მთავარი
ლოცვანი
ფსალმუნნი
ახალი აღთქმა
ძველი აღთქმა
დაუჯდომლები
პარაკლისები
განმარტებები
სხვადასხვა თემები
წიგნის შესახებ
მთავარი
ლოცვანი
ფსალმუნნი
ახალი აღთქმა
ძველი აღთქმა
დაუჯდომლები
პარაკლისები
განმარტებები
სხვადასხვა თემები
წიგნის შესახებ
მღვდელმან: კურთხეულ არს ღმერთი ჩუენი, ყოვლადვე, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მკითხველმან: ამინ. დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.
მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენს შორის და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.
წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.
უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.
მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევაჲ, ძალი და დიდებაჲ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
უფალო შეგვიწყალენ (12–ჯერ).
1. უფალო, შეისმინე ლოცვისა ჩემისაი, ყურად-იღე ვედრებაი ჩემი ჭეშმარიტებითა შენითა, შეისმინე ჩემი სიმართლითა შენითა;
2. და ნუ შეხუალ სასჯელსა მონისა შენისა თანა, რამეთუ არა განმართლდეს შენ წინაშე ყოველი ცხოველი.
3. რამეთუ დევნა მტერმან სული ჩემი და დაამდაბლა ქუეყანად ცხოურებაი ჩემი, დამსუა მე ბნელსა შინა, ვითარცა მკუდარი საუკუნოი.
4. და მოეწყინა ჩემ თანა სულსა ჩემსა, და ჩემ შორის შემიძრწუნდა გული ჩემი.
5. მოვიხსენე დღეთა პირველთაი და ვიწურთიდ ყოველთა მიმართ საქმეთა შენთა და ქმნულსა ხელთა შენთასა ვზრახევდ.
6. განვიპყრენ შენდამი ხელნი ჩემნი, და სული ჩემი ვითარცა ქუეყანაი ურწყული შენდამი.
7. მსთუად შეისმინე ჩემი, უფალო, რამეთუ მოაკლდა სულსა ჩემსა, ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა ჩემგან, და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა.
8. მასმინე მე განთიად წყალობაი შენი, რამეთუ მე შენ გესავ; მაუწყე მე, უფალო, გზაი, რომელსაცა ვიდოდი, რამეთუ შენდამი აღვიღე სული ჩემი.
9. მიხსენ მე მტერთა ჩემთაგან, უფალო, რამეთუ შენ შეგევედრე.
10. მასწავე მე, რაითა ვყო ნებაი შენი, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩემი, სული შენი სახიერი მიძღოდენ მე ქუეყანასა წრფელსა.
11. სახელისა შენისათვის, უფალო, მაცხოვნო მე და სიმართლითა შენითა გამოიყვანო ჭირისაგან სული ჩემი.
12. და წყალობითა შენითა მოსრნე მტერნი ჩემნი და წარსწყმიდნე ყოველნი მაჭირვებელნი სულისა ჩემისანი, რამეთუ მე მონაი შენი ვარ.
ყოვლადდიდებულო დედაო ყოველთა კეთილთა მომნიჭებელისა ქრისტეს – ღმრთისა ჩუენისაო, წმიდაი ხატი შენი „მომნიჭებელი გონებისაი“ გვივის რაი მსწრაფლ-შემწედ და მეოხად ურცხვენელად, საფარველსა ქუეშე მისსა შევრდომილნი აღგვადგინენ უფსკრულთაგან ცოდვათასა, და განანათლენ გონებანი ჩუენნი ნათლითა მეცნიერებისაითა, სლვად გზასა ქრისტეს მცნებათასა.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
ყოვლადდიდებულო დედაო ყოველთა კეთილთა მომნიჭებელისა ქრისტეს – ღმრთისა ჩუენისაო, წმიდაი ხატი შენი „მომნიჭებელი გონებისაი“ გვივის რაი მსწრაფლ-შემწედ და მეოხად ურცხვენელად, საფარველსა ქუეშე მისსა შევრდომილნი აღგვადგინენ უფსკრულთაგან ცოდვათასა, და განანათლენ გონებანი ჩუენნი ნათლითა მეცნიერებისაითა, სლვად გზასა ქრისტეს მცნებათასა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
არასადა დავსდუმნეთ, ღმრთსმშობელო, ძლიერებათა შენთა ქებად, უღირსნი ესე მონანი შენნი. რამეთუ არათუმცა შენ გვფარევდი ოხითა შენითა, ვინმცა სადა გვიხსნნა ჩუენ ესოდენთა ჭირთაგან; ანუ ვინმცა დაგვიცვნა ჩუენ აქამომდე ფლობილად? არასადა განგეშორნეთ ჩუენ, დედუფალო კურთხეულო, რამეთუ შენ იხსნი სულთა ჩუენთა ყოველთა განსაცდელთაგან.
ფსალმუნი 50
1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა ახოცე უშჯულოებაი ჩემი.
2. უფროის განმბანე მე უშჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე.
3. რამეთუ უშჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის.
4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; რაითა განმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა.
5. რამეთუ ესერა უშჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან.
6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე.
7. მასხურო მე უსუპითა და განვწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე.
8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი.
9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უშჯულოებანი ჩემნი ახოცენ.
10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა.
11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან.
12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე.
13. ვასწავლნე უშჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ.
14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა.
15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუნე, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა.
16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს.
17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს.
18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი.
19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შეიწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.
გალობაი 1, უგალობდითსა
ძლისპირი: ეტლთა მფლობელი ფარაო დაანთქა საკვირველთმოქმედმან კუერთხმან მოსესმან, რომელმან გამოსახა სახე ჯუარისაი და განუპო ზღუაი მეწამული და ისრაელი იხსნა განმავალი, მეტყუელი გალობასა უფლისასა: რამეთუ დიდებით დიდებულ არს.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
ქებით შეგამკობთ ტაძარსა მაგას საუფლოსა, ღმრთისა სიბრძნისა მიერ სახლად ღმრთისად აღშენებულსა, და გევედრებით, ყოვლადწმიდაო, რაითა განავრცნო გულნი და გონებანი ჩუენნი შეწყნარებად საღმრთოისა სიბრძნისა.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
ენება რაი კაცთმოყუარესა ღმერთსა ხსნაი ჩუენი უმეცრებისაგან და ვნებისა, მოგუმადლა საკვირველი ხატი შენი `მომნიჭებელი გონებისაი~, რომლისა მიერ მადლმოსილსა შეწევნასა გარდამოგვივლინებ და განაცხოველებ სულთა და ხორცთა ჩუენთა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
ანგელოზთა დასნი კრძალვითა გმსახურებენ ცათა შინა, და ქუეყანასა ზედა კაცთა ნათესავი შემოგწირავს ქებასა, ხოლო ჩუენ ხატსა შენსა სურვილით შეუვრდებით და გიღაღადებთ: მოგვეც სიბრძნე გულისხმის-ყოფად კეთილისა და ბოროტისა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
არა დავსდუმნე გალობად უმცხინვარესისა დიდებულებისა შენისა, ღმრთისმშობელო, რამეთუ უკეთუ არამცა ყოფილ იყავ შენ მეოხ ჩუენთვის ძისა მიმართ შენისა, ვინმცა სადა მიხსნა მე, ესე ვითართა შფოთთაგან ბოროტთა განსაცდელთა.
გალობა 3, განძლიერდასა
ძლისპირი: შენ, დამამყარებელო კამარათა ცისათაო, უფალო, და აღმაშენებელო ეკლესიათაო, დამამტკიცენ ჩუენ სიყუარულსა შენსა, თავო ყოვლისა სიხარულისაო, და განმაძლიერებელო მორწმუნეთაო, მხოლოო, კაცთ-მოყუარე.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
სახლი იგი, სადაცა იშევ, ყოვლადმოწყალეო, და მიიღე მთავარანგელოსისა ხარებაი, განგებულებითა საღმრთოითა წარიღეს ლორეტოსა, და მრავალნი მიივლტოდენ ხილვად წმიდისა მის სამკვიდრებელისა შენისა.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
ყოველნი მორწმუნენი თაყუანს-სცემდენ ხისაგან ქანდაკებულსა სახებასა შენსა, ძისა შენისა თანა ფილონსა გამოხვეულსა, და გევედრებოდენ რაი ხსნასა და შეწევნასა, მსწრაფლ შეისმენდი კეთილთა სათხოვართა, და მისცემდი მადლსა და ლხინებასა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
აღმოსავალით დასავლადმდე განითქუა რაი „ლორეტოს ღმრთისმშობელი“, ურიცხვნი ერნი მოისწრაფდენ შევრდომად მისდა, და ვითარცა ქრისტეს დედასა და დედოფალსა, მხურვალედ ავედრებდენ ცხორებასა მათსა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ჭეშმარიტსა ღმრთისმშობელსა აღგიარებ შენ, დედოფალო, აღმხოცველსა სიკუდილისა სიმტკიცისასა, რამეთუ შენ უკუე მაცხოვარმან მაგან საკრველით ჯოჯოხეთისაით ცხორებად აღმიყუანე მე შთამავალი ესე ქუეყანად.
მრჩობლი კვერექსი
დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩვენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ღმრთივ–დაცულისა ერისა ჩუენისა და მეუფებისა მისისათჳს (მთავრობისა და მხედრობისა) მისისათჳს.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით უწმიდესისა და უნეტარესისა, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქისა და მცეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსისა და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტისა, დიდისა მეუფისა, მამისა ჩუენისა ილიასათჳს, და ყოვლადუსამღვდელოესისა... (აქა მოიხსენეთ ადგილობრიბი მღვდელმთავარი), და ყოველთა ქრისტეს მიერ ძმათა ჩუენთათვის.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: მერმეცა ვევედრნეთ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, რაითა შეიწყალნეს... (აქა მოიხსენეთ სახელდებით ისინი, ვისთვისაც ევედრებით ღმერთს).
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: განამრავლე, უფალო, ჟამნი და წელნი ცხოვრებისა მათისანი, და იხსნენ იგინი, უფალო, ყოვლისაგან ჭირისა, რისხვისა და იწროებისა, და ყოვლისაგან წყლულებისა სულისა და ხორცთასა, და მიუტევენ მათ ყოველნი შეცოდებანი მათნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ყოველთა ძმათა და ყოველთა ქრისტიანეთათჳს.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
მღვდელმან: რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყვარე ღმერთი ხარ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
წარდგომა
შემწედ და მფარველად მოჰმადლე რაი სოფელსა სასწაულთმოქმედი ხატი შენი „მომნიჭებელი გონებისაი“, განაბრწყინვე იგი ნიშ-სასწაულთა სიმრავლითა, და ყოველთა მორწმუნეთა ექმნა წყაროდ მადლისა და წყალობისა, აწ ჩუენცა შეუვრდებით საფარველსა მისსა და შევსწირავთ შენდა ვედრებასა, რაითა განწმიდო გონებაი ჩუენი ცოდუილთა ზრახუათაგან, და განგვამტკიცო სარწმუნოებასა შინა ჭეშმარიტსა.
გალობა 4, მესმასა
ძლისპირი: შენ ხარ, ქრისტე, ღმერთი ჩემი, შენ ხარ ძალი ჩემი, შენ ხარ უფალი ჩემი და სიქადული ცხორებისა ჩემისაი, რომელმან არა დააცარიელენ წიაღნი მამისანი და გამოუჩნდი სიმდაბლესა ჩემსა, ამისთვის წინაისწარმეტყუელისა ამბაკუმისა თანა ვიტყოდით: ძალსა შენსა დიდებაი, კაცთ-მოყუარე.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
ესმნეს რაი ძლიერებაი „ლორეტოს ქალწულისა“ რუსთა მთავარსა ვასილისა, წარგზავნა ელჩნი იტალიას, და მოიხილენეს რაი წმიდაი სახლი და სახებაი დედისა ღმრთისაი, ყოველივე იგი აღწერნეს დიდითა გულსმოდგინებითა.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
ყოველნი ეკლესიანი და ხატნი იავარ-იქმნა რაი ჟამსა მას მოსკოვის ხანძრისასა, მოიწვია ხატმწერნი ივანე მრისხანემან, და მრავალთა ხატთა შორის გამოსახეს რაი მიმსგავსებული ხატი „ლორეტოს ღმრთისმშობლისაი“, დაბრძანებულ არს სოფელსა პესოჩინსა, გარემოსილი სიყუარულითა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
გაქუს რაი გულმოწყალებაი დედობრივი, ხსნად მოუწოდ კაცთა ნათესავსა, და ვითარცა მშობელი ნუგეშინის-სცემ, და უვნებელად იცევ ქუეშე საფარველსა ხატისა შენისასა, რომელსაცა კრძალვით ამბორს-უყოფთ და გევედრებით, რაითა მოზღუდნო ერი ჩუენი ამაოთა და განმხრწნელთა სწავლებათაგან.
აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ვითარ შეუძლო თქმად ჯერისაებრ უზომოთა მოწყალებათა შენთა, ჰოი, დედოფალო, რომელნი ბოროტად ურვილსა სულსა ჩემსა ვითარცა წყალი, მარად გარე მოადგანნ, ეჰა, განგებასა და ქუელის მოქმედებასა შენსა, რომელიცა უგუნურად წარვწყმიდენ, უბადრუკმან.
გალობა 5, ღამითგანსა
ძლისპირი: რაისათვის განმიშორენ პირისაგან შენისა, ნათელო წარუვალო, და დამფარა მე ბნელმან წყუდიადისამან განუნათლებელმან, არამედ მომხედენ და ნათელსა მცნებათა შენთასა წარჰმართე სლვაი ჩემი, გევედრები.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
გენება რაი სახელდებაი წმიდისა ხატისა შენისაი, ღმრთისმშობელო, მხსნელად მოევლინე ღმრთისმოყუარესა და მოღვაწესა ხატმწერსა, ჟამსა მას გონებაშერყეულსა, და უბრძანე გამოსახვაი ხატისა შენისა, მსგავსად ლორეტოს ქანდაკისა.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
ვითარ აჩვენებდი შენ ხილვასა შინა ხატმწერსა, ყრმისა შენისა თანა გამოგსახა ფილონსა შინა ერთსა, და სრულიად განიკურნა რაი მადლითა შენითა, დედოფალო, საკვირველთმოქმედსა ხატსა მას შენსა უწოდა „მომნიჭებელი გონებისაი“.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
განდიდნა რაი ხატი ეგე შენი და ძისა შენისაი, ვითარ წყაროი სიბრძნისა და გონიერებისაი, მხურვალედ შეუვრდებოდენ მორწმუნენი და ითხოვდენ განათლებასა და მეცნიერებასა. აწ ჩუენცა გვიხსენ სულთა წარწყმედელთა ვნებათა და ბოროტთა საცთურთაგან.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ვითარიმე ძღუენი შევსწიროთ შენდა მადლობისა, სიტკბოებისათვის ნიჭთა შენთაისა, დედოფალო, ამისთვის უკუე ვადიდებ და გალობისვმეტყველებ და განვადიდებ გამოუთქუმელსა მას ჩემდამო წყალობასა შენსა.
გალობა 6, ღაღადყავსა
ძლისპირი: ვედრებასა ჩემსა განვჰფენ უფლისა მიმართ და მას აღუარებ ბრალთა ჩემთა მარადის, რამეთუ ბოროტითა აღივსო სული ჩემი და სიმტკიცე ჩემი ჯოჯოხეთად მიიწია, და იონაისებრ ვღაღადებ: აღმომიყვანე მე, ღმერთო ჩემო.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
რომელნი სურვილითა შეუვრდებოდენ საკვირველმოქმედსა ხატსა შენსა, და გევედრებოდენ ყრმათა განბრძნობასა და განათლებასა, არცა ვის დაუტევებდი შეუწევნელად და წარუმართებდი მათ გზასა საღმრთოსა და უცთომელსა.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
ნიშ-სასწაულთა მიერ განბრწყინდა რაი ძალმოსილებაი ხატისა შენისაი, განამრავლეს პირნი მისნი სამღდელოთა და ერთა, შეამკობდენ რაი ტაძართა და სახლთა თვისთა, სადაცა უხუად აღმოაცენებდი მადლთა და განიოტებდი ეშმაკთა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
გმადლობთ შენ ყოველთა ქველისმოქმედებათა შენთათვის, რომელთა იქმ ხატისა მიერ შენისა, უძლურებითა გონებისაითა შეპყრობილთა მიჰმადლებ გონიერებასა, და იხსნი ყოვლისაგან განსაცდელისა საეშმაკოისა და კაცობრივისა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
გარე მომადგეს მე ღელვანი სოფლისანი, ვითარცა იგი ფუტკარნი გოლსა, ქალწულო ყოვლადწმიდაო, და ისარნი ჭირთანი მოსწყლვენ გულსა ჩემსა, არამედ იქმენ მსწრაფლ-შემწე, ხელისაღმპყრობელ, და მხსნელ ჩემდა.
კონდაკი, ხმა 4
ვითარცა ერთარსისა სამებისა სიბრძნითა განმანათლებელსა ჩუენსა, გაქებთ შენ, ყოვლადწმიდაო დედაო სოფლის მპყრობელისაო და ღმრთისა მამისა სიბრძნისაო, რომელმან მოგუმადლე წმიდაი ხატი შენი `მომნიჭებელი გონებისაი~, რომლისა მიერ განწმედ ცოდვით დაბნელებულთა გონებათა, და აღხოცავ მძაფრთა სნეულებათა სულთა და ხორცთასა.
დიაკონმან: სიბრძნით. მოხედენ.
მღდელმან: მშვიდობა ყოველთა.
მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.
დიაკონმან: წარდგომა ფსალმუნისაგან დავითისა: მოვიხსენო სახელი შენი ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა..
მგალობელთა: მოვიხსენო სახელი შენი ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა.
დიაკონმან: ისმინე, ასულო, და იხილე და მოყავ ყური შენი.
მგალობელთა: მოვიხსენო სახელი შენი ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა.
დიაკონმან: მოვიხსენო სახელი შენი.
მგალობელთა: ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა.
დიაკონმან: უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
მღდელმან: რამეთუ წმიდა ხარ შენ, ღმერთო ჩუენო, და რომელი წმიდათა შორის განისუენებ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე,
მგალობელთა: ამინ.
დიაკონმან: ყოველი სული აქებდით უფალსა.
მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.
დიაკონმან: აქებდით ღმერთსა წმიდათა შორის მისთა, აქებდით მას სამყაროთა ძალისა მისისათა.
მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.
დიაკონმან: ყოველი სული.
მგალობელთა: აქებდით უფალსა.
დიაკონმან: ღირსყოფად ჩუენდა სმენად წმიდისა სახარებისა უფალსა ღმერთსა ჩუენსა ვევედრნეთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: სიბრძნით აღემართენით და ისმინეთ წმიდა სახარება.
მღვდელმან: მშჳდობაჲ ყოველთა.
მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.
დიაკონმან: ლუკასაგან წმიდისა სახარებისა საკითხავი.
მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.
დიაკონმან: მოხედენ.
სახარება ლუკასი
მათ დღეთა შინა აღდგა მარიამ და წარვიდა მთად კერძო მსწრაფლ ქალაქად იუდაისა. და შევიდა სახლსა ზაქარიაისსა და მოიკითხა ელისაბედ. და იყო ვითარცა ესმა ელისაბედს მოკითხვაი მარიამისი, ჰკრთებოდა ყრმაი იგი მუცელსა მისსა და აღივსო სულითა წმიდითა ელისაბედ და ხმა-ყო ხმითა დიდითა და თქუა: კურთხეულ ხარ შენ დედათა შორის და კურთხეულ არს ნაყოფი მუცლისა შენისაი. და ვინაი ჩემდა ესე, რაითა მოვიდეს დედაი უფლისა ჩემისაი ჩემდა. რამეთუ აჰა ესერა ვითარცა იყო ხმაი მოკითხვისა შენისაი ყურთა მომართ ჩემთა, ჰკრთებოდა ყრმაი ესე სიხარულით მუცელსა ჩემსა. და ნეტარ არს, რომელსა ჰრწმენეს, რამეთუ იყოს აღსრულებაი თქმულთაი მათ მისა მიმართ უფლისა მიერ. და თქუა მარიამ: ადიდებს სული ჩემი უფალსა, და განიხარა სულმან ჩემმან ღმრთისა მიმართ, მაცხოვრისა ჩემისა, რამეთუ მოხედნა სიმდაბლესა ზედა მხევლისა თვისისასა, რამეთუ აჰა ესერა ამიერითგან მნატრიდენ მე ყოველნი ნათესავნი, რამეთუ ყო ჩემ თანა დიდებული ძლიერმან, და წმიდა არს სახელი მისი. და დაადგრა მარიამ ელისაბედის თანა სამ თუე, და წარვიდა სახით თვისა.
მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.
მკითხველმან: დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
მოწყალებითა შენითა, მრავალმოწყალეო ღმერთო, აღხოცე ცოდვათა ჩუენთა სიმრავლენი.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მეოხებითა წმიდისა ღმრთისმშობელისათა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩემთა სიმრავლენი.
მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცენ უსჯულოებაჲ ჩემი და შემიწყალე მე, ღმერთო.
გერი: მრავალთა სასწაულთმოქმედთა ხატთა შენთა შორის ბრწყინავს დიდებული ხატი შენი `მომნიჭებელი გონებისაი~, და ჩუენცა წარდგომილნი წინაშე მისსა, ვჭურეტთ ხელთა ზედა შენთა მხოლოდშობილსა ძესა შენსა, უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, იესუ ქრისტესა, და გევედრებით, გვიმეოხე მისა მიმართ, რაითა მოჰმადლოს სოფელსა მშვიდობაი და ერსა ჩუენსა ძლევაი მტერთა ზედა, შეურყეველად დამტკიცებაი ეკლესიისაი და წყალობაი სულთა ჩუენთა.
ლოცვა მღვდლისა მიერ სათქუმელი
აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი, და აკურთხე სამკვიდრებელი შენი, მოხედენ სოფელსა შენსა წყალობითა და მოწყალებითა, აღამაღლე რქაი ქრისტეანეთა მართლმადიდებელთაი, და გარდამოავლინენ ჩუენ ზედა მდიდარნი წყალობანი შენნი, მეოხებითა ყოვლადწმიდისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისაითა; ძლიერებითა პატიოსნისა და ცხოველსმყოფელისა ჯუარისაითა; მეოხებითა პატიოსანთა უხორცოთა ზეცისა ძალთაითა; პატიოსნისა, დიდებულისა, წინაისწარმეტყუელისა, წინამორბედისა და ნათლისმცემელისა იოვანეისითა, წმიდისა დიდისა წინაისწარმეტყუელისა ელია თეზბიტელისა და მართლისა ენუქისითა; წმიდათა დიდებულთა, და ყოვლად–ქებულთა მოციქულთა თავთა, პეტრეისა და პავლეისითა; წმიდისა მოციქულისა თომასი და საქართველოს განმანათლებელთა მოციქულთა: ანდრია პირველწოდებულისა, სვიმონ კანანელისა, ბართლომესი, თადეოზისა და მატათაისითა; ღირსისა დედისა ჩუენისა, მოციქულთა სწორისა ქალწულისა ნინო ქართველთ განმანათლებელისა და წმიდათა მოციქულთა სწორთა: მეფისა მირიანისა და დედოფლისა ნანაისითა; წმიდათა შორის მამათა ჩუენთა, და მსოფლიოთა დიდთა მოძღუართა და მღდელმთავართა: ბასილი დიდისა, გრიგოლი ღმრთისმეტყუელისა, და იოვანე ოქროპირისაითა; წმიდათა შორის მამისა ჩუენისა ნიკოლოზ მირონ–ლუკიის მთავარეპისკოპოსისა და საკვირველთმოქმედისაითა; წმიდისა დიდებულისა და ღუაწლისა–მძლისა მოწამისა, ძლევა–შემოსილისა გიორგისა და წმიდათა დიდთა ქალწულ–მოწამეთა ბარბარეისა და მარინეისითა; წმიდათა მამამთავართა ჩუენთა: პეტრე, სამუელ, სარმიან, მამაი, არსენ, მელქისედეკ, იოანე–ოქროპირ, ნიკოლოზ, ევდიმოზ, იოსებ, კირიონ, და ამბროსისაითა; ღირსისა მამისა ჩუენისა იოვანე ზედაზნელისა და ათორმეტთა მისთა მოწაფეთა, მეორედ განმანათლებელთა საქართველოს ეკლესიისა და მარადის მფარველთა მისთა და წმიდისა მღდელმოწამისა ნეოფიტე ურბნელისაითა; ღმრთივ–განბრძნობილთა ნეტართა მამათა ჩუენთა: ილარიონ ქართველისა, სერაპიონ ზარზმელისა, გრიგოლ ხანძთელისა და საბა იშხნელისაითა; ღირსთა მამათა ჩუენთა ათონელთა: იოვანე და გაბრიელ ქართველთა, იოვანე თორნიკ–ყოფილისა და ეფთვიმე და გიორგი მთაწმინდელთაითა; წმიდათა დიდებულთა და ღუაწლისა–მძლეთა მოწამეთა ჩუენთა: რაჟდენისა, ევსტათი მცხეთელისა, ჰაბო ტფილელისა, მიქაელ–გობრონისა, თევდორე მღდლისა, ქრისტეფორე გურულისა, ნიკოლოზ დვალისა, კოზმანისა, არგვეთისა მთავართა დავით და კონსტანტინეისა და კონსტანტინე მთავრისაითა; წმიდისა მთავარ–მოწამისა ბიძინასა და წმიდათა დიდებულთა მოწამეთა: შალვა და ელიზბარ ქსნის ერისთავთაითა; წმიდისა მოწამისა შალვა ახალციხელისა და წმიდათა ათთა–ბევრთა მოწამეთა, ტფილისს ხუარაზმელთაგან მოწყუედილთაითა; წმიდათა მოწამეთა ექვსი ათასთა გარეჯელთა ბერთა და მრავალთა წმინდათა მამათა და დედათა, აჭარაში თურქთაგან წამებულთაითა; წმიდათა ღუაწლისამძლეთა მეფეთა და დედოფალთა: მირდატ, აშოტ, არჩილ, დემეტრე, ლუარსაბ, შუშანიკ და ქეთევანისაითა და წმიდათა კეთილ–მორწმუნეთა და დიდთა მეფეთა ჩუენთა: ვახტანგ გორგასალისა, დავით აღმაშენებელისა, დემეტრე–დამიანეისა, თამარისა და სოლომონისაითა; წმიდისა ილია მართლისა, ექვთიმე ღმრთისკაცისა და ექვთიმე აღმსაარებლისაითა; წმიდათა აღმსარებელთა მამათა ჩუენთა, იოვანეისი და გიორგი–იოანე ბეთანიელთა და ღირსისა მამისა ჩუენისა არქიმანდრიტისა გაბრიელისა, აღმსაარებელისა და სალოსისაითა; წმიდათა და მართალთა მშობელთა ღმრთისაითა იოაკიმ და ანნაისითა (და წმიდისა სახელი, რომლისა არს ტაძარი და დღის წმიდანი მოიხსენიოს), და წმიდისა დიდისა მღდელმთავრისა, შანხაისა და სან–ფრანცისკოს მთავარეპისკოპოსისა იოანესი, განმანათლებლისა და საკვირველმოქმედისაითა, და ყოველთა წმიდათა შენთაითა გევედრებით შენ, მრავალ–მოწყალეო ღმერთო, შეისმინე ჩუენ ცოდვილთა ვედრებაი, და შეგვიწყალენ ჩუენ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).
მღდელმან: წყალობითა და მოწყალებითა და კაცთმოყუარებითა მხოლოდშობილისა ძისა შენისაჲთა, რომლისა თანა კურთხეულ ხარ, თანა ყოვლადწმიდით, სახიერით, და ცხოველსმყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
გალობა 7, კურთხეულარსა
ძლისპირი: ყრმანი ებრაელნი სახუმილსა შინა ვიდოდეს, ცეცხლსა ზედა კადნიერებით შეცურეულნი ღაღადებდეს და იტყოდეს: კურთხეულ ხარ შენ, უფალო ღმერთო, უკუნისამდე.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
მფარველ და შუამდგომელ გვექმენ საკვირველთმოქმედსა მას ხატსა შენსა შევრდომილთა, რაითა ცოდვილნი ესე მიგვამთხვიო მშვიდობითსა და უვნებელსა ცხორებასა.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
ეჰა, დიდად შუენიერებასა ხატისა ამის შენისასა, რომელსაცა პატივს-ვჰსცემთ მორწმუნენი და გევედრებით, რაითა ძალითა შენითა დაამტკიცენ გონებანი ჩუენი მართლმადიდებლობასა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
ვითარ ძუელ-ოდესმე შეეწეოდი და განსწავლიდი ხატისა მიმართ შენისა მოლტოლვილთა, ეგრეთვე აწ აღხოცენ და დახსენ ყოველნი მწუხარებანი ამბორისმყოფელთა მისთა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მოიხილე ჩუენ ზედა, და მოხედე განსაცდელსა ჩუენსა, რომელი მაქუს, ღმრთისმშობელო, და ყოველთა ვნებათა, ღელვათა, და ურვათაგან მიხსენ მე, უზომოითა მაგით წყალობითა შენითა.
გალობა 8, აკურთხევდითსა
ძლისპირი: მთასა ზედა მოსეს თანა-მზრახვალმან მაყულოვანი სახედ გამოაჩინა, ქალწულისაგან შობილსა უვნებელად ყოველნი ვაკურთხევთ და აღვამაღლებთ მას უკუნისამდე.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
გაქუს რაი გამოუთქუმელი სიმდიდრე მოწყალებისაი, ღმრთისა დავიწყებითა დაბნელებულნი სულნი ჩუენნი განანათლენ და გარდამოგვივლინე კურთხევაი ზეციერი ყოველსა საქმესა ზედა კეთილსა.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
ხილვად საკვირველ არს ყოვლად დიდებული ხატი ეგე შენი, დედოფალო, რომელსაცა თაყუანის-ვჰსცემთ და შევავედრებთ ყრმათა ჩუენთა, რაითა არა დაინთქენ წყუდიადსა უსჯულოებისასა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
ჭირსა შინა მყოფნი და განსაცდელთა შინა დანთქმულნი შეუვრდებით ყოვლად დიდებულსა ხატსა შენსა, რაითა მოგვმადლო ჩუენ სიბრძნე და ძალი დაცვად სჯულისა და მამულისა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
გიხაროდენ, საყდარო ცეცხლ-ხატედო უფლისაო; გიხაროდენ, ტაკუკო, საღმრთოო, შემწყნარებელო მანანაისაო; გიხაროდენ, ოქროისა სასანთლეო, სანთელო დაუშრეტელო; გიხაროდენ, ქალწულთა დიდებაო, და დედათა შუენიერებაო და სიქადულო.
გალობა 9, ადიდებდითსა
ძლისპირი: განკვირდეს ზესკნელს ცანი, და კიდენი ქუეყანისანი განკვირვებულ იქმნნეს, რაჟამს ღმერთი შენ მიერ კაცთა გამოუბრწყინდა და წიაღი შენი უმაღლეს ცათა საყდართა გამოაჩინა. ამისთვის, ღმრთისმშობელო, ანგელოზნი და კაცნი, ვითარცა ღირს ხარ, გადიდებენ შენ.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
განდიდნა რაი დიდებული ხატი შენი, ვითარცა სიმართლისმოყუარე და წარმმატებელი ცხორებისაი, ურიცხვი ერი მოივლტოდა შევრდომად მისა, და შეისმენდი რაი ლოცვასა მათსა, უბიწოო, ეშმაკისა მახეთაგან იფარვიდი, და იცევდი ბოროტთა განსაცდელთაგან.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, განანათლენ დაბნელებული გონებაი ჩუენი!
ჰოი, დედაო ღმრთისაო, გარდამოიხილე მაღლით ჩუენზედა, რომელნი სიყუარულითა მოვილტვით წმიდისა ხატისა მომართ შენისა, და გევედრებით: აწ განანათლე გონებაი ჩუენი, ამაოითა ზრახვათა მიერ დაბნელებული, და მოგუმადლე განმართებაი ცოდვილისა ცხორებისა ჩუენისაი.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
მარადის გვივი რაი სასოდ და მეოხად ყოვლადძლიერად, დედოფალო, შეგვედრებთ მრავალგუართა ვნებათა და ცოდუათა მიერ მოწყლულსა ერსა ჩუენსა, რაითა მადლითა მით ხატისა შენისაითა იხსნნე ურწმუნოებისაგან და სწავლათაგან სულთა განმხრწნელთა, და დაიცვა ურიცხვთა მტერთა საფრხეთაგან.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
გლახაკი ვედრებაი ესე ჩემი შეიწირე და ნუ უგულებელს-ჰყოფ სულთქმათა ჩემთა, არამედ შემეწიე მე, ვითარცა სახიერ ხარ, და შემძლებელ ყოვლისავე, ვითარცა დედაი მეუფისა ღმრთისაი, რაითა სიბრძნით ვიდოდე შენ მიერ გზასა მას საღმრთოსა და ჭეშმარიტსა.
მგალობელთა: ღირს-არს ჭეშმარიტად, რათა გადიდებდეთ, შენ ღვთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად-უბიწოდ და დედად ღვთისა ჩვენისა. უპატიოსნესსა ქერუბინთასა, და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღვთისასა, მხოლოსა ღვთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ. ("ღირს - არს" - ის ნაცვლად საკითხავი საგალობლები)
მღვდელმან აკმიოს.
მკითხველმან: ვითარცა შესაძლებელ არს ყოველი მეოხებისა შენისათვის წინაშე ძისა შენისა და ღმრთისა, აწ ჩუენცა დაგვიფარე პატიოსნითა მით საფარველითა ხატისა შენისაითა, ურცხვენელო ზედამდგომელო ჩუენო, ღმრთისმშობელო, რამეთუ ვერ შემძლებელ ვართ ძლევად, რომელნი მოეტევებიან ჩუენ ზედა, ხოლო შენ შემძლებელ ხარ განრინებად ჩუენდა ყოველთაგან მხდომთა.
გარდამოგვივლინე მაცხოვნებელი მადლი შენი, პატიოსანისა ხატისა მიერ შენისა, რომელნი ვვალთ ბნელსა მას შინა ცოდვათა და ვნებათასა, რაითა ჭეშმარიტისა ნათლისა ხილვაი შევუძლოთ, ჰოი, სასოო ჩუენო ღმრთისმშობელო, და დავხსნიდეთ ყოველსა ძალსა უხილავთა და ხილულთა მტერთასა.
ფრიად გვახარებს რაი საკვირველი გულმოწყალებაი შენი, დედოფალო, შევუვრდებით წმიდასა ხატსა შენსა – „გონების მომნიჭებელსა“, და გევედრებით, განფიცხებულნი გულნი ჩუენნი ლმობიერ-ყვენ და გონებანი ჩუენნი აღამაღლე ღმრთისა მიმართ, რაითა ყოველთა ღაღადვჰყოთ:
წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.
უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.
მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა, ძალი და დაიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
მკითხველმან: მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შემიწყალენ ჩვენ, რამეთუ ყოველსავე სიტყვის-მიცემისაგან უღონო ვართ, გარნა ამას ვედრებასა შენ, მეუფისა სახიერისა, ცოდვილნი ესე შევსწირავთ. მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შეგვიწყალენ ჩუენ.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
უფალო, შემიწყალენ ჩუენ, რამეთუ შენ გესავთ, ნუ განმირისხდები ჩუენ ფრიად, და ნუცა მოიხსენებ უსჯულოებათა ჩუენთა, არამედ მოიხილე ჩუენზედა წყალობით, ვითარცა სახიერ ხარ, და გვიხსენ ჩუენ სამართლად რისხვისაგან შენისა, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩუენი, და ჩუენ ვართ ერნი შენნი, ყოველნივე ქმნულნი ხელითა შენთანი ვართ და სახელი შენი წოდებულ არს ჩუენზედა, და შემიწყალენ ჩუენ.
აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მოწყალების კარი განგვიღე, კურთხეულო ღმრთისმშობელო, რათა, რომელნი ესე შენ გესავთ, არა დავეცნეთ, არამედ განვერნეთ წინააღმდგომთა მტერთაგან, რამეთუ შენ ხარ ცხოვრება ნათესავისა ქრისტიანეთასა.
მცირე მრჩობლი კვერექსი
დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩუენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით, მოწყალებისა, სიცოცხლისა, მშჳდობისა, სიმრთელისა, დღეგრძელობისა, მყუდროებისა, განათლებისა, ცხორებისა, შეწევნისა, შენდობისა და ცოდვათა მოტევებისათჳს ყოველთა შვილთა ჩუენისა ეკლესიისა, რაჲთა დაიცვას უფალმან ღმერთმან ჩუენმან სამეუფოჲ ქალაქი ესე ჩუენი და წმიდაჲ ესე მონასტერი (ანუ ეკლესია) და ყოველი სოფელი სიყმილისაგან, სრჳსა, ძრჳსა, მახჳლისა, ზედა მოსლჳსაგან უცხო თესლთასა და ყოვლისაგან ბოროტისა; რაჲთა მოწყალე გუექმნეს ჩუენ ღმერთი კეთილად დგომისათჳს სახიერებითა და კაცთმოყუარებითა თჳსითა, და გარე წარაქციოს რისხვაჲ, მარადის ჩუენ ზედა მომავალი, და გჳჴსნეს ჩუენ სამართლად ჩუენ ზედა მოწევნულისა რისხვისაგან, და შეგჳწყალნეს ჩუენ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).
მღდელმან: შეისმინე ჩუენი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩუენო, სასოო ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათაო, და რომელნი არიან ზღუათა შინა შორს და ცასა შინა, და მლხინებელ, და მოწყალე ექმენ შეცოდებათა ჩუენთა, და შეგჳწყალენ ჩუენ, რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყუარე ღმერთი ხარ და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.
მგალობელთა: ამინ.
დიაკონმან: მუხლმოდრეკით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
სავედრებელი ლოცვა
მგალობელთა: ამინ.
დიაკონმან: ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, გუაცხოვნენ ჩუენ.
მგალობელთა: უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყჳსა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ.
მღდელმან: დიდებაჲ შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.
მგალობელთა: დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
სახელითა უფლისათა, უწმიდესო და უნეტარესო მეუფეო გუაკურთხენ.
მღვდელმან: უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლად წმიდისა დედისა შენისათა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩვენთათა და ყოველთა წმიდათა შენთათა, შეგვიწყალენ ჩვენ, ამინ.
მგალობელთა: ამინ. უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).
დაუცხრომელად გიგალობთ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, და სიყუარულითა თაყუანის-ვჰცემთ წმიდასა ხატსა შენსა `მომნიჭებელსა გონებისასა~, რომლისა მიერ სიბრძნესა და გულისხმისყოფასა მიჰმადლებ მოსავთა შენთა, და გევედრებით: უვნებელად დაგვიცევ ჩუენ, კურთხეულო, და განგვიხუნე გონებაი და განგვსწავლე ჩუენ, თუ ვითარ განვვლოთ ქუეყნიერი ცხორებაი ესე ჩუენი უცოდველად.
ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, გარეშემოუწერელისა ღმრთისა წიაღსა შენსა დამტევნელო, შეიწირე ვედრებაი ესე ჩუენი, და გვითხოვე განხსნაი ცოდვათა საკრველთაგან, და ხსნაი საუკუნეთა მათ სატანჯველთაგან.
ავტორ-შემდგენელი: თინათინ მჭედლიშვილი