჳსა, მახჳლისა, ზედა მოსლჳსაგან უცხო თესლთასა და ყოვლისაგან ბოროტისა;  რაჲთა მოწყალე გუექმნეს ჩუენ ღმერთი კეთილად დგომისათჳს სახიერებითა და კაცთმოყუარებითა თჳსითა, და გარე წარაქციოს რისხვაჲ, მარადის ჩუენ ზედა მომავალი, და გჳჴსნეს ჩუენ სამართლად ჩუენ ზედა მოწევნულისა რისხვისაგან, და შეგჳწყალნეს ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: შეისმინე ჩუენი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩუენო, სასოო ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათაო, და რომელნი არიან ზღუათა შინა შორს და ცასა შინა, და მლხინებელ, და მოწყალე ექმენ შეცოდებათა ჩუენთა, და შეგჳწყალენ ჩუენ, რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყუარე ღმერთი ხარ და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: მუხლმოდრეკით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ. 

 

 

სავედრებელი ლოცვა

 

  ჰოი, თავო მოციქულთაო და ხმამაღალო ქადაგო სამებისაო, მკერდსა მაცხოვრისასა სიყუარულითა მიყრდნობილო იოვანე, ურწმუნოთათვის მომმადლებელო სარწმუნოებისაო; სათნოებისა ჭურო და სუეტო ეკლესიისაო; სიწმიდისა უხილავო ზედამდგომელო და სამკვიდრებელო სიბრძნისაო; ცხორებისა ჩუენისა ჭეშმარიტო წინამძღუარო და უძლეველო ზესთამბრძოლო ყოვლისა საქრისტეანოისაო!

ჰოი, სამებისა ქადაგო და ყოველთა ნათესავთა ქუეყანისათა მახარებელო, იოვანე ღმრთისმეტყუელო მოციქულო, საყუარელო ქრისტეისო, ვედრებანი ჩუენნი შეიწირე და შეგვაწყნარე სახიერებასა მისსა, ერი ჩუენი დაიცვას ზედადასხმისაგან მტერისა და მოგუმადლოს შენებრი სიყუარული ღმრთისა და მოყუასისაი, რაითა ვიყოთ ერთ სამწყსოი და უფალი იყოს მწყემს ჩუენდა. მრავალ-შემძლებელითა ძალითა შენითა დაიფარე და განაძლიერე მსახურებასა შინა დიდი მეუფეი ჩუენი, უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსი, და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტი, მამაი ჩუენი ილია, ყოვლადსამღდელონი მიტროპოლიტნი, მთავარეპისკოპოსნი და ეპისკოპოსნი, პატიოსანნი მღდელნი, ქრისტეს მიერ დიაკონნი და ყოველნი სამონაზვნო წესნი, ზიარნი მართლმადიდებელისა ეკლესიისანი და ყოველნი მართლმორწმუნენი ქრისტეანენი.

ჰოი, მოციქულო ქალწულო იოანე, ხმატკბილო ორღანოო ღმრთისმეტყველებისაო და სავანეო სამგვამოვანისა ღმრთისაო – მამისა და ძისა და სულისა ყოვლად წმიდისაო, ნუ დასცხრები აწ მეოხებად მისა მიმართ, რაითა დაგვიფაროს სიყმილისაგან, სრვისა, ძრვისა, რღუნისა, ცეცხლისა, მახვილისა, ხდომათაგან მტერთაისა, ძმათამკულელთა ბრძოლათაგან, მძლავრებისაგან ანტეისა და სიცბილთაგან მისთა, რაითა განვერნეთ ყოველთა საფრხეთა და შენითა შუამდგომელობითა წარუვალსა მას შუებასა მიმთხუეულნი დაუცხრომელად უგალობდეთ ყოვლადწმიდასა სამებასა – მამასა, ძესა და სულსა წმიდასა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე,

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, გუაცხოვნენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზე­სთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყჳსა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ.

 

 მღდელმან: დიდებაჲ შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 სახელითა უფლისათა, უწმიდესო და უნეტარესო მეუფეო გუაკურთხენ.

 

 მღვდელმან: უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლად წმიდისა დედისა შენისათა, წმინდისა მოციქულისა და ქალწულმახარებელისა იოანესითა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩვენთათა და ყოველთა წმიდათა შენთათა, შეგვიწყალენ ჩვენ, ამინ.

 

 მგალობელთა: ამინ. უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 

ხოლო ხატისა მისისა მთხვევნასა ზედა ვჰგალობთ ამას:

 

  დაუსაბამოი შობაი სიტყვისაი ქადაგე რაი, მოციქულო და მახარებელო იოვანე, საიდუმლოი ხორცთა შესხმაი ღმრთისმეტყველე, და ნათელი ბრწყინვალეი სასწაულთა მისთაი და ბრძანებანი და მცნებანი მისნი ღმრთივბრწყინვალედ განჰფინე რაი ყოველსა ქუეყანასა, ეკლესიაი განაშუენე, ვითარცა სძალი, მოძღურებითა შენითა, და აწ ვითარცა სიყუარულისა მოციქულსა გაქუს კადნიერებაი ქრისტეის მიმართ, წყალობაი მოგუმადლოს მოშიშებითა შევრდომილთა წმიდასა ხატსა შენსა და მოგვანიჭოს სიბრძნეი კეთილისა და ბოროტის განრჩევისაი და მოგვცეს მადლი მოწყალებისაი.

გაქუს რაი გამოუთქმელი სიმდიდრეი წყალობისაი, ღმრთისმშობელო, შენდა მოვივლტით და გევედრებით: მიმადლებულო ქალწულო, მოციქულთა თანა შეგვეწიე, რაითა სათნო ვეყუნეთ შენგან შობილსა და ღირს ვიქმნეთ სასუფეველსა მისსა, რომელი განუმზადა მოყუარეთა თვისთა.

 

შეადგინა: თინათინ მჭედლიშვილმა