მთავარი ლოცვანი ფსალმუნნი ახალი აღთქმა ძველი აღთქმა დაუჯდომლები პარაკლისები განმარტებები სხვადასხვა თემები წიგნის შესახებ

სავედრებელი პარაკლისი
წმიდისა დიდისა მღდელთმთავრისა
იოვანე ოქროპირისა კონსტანტინეპოლელ მამათმთავრისა

 

 მღვდელმან: კურთხეულ არს ღმერთი ჩუენი, ყოვლადვე, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მკითხველმან: ამინ. დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.

 

 მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენს შორის და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევაჲ, ძალი და დიდებაჲ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (12–ჯერ).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
 

 

 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ მეუფესა ჩუენსა, ღმერთსა.
 
 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ ქრისტესა, მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა.
 
 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ თჳთ ქრისტესა, მეუფესა და ღმერთსა ჩუენსა.
 
 
ფსალმუნი 142
 

უფალო, შეისმინე ლოცვისა ჩემისაი, ყურად-იღე ვედრებაი ჩემი ჭეშმარიტებითა შენითა, შეისმინე ჩემი სიმართლითა შენითა; და ნუ შეხუალ საშჯელსა მონისა შენისა თანა, რამეთუ არა განმართლდეს შენ წინაშე ყოველი ცხოველი, რამეთუ დევნა მტერმან სული ჩემი და დაამდაბლა ქუეყანად ცხორებაი ჩემი, დამსუა მე ბნელსა შინა, ვითარცა მკუდარი საუკუნოი. და მოეწყინა ჩემთანა სულსა ჩემსა, და ჩემ შორის შემიძრწუნდა გული ჩემი. მოვიხსენე დღეთა პირველთაი, და ვიწურთიდ ყოველთა მიმართ საქმეთა შენთა და ქმნულსა ხელთა შენთასა ვზრახევდ. განვიპყრენ შენდამი ხელნი ჩემნი, და სული ჩემი, ვითარცა ქუეყანაი ურწყული შენდამი. მსთუად შეისმინე ჩემი, უფალო, რამეთუ მოაკლდა სულსა ჩემსა; ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა ჩემგან, და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა. მასმინე მე განთიად წყალობაი შენი, რამეთუ მე შენ გესავ; მაუწყე მე, უფალო, გზაი, რომელსაცა ვიდოდი, რამეთუ შენდამი აღვიღე სული ჩემი. მიხსენ მე მტერთა ჩემთაგან, უფალო, რამეთუ შენ შეგევედრე. მასწავე მე, რაითა ვყო ნებაი შენი, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩემი; სული შენი სახიერი მიძღოდეს მე ქუეყანასა წრფელსა. სახელისა შენისათვის, უფალო, მაცხოვნო მე და სიმართლითა შენითა გამოიყვანო ჭირისაგან სული ჩემი. და წყალობითა შენითა მოსრნე მტერნი ჩემნი და წარსწყმიდნე ყოველნი მაჭირვებელნი სულისა ჩემისანი, რამეთუ მე მონაი შენი ვარ.

 
 
 დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.
 

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო.

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო.

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 

 დიაკონმან: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი ა. აუარებდით უფალსა, რამეთუ კეთილ, რამეთუ უკუნისამდე არს წყალობაჲ მისი.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი ბ. ყოველი თესლები გარე მომადგეს მე და სახელითა უფლისათა ვერეოდი მათ.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი გ. არა მოვკვდე, არამედ ვსცხონდე, და განვსთქვნე მე საქმენი უფლისანი.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი დ. ლოდი, რომელ შეურაცხყვეს მაშენებელთა, ესე იქმნა თავ კიდეთა, უფლისა მიერ იყო ესე და არს საკვირველ წინაშე თვალთა ჩუენთა.

 

 

ტროპარი, ხმაი 5

 

  პირისა შენისა მადლი, ვითარცა ოქროი გამობრწყინდა, და სოფელი განანათლა, უპოვარებისა საუნჯენი სოფელსა შინა განამრავლნა, და სიმაღლეი სიმდაბლისაი გვიჩუენა ჩუენ, არამედ ვითარცა იგი სიტყვითა შენითა განმჰსწავლენ ჩუენ, ეგრეთვე სიტყუასა ქრისტესა ღმერთსა ევედრე, მამაო ოქროპირო, შეწყალებად სულთა ჩუენთათვის.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

  სიბრძნეი ზეცისაი განიცადე, და მადლი სიტყუათაი ღმრთისა მიერ მოიღე, და ყოველთა გამოუბრწყინდი, ვითარცა ოქროი ბრძმედსა შინა, და წმიდაი სამებაი ერთ-არსებით ჰქადაგე, და ვეცხლის-მოყვარებისა საცდური სიტყვათა შენთა მიერ გაჰნგმირე, რომლისა შურისათვის დედოფალსა ამხილე, და არიოსის წვალებაი სირცხვილეულ-ჰყავ, იოვანე ოქროპირო, ევედრე ქრისტესა ღმერთსა, რაითა ცოდვათა შენდობაი მოგვანიჭოს, და გვიხსნნეს ყოვლისაგან ჭირისა.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 არასადა დავსდუმნეთ, ღმრთისმშობელო, ძლიერებათა შენთა ქებად, უღირსნი ესე მონანი შენნი. რამეთუ არათუმცა შენ გვფარევდი ოხითა შენითა, ვინმცა სადა გვიხსნნა ჩუენ ესოდენთა ჭირთაგან; ანუ ვინმცა დაგვიცვნა ჩუენ აქამომდე ფლობილად? არასადა განგეშორნეთ ჩუენ, დედოფალო კურთხეულო, რამეთუ შენ იხსნი სულთა ჩუენთა ყოველთა განსაცდელთაგან.

 

 

ფსალმუნი 50

 

1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა ახოცე უშჯულოებაი ჩემი. 

 

2. უფროის განმბანე მე უშჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე. 

 

3. რამეთუ უშჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის. 

 

4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; რაითა განმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა. 

 

5. რამეთუ ესერა უშჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან. 

 

6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე. 

 

7. მასხურო მე უსუპითა და განვწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე. 

 

8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი. 

 

9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უშჯულოებანი ჩემნი ახოცენ. 

 

10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. 

 

11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან. 

 

12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე. 

 

13. ვასწავლნე უშჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ. 

 

14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა. 

 

15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუნე, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა. 

 

16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს. 

 

17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს. 

 

18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი. 

 

19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შეიწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.

 

 

გალობაი 1, უგალობდითსა

 

ძლისპირი: ეტლთა მფლობელი ფარაო დაანთქა საკვირველთმოქმედმან კუერთხმან მოსეისმან, რომელმან გამოსახა სახეი ჯუარისაი და განუპო ზღუაი მეწამული და ისრაელი იხსნა განმავალი, მეტყუელი გალობასა უფლისასა: რამეთუ დიდებით დიდებულ არს.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

ქრისტეისგან მოგეცა მადლი მოძღურებისაი, ნეტარო იოვანე, და სწავლანი საღმრთონი ოქრეანითა ენითა უხუად აღმოუცენენ კაცთა მადლისაგან საღმრთოისა, და ასწავე ეკლესიისა შვილთა დიდებად სამებისა, რამეთუ დიდებულ არს.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

ბრწყინვალებაი ნათლისაი შეიწყნარე, ნეტარო იოვანე, და ვითარცა ოქროი, განჰბრწყინდი რაი სულითა, ვითარცა ღრუბელმან ნათლისამან აღავსე ცუარითა სიტყუათაითა ეკლესია, და ნაყოფიერ ჰყვენ, ბრძენო, სულნი მორწმუნეთა.

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა

ნათელი სულისა წმიდისაი შეიწყნარე შენ, სანატრელო, და ყოვლად ბრწყინვალედ გამოსჩნდი რაი სვეტად და წინამძღურად ეკლესიისა, დიდებულო, ღრუბლითა ნათლისაითა აგრილობდი მორწმუნეთა კრებულსა, და ასწავებდ გალობად მეუფესა ქრისტეისსა.

აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

დიდებულნი ითქუნეს შენთვის თესლითი თესლადმდე, ქალწულო, რომელმან შეიწყნარე სიტყუაი ღმრთისაი წიაღსა შენსა და დაადგერ ქალწულად, ამისთვის ყოველნი გადიდებთ, რომელი შემდგომად ღმრთისა მხსნელად ჩუენდა იპოვე, რამეთუ დიდებით დიდებულ ხარ.

 

 

გალობა 3, განძლიერდასა

 

ძლისპირი: შენ, დამამყარებელო კამარათა ცისათაო, უფალო, და აღმაშენებელო ეკლესიათაო, დამამტკიცენ ჩუენ სიყუარულსა შენსა, თავო ყოვლისა სიხარულისაო, და განმაძლიერებელო მორწმუნეთაო, მხოლოო კაცთ-მოყუარე.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

ქრისტეს მიერ განეღო რაი გონებაი შენი შეწყნარებად საღმრთოთა საიდუმლოთა, იქმენ შემწე კაცთა ცხორებისა, წინა-მძღუარ და მასწავლელ, ოქროპირო, და აღმომაცენებელ მოძღვრებისა, და სწავლათა სულიერთა.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

სიბრძნისა სიღრმეთაგან განამდიდრე გონებაი შენი, ღირსო იოვანე, და მიერ აღმოაცენე სიმდიდრეი, ვითარცა წყალი ცხოველი, სწავლაი შენი ტკბილი, ღმრთივსულიერი, რომლითა შეამკვე ეკლესიაი ქრისტეისი, ოქროპირო, და ჰსუფევ სასუფეველსა.

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა

ეკლოვან-ქმნილი ურნატნი სულთა განმაბრძნობელითა მით მუშაკობითა სიტყუათა შენთაითა განჰსწმიდე, ყოვლად-ბრძენო, და სამწყსოით შენით აღმოჰფხუარ ღუარძლი წვალებისაი, ნეტარო იოვანე, და განუყავ საზრდელი უკუდავებისაი.

აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

დაემკვიდრე წიაღსა ქალწულისასა, უფალო, და გამოუჩნდი კაცთა ხორციელად, ვითარცა სათნო იყავ, და გამოაჩინე იგი ჭეშმარიტად ღმრთისმშობლად, მხოლოო კაცთმოყუარე, და შემწედ ყოველთა მორწმუნეთა.

 

 

  გვიხსენ განსაცდელთაგან მონანი შენნი, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო ქალწულო, რამეთუ ჩვენ ყოველნი, შემდგომად ღმრთისა, შენდა მოვილტვით, ვითარცა უძლეველისა ზღუდისა და შუამდგომელისა.

 

  მოიხილე ჩუენ ზედა, ყოვლადქებულო ღმრთისმშობელო, და ხორცთა ჩუენთა წყლულებანი ბოროტნი განჰკურნენ, და სულისა ჩუენისა სნეულებანი.

 

 

მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩვენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ღმრთივ–დაცულისა ერისა ჩუენისა და მეუფებისა მისისათჳს (მთავრობისა და მხედრობისა) მისისათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით უწმიდესისა და უნეტარესისა, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქისა და მცეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსისა და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტისა, დიდისა მეუფისა, მამისა ჩუენისა ილიასათჳს, და ყოვლადუსამღვდელოესისა... (აქა მოიხსენეთ ადგილობრიბი მღვდელმთავარი), და ყოველთა ქრისტეს მიერ ძმათა ჩუენთათვის.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა ვევედრნეთ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, რაითა შეიწყალნეს... (აქა მოიხსენეთ სახელდებით ისინი, ვისთვისაც ევედრებით ღმერთს).

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: განამრავლე, უფალო, ჟამნი და წელნი ცხოვრებისა მათისანი, და იხსნენ იგინი, უფალო, ყოვლისაგან ჭირისა, რისხვისა და იწროებისა, და ყოვლისაგან წყლულებისა სულისა და ხორცთასა, და მიუტევენ მათ ყოველნი შეცოდებანი მათნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ყოველთა ძმათა და ყოველთა ქრისტიანეთათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 მღვდელმან: რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყვარე ღმერთი ხარ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

კვერექსის ნაცვლად ერისკაცი იტყვის – უფალო, შეგვიწყალენ 40-გზის. დიდებაი… აწდა…

 

წარდგომა, ხმა 8

 

  წიაღითვე დედისაითა წმიდა გყო შენ სულმან წმიდამან სამკვიდრებელად თვისა, ვითარცა იერემია, ღმრთივგანბრძნობილო იოვანე, და დაადგრა ძალი მისი შენ შორის, ვითარცა პირველ იოვანე ღმრთისმეტყუელსა, და მსგავსად მისა ჰქუხდი რაი დიდებასა ღმრთისასა, დასწერენ საღმრთონი ტკბილნი სწავლნი ღმრთივსულიერნი, და სამებისა წმიდისა დიდებასა დამკვიდრებული ჰნათობ სულთა ჩუენთა ნათლითა მისითა.

 

 

გალობა 4, მესმასა

 

ძლისპირი: შენ ხარ, ქრისტე, ღმერთი ჩემი, შენ ხარ ძალი ჩემი, შენ ხარ უფალი ჩემი და სიხარული ცხორებისა ჩემისაი, რომელმან არა დააცალიერენ წიაღნი მამისანი და გამოუჩნდი სიმდაბლესა ჩემსა, ამისთვისცა წინაისწარმეტყუელისა ამბაკუმის თანა ვიტყოდით: ძალსა შენსა დიდებაი, კაცთმოყუარე.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

მოენიჭა რაი სოფელსა სწორი მოციქულთაი, ნუგეშინისმცემელი სახიერი მოგუემადლა ქრისტეს მიერ ჩუენცა – განმყოფელი ზეცისა ნიჭთაი და ქადაგი სინანულისაი, მოძღუარი საიდუმლოთა დაფარულთაი – იოვანე სულითა ოქრეანი, რომელმანცა განჰმარტნა იგავნი წინაისწარმეტყველთანი სიბრძნითა.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

ოქროისა უბრწყინვალეისი პირი შენი, ბრძენო იოვანე, განბრწყინდა საღმრთოსა აღმობერვითა, რომლითა გამოსჩნდი სულისა ნესტუად და შეამკვე ეკლესიაი ელვარედ მოძღურებითა სწავლათაითა, რომელი დაუწყუედელად აღმოდის და მორსწყავს ცისკიდეთა უხუებით მდინარითა წყლისა ცხოველისაითა.

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა

დაიმკვიდრა შენთანა მადლმან სიბრძნისამან და გამოსჩნდი ებნად აღვსებული სულისა მიერ წმიდისა მეტყუელად საიდუმლოთა საღმრთოთა, ოქროპირო, და ექმენ მიზეზ კეთილისა მორწმუნეთა ერსა, და უჩუენე გზაი სინანულისაი, რომლითა განსწავლენ შენ და განსდევნე ნისლი ანგაჰრებისაი.

აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ენანი კაცთანი მოუძლურდებიან გამოთქუმად საიდუმლოისა შობისა შენისასა უბიწოებით, უქორწინებელო სძალო, და სარწმუნოებითა აღგიარებენ დედად ნათლისა.

 

 

გალობა 5, ღამითგანსა

 

ძლისპირი: ნუ სადა განმიშორენ პირისაგან შენისა, ნათელო წარუვალო, და დამფარა მე ბნელმან წყუდიადისამან განუნათლებელმან, არამედ მომხედენ და ნათელსა მცნებათა შენთასა წარჰმართე სლვაი ჩემი, გევედრები.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

ჩუენ ყოველნი გიცნობთ შენ ეკლესიათა მნათობად, ნეტარო იოვანე, და ნათლად დაბნელებულთა და მაცხოვრად სულთა, დამხნელად სიკუდილისა, და გზასა მცნებათასა წარმმართებელ და ცხორებად საუკუნოდ მიმყვანებელ მორწმუნეთა.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

განაბნიენ კრებულნი მწვალებელთანი, სამგზის სანატრელო მამაო, რამეთუ შეიჭურე საჭურველი ღმრთისმსახურებისაი და სიმხნეი სულისაი, და შეკრებდი კრებულსა მართლ-მადიდებელთასა, სიმტკიცითა სულისა წმიდისაითა.

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა

აღსავსე არს, ნეტარო, პირი შენი საღმრთოისა სულისა სულნელებითა და ყოველთა კიდეთა სულნელ ჰყოფს სწავლაი შენი, ოქროპირო, ვითარცა საკუმეველი შეზავებული და განაბნევს სულმყრალობასა ცოდვისასა.

აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

კადნიერებაი დედობრივი ძისა შენისა თანა მოგიგიეს რაი, ყოვლად უბიწოო, შეწევნასა ჩუენსა ნუ დააცადებ მისა მიმართ, რაითა სალმობასა შინა სენთაგან განგვარინოს და განსაცდელთაგან გვიხსნას ოხითა შენითა.

 

 

გალობა 6, ღაღადყავსა

 

ძლისპირი: ვედრებასა ჩემსა განვფენ უფლისა მიმართ და მას აღუარებ ბრალთა ჩემთა, რამეთუ ბოროტითა აღივსო სული ჩემი და სიმტკიცე ჩემი ჯოჯოხეთად მიიწია და იონასაებრ ვღაღადებ: აღმომიყვანე მე, ღმერთო ჩემო.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

მაღლით მოიღე შენ სული სიბრძნისაი და მადლი საღმრთოი მოჰფინე რაი ყოველსა ქუეყანასა, აწ ჩუენცა მეოხ გვეყავ ღმრთისა მიმართ, რაითა მოგვანიჭოს სიმხნეი სულისაი, სიბრძნეი გონებისაი და სიწმიდეი გულისაი.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

სახედ ელვისა განჰხდა რაი ხმაი შენი ყოველსა ქვეყანასა, ყოვლად ნეტარო მამაო ოქროპირო, ძალი თქმულთა შენთი შეგვკრებს ყოველთა მართლმადიდებელთა ერთა, და აღგვძრავს დიდებად და ქებად ყოვლადწმიდისა სამებისა.

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა

ზეგარდამო ქსოვილი სამოსელი წმიდაი შეიმოსე სათნოებათაი, ბრძენო, და სიტყუათა სიკეთეი მოიგე სამკაულად, და გამოსჩნდი რაი სიმტკიცედ ჭეშმარიტებისა, აწ ჩუენცა მოგვანიჭე სიბრძნე კეთილისა და ბოროტის განრჩევისაი.

აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

განვერენით საცთურსა ცოდვათა ჩუენთასა, ვედრებითა შენითა, ღმრთისმშობელო ქალწულო, ძისა შენისა მიმართ, რომელი იშვა შენგან უზესთაეს ბუნებათა, ძეი ღმრთისაი დაუსაბამოი.

 

 

გვიხსნენ განსაცდელთაგან მონანი შენნი, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო ქალწულო, რამეთუ ჩუენ ყოველნი, შემდგომად ღმრთისა შენდა მოვივლტით, ვითარცა უძლეველისა ზღუდისა და შუამდგომელისა.

მოიხილე ჩუენ ზედა, ყოვლადქებულო ღმრთისმშობელო, და ხორცთა ჩუენთა წყლულებანი ბოროტნი განჰკურნენ, და სულისა ჩუენისა სნეულებანი.

 

 

მცირე კვერექსი
 
 დიაკონმან: მერმე და მერმე მშჳდობით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
 
 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
 
 დიაკონმან: შეგუეწიენ, გუაცხოვნენ, შეგჳწყალენ და დაგჳცვენ ჩუენ, ღმერთო, შენითა მადლითა.
 
 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
 
 დიაკონმან: ყოვლადწმიდისა, უხრწნელისა, უფროჲსად კურთხეულისა, დიდებულისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისა, და ყოველთა წმიდათა მომჴსენებელთა, თავნი თჳსნი და ურთიერთარს, და ყოველი ცხორებაჲ ჩუენი ქრისტესა ღმერთსა ჩუენსა შევვედროთ.
 
 მგალობელთა: შენ, უფალო.
 
 მღდელმან: რამეთუ შენ ხარ მეუფჱ მშჳდობისაჲ, და მაცხოვარი სულთა ჩუენთაჲ, და შენდა დიდებასა აღუავლენთ მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.
 
 მგალობელთა: ამინ.

 

კვერექსის ნაცვლად ერისკაცი იტყვის: – უფალო, შეგვიწყალენ 12-გზის. დიდებაი… აწდა…

 

კონდაკი

 

 ზეცით მოიღე საღმრთოი მადლი, და ბაგითა შენითა ყოველთა ასწავე თაყვანის-ცემაი სამებისა მხოლოისა ღმრთისაი, ყოვლად-სანატრელო იოვანე ოქროპირო, ღირსო, ღირსად გაქებთ შენ, რამეთუ ხარი შენ მოძღვარი, ვითარცა საღმრთოდ გამოჩინებული.

 

კონდაკი

 

 დაუტევე რაი სიმდიდრეი სოფლისაი, მოიგენ ნიჭნი საუკუნენი, მღდელთმთავარო, და განჰბრწყინდი რაი სიყუარულითა ღმრთისაითა, ფრთოვან იქმენ სულისა მიერ წმიდისა, ღირსო იოვანე ოქროპირო, და ზეშთა ექმენ რაი ყოველთა საცთურთა, სათნოებათა ეტლითა აღიწიე სიმაღლედ, ვითარცა პირველად ელია ზეცისა იერუსალეიმსა, და საღმრთოისა შიშისა მოგებითა გამოსჩნდი ჭურად რჩეულად.

 

იკოსი, ხმაი 4

 

 უფსკრულსა სიბრძნისასა, და მდინარესა მადლისასა, წყაროსა ცხორებისასა, ნაკადულსა უკუდავებისასა, სუეტსა სიმტკიცისასა შეურყეველსა და გოდოლსა ღმრთისმსახურებისასა დაურღუეველსა, საფუძველსა შეუძრველსა და ზღუდესა დაუცემელსა, ვარსკულავსა მიუფარველსა და მთიებსა სამარადისოსა, სანთელსა დაუშრეტელსა და ნათელსა დაუღამებელსა, ოქროისა ნესტუსა ღმრთისმეტყუელსა, ორღანოსა სულიერსა, ოქრეანსა ებანსა სიტყვიერსა, ქნარსა საღმრთოსა ტკბილად მეტყუელსა, სამებისა ქადაგსა, და სინანულისა მოძღუარსა იოვანეს უგალობდეთ, ყოვლად მეოხსა სულთა ჩუენთასა.

 

 

 დიაკონმან: სიბრძნით. მოხედენ.

 

 მღდელმან: მშვიდობა ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: წარდგომა ფსალმუნისაგან დავითისა, ხმაი 4: პირი ჩემი იტყოდის სიბრძნესა და ზრახვანი გულისა ჩემისანი გულისხმისყოფასა.

 

 მგალობელთა: პირი ჩემი იტყოდის სიბრძნესა და ზრახვანი გულისა ჩემისანი გულისხმისყოფასა.

 

 დიაკონმან:   ისმინეთ ესე ყოველთა წარმართთა და ყურად იღეთ ყოველთა, რომელნი დამკვიდრებულ ხართ სოფელსა.

 

 მგალობელთა: პირი ჩემი იტყოდის სიბრძნესა და ზრახვანი გულისა ჩემისანი გულისხმისყოფასა.

 

 დიაკონმან: პირი ჩემი იტყოდის სიბრძნესა

 

 მგალობელთა: და ზრახვანი გულისა ჩემისანი გულისხმისყოფასა.

 

 მღდელმან: უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ!

 

 მღდელმან: რამეთუ წმიდა ხარ შენ, ღმერთო ჩუენო, და რომელი წმიდათა შორის განისუენებ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე,

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

გუნდი: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: აქებდით ღმერთსა წმიდათა შორის მისთა, აქებდით მას სამყაროთა ძალისა მისისათა.

 

გუნდი: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული

 

გუნდი: აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ღირსყოფად ჩუენდა სმენად წმიდისა სახარებისა უფალსა ღმერთსა ჩუენსა ვევედრნეთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: სიბრძნით აღემართენით და ისმინეთ წმიდა სახარება.

 

 მღვდელმან: მშჳდობაჲ ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: იოვანესაგან წმიდისა სახარებისა საკითხავი.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 დიაკონმან: მოხედენ.

 

სახარება იოვანესი

 

  რქვა უფალმან მოსრულთა მათ მისა მიმართ ჰურიათა, ამენ, ამენ გეტყვი თქუენ: რომელი არა შევალს კარით ეზოსა ცხოვართასა, არამედ სხვით კერძო შევალს, იგი მპარავი არს და ავაზაკი. ხოლო რომელი შევალს კარით, მწყემსი არს ცხოვართაი. ამას მეკარემანცა განუღის, და ცხოვართა ხმისა მისისაი ისმინიან, და თვისთა ცხოვართა უწესნ სახელით და განიყვანნის იგინი. და ოდეს თვისნი იგი ყოველნი განიყვანნის, წინაშე მათსა ვიდოდის, და შეუდგენ მას ცხოვარნი იგი, რამეთუ იციან ხმაი მისი. ხოლო უცხოსა არა შეუდგენ, არამედ ივლტოდიან მისგან, რამეთუ არა იციან ხმაი უცხოისაი მის. ამას იგავსა ეტყოდა მათ იესუ, და მათ არა გულისხმა-ყვეს, რასა-იგი ეტყოდა მათ. ხოლო იესუ მერმეცა ჰრქუა მათ: ამენ, ამენ გეტყვი თქუენ: მე ვარ კარი ცხოვართაი. ყოველნი, რომელნი ჩემსა პირველად მოვიდეს, მპარავნი იყვნეს და ავაზაკნი, არამედ არა ისმინეს მათი ცხოვართა. მე ვარ კარი: ჩემ მიერ თუ ვინმე შევიდეს, ცხონდეს; შევიდეს და გამოვიდეს და საძოვარი პოვოს.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მკითხველმან: დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 მეოხებითა წმიდისა დიდისა მღდელთმთავარისა იოვანე ოქროპირიისაითა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩუენთა სიმრავლენი.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

 

 მეოხებითა წმიდისა ღმრთისმშობელისათა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩემთა სიმრავლენი.

 

მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცენ უსჯულოებაჲ ჩემი და შემიწყალე მე, ღმერთო.

 

 

  გერი: ვითარცა სანთელი მაღალსა სასანთლესა დაგამტკიცა, ღირსო, ქრისტემან, და დაგსუა სამოციქულოსა საყდარსა ქალაქსა სამეუფოსა და ჰნათობდ სოფელსა ნათლითა სამებისაითა, აწ ჩუენცა გვითხოვე მისგან ხსნაი ზედამოსლვათაგან მტერისა და შეურყეველად დაცვაი ეკლესიისაი ყოვლისაგან წუალებისა, დამტკიცებაი მართლმადიდებლობისაი ქუეყანასა ჩუენსა და სულთა ჩუენთა დიდი წყალობაი.

 

 

ლოცვა მღვდლისა მიერ სათქუმელი

 

 აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი, და აკურთხე სამკვიდრებელი შენი, მოხედენ სოფელსა შენსა წყალობითა და მოწყალებითა, აღამაღლე რქაი ქრისტეანეთა მართლმადიდებელთაი, და გარდამოავლინენ ჩუენ ზედა მდიდარნი წყალობანი შენნი, მეოხებითა ყოვლადწმიდისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისაითა; ძლიერებითა პატიოსნისა და ცხოველსმყოფელისა ჯუარისაითა; მეოხებითა პატიოსანთა უხორცოთა ზეცისა ძალთაითა; პატიოსნისა, დიდებულისა, წინაისწარმეტყუელისა, წინამორბედისა და ნათლისმცემელისა იოვანეისითა, წმიდისა დიდისა წინაისწარმეტყუელისა ელია თეზბიტელისა და მართლისა ენუქისითა; წმიდათა დიდებულთა, და ყოვლად–ქებულთა მოციქულთა თავთა, პეტრეისა და პავლეისითა; წმიდისა მოციქულისა თომასი და საქართველოს განმანათლებელთა მოციქულთა: ანდრია პირველწოდებულისა, სვიმონ კანანელისა, ბართლომესი, თადეოზისა და მატათაისითა; ღირსისა დედისა ჩუენისა, მოციქულთა სწორისა ქალწულისა ნინო ქართველთ განმანათლებელისა და წმიდათა მოციქულთა სწორთა: მეფისა მირიანისა და დედოფლისა ნანაისითა; წმიდათა შორის მამათა ჩუენთა, და მსოფლიოთა დიდთა მოძღუართა და მღდელმთავართა: ბასილი დიდისა, გრიგოლი ღმრთისმეტყუელისა, და იოვანე ოქროპირისაითა; წმიდათა შორის მამისა ჩუენისა ნიკოლოზ მირონ–ლუკიის მთავარეპისკოპოსისა და საკვირველთმოქმედისაითა; წმიდისა დიდებულისა და ღუაწლისა–მძლისა მოწამისა, ძლევა–შემოსილისა გიორგისა და წმიდათა დიდთა ქალწულ–მოწამეთა ბარბარეისა და მარინეისითა; წმიდათა მამამთავართა ჩუენთა: პეტრე, სამუელ, სარმიან, მამაი, არსენ, მელქისედეკ, იოანე–ოქროპირ, ნიკოლოზ, ევდიმოზ, იოსებ, კირიონ, და ამბროსისაითა; ღირსისა მამისა ჩუენისა იოვანე ზედაზნელისა და ათორმეტთა მისთა მოწაფეთა, მეორედ განმანათლებელთა საქართველოს ეკლესიისა და მარადის მფარველთა მისთა და წმიდისა მღდელმოწამისა ნეოფიტე ურბნელისაითა; ღმრთივ–განბრძნობილთა ნეტართა მამათა ჩუენთა: ილარიონ ქართველისა, სერაპიონ ზარზმელისა, გრიგოლ ხანძთელისა და საბა იშხნელისაითა; ღირსთა მამათა ჩუენთა ათონელთა: იოვანე და გაბრიელ ქართველთა, იოვანე თორნიკ–ყოფილისა და ეფთვიმე და გიორგი მთაწმინდელთაითა; წმიდათა დიდებულთა და ღუაწლისა–მძლეთა მოწამეთა ჩუენთა: რაჟდენისა, ევსტათი მცხეთელისა, ჰაბო ტფილელისა, მიქაელ–გობრონისა, თევდორე მღდლისა, ქრისტეფორე გურულისა, ნიკოლოზ დვალისა, კოზმანისა, არგვეთისა მთავართა დავით და კონსტანტინეისა და კონსტანტინე მთავრისაითა; წმიდისა მთავარ–მოწამისა ბიძინასა და წმიდათა დიდებულთა მოწამეთა: შალვა და ელიზბარ ქსნის ერისთავთაითა; წმიდისა მოწამისა შალვა ახალციხელისა და წმიდათა ათთა–ბევრთა მოწამეთა, ტფილისს ხუარაზმელთაგან მოწყუედილთაითა; წმიდათა მოწამეთა ექვსი ათასთა გარეჯელთა ბერთა და მრავალთა წმინდათა მამათა და დედათა, აჭარაში თურქთაგან წამებულთაითა; წმიდათა ღუაწლისამძლეთა მეფეთა და დედოფალთა: მირდატ, აშოტ, არჩილ, დემეტრე, ლუარსაბ, შუშანიკ და ქეთევანისაითა და წმიდათა კეთილ–მორწმუნეთა და დიდთა მეფეთა ჩუენთა: ვახტანგ გორგასალისა, დავით აღმაშენებელისა, დემეტრე–დამიანეისა, თამარისა და სოლომონისაითა; წმიდისა ილია მართლისა, ექვთიმე ღმრთისკაცისა და ექვთიმე აღმსაარებლისაითა; წმიდათა აღმსარებელთა მამათა ჩუენთა, იოვანეისი და გიორგი–იოანე ბეთანიელთა და ღირსისა მამისა ჩუენისა არქიმანდრიტისა გაბრიელისა, აღმსაარებელისა და სალოსისაითა; წმიდათა და მართალთა მშობელთა ღმრთისაითა იოაკიმ და ანნაისითა (და წმიდისა სახელი, რომლისა არს ტაძარი და დღის წმიდანი მოიხსენიოს), და წმიდისა დიდისა მღდელმთავრისა, შანხაისა და სან–ფრანცისკოს მთავარეპისკოპოსისა იოანესი, განმანათლებლისა და საკვირველმოქმედისაითა, და ყოველთა წმიდათა შენთაითა გევედრებით შენ, მრავალ–მოწყალეო ღმერთო, შეისმინე ჩუენ ცოდვილთა ვედრებაი, და შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: წყალობითა და მოწყალებითა და კაცთმოყუარებითა მხოლოდშობილისა ძისა შენისაჲთა, რომლისა თანა კურთხეულ ხარ, თანა ყოვლადწმიდით, სახიერით, და ცხოველსმყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

გალობა 7, კურთხეულარსა

 

  ძლისპირი: ყრმანი ებრაელნი სახუმილსა შინა ვიდოდეს ცეცხლსა ზედა კადნიერებით და შეცურეულნი ღაღადებდეს და იტყოდეს: კურთხეულ ხარ შენ, უფალო ღმერთო, უკუნისამდე.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

სამოსელი სამღდელოი რაჟამს შეიმოსე, ღირსო, დაუყვენ პირნი იგი ბილწთა მწვალებელთანი, და კაცნი დააფუძნენ მართალსა ზედა სარწმუნოვებასა.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

სიტკბოებისა წყაროი და სახარებაი ხსნისაი სოფელსა უქადაგე, ნეტარო იოვანე, განმწმედელი სულისა ბრალთაგან და სინანულად მოუწოდე ყოველთა.

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა

ყოველსა ქუეყანასა განეფინა სწავლაი შენი, ღირსო, და ძალი თქუმულთა შენთაი, მამაო ოქროპირო, ვითარცა ნესტვი ოხრის და შემოჰკრებს მორწმუნეთა დიდებად ღმრთისა.

აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

გიხაროდენ შენ, ასულო ადამისო; გიხაროდენ, სძალო ღმრთისაო; გიხაროდენ, მშობელო მაცხოვრისაო, რომელმან დაიტიე შემოქმედი შენი, აწ ჩუენცა წარგვიძეღ გზასა მას მცნებათა მისთასა.

 

 

გალობა 8, აკურთხევდითსა

 

  ძლისპირი: შვიდ-წილ აღაგზნა სახუმილი მძლავრმან ქალდეველმან ყრმათათვის გულისწყრომით, რისხვითა ძალითა მაღლისაითა იხილნა უვნებელად დაცულნი ცეცხლისაგან განურყუნელად, დამბადებელისა მიმართ და მხსნელისა ღაღად-ყო: „აკურთხევდით ყრმანი და მღდელნი უგალობდით, ერნი უფროსად ამაღლებდით მას უკუნისამდე“.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

რომელნი სარწმუნოვებითა იწურთიან სიტყუათა შენთა, მამაო ოქროპირო, მადლთა და ნიჭთა შენთა ღირს ქმნილნი კეთილთა ნაყოფთა აღმოაცენებენ და ამხილებენ რაი მწვალებელთა ერსა, აწ ჩუენცა შეგვეწიე, რაითა შენ მიერ განსწავლულნი ესრეთ ვღაღადებდეთ: ყრმანი და მღდელნი უგალობდით, ერნი უფროსად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

საღმრთოთა შურითა აღიგზენ, ბრძენო, და კადნიერად, ვითარცა პირველ ელია თეზბიტელი, ამხილებდი მეფეთა, და ეშჯოდე, ნეტარო, მიმძლავრებულისა მისთვის ქურივისა, დედოფალსა და განხადე იგი ეკლესიით, ვითარცა კერპთმსახური, და მძლე ექმენ უღმრთოვებასა, აწ შუამდგომელ გვექმენ ჩუენცა, და მშვიდობაი მოჰმადლე ერსა ჩუენსა.

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა

ახოვნად წინა-განწყობაი უშიშითა გონებითა, მხნეო მამაო, განუცხადე მძლავრთა მეფეთა, და ვითარცა მამაი მოწყალებისაი ექმენ, წმიდაო იოვანე, მხურვალე ზედა-მდგომელ მიმძლავრებულთა, ობოლთა, ქვრივთა და უღონოთა, და ამაღლებდი ქრისტესა ღმერთსა უკუნისამდე.

აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ჭეშმარიტად ღმრთისმშობლად აღგიარებთ და თაყუანის-გცემთ, ღმრთისა დედაო უბიწოო, რამეთუ შევ შენ ერთი ყოვლად წმიდისა სამებისაი, რომელსა მამისა თანა და სულისა უგალობთ: აკურთხევდით ყრმანი და მღდელნი უგალობდით, ერნი უფროისად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.

 

 

გალობა 9, ადიდებდითსა

 

  ძლისპირი: შენ, რომელი უქორწინებელ ხარ, დედაო უსძლოო, შენ, რომელმან უზესთაეს ბუნებათა შევ დაუსაბამოი, რომელ-არს შემოქმედი ღმერთი ჭეშმარიტი, გალობითა დაუდუმებელითა გადიდებთ.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

სიბრძნითა იღუაწე რაი ქუყანასა ზედა, ღირსო მამაო, ქრისტეს მიერ მოიღე სასყიდელი ზეცათა შინა, აწ ევედრე მას ჩუენთვისცა, რომელნი გაქებთ დაუცხრომელად.

წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო იოვანე ოქროპირო, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

სწავლანი შენნი, ბრძენო, მომატყუებელ ცხოვრებისა გვექმნეს მორწმუნეთა, და ვითარცა წყაროისაგან დაწყუდელისა აღმოვივსებთ უხუებით მდინარეთა მათ მოძღურებისათა, განსაწმედელად სულთა.

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა

შუამდგომელ იქმენ შენ, მღდელთმოძღუარო, შორის ღმრთისა და კაცთა, იოვანე, რამეთუ შენმიერ განვერნებით ჩუენ დანთქმისაგან ცოდვათაისა აღწვნად ზეცისა სასუფეველსა.

აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ძუელი სჯული მოგასწავებს, ქალწულო წმიდაო, და ახალი აღგიარებს ღმრთისმშობლად, უსძლოო, და ჩუენ მორწმუნენი სარწმუნოებითა ვიტყვით: მშობელო სიტყვისაო, ვედრებად ნუ დასცხრები ღმრთისა მიმართ მოსავთა შენთათვის.

 

 

 მგალობელთა: ღირს-არს ჭეშმარიტად, რათა გადიდებდეთ, შენ ღვთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად-უბიწოდ და დედად ღვთისა ჩვენისა. უპატიოსნესსა ქერუბინთასა, და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღვთისასა, მხოლოსა ღვთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ. ("ღირს - არს" - ის ნაცვლად საკითხავი საგალობლები)

 

მღდელმან აკმიოს:

 

 მკითხველმან: პირით შენით გამოჩნდა მადლი, ვითარცა რაი ოქროი წმიდაი და ბნელი ვეცხლისმოყუარებისაი განაქარვე და ზეცისა ნიჭნი მოგუმადლენ ჩუენ, მამაო, სიმდაბლისა ჩუენებითა, რამეთუ სახეეი კეთილისაი ექმენ, ყოვლად ბრძენო, სწავლითა ტკბილთა მათ სიტყუათა შენთაითა, რომლითა სული წმიდაი დაჰნერგე მორწმუნეთა სულსა, აწ ჩუენცა შეგვეწიე, რაითა განვერენით დანთქმისაგან ცოდვათაისა.

სათნოდ ქცევითა საუნჯეი მადლისაი იქმენ შენ, ღირსო მამაო, და სიტყვითა შენითა ოქრეანითა ოქრეან ჰყვენ რაი მორწმუნეთა სულნი, მგმობართა მათ გარე განსთხიენ სწავლანი ბილწნი, და მღდელთმოძღურებისა სრულებად გამოსჩნდი, რამეთუ იტვირთენ შენ ვნებანი ქრისტეისნი ხორცითა მსგავსად მოციქულისა პავლესა, რომლისა თანა გვირგვინოსანი ჰსუფევ და აწ მეოხ გუეყავ ჩუენ ღმრთისა მიმართ, რაითა მზაკუვარებაი მტერთა ჩუენთაი განხადოს და მოგუმადლოს ძლევაი ხელმწიფებათა ბნელისათა.

საღმრთოისა შიშისა მოგებითა ჭურად რჩეულად გამოსჩნდი, ნეტარო იოვანე, რამეთუ დაუტევე სიმდიდრეი სოფლისაი და მოიგენ ნიჭნი საუკუნენი, მღდელთმთავარო, და განჰბრწყინდი რაი სიყუარულითა ღმრთისაითა, ფრთოვან იქმენ სულისა მიერ წმიდისა და ზეშთა ექმენ რაი ყოველთა საცთურთა, აწ ჩუენცა გვასხურე ცუარი მადლისა შენისაი, რაითა მსწრაფლ განვიღვიძოთ მსგავსად ნინეველთაისა და ერთობითა ვიღუაწოთ ხსნისათვის საქართველოისა.

გამოუთქუმელისა მის სიბრძნისა საღმრთოისა სიმდიდრენი მეცნიერებისანი, ვითარცა უფსკრულისაგან აღმოივსენ, ნეტარო, და განუყავ რაი ერსა მართლმადიდებლობისა საფასეი და განამხიარულენ გულნი მორწმუნეთანი, ურწმუნოთა მათ მგმობართანი დაანთქენ სიღრმესა უფსკრულსა სწავლათა შენთასა, და სიმტკიცედ სარწმუნოებისა გამოსჩნდი, იოვანე, და მქადაგებელ სამებისა, აწ ჩუენცა მეოხ გუეყავ წინაშე მისა, რაითა ერი ჩუენი აღამაღალოს სულიერებითა და დაიცვას ყოვლისაგან ძვირისა.

ვნებათა ხორციელთა ზეშთა ექმენ, მღდელთმოძღუარო, და მარხვისა კიბესა მაღალსა უბიწოებითა აღჰხედ, იოვანე ღმერთშემოსილო, და მიერ აღიწიე რაი კამარათა ცისათა, აწ აღგძრავთ მეოხებად ყოვლადწმიდისა მარიამ ღმრთისმშობლისა, რაითა გვიხსნნეს საცთურისაგან ბოროტისა, რაითა არცაღა განმცემელ ვექმნნეთ სიქადულსა ჩუენსა მართლმადიდებლობასა, და ხმითა მაღლითა ვადიდებდეთ ყოვლადწმიდასა სამებასა:

 

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა, ძალი და დაიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 მკითხველმან: მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შემიწყალენ ჩვენ, რამეთუ ყოველსავე სიტყვის-მიცემისაგან უღონო ვართ, გარნა ამას ვედრებასა შენ, მეუფისა სახიერისა, ცოდვილნი ესე შევსწირავთ. მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 უფალო, შემიწყალენ ჩუენ, რამეთუ შენ გესავთ, ნუ განმირისხდები ჩუენ ფრიად, და ნუცა მოიხსენებ უსჯულოებათა ჩუენთა, არამედ მოიხილე ჩუენზედა წყალობით, ვითარცა სახიერ ხარ, და გვიხსენ ჩუენ სამართლად რისხვისაგან შენისა, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩუენი, და ჩუენ ვართ ერნი შენნი, ყოველნივე ქმნულნი ხელითა შენთანი ვართ და სახელი შენი წოდებულ არს ჩუენზედა, და შემიწყალენ ჩუენ.

 

 აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მოწყალების კარი განგვიღე, კურთხეულო ღმრთისმშობელო, რათა, რომელნი ესე შენ გესავთ, არა დავეცნეთ, არამედ განვერნეთ წინააღმდგომთა მტერთაგან, რამეთუ შენ ხარ ცხოვრება ნათესავისა ქრისტიანეთასა.

 

 

მცირე მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩუენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით, მოწყალებისა, სიცოცხლისა, მშჳდობისა, სიმრთელისა, დღეგრძელობისა, მყუდროებისა, განათლებისა, ცხორებისა, შეწევნისა, შენდობისა და ცოდვათა  მოტევებისათჳს ყოველთა შვილთა ჩუენისა ეკლესიისა, რაჲთა დაიცვას უფალმან ღმერთმან ჩუენმან სამეუფოჲ ქალაქი ესე ჩუენი და წმიდაჲ ესე მონასტერი (ანუ ეკლესია) და ყოველი  სოფელი  სიყმილისაგან, სრჳსა, ძრჳსა, მახჳლისა, ზედა მოსლჳსაგან უცხო თესლთასა და ყოვლისაგან ბოროტისა;  რაჲთა მოწყალე გუექმნეს ჩუენ ღმერთი კეთილად დგომისათჳს სახიერებითა და კაცთმოყუარებითა თჳსითა, და გარე წარაქციოს რისხვაჲ, მარადის ჩუენ ზედა მომავალი, და გჳჴსნეს ჩუენ სამართლად ჩუენ ზედა მოწევნულისა რისხვისაგან, და შეგჳწყალნეს ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: შეისმინე ჩუენი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩუენო, სასოო ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათაო, და რომელნი არიან ზღუათა შინა შორს და ცასა შინა, და მლხინებელ, და მოწყალე ექმენ შეცოდებათა ჩუენთა, და შეგჳწყალენ ჩუენ, რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყუარე ღმერთი ხარ და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: მუხლმოდრეკით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ. 

 

 კვერექსის ნაცვლად ერისკაცი იტყვის – უფალო, შეგვიწყალენ 3-გზის. დიდებაი… აწდა…

 

სავედრებელი ლოცვა

 

  ჰოი, გამორჩეულო მსახურო წმიდისა სამებისაო და უფსკრულო სიბრძნისაო იოვანე ოქროპირო; ქადაგო სინანულისაო, შეცთომილთა უცთომელო წინამძღუარო, და საზღუარო სჯულისაო; მღდელთმოძღუართა სიქადულო, მგლოვარეთა სიხარულო, და სამკაულო ეკლესიისაო; მამაო ობოლთაო, მსაჯულო ქურივთაო და კადნიერად მამხილებელო ანგარებისაო; მწვალებელთა სიცბილისა აღმომფხურელო და ყოველთა შენთა მვედრებელთა მსწრაფლ შემწეო და დიდო მეოხო ჩუენო წინაშე ღმრთისაო!

ჰოი, ღირსო და ღმერთშემოსილო მამაო ჩუენო იოვანე ოქროპირო, ზეგარდამო სწავლულო სჯულისა სიმტკიცეო და საღმრთოო კანონო მღდელთმთავართაო, მსგავსად მოციქულისა პავლეისა მიიწიე რაი ცად მესამედ, და ღირს იქმენი ხილვად სულითა შენითა სამებისა, აწ გაქუს კადნიერებაი წინაშე მისა, რაითა მოგვიტევოს ცოდვანი ჩუენნი და და მოგუმადლოს სული მოწყალებისა, სიწმიდისა და სიმართლისაი, ხოლო ერსა ჩუენსა მოანიჭოს შენებრი მხურვალებაი სარწმუნოებისაი, ძმებრივი სიყუარული მოყუასისაი და საღმრთოი მოშურნეობაი მამულისაი, და მძლე გვყოს მტერთა და მწვალებელთა ზედა. ლოცვითა შენითა დაიფარე და განაძლიერე უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოს კათალიკოს-პატრიარქი, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსი, და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტი დიდი მეუფეი, მამაი ჩუენი ილია, ყოვლადსამღდელონი მიტროპოლიტნი, მთავარეპისკოპოსნი და ეპისკოპოსნი, პატიოსანნი მღდელნი, ქრისტეს მიერ დიაკონნი და ყოველნი სამონაზვნო წესნი, ზიარნი მართლმადიდებელისა ეკლესიისანი და ყოველნი მართლმორწმუნენი ქრისტეანენი.

ჰოი, წმიდათა შორის საკვირველებითა დიდებულო და მღდელთმთავართა შორის ღმრთისმეტყველებითა განბრწყინვებულო ღირსო იოვანე ოქროპირო, აღჰმაღლდი რაი სიმაღლესა სათნოებისა მთათასა და შეხუედ გონებისა ღრუბელსა, ჰზრახევდი ღმერთსა სულისა სიწმიდითა, და იწოდე რაი სჯულისმდებელ ახლისა სჯულისა, აწ ჩუენცა გვექმენ წინამძღუარ ცხორებისა და მეოხად ქრისტეის მიმართ, მაცხოვრისა ჩუენისა, რაითა ქუეყანასა ჩუენსა მოჰმადლოს მშვიდობაი, ეკლესიათა – ჭეშმარიტებაი, სამღდელოთა – პატიოსნებაი, მთავართა და განმგეთა ჩუენთა – კეთილად მწყსაი ერისაი, მხედართა – მამაცობაი, ერისაგანთა – უცოდველობაი და დედათა – კრძალულებაი, მშობელთა – კურთხევაი, აღსაზრდელად ყრმათა შიშსა მისსა და სიყუარულსა შინა, უპოვართა და ობოლთა – შეწევნაი და მფარველობაი, რაითა ყოველთა ღმრთის-სათნოდ განვვლოთ ასპარეზი მსწრაფლწარმავალისა ამის ცხორებისაი, და ზეცისა მოქალაქობასა ღირს-ქმნილნი შენ თანა დაუცხრომელად ვადიდებდეთ მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა, რომელსა შუენის ყოველი დიდებაი, პატივი, და თაყუანისცემაი უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: სიბრძნით! ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, გუაცხოვნენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზე­სთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყჳსა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ.

 

 მღდელმან: დიდებაჲ შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 სახელითა უფლისათა, უწმიდესო და უნეტარესო მეუფეო გუაკურთხენ.

 

 მღვდელმან: უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლად წმიდისა დედისა შენისათა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩვენთათა და ყოველთა წმიდათა შენთათა, შეგვიწყალენ ჩვენ, ამინ.

 

 მგალობელთა: ამინ. უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის),

უფალო, იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლადწმიდისა დედისა შენისაითა, და ყოველთა წმიდათაითა, შეგვიწყალენ ჩუენ, ამინ.

 

ხატისა მთხვევასა ზედა ვჰგალობთ ესრეთ:

 

ქრისტეს მიერ განეღო რაი გონებაი შენი შეწყნარებად საღმრთოთა საიდუმლოთა, დასწერენ მოძღურებისა სწავლანი, ღირსო იოვანე ოქროპირო, და განამრავლე რაი ტალანტი სიბრძნისაი სათნოებითა, ღირს იქმენ შესლვად სიხარულსა უფლისა შენისასა, სანატრელო, და მოგანიჭა რაი ძალი მოსავთა შენთა შეწევნისაი, აწ ჩუენცა შეუვრდებით წმიდასა ხატსა შენსა და შუამდგომელად აღგძრავთ ღმრთისა მიმართ, რაითა აღანთოს გულსა შინა ჩუენსა საღმრთოი ცეცხლი მოშურნეობისაი და დაგვიფაროს გარე მოდგომილთა მძვინვარეთა ჭირთა და საცთურთაგან.

დედოფალო მარიამ, ბრწყინვალებაო ყოველთა წმიდათაო, ლოცვითა წმიდისა დიდისა მღდელთმთავრისა იოვანე ოქროპირისაითა ღირს-გვყვენ საუკუნოსა დიდებასა და ბრწყინვალებასა ძისა შენისა და ღმრთისა ჩუენისასა.

 

მიქაელ მოდრეკილის დასდებლების მიხედვით შეადგინა: თინათინ მჭედლიშვილმა