სავედრებელი პარაკლისი წმიდისა მღდელმოწამისა
ეგნატე ღმერთშემოსილისა, ანტიოქელისა

 

 მღვდელმან: კურთხეულ არს ღმერთი ჩუენი, ყოვლადვე, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მკითხველმან: ამინ. დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.

 

 მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენს შორის და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევაჲ, ძალი და დიდებაჲ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (12–ჯერ).

 

 

უფალო, შეისმინე ლოცვისა ჩემისაი, ყურად-იღე ვედრებაი ჩემი ჭეშმარიტებითა შენითა, შეისმინე ჩემი სიმართლითა შენითა; და ნუ შეხუალ საშჯელსა მონისა შენისა თანა, რამეთუ არა განმართლდეს შენ წინაშე ყოველი ცხოველი, რამეთუ დევნა მტერმან სული ჩემი და დაამდაბლა ქუეყანად ცხორებაი ჩემი, დამსუა მე ბნელსა შინა, ვითარცა მკუდარი საუკუნოი. და მოეწყინა ჩემთანა სულსა ჩემსა, და ჩემ შორის შემიძრწუნდა გული ჩემი. მოვიხსენე დღეთა პირველთაი, და ვიწურთიდ ყოველთა მიმართ საქმეთა შენთა და ქმნულსა ხელთა შენთასა ვზრახევდ. განვიპყრენ შენდამი ხელნი ჩემნი, და სული ჩემი, ვითარცა ქუეყანაი ურწყული შენდამი. მსთუად შეისმინე ჩემი, უფალო, რამეთუ მოაკლდა სულსა ჩემსა; ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა ჩემგან, და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა. მასმინე მე განთიად წყალობაი შენი, რამეთუ მე შენ გესავ; მაუწყე მე, უფალო, გზაი, რომელსაცა ვიდოდი, რამეთუ შენდამი აღვიღე სული ჩემი. მიხსენ მე მტერთა ჩემთაგან, უფალო, რამეთუ შენ შეგევედრე. მასწავე მე, რაითა ვყო ნებაი შენი, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩემი; სული შენი სახიერი მიძღოდეს მე ქუეყანასა წრფელსა. სახელისა შენისათვის, უფალო, მაცხოვნო მე და სიმართლითა შენითა გამოიყვანო ჭირისაგან სული ჩემი. და წყალობითა შენითა მოსრნე მტერნი ჩემნი და წარსწყმიდნე ყოველნი მაჭირვებელნი სულისა ჩემისანი, რამეთუ მე მონაი შენი ვარ.

 

 

 

 

 

 

 

ტროპარი

 

  საქმით მიემსგავსე რაი მოციქულთა, საყდართა მათსა ღირს იქმენ, და საქმეი მოიგე, ნეტარო, აღმყვანებელი ხედვად, ამისთვისცა სიტყუასა მას ჭეშმარიტებისასა მართლად აღმოიტყოდი, და სარწმუნოებით იღვაწე ვიდრე სისხლთა დათხევადმდე, წმიდაო მღდელთმთავარო ეგნატე, ევედრე ქრისტესა ღმერთსა შეწყალებად სულთა ჩუენთათვის.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

  არა გავნო შენ ცეცხლმან, არცა მახვილმან, არცა სატანჯველთა, არცა მხეცთა მკსინვარებამან, არამედ მოთმინებითა შენითა მოიღე [ღმრთისაგან] გვირგვინი დაუჭნობელი და ცხორებაი წარუალი, ღუაწლისა მძლეო წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე მას დაუცხრომელად ხსნად სულთა ჩუენთათვის.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 არასადა დავსდუმნეთ, ღმრთისმშობელო, ძლიერებათა შენთა ქებად, უღირსნი ესე მონანი შენნი. რამეთუ არათუმცა შენ გვფარევდი ოხითა შენითა, ვინმცა სადა გვიხსნნა ჩუენ ესოდენთა ჭირთაგან; ანუ ვინმცა დაგვიცვნა ჩუენ აქამომდე ფლობილად? არასადა განგეშორნეთ ჩუენ, დედოფალო კურთხეულო, რამეთუ შენ იხსნი სულთა ჩუენთა ყოველთა განსაცდელთაგან.

 

 

ფსალმუნი 50

 

1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა ახოცე უშჯულოებაი ჩემი. 

 

2. უფროის განმბანე მე უშჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე. 

 

3. რამეთუ უშჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის. 

 

4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; რაითა განმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა. 

 

5. რამეთუ ესერა უშჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან. 

 

6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე. 

 

7. მასხურო მე უსუპითა და განვწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე. 

 

8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი. 

 

9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უშჯულოებანი ჩემნი ახოცენ. 

 

10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. 

 

11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან. 

 

12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე. 

 

13. ვასწავლნე უშჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ. 

 

14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა. 

 

15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუნე, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა. 

 

16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს. 

 

17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს. 

 

18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი. 

 

19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შეიწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.

 

 

გალობაი 1, უგალობდითსა

 

ძლისპირი: რომელმან წამისყოფით შეკრიბნა წყალნი შესაკრებელსა ერთსა, მან განუპო მეწამული ზღუაი ერსა ისრაელისასა, ესე არს ღმერთი ჩუენი, დიდებული და ქებული, მას მხოლოსა უგალობთ, რომელიცა დიდებულ არს.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

მოვედით, მორწმუნენო, და განვიწმიდნეთ სულნი და ხორცნი ჩუენნი, რაითა ვაქებდეთ და უგალობდეთ მღდელმოწამესა ეგნატეს, სახელ შემსგავსებულად წმიდა ყო და ადიდა რაი ქრისტემან, რომელიცა დიდებულ არს.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

რომელი მოიწყალ სიყუარულითა საღმრთოითა, შემწველმან სურვილმან აღაგზანა სული შენი ქრისტეს მიმართ, და შეგმსჭვალა მას განუშორებელად, აწ ჩუენცა შეგვავედრე ძალსა მისსა, რაითა ცხორებაი ჩუენი წარჰმართოს სათნოდ თვისად.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

გამორჩეულ იქმენ შენ სამღდელოდ ღმრთისა მიერ, ნეტარო, და იქმენ მიმღებელ მთავრობასა პეტრეისსა, და პირველად მღდელთ მოძღურად და მოწამედ ღირს იქმენ, რომლისათვის ვადიდებთ ღუაწლსა და ხსენებასა შენსა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ვითარცა ჭეშმარიტად ღმრთისმშობელ ხარ, ყოველნი მორწმუნენი გიგალობთ შენ, რომელმან უთესლოდ მუცლად-იღე მოწყალე, და გვიშევ ჩუენ ხორცითა გამოუთქუმელი ღმრთეებაი ორითა ბუნებითა, მხსნელად ჩუენ განწირულთა.

 

 

გალობა 3, განძლიერდასა

 

ძლისპირი: ეჰა, ბერწო სულო ჩემო და ნაყოფთაგან ცუდო, აყუავენ ღმრთისა მიერ და ნაყოფიერი ესრეთ ღაღადებდ: არავინ არს წმიდაი, არავინ არს მართალ შენებრ, უფალო.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

სეხნად საქმისა საღმრთოისა გეწოდა შენ, ღირსო, რამეთუ ვიდრეღა ყრმაი იყავ, მკლავთა მიგიქუა ქრისტემან და რქუა: uკეთუ არა იქმნეთ თქუენ მსგავს ყრმისა ამის, ვერ ძალგიძთ ცხორებად

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

რაჟამს მკლავთა მიგიქუა ქრისტემან და სახედ მოძღურებისა მის მაღლისა გამოგსახა, მაშინ ბრწყინვალეი ნათელი შეიწყნარე, ღმერთშემოსილო, და გულსმოდგინედ შეუდეგ მწოდებელსა შენსა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

მოწაფეი იქმენ რაი იესუს მკერდსა ზედა მიყრდნობილისა მოწაფისა, და სარწმუნოებითა ქადაგ ქრისტეისა, ვითარცა მღდელთმოძღუარმან, სახარებაი მისი განფინე ანტიოქიასა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მსგავსებაი უცვალებელი უხილავისა მამისაი წიაღსა შენსა იტვირთე და ხორციელად ჰშევ, ქალწულო უსძლოო, რომელმან ახოცნა პატიჟნი პირველნი სულთა ჩუენთანი.

 

 

 

 

 

მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩვენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ღმრთივ–დაცულისა ერისა ჩუენისა და მეუფებისა მისისათჳს (მთავრობისა და მხედრობისა) მისისათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით უწმიდესისა და უნეტარესისა, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქისა და მცეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსისა და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტისა, დიდისა მეუფისა, მამისა ჩუენისა ილიასათჳს, და ყოვლადუსამღვდელოესისა... (აქა მოიხსენეთ ადგილობრიბი მღვდელმთავარი), და ყოველთა ქრისტეს მიერ ძმათა ჩუენთათვის.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა ვევედრნეთ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, რაითა შეიწყალნეს... (აქა მოიხსენეთ სახელდებით ისინი, ვისთვისაც ევედრებით ღმერთს).

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: განამრავლე, უფალო, ჟამნი და წელნი ცხოვრებისა მათისანი, და იხსნენ იგინი, უფალო, ყოვლისაგან ჭირისა, რისხვისა და იწროებისა, და ყოვლისაგან წყლულებისა სულისა და ხორცთასა, და მიუტევენ მათ ყოველნი შეცოდებანი მათნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ყოველთა ძმათა და ყოველთა ქრისტიანეთათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 მღვდელმან: რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყვარე ღმერთი ხარ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

წარდგომა, ხმაი 8

 

  აღმოსავალით, ვითარცა ვარსკულავი აღმობრწყინდი, ღმერთშემოსილო, და ნათლითა სიტყუათა შენთათა, ელვარეთა, სოფელი განანათლე, და განხადე რაი ბნელი, მსგავსად პავლეისა სრბაი აღასრულე, ჭირნი სიმხნითა დაითმინენ, და წარმართთა შორის, ვითარცა იფქლი, კბილითა მხეცთათა დაიფქვი, და შესაწირ იქმენ რაი უფლისა შენისა, აწ ჩუენცა მეოხ გვეყავ მისა მიმართ, რაითა ცოდვათა შენდობაი მოგვანიჭოს მედღესასწაულეთა წმიდისა ხსენებისა შენისათა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

იხილე რაი საცთური უშჯულოთაი, მომსრველი ქრისტეს სამწყსოთაი, ღმერთშემოსილო ეგნატე, განეწყვე ბრძოლად, ვითარცა ახოვანი, და თავს ისხენ რაი ქრისტეისთვის ურიცხუნი ტანჯვანი, შესუ სასუმელი იგი ვნებათა მისთაი, და გაქუს აწ კადნიერებაი წინაშე მისა, რაითა გვიხსნნეს მოსავნი შენნი საფრხეთაგან ეშმაკისათა, საცთურისაგან სოფლისა და მძლავრებისაგან ხორცთაისა.

აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

პირველ საუკუნეთა წიაღით მამისაით აღმობრწყინვებული სიტყუაი ღმრთისაი უთესლოდ მოვალს წიაღისაგან შენისა, ყოვლად წმიდაო ღმრთისმშობელო, და ძუელსავე სიკეთესა აღმყვანებელი, ვითარცა მოწყალე არს, რომლისა შობასა მხედრობანი ანგელოზთანი წინა უძღვიან და კაცთა ძლევასა აღამაღლებენ და დიდებისმეტყველებენ ღმერთსა, ვითარცა მომნიჭებელსა მშვიდობისასა, და მტერობისა კედელისა დამხსნელსა.

 

 

გალობა 4, მესმასა

 

ძლისპირი: მოსლვისა შენისა საიდუმლოი მესმა დიდებული, შემეშინა და დამიკვირდა და სიხარულით ვღაღადებ: დიდებაი ძალსა შენსა, უფალო.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

მოსწრაფე იყავ რაი კითხვად წიგნთა სულიერთა, ნეტარო, წარმართთა სიბრძნესა მიწევნული ჰბასრობდი უგუნურებასა მათსა, და ერსა ასწავებდი გალობად: დიდებაი ძალსა შენსა, უფალო.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

ვითარცა აღასრულე მორჩილებაი კეთილისა მის მოძღურისა შენისა იოვანეისა, მსგავსად მისა ქადაგე ქრისტე შორის უსჯულოთასა და ასწავე მათ ხმობად: დიდებაი ძალსა შენსა, უფალო.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

უწყოდენ რაი კეთილნი სათნოებანი და წმიდანი ქცევანი შენნი მოციქულთა, შემდგომად ევოდისა დაგადგინეს ქრისტეს სამწყსოთა მწყემსად ანტიოქიასა, და იღუწიდი დაუცხრომელად.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მარიამ, შენ ხარ სასაკუმევლე იგი ოქროისაი, რომელმან ერთი, განუყოფელი სამებისაი მუცლად-იღე და მან სურნელ ყო ყოველი სოფელი.

 

 

გალობა 5, ღამითგანსა

 

ძლისპირი: ქუეყანასა ზედა უხილაო, იხილვე და კაცთა შორის იქცეოდი ნეფსით თვისით, მხსნელო, შენდა მომართ მოვივლტით და შენ გიღაღადებთ, კაცთ-მოყუარე.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

იხილენ რაი მკვიდრნი ანტიოქიისანი დანთქმულნი ბნელსა შინა, უქადაგებდი ქრისტესა მეუფესა, აწ ჩუენთვისცა ევედრე მას, წმიდაო ეგნატე, აღგვავსოს მღვიძარებითა საღმრთოითა..

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

შეამკვე რაი საყდარი შენი საღმრთოითა წესითა, ვითარცა მწყემსმან გონიერმან, აღასრულებდი მცნებასა მოძღურისა შენისასა, რომელმან გამცნოთ ყოველთა, რაითა იყუარებოდეთ ურთიერთას.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

ფრიად დაშუერ რაი ორმეოცსა წელსა სამწყსოისათვის შენისა, საღმრთონი ეპისტოლენი დასწერენ მსგავსად მოციქულისა პავლეისა. და ცოდვისა უფსკრულსა შინა დანთქმულთა უჩუენე გზაი ცხორებისაი.

აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

თანასწორი მამისაი სიტყუაი ღმრთისაი, გუამი სრული ორითა ბუნებითა ქალწულმან გვიშვა ჩუენ, რომელსა თაყუანის-ვჰსცემთ თანა მამით და სულით წმიდითურთ.

 

 

გალობა 6, ღაღადყავსა

 

ძლისპირი: დამკვიდრებაი იონაისი სიღრმესა მას შინა სახედ ბუნებისა ჩუენისა მოესწავებოდა ჯოჯოხეთსა შინა, რომლისაგან მიხსენ, მრავალ-მოწყალე.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

სიბრძნითა სულისა წმიდისაითა განანათლებდი სამწყსოსა შენსა, და ასწავებდი რაი გზასა უცთომელსა, ზეცად აღმყუანებელსა, აწ ჩუენცა მოგვეც კურთხევანი მამობრივისა შენისა გულმოწყალებისა.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

ღირსად შეგამკობთ, ვითარცა ანტიოქიისა მთიებსა, რომლისა ბრწყინვალებაი განეფინა ყოველთა კიდეთა, და ვითარცა რაი ისართა ნათლისათა განაბნიეს ქუეყანით ბნელი იგი საცთურისაი.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

ემსგავსე მოძღუარსა შენსა სიყუარულითა კაცთაისა, რომლისა მსგავსად ფრიად დაშუერ, ღმერთშემოსილო, და აწ მისთანა ძლევისა ებნითა უგალობ სამებასა წმიდასა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

სიღრმეთაგან ცოდვათაისა და მოქცევისაგან ბრალთაისა აღმომიყვანენ ჩუენ, ქალწულო მარიამ, რამეთუ შენ ხარ მყუდროი ნავთსაყუდელი მოსავთა შენთაი.

 

 

 

 

 

 

კონდაკი, ხმაი 8

 

 აღმობრწყინდი რაი აღმოსავალით, სწავლითა შენითა ყოველი სოფელი განანათლე, და წამებითა განშუენდი, ღმერთშემოსილო წმიდაო ეგნატე.

 

კონდაკი, ხმაი 8

 

 გცხო რაი ღმერთმან მღდელთმოძღურად, ზედა ერსა მორწმუნეთასა, განაქარვე საცთური ეშმაკთაი აღმოსავალით, მოღუაწეო ეგნატე, და დასავალად წარხუედ, რაითა მუნ მყოფთა ასწავო ჭეშმარიტებაი, და ბარძიმი ქრისტეს ვნებისაი ნეფსით თავს იდევ რაი შესუმად, შეამკვე ეკლესიაი მისი სისხლითა წამებისათა.

 

იკოსი

 

 მღდელთმთავრობისა მადლითა შეიმკვე, ღირსო, და დამწყსენ რაი სამწყსონი პირმეტყუელნი სიწმიდითა, დაუყვე ენანი ბილწთა და მგმობართა მათ მეკერპეთა, და შეგინებულთა მწვალებელთა, და შეურაცხ-ყავ რაი სიმრავლეი სატანჯველთა მათ ურიცხუთაი, დაამტკიცე მართალი იგი სარწმუნოებაი, ნეტარო, და მოწამეობისა სისხლითა განაშუენე ეკლესიაი, ვითარცა ძოწეულითა.

 

 

 დიაკონმან: სიბრძნით. მოხედენ.

 

 მღდელმან: მშვიდობა ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: წარდგომა ფსალმუნისაგან დავითისა, ხმაი 7: იქადოდიან წმიდანი დიდებითა და იხარებდენ სარეცელსა ზედა მათსა.

 

 მგალობელთა: იქადოდიან წმიდანი დიდებითა და იხარებდენ სარეცელსა ზედა მათსა.

 

 დიაკონმან:   უგალობდით უფალსა გალობითა ახლითა, ქებაი მისი ეკლესიასა შინა წმიდათასა.

 

 მგალობელთა: იქადოდიან წმიდანი დიდებითა და იხარებდენ სარეცელსა ზედა მათსა.

 

 დიაკონმან: იქადოდიან წმიდანი დიდებითა

 

 მგალობელთა: და იხარებდენ სარეცელსა ზედა მათსა.

 

 მღდელმან: უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ!

 

 მღდელმან: რამეთუ წმიდა ხარ შენ, ღმერთო ჩუენო, და რომელი წმიდათა შორის განისუენებ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე,

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

გუნდი: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: აქებდით ღმერთსა წმიდათა შორის მისთა, აქებდით მას სამყაროთა ძალისა მისისათა.

 

გუნდი: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული

 

გუნდი: აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ღირსყოფად ჩუენდა სმენად წმიდისა სახარებისა უფალსა ღმერთსა ჩუენსა ვევედრნეთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: სიბრძნით აღემართენით და ისმინეთ წმიდა სახარება.

 

 მღვდელმან: მშჳდობაჲ ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: ლუკასაგან წმიდისა სახარებისა საკითხავი.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 დიაკონმან: მოხედენ.

 

სახარება ლუკასი [12; 2-12]

 

  ჰრქუა უფალმან თვისთა მოწაფეთა: არარაი არს დაფარული, რომელი არა გამოცხადნეს, და დამალული, რომელი არა საცნაურ იყოს. ამისათვის რომელი ბნელსა შინა სთქუათ, ნათელსა შინა ისმეს, და რომელსა ყურსა ეტყოდით საუნჯეთა შინა, იქადაგოს ერდოთა ზედა. ხოლო გეტყვი თქუენ, მეგობართა ჩემთა: ნუ გეშინინ მათგან, რომელთა მოსწყვიდნენ ხორცნი და ამისა შემდგომად ვერარაი აქუს უმეტესი, რაი გიყონ თქუენ. ხოლო გიჩუენო თქუენ, ვისა გეშინოდის: გეშინოდენ მისა, რომელსა შემდგომად მოწყუედისა ხელ-ეწიფების შთაგდებად გეჰენიასა. ჰე, გეტყვი თქუენ, მისა გეშინოდენ. ანუ არა ხუთი სირი განისყიდების ორის ასარის? და ერთიცა მათგანი არა არს დაფარულ წინაშე ღმრთისა. არამედ თმანიცა თავისა თქუენისანი ყოველნი განრაცხილ არიან. ნუუკუე გეშინინ, რამეთუ მრავალთა სირთა უმჯობეს ხართ. ხოლო გეტყვი თქუენ: ყოველმან რომელმან აღიაროს ჩემდა მომართ წინაშე კაცთა, ძემანცა კაცისამან აღიაროს იგი წინაშე ანგელოზთა ღმრთისათა. და რომელმან უვარ-მყოს მე წინაშე კაცთა, უვარ-იქმნეს იგიცა წინაშე ანგელოზთა ღმრთისათა. და ყოველმან რომელმან თქუას სიტყუი ძისა მიმართ კაცისა, მიეტეოს მას. ხოლო სულისა წმიდისა მგმობარსა არა მიეტეოს. და ოდეს შეგიყვანნენ თქუენ შესაკრებელთა და წინაშე მთავართა და ხელმწიფეთა, ნუ ჰზრუნავთ, ვითარ, ანუ რაი სიტყუაი მიუგოთ, ანუ რაი სთქუათ, რამეთუ სულმან წმიდამან გასწაოს თქუენ მას ჟამსა შინა, რაი-იგი სთქუათ.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მკითხველმან: დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 მეოხებითა წმიდისა მღდელმოწამისა ეგნატე ღმერთშემოსილისაითა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩუენთა სიმრავლენი.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

 

 მეოხებითა წმიდისა ღმრთისმშობელისათა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩემთა სიმრავლენი.

 

მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცენ უსჯულოებაჲ ჩემი და შემიწყალე მე, ღმერთო.

 

 

  გერი: სიბრძნითა მით საღმრთოითა ბრწყინვალისა მთიებისგან განისწავლე, ეგნატე სანატრელო, და სამართლად და ღირსად დაგსუა რაი ქრისტემან საყდარსა მწყემსად სამწყსოთა თვისთა, აწ ჩუენცა გვიოხე მისა მიმართ, რაითა მოანიჭოს ერსა ჩუენსა მშვიდობაი, ქრისტეანეთა უვნებელობაი და სულთა ჩუენთა დიდი წყალობაი.

 

 

ლოცვა მღვდლისა მიერ სათქუმელი

 

 მღდელმან: აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი, და აკურთხე სამკვიდრებელი შენი, მოხედენ სოფელსა შენსა წყალობითა და მოწყალებითა, აღამაღლე რქაი ქრისტეანეთა მართლმადიდებელთაი, და გარდამოავლინენ ჩუენ ზედა მდიდარნი წყალობანი შენნი, მეოხებითა ყოვლადწმიდისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისაითა; ძლიერებითა პატიოსნისა და ცხოველსმყოფელისა ჯუარისაითა; მეოხებითა პატიოსანთა უხორცოთა ზეცისა ძალთაითა; პატიოსნისა, დიდებულისა, წინაისწარმეტყუელისა, წინამორბედისა და ნათლისმცემელისა იოვანეისითა, წმიდისა დიდისა წინაისწარმეტყუელისა ელია თეზბიტელისა და მართლისა ენუქისითა; წმიდათა დიდებულთა, და ყოვლად–ქებულთა მოციქულთა თავთა, პეტრეისა და პავლეისითა; წმიდისა მოციქულისა თომასი და საქართველოს განმანათლებელთა მოციქულთა: ანდრია პირველწოდებულისა, სვიმონ კანანელისა, ბართლომესი, თადეოზისა და მატათაისითა; ღირსისა დედისა ჩუენისა, მოციქულთა სწორისა ქალწულისა ნინო ქართველთ განმანათლებელისა და წმიდათა მოციქულთა სწორთა: მეფისა მირიანისა და დედოფლისა ნანაისითა; წმიდათა შორის მამათა ჩუენთა, და მსოფლიოთა დიდთა მოძღუართა და მღდელმთავართა: ბასილი დიდისა, გრიგოლი ღმრთისმეტყუელისა, და იოვანე ოქროპირისაითა; წმიდათა შორის მამისა ჩუენისა ნიკოლოზ მირონ–ლუკიის მთავარეპისკოპოსისა და საკვირველთმოქმედისაითა; წმიდისა დიდებულისა და ღუაწლისა–მძლისა მოწამისა, ძლევა–შემოსილისა გიორგისა და წმიდათა დიდთა ქალწულ–მოწამეთა ბარბარეისა და მარინეისითა; წმიდათა მამამთავართა ჩუენთა: პეტრე, სამუელ, სარმიან, მამაი, არსენ, მელქისედეკ, იოანე–ოქროპირ, ნიკოლოზ, ევდიმოზ, იოსებ, კირიონ, და ამბროსისაითა; ღირსისა მამისა ჩუენისა იოვანე ზედაზნელისა და ათორმეტთა მისთა მოწაფეთა, მეორედ განმანათლებელთა საქართველოს ეკლესიისა და მარადის მფარველთა მისთა და წმიდისა მღდელმოწამისა ნეოფიტე ურბნელისაითა; ღმრთივ–განბრძნობილთა ნეტართა მამათა ჩუენთა: ილარიონ ქართველისა, სერაპიონ ზარზმელისა, გრიგოლ ხანძთელისა და საბა იშხნელისაითა; ღირსთა მამათა ჩუენთა ათონელთა: იოვანე და გაბრიელ ქართველთა, იოვანე თორნიკ–ყოფილისა და ეფთვიმე და გიორგი მთაწმინდელთაითა; წმიდათა დიდებულთა და ღუაწლისა–მძლეთა მოწამეთა ჩუენთა: რაჟდენისა, ევსტათი მცხეთელისა, ჰაბო ტფილელისა, მიქაელ–გობრონისა, თევდორე მღდლისა, ქრისტეფორე გურულისა, ნიკოლოზ დვალისა, კოზმანისა, არგვეთისა მთავართა დავით და კონსტანტინეისა და კონსტანტინე მთავრისაითა; წმიდისა მთავარ–მოწამისა ბიძინასა და წმიდათა დიდებულთა მოწამეთა: შალვა და ელიზბარ ქსნის ერისთავთაითა; წმიდისა მოწამისა შალვა ახალციხელისა და წმიდათა ათთა–ბევრთა მოწამეთა, ტფილისს ხუარაზმელთაგან მოწყუედილთაითა; წმიდათა მოწამეთა ექვსი ათასთა გარეჯელთა ბერთა და მრავალთა წმინდათა მამათა და დედათა, აჭარაში თურქთაგან წამებულთაითა; წმიდათა ღუაწლისამძლეთა მეფეთა და დედოფალთა: მირდატ, აშოტ, არჩილ, დემეტრე, ლუარსაბ, შუშანიკ და ქეთევანისაითა და წმიდათა კეთილ–მორწმუნეთა და დიდთა მეფეთა ჩუენთა: ვახტანგ გორგასალისა, დავით აღმაშენებელისა, დემეტრე–დამიანეისა, თამარისა და სოლომონისაითა; წმიდისა ილია მართლისა, ექვთიმე ღმრთისკაცისა და ექვთიმე აღმსაარებლისაითა; წმიდათა აღმსარებელთა მამათა ჩუენთა, იოვანეისი და გიორგი–იოანე ბეთანიელთა და ღირსისა მამისა ჩუენისა არქიმანდრიტისა გაბრიელისა, აღმსაარებელისა და სალოსისაითა; წმიდათა და მართალთა მშობელთა ღმრთისაითა იოაკიმ და ანნაისითა (და წმიდისა სახელი, რომლისა არს ტაძარი და დღის წმიდანი მოიხსენიოს), და წმიდისა დიდისა მღდელმთავრისა, შანხაისა და სან–ფრანცისკოს მთავარეპისკოპოსისა იოანესი, განმანათლებლისა და საკვირველმოქმედისაითა, და ყოველთა წმიდათა შენთაითა გევედრებით შენ, მრავალ–მოწყალეო ღმერთო, შეისმინე ჩუენ ცოდვილთა ვედრებაი, და შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: წყალობითა და მოწყალებითა და კაცთმოყუარებითა მხოლოდშობილისა ძისა შენისაჲთა, რომლისა თანა კურთხეულ ხარ, თანა ყოვლადწმიდით, სახიერით, და ცხოველსმყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

გალობა 7, კურთხეულარსა

 

  ძლისპირი: ვითარცა სამთა ყრმათა პირველად განუქარვე ალი იგი სახუმილისაი მის, ჩუენცა განგუანათლენ ღმრთეებისა ნათლითა და ღირს მყვენ ღაღადებად: კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, ღმერთო მამათა ჩუენთაო.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

უღმრთოი იგი ტრაიანე კერპთაყუანისცემასა აიძულებდა რაი ყოველთა, წარსდეგ წინაშე მისა ხსნისათვის ეკლესიისა შენისა, და აღგითქუმიდა რაი პატივსა, უკეთუ უარყოფდი ქრისტესა, არაი თავს იდევ სიცბილი მისი, ნეტარო.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

კადნიერად სახელ იდევ ქრისტეანედ, ღირსო, და შეურცხყავ რაი გულსწყრომაი მძლავრისაი, განრისხებულმან ბრძანა წარგზავნაი შენი ჰრომედ და შთაგდებაი ლომთათვის სტადიონსა, რაითა დამცრობაი ქრისტეს მსახურთაი იხილონ ყოველთა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

ასურასტანით წარგიყვნეს რაი ჰრომედ სხვათა მათ აღმსარებელთა თანა, გზასა მას მხედართაგან დაითმენდი შეურაცხებასა და ტანჯუასა, ხოლო სმირნასა მოგეახლა მღდელმთავარი მისი პოლიკარპე, და სიყუარულითა შეიტკბეთ ერთურთი სადიდებელად ღმრთისა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

სულსა მას სახიერსა მამისა თანა და ძისა თაყუანის-ვჰსცემთ განუყოფელად, და სამგუამოვნებასა და ერთღმრთეებასა უგალობდეთ, რაითა განსწმიდოს გულნი ჩუენნი ყოვლისავე ცოდვისა მწიკულისაგან და დანერგოს მათ შინა სიყუარული სათნოებისაი..

 

 

გალობა 8, აკურთხევდითსა

 

  ძლისპირი: ცეცხლი იგი შემწველი უსხეულომან შეაცურია და ღმერთ-შემოსილნი ყრმანი ღაღადებდეს: აკურთხევდით ყოველნი საქმენი უფლისანი უფალსა და უფროისად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

ვითარცა პავლეი, ქალაქითი ქალაქად ხვიდოდი, წმიდაო, და მოიმოწაფებდი რაი წარმართთა, ეპისტოლენი წარუგზავნე მღდელმთავართა, და განსწავლიდი წესსა შინა სჯულისასა, და ღმრთისმეტყველებასა.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

მიიწიეთ რაი ჰრომსა, ხედვიდი პატივისცემასა მორწმუნეთა ერთასა, ღმერთშემოსილო ეგნატე, და აუწყე მათ, ვითარმე გწადის მარტვილობაი და მის მიერ მიმთხვევაი ღმრთისა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

დაგადგინეს რაი სტადიონსა, ღირსო, ხმა ჰყავ მათდა მიმართ: mე ვარ იფქლი წმიდაი უფლისაი, და მხეცთა კბილითა ჯერ არს დაფქვაი ჩემი, რაითა ვიქმნე პურ წმიდაი შესაწირავ ღმრთისა ჩემისაი.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

სარწმუნოებითა ვჰმონებთ რაი ერთარსებასა სამებასა, უგალობთ მორწმუნენი და ვღაღადებთ: აკურთხევდით ყოველნი საქმენი უფლისანი უფალსა და უფროისად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.

 

 

გალობა 9, ადიდებდითსა

 

  ძლისპირი: სიტყუაი ღმრთისაი უხილავი უთესლოდ გვიშევ ჩუენ, ქალწულო უბიწოო, რომელი ზეცასა უდედოდ და ქუეყანასა ზედა უმამოდ იშვა, რომელსა თაყუანის-ვსცემთ და შენ დაუცხრომელად გადიდებთ.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

მოუშვეს რაი შენ ზედა ლომნი, წმიდაო, სდეგ შენ შორის მათსა ზარ-განუხდელად, და დაუდუმებელად ღაღადებდი მაცხოვრისა სახელსა, მას ევედრე, რაითა გულსაცა შინა ჩუენსა აღაგზოს საღმრთოი ცეცხლი მოშურენეობისაი.

წმიდაო მღდელმოწამეო ეგნატე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

ხორცი შენი დაფქვეს რაი მხეცთა, წმიდაი გული შენი დაშთა უვნებელად, და განაპეს რაი წარმართთა, ჰოი, საკვირველი, იხილეს ოქროისებრ აღმოტვიფრული წარწერაი iესო ქრისტე შინაგან მისა, აწ ჩუენცა მოგუმადლე სიყუარული ღმრთისა და მოყუასისა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

ვითარცა გიხილა მძლავრმან აღსრულებული ქრისტეითვის, წმიდაო, დაუკვირდა ღუაწლი შენი და დასცხრა რაი განძვინებისგან, ბრძანა ღუაწლითშემოსილისა ნეშტისა შენისა დამარხვაი ჰრომსა, და მოჰკრიბნეს წმიდანი ძუალნი შენნი მორწმუნეთა და დაკრძალეს ლოცვითა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მოუგონებელსა ჩუენგან და გარე-შეუწერელსა სამებასა, ღმერთსა, ერთარსებით დიდებულსა მორწმუნენი ვადიდებდეთ მართლაღსარებითა, რომელსა ქერაბინნი აქებენ, და სერაბინნი შესწირვენ სადიდებელსა გალობასა.

 

 

 მგალობელთა: ღირს-არს ჭეშმარიტად, რათა გადიდებდეთ, შენ ღვთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად-უბიწოდ და დედად ღვთისა ჩვენისა. უპატიოსნესსა ქერუბინთასა, და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღვთისასა, მხოლოსა ღვთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ. ("ღირს - არს" - ის ნაცვლად საკითხავი საგალობლები)

 

მღვდელმან აკმიოს.

 

 მკითხველმან: განაბრწყინვე რაი სამღდელოი კუართი შენი, სანატრელო, ეტლთა წილ ცეცხლისფერთა აღმხედრდი მხეცთა მძვინვარეთა და ზეცას აღიწიე რაი მხნედ მოღუაწებითა, სიხარულითა წარმოუდეგ უფალსა, აწ ჩუენცა გვითხოვე ქრისტეს მიერ სინანული მსგავსი ნინეველთაი, რაითა თანა-წარგვხდეს განსაცდელი იგი დაქცევისაი, და მოგვანიჭოს სიბრძნეი, სიმხნეი და ძალი დაცვად მამულისა და სარწმუნოებისა ჩუენისა.

გსუროდა რაი ცხორებისათვის წარუვალისა, წმიდაო, მყის განგიყვანეს ხორცთაგან მხეცთა და აღსასრული ცხორებისა მის შენისაი პატიოსან იქმნა რაი წინაშე ქრისტე მეუფისა, მოგანიჭა მან მადლი ჭირვეულთა შეწევნისაი, და მოსავთა შენთა განსაცდელთაგან დახსნისაი, ამისთვის გევედრებით: აღმოგვიყვანენ ჩუენ უფსკრულთაგან ვნებათასა, და გვიხსნნეს ყოველთა წინააღმდგომთა მტერთა და ურვათაგან.

დასაბამი ღუაწლთა შენთა არს ქალაქი ანტიოქიაი, ნეტარო, და დიდსა ქალაქსა ჰრომსა აღსასრული სრბისა შენისაი, და ნაწილნი შენი აღმოიყვანეს და წარიხუნეს რაი ანტიოქიასა, იხარებდა მღდელთა კრებული და მეფენი ძრწოლითა მოისწრაფდენ თაყუანისცემად მისა, გარნა შემდგომად სპარსთაგან ქალაქისა მის დაპყრობისა, სიწმიდეი იგი კუალად უკუნ-აქციეს ჰრომსა, და დაასუენეს რაY ტაძარსა კლიმენტი პაპისასა, ვიდრე აქამომდე უშურველად აღმოაცენებ მადლსა, კურნებასა და წყალობასა.

ვერ შემძლებელ არს ღირსად გამოთქუმად ბუნებაი კაცობრივი საშინელსა მას სიმხნესა ღუაწლთა შენთასა, წმიდაო ეგნატე, რამეთუ ვითარცა უხორცომან მოაუძლურე ყოველივე ძალი მტერისაი, და შეწირე თავი თვისი მსხუერპლად წმიდად ქრისტესა, აწ ჩუენთვისცა ევედრე მას, განგვიმრავლნეს მწყემსნი და მოძღუარნი, შემკობილნი საქმითა და სიტყვითა, რაითა შენებრ ღირსებითა და სიმართლითა მსახურებდენ წმიდასა ეკლესიასა, სამწყსოსა თვისსა და ღმერთსა.

ჭეშმარიტად გამოსჩნდი მწყემსად საკვირველად, და სამწყსოსა შენსა მარადის ავედრებდი რაი ყოვლადუბიწოსა ღმრთისმშობელსა, აწ ჩუენცა შეგვაწყნარე დედობრივსა მადლსა მისსა, რაითა აღასრულოს თქმულნი თვისნი, ვითარცა მოწყალემან, და ვიდრე აღსრულებადმდე საუკუნისა დაიცვას წილხვედრი თვისი ივერიაი და ერი ივერიისაი, რაითა არა განუდგეთ სარწმუნოებასა ჭეშმარიტსა და სამწმიდაარსობისა გალობითა მარადის ვაქებდეთ ღმერთსა:

 

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა, ძალი და დაიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 მკითხველმან: მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შემიწყალენ ჩვენ, რამეთუ ყოველსავე სიტყვის-მიცემისაგან უღონო ვართ, გარნა ამას ვედრებასა შენ, მეუფისა სახიერისა, ცოდვილნი ესე შევსწირავთ. მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 უფალო, შემიწყალენ ჩუენ, რამეთუ შენ გესავთ, ნუ განმირისხდები ჩუენ ფრიად, და ნუცა მოიხსენებ უსჯულოებათა ჩუენთა, არამედ მოიხილე ჩუენზედა წყალობით, ვითარცა სახიერ ხარ, და გვიხსენ ჩუენ სამართლად რისხვისაგან შენისა, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩუენი, და ჩუენ ვართ ერნი შენნი, ყოველნივე ქმნულნი ხელითა შენთანი ვართ და სახელი შენი წოდებულ არს ჩუენზედა, და შემიწყალენ ჩუენ.

 

 აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მოწყალების კარი განგვიღე, კურთხეულო ღმრთისმშობელო, რათა, რომელნი ესე შენ გესავთ, არა დავეცნეთ, არამედ განვერნეთ წინააღმდგომთა მტერთაგან, რამეთუ შენ ხარ ცხოვრება ნათესავისა ქრისტიანეთასა.

 

 

მცირე მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩუენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით, მოწყალებისა, სიცოცხლისა, მშჳდობისა, სიმრთელისა, დღეგრძელობისა, მყუდროებისა, განათლებისა, ცხორებისა, შეწევნისა, შენდობისა და ცოდვათა  მოტევებისათჳს ყოველთა შვილთა ჩუენისა ეკლესიისა, რაჲთა დაიცვას უფალმან ღმერთმან ჩუენმან სამეუფოჲ ქალაქი ესე ჩუენი და წმიდაჲ ესე მონასტერი (ანუ ეკლესია) და ყოველი  სოფელი  სიყმილისაგან, სრჳსა, ძრჳსა, მახჳლისა, ზედა მოსლჳსაგან უცხო თესლთასა და ყოვლისაგან ბოროტისა;  რაჲთა მოწყალე გუექმნეს ჩუენ ღმერთი კეთილად დგომისათჳს სახიერებითა და კაცთმოყუარებითა თჳსითა, და გარე წარაქციოს რისხვაჲ, მარადის ჩუენ ზედა მომავალი, და გჳჴსნეს ჩუენ სამართლად ჩუენ ზედა მოწევნულისა რისხვისაგან, და შეგჳწყალნეს ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: შეისმინე ჩუენი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩუენო, სასოო ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათაო, და რომელნი არიან ზღუათა შინა შორს და ცასა შინა, და მლხინებელ, და მოწყალე ექმენ შეცოდებათა ჩუენთა, და შეგჳწყალენ ჩუენ, რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყუარე ღმერთი ხარ და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: მუხლმოდრეკით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ. 

 

 კვერექსის ნაცვლად ერისკაცი იტყვის – უფალო, შეგვიწყალენ 3-გზის. დიდებაი… აწდა…

 

სავედრებელი ლოცვა

 

  ჰოი, წმიდაო მღდელმოწამეო, ღმერთშემოსილო ეგნატე, სამებისა წმიდისა გამორჩეულო მსახურო და ყოვლად შუენიერო სამკაულო ეკლესიისაო; ყოვლისა სოფლისა მნათობო და დიდებაო ანტიოქიისაო; უსწავლელთა მასწავლელო და მომცემელო სიბრძნისაო; სიტყვიერთა სულთა შემწირველო ზეცისა მამისაო და დიდო მეოხო ჩუენო წინაშე მაცხოვრისაო!

ჰოი, მამათა თავო და მარტვილთა შუენიერებაო, ყოვლად ქებულო მღდელთმოძღუარო ეგნატე, ვითარცა მონაი წმიდისა სამებისაი, და მოწაფეი მოციქულთაი, სარწმუნოებითა წინა აღუდეგ მძლავრსა მას ძლიერად, ვიდრე დათხევამდე უბიწოთა სისხლთა შენთა და ღირს იქმენ რაი ანგელოზთა თანა მკვიდრობისა წინაშე ღმრთისა, აწ ჩუენცა გვექმენ წინამძღუარ ცხორებისა და მეოხად მისა მიმართ, რაითა მოგვიტევნეს მან ბრალნი და უსჯულოებანი ჩუენნი და მოგუმადლოს შენებრი მხურვალებაი სარწმუნოებისაი, ძმებრივი სიყუარული მოყუასისაი და საღმრთოი მოშურნეობაი მამულისაი, ხოლო ქუეყანაი ჩუენი დაიფაროს მტერისა საფრხისა და ძმათა შორის ბრძოლისაგან და მოგვანიჭოს მწყემსნი კეთილნი განსამტკიცებლად მართლისა სარწმუნოებისა. ყოვლადძლიერითა ლოცვითა შენითა დაიფარე და განაძლიერე უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოს კათალიკოს-პატრიარქი, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსი, და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტი დიდი მეუფეი, მამაი ჩუენი ილია, ყოვლადსამღდელონი მიტროპოლიტნი, მთავარეპისკოპოსნი და ეპისკოპოსნი, პატიოსანნი მღდელნი, ქრისტეს მიერ დიაკონნი და ყოველნი სამონაზვნო წესნი, ზიარნი მართლმადიდებელისა ეკლესიისანი და ყოველნი მართლმორწმუნენი ქრისტეანენი.

ჰოი, წმიდათა შორის საკვირველებითა დიდებულო და მღდელთმთავართა შორის წამებითა განბრწყინვებულო ეგნატე ღმერთშემოსილო, პეტრე მოციქულისა მოსაყდრედ იწოდე, ღირსო, და კუალსა მისსა შეუდეგ რაი სიმხნითა, აღმოსავალთაით გამოხვედ და დასავალად მიხვედ და განანათლე ელვითა მით საღმრთოისა ქადაგებისათა, სადა იგი, ბრძენო, სოფლისაგან განხვედ, და ღმრთისა მიერ განბრწყინდი გვირგვინშემოსილი მადლითა, აწ ჩუენცა მეოხ გუეყავ მისა მიმართ, აღმოგვიყვანოს სიღრმეთაგან ცოდვათასა, და გვიხსნას სიყმილისაგან, სრვისა, ძრვისა, რღვნისა, ცეცხლისა, მახვილისა, ზედამოსლვისაგან უცხო თესლთაისა, და ყოვლისაგან ბოროტისა, რაითა ღირს ვიქმნეთ სასუფეველსა მისსა, რამეთუ კურთხეულ არს და დიდებულ, თანა დაუსაბამოით მამით მისით, და ყოვლად-წმიდით და ცხოველს-მყოფელით სულითურთ, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: სიბრძნით! ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, გუაცხოვნენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზე­სთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყჳსა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ.

 

 მღდელმან: დიდებაჲ შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 სახელითა უფლისათა, უწმიდესო და უნეტარესო მეუფეო გუაკურთხენ.

 

 მღვდელმან: უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლად წმიდისა დედისა შენისათა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩვენთათა და ყოველთა წმიდათა შენთათა, შეგვიწყალენ ჩვენ, ამინ.

 

 მგალობელთა: ამინ. უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის),

უფალო, იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლადწმიდისა დედისა შენისაითა, და ყოველთა წმიდათაითა, შეგვიწყალენ ჩუენ, ამინ.

 

ხატისა მთხვევასა ზედა ვჰგალობთ ესრეთ:

 

სარწმუნოებითა სამებისაითა შეიჭურვე სიყრმითგან, წმიდაო მღდელთმოძღუარო ეგნატე, და იწყე რაი მორბედებად ღუაწლსა მას მწყემსობისასა, სრბაი წამებისა შენისაი ჯეროვნად სრულ ყვენ ჰრომსა შინა, მამაო, და ძალითა ქრისტეისითა სიკუდილისა შემდგომადცა გამოჩნდი შემწედ მორწმუნეთა, ამისთვისცა შეუვრდებით წმიდასა ხატსა შენსა და გევედრებით: უვნებელად დაგვიცევ ეშმაკთა ურიცხუთა საცთურთა და კაცთა ზაკუვათაგან.

დედოფალო მარიამ, მოგუხედენ სარწმუნოებითა თაყუანის-მცემელთა და სურვილით ამბორის-მყოფელთა, პატიოსანისა ხატისა წმიდისა ეგნატე ღმერთშემოსილისაითა, და მადლი მისი და წყალობაი შენი თანა-მავალ მეყავნ ჩუენ ყოველთა დღეთა ცხორებისა ჩუენისათა.

 

შეადგინა თინათინ მჭედლიშვილმა