პარაკლისი სავედრებელი
წმიდისა თეოდორე ტირონისა

 

 მღვდელმან: კურთხეულ არს ღმერთი ჩუენი, ყოვლადვე, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მკითხველმან: ამინ. დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.

 

 მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენს შორის და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევაჲ, ძალი და დიდებაჲ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (12–ჯერ).

 

 

უფალო, შეისმინე ლოცვისა ჩემისაი, ყურად-იღე ვედრებაი ჩემი ჭეშმარიტებითა შენითა, შეისმინე ჩემი სიმართლითა შენითა; და ნუ შეხუალ საშჯელსა მონისა შენისა თანა, რამეთუ არა განმართლდეს შენ წინაშე ყოველი ცხოველი, რამეთუ დევნა მტერმან სული ჩემი და დაამდაბლა ქუეყანად ცხორებაი ჩემი, დამსუა მე ბნელსა შინა, ვითარცა მკუდარი საუკუნოი. და მოეწყინა ჩემთანა სულსა ჩემსა, და ჩემ შორის შემიძრწუნდა გული ჩემი. მოვიხსენე დღეთა პირველთაი, და ვიწურთიდ ყოველთა მიმართ საქმეთა შენთა და ქმნულსა ხელთა შენთასა ვზრახევდ. განვიპყრენ შენდამი ხელნი ჩემნი, და სული ჩემი, ვითარცა ქუეყანაი ურწყული შენდამი. მსთუად შეისმინე ჩემი, უფალო, რამეთუ მოაკლდა სულსა ჩემსა; ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა ჩემგან, და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა. მასმინე მე განთიად წყალობაი შენი, რამეთუ მე შენ გესავ; მაუწყე მე, უფალო, გზაი, რომელსაცა ვიდოდი, რამეთუ შენდამი აღვიღე სული ჩემი. მიხსენ მე მტერთა ჩემთაგან, უფალო, რამეთუ შენ შეგევედრე. მასწავე მე, რაითა ვყო ნებაი შენი, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩემი; სული შენი სახიერი მიძღოდეს მე ქუეყანასა წრფელსა. სახელისა შენისათვის, უფალო, მაცხოვნო მე და სიმართლითა შენითა გამოიყვანო ჭირისაგან სული ჩემი. და წყალობითა შენითა მოსრნე მტერნი ჩემნი და წარსწყმიდნე ყოველნი მაჭირვებელნი სულისა ჩემისანი, რამეთუ მე მონაი შენი ვარ.

 

 

 

 

 

 

 

ტროპარი, ხმაი 8

 

  დიდ არიან სარწმუნოებისა საკვირველებანი, რამეთუ ალსა მას შინა ცეცხლისასა, ვითარცა წყალსა განსვენებისასა, წმიდა მოწამე თეოდორე იხარებდა, რამეთუ ცეცხლსა შინა შეიცხო ვითარცა პური ტკბილი, და შეწირულ იქმნა წინაშე სამებისა, მისითა მეოხებითა ქრისტე ღმერთო აცხოვნენ სულნი ჩვენნი.

 

  დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

  დიდ არიან სარწმუნოებისა საკვირველებანი, რამეთუ ალსა მას შინა ცეცხლისასა, ვითარცა წყალსა განსვენებისასა, წმიდა მოწამე თეოდორე იხარებდა, რამეთუ ცეცხლსა შინა შეიცხო ვითარცა პური ტკბილი, და შეწირულ იქმნა წინაშე სამებისა, მისითა მეოხებითა ქრისტე ღმერთო აცხოვნენ სულნი ჩვენნი.

 

  აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 არასადა დავსდუმნეთ, ღმრთსმშობელო, ძლიერებათა შენთა ქებად, უღირსნი ესე მონანი შენნი. რამეთუ არათუმცა შენ გვფარევდი ოხითა შენითა, ვინმცა სადა გვიხსნნა ჩუენ ესოდენთა ჭირთაგან; ანუ ვინმცა დაგვიცვნა ჩუენ აქამომდე ფლობილად? არასადა განგეშორნეთ ჩუენ, დედუფალო კურთხეულო, რამეთუ შენ იხსნი სულთა ჩუენთა ყოველთა განსაცდელთაგან.

 

 

(50 – ე ფსალმუნის კითხვის დროს აღესრულება კმევა: კოლიო, სამღვდელოება უპირატესის მიხედვით)

 

ფსალმუნი 50

 

1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა ახოცე უშჯულოებაი ჩემი. 

 

2. უფროის განმბანე მე უშჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე. 

 

3. რამეთუ უშჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის. 

 

4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; რაითა განმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა. 

 

5. რამეთუ ესერა უშჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან. 

 

6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე. 

 

7. მასხურო მე უსუპითა და განვწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე. 

 

8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი. 

 

9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უშჯულოებანი ჩემნი ახოცენ. 

 

10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. 

 

11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან. 

 

12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე. 

 

13. ვასწავლნე უშჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ. 

 

14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა. 

 

15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუნე, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა. 

 

16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს. 

 

17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს. 

 

18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი. 

 

19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შეიწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.

 

 

(დიდ-მარხვის 1 კვირის პარასკევის ცისკრის კანონი)
ქმნილი იოანე დამასკელისა

 

გალობაი 1, უგალობდითსა

 

ძლისპირი: ქვეყანასა მწყურნებსა, ვითარცა ხმელსა, განვიდა და შრომათაგან ეგვიპტისათა განერა ერი ისრაელთა, ღაღადებდა, მხსნელსა ჩუენსა და უფალსა უგალობდეთ. (არ იკითხება).

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

უწყი ტრფიალება შენი ღმერთისა მიმართ, და სიყვარულითა შენითა უსაზღვროითა შეპყრობილ ვარ, სულითა და ხორცითა, და სიტყვათა შევსწირავ შენდა.

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

დაიწერა ბრძანებაი შეგინებული, რაითა მსახურებდენ კერპთა, და არა ღმერთსა ცხოველსა, არამედ შენ ღმრთისა შეიწირე, და არა ეგე კერპთა ღვაწლითა შემოსილო.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა,

სიყვარულითა საღმრთოითა აღეტყინე, და ძესა ღმრთისასა მხოლოდ შობილსა მხედარ – ექმნე, თეოდორე, ნეტარო მოწამეო, და გვირგვინსა მარტვილთასა მიემთხვიე.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

კრებული ანგელოზთა და კაცთა დედაო, უქორწინებელო, გიგალობენ შენ, რამეთუ დაბადებელი მათი ღმერთი, ვიტარცა ყრმა უშევ დაბადებულთა.

 

 

გალობა 3, განძლიერდასა

 

ძლისპირი: შენ, დამამყარებელო კამარათა ცისათაო, უფალო, და აღმაშენებელო ეკლესიათაო, დამამტკიცენ ჩუენ სიყვარულსა შენსა, თავო ყოვლისა სიხარულისაო, და განაძლიერებელო მორწმუნეთაო, მხოლოო კაცთმოყუარეო. (არ იკითხება).

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

შესხმასა ბაგეთა მიერ, და ვედრებასა ტკივნეულით სულით მიგიძღვანებ, რომლისათვის წყალობაი ჰყავ ღვაწლითშემოსილო.

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

გონებასა თვითმპყრობელსა, დაამონენ ხორცნი, დიდებულო მოწამეო, და ორ-კერძოვე საკუთარ ექმენ ღმერთსა.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა,

წარსდეგ წინაშე საყდართა, წამებისათა და ქრისტე ღმერთი ღმრთისმეტყველე, და დაგებაი კერპთა ბილწთაი შეგინებულ ჰყავ, თეოდორე.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ჩვენ ყოველნი მოგიგებთ შესავედრებელად, ქალწულო, ზღუდე მექმენ, ქრისტეანეთა მორწმუნეთა, სძალო ღვთისაო.

 

 

გალობა 4, მესმასა

 

ძლისპირი: მესმა, უფალო, განგება საიდუმლოთა შენთა გამოუთქმელთა, განვიცადენ საქმენი შენნი, და აღვიარე მე ღვთაება შენი. (არ იკითხება).

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

საიდუმლოთა საღმრთოთა გულისხმისყოფით გემო იხილე, თეოდორე, და ურცხვენელად აღიარე, ძე ღმრთისაი შობილი ქალწულისაგან.

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

ვნებათა დამონებულნი, ვნებულად ჰგონებდეს ღმრთეებისა ძალსა, რომელთა ამხილე, თეოდორე, სულითა წმიდითა განათლებულმან.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა,

მოწყალე ჰყავ ჩვენთვის მხსნელი, მგალობელთა შენთა, თეოდორე, გევედრებით, და მრავალფერთა განსაცდელთა, და ვნებათაგან ხსნაი გვითხოვე, მხნეო.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

დაუთესველო ყანაო, რომელმან ხუვილი ცხოვრებისაი აღმოაცენე, რომელი მოსცემს სოფელსა, ღვთისმშობელო, გვაცხოვნენ მგალობელნი შენნი.

 

 

გალობა 5, ღამითგანსა

 

ძლისპირი: განგვანათლენ ჩვენ ნათლითა შენითა, უფალო, და მკლავითა მაღლითა მორწმუნეთა მშვიდობა შენი ზეცით მომეც ჩუენ, კაცთმოყუარეო. (არ იკითხება).

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

თანა–მოღვაწეთა შენთა ეტყოდი, მოწამეო, შეიყვარეთ უფალი, რომელმან უფროის შეგიყვარნა თქუენ.

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

ცეცხლებრ ეგზებოდი შურითა, ღვაწლითშემოსილო, და ტაძრისა თანა დასწვი, თეოდორე, დედაი ღმერთთა მტყუართაი.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა,

ძალითა უძლეველითა, თეოდორე ღვაწლით შემოსილო, ბარბაროსთა და ვნებათა, ჩვენთა სიბოროტეი დააყუდე.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

შემდგომად შობისა ქალწულად ჰგიე, უბიწოო, შენ ყოვლად–სანატრელო, ვითარცა ღვთისმშობელ ხარ გადიდებთ.

 

 

გალობა 6, ღაღადყავსა

 

ძლისპირი: მომიტევენ სახიერ, აურაცხელნი ცოდვანი ჩემნი, რომელთათვის გიხმობ შენ. მიხსენ მე ბოროტთაგან. შენდა მომართ ვღაღადებ. ისმინე ჩემი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩემო. (არ იკითხება).

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

უძლური და მედგარი, სიბორგილე პირველთა ამაოთა, შეწევნასა კაცთასა, ყურის– საძიებელად, ეძიებდა ვინათგან, მოწამეთაგან, იძლია სიჩუკნე მათი. (2 გზის).

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა,

განგაძლიერა ღმერთმან, გვირგვინო მარტვილთაო თეოდორე, და უღმრთოთა ტანჯვანი ისარ – ჩვილთა შეჰრაცხენ, საუკუნეთა მათთვის, მოსაგებელთა რომელთა წინასწარ განიცდიდი.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

განავერენით საცთურსა ცოდვათა ჩვენთასა, ვედრებითა შენითა, ღვთისმშობელო ქალწულო, ძისა შენისა მიერ, რომელი იშვა შენგან, უზესთაეს ბუნებათა ღმრთისა დაუსაბამოი.

– უფალო შეგვიწყალენ – 3გზის.

– დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 

კონდაკი, (ხმა 8).

 

 სარწმუნოება ქრისტესი, ვითარცა ჯაჭვი შეიმოსე, ჰოი, მრავალმოღვაწეო თეოდორე, შინაგან გულსა შენსა, და წინააღმდგომნი ძალნი დააკუეთენ, და დასცენ ბომონნი, და ვითარცა უძლეველი მხედარი, გვირგვინითა შეიმკუე საუკუნითგან მაღლით გარდამო.

 

 

გალობა 7, კურთხეულარსა

 

  ძლისპირი: ყრმათა ღმრთისმსახურთა ბაბილონს შინა არა მსახურეს ხატსა ოქროსასა, და მით სახმილსა შეითხივნეს, და შეცვრეულნი ესრეთ ღაღადებდეს და იტყოდეს, კურთხეულ – ხარ შენ, უფალო, ღმერთო მამათა ჩუენთაო! (არ იკითხება).

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

ტანჯვაი ხორცთაი თავს–იდევ მისთვის, რომელი იგვემა ჩვენთვის ხორცითა, სიტყვაი დაუსაბამოი, ღვაწლითშემოსილო თეოდორე, და უღაღადებდი: მამათა ჩვენთა ღმერთო, კურთხეულ ხარ მარადის.

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

ვითარცა მხსნელი ჩვენი, ნებსით დაიდვა საფლავსა და დაიბეჭდა, ეგრეთვე შენ წმიდაო, საპყრობილესა დაბეჭდულსა დაემკვიდრე და ხმა-ყავ: მამათა ჩვენთა ღმერთო, კურთხეულ ხარ მარადის.

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

მოაკუდინენ ვნებანი ხორცთანი, სიკუდილითა შენითა ნებსით თვისით, არათუ საზრდელითა, არამედ სურვილითა საღმრთოითა იზრდებოდი და ჰხმობდი: მამათა ჩვენთა ღმერთო კურთხეულ ხარ მარადის.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა,

საპყრობილესა შინა, ვითარცა სახუმილსა, სამთა ყრმათასა ოდესმე, გამოგიჩნდა შენ ერთი წმიდისა სამებისაი, და განგაძლიერა შენ და ჰმადლობდი: მამათა ჩვენთა ღმერთო, კურთხეულ ხარ მარადის.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ინებე რა ცხოვრება ჩვენი მხსნელო, დაემკვიდრე წიაღსა ქალწულისასა, და წიაღად სოფლისად გამოაჩინე იგი, ამისთვის გიღაღადებთ და ვიტყვით: კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, ღმერთო მამამთა ჩვენთაო,

 

 

გალობა 8, აკურთხევდითსა

 

  ძლისპირი: მთასა ზედა მოსეს თანამზრახველმან მაყვლოვანით, სახე გამოაჩინა ქალწულისაგან შობისა უვნებელად, ყოველნი მას ვაკურთხევთ და აღვამაღლებთ უკუნისამდე. (არ იკითხება).

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

დანერგულნი სულითა, მთავარი იგი უსჯულოთა მათ, უღრთოებით გეტყოდა შენ ღვთისმსახურსა მკსინვარედ, რაისა ამაოებით დაგიძს შენ სასოებაი კაცისა მიმართ, მძვინვარედ მოკლულისა, ჰოი უგუნურო, ხოლო შენ ღაღადებდი: ყრმანი და მღუდელნი უგალობდით, ერნი უფროისად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

ვითარცა ჭაბუკმან გონიერმან, და ეზოს-მოძღვარმან მადლისამან, ღმრთისა მიერ შენდა მონიჭებულითა სიბრძნითა, ღაღად-ყავ: ჰოი, თეოდორე, რომელი იგი უფლებით გზრახვიდა, და არქუ: ესე სირცხვილი მეყავნ მე, და ყოველთავე, რომელნი ღაღადებენ: ყრმანი და მღუდელნი უგალობდით, ერნი უფროისად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა,

სიმხნით იღვაწე, წმიდაო, და მრისხანებით ამხილე მძლავრსა, რასა განცოფებულ ხარ და მეტყვი დაბადებულთა, ღმრთისა – წილმსახურებად, რომლითა ეგე დამბადებელი დაგიტევებიესთ და დაბნელებულ ხართ, ხოლო მე უღაღადებ: ყრმანი და მღუდელნი უგალობდით, ერნი უფროისად აღამაღლებდით მას უკუნისამდე.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ხორციელად გამოსახვითა, და პირად–პირადითა იგავითა, ღვთისმეტყველებითა და მოსწავებითა, წინაისწარმეტყველებდეს, შობისა შენისათვის ღვთისმეტყველნი ზესთა ბუნებისა და საკვირველებისა, ამისთვის სიხარულით გიგალობთ ღმრთისა დედაო, და ძესა შენსა აღვამაღლებთ უკუნისამდე.

 

 

გალობა 9, ადიდებდითსა

 

  ძლისპირი: შენ, რომელი უქორწინებელ ხარ, დედაო უსძლოო, შენ, რომელმან უზესთაეს ბუნებათა შევ დაუსაბამო, რომელ–არს შემოქმედი ღმერთი ჭეშმარიტი, გალობითა დაუდუმებელითა გადიდებთ. (არ იკითხება).

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

ნივთი წამებისა შენისა არს სიყვარული ღმრთისაი, ვინაიცა ნივთ–გექმნა შენ ცეცხლი ნივთიერთა ხორცთა, თეოდორე, და ესრეთ მოხარული მიხვედ ცეცხლსა ღვთაებისასა, ჰოი, ღვაწლით შემოსილო მსახურო ქრისტეს ღმრთისაო.

წმიდაო დიდმოწამე თეოდორე ევედრე ღმერთსა ჩვენთვის.

ყოვლად -საგალობელო მოწამეო, დასწვი საცთური, ხოლო შენ შეუწველ, და ცხოველი წარჰდეგ წინაშე ქრისტეისა, და მის მიერ იშვებ, ვითარცა მოწამე ბრწყინვალე, ღვაწლითშემოსილო თეოდორე – მსახურო უფლისაო.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა,

აცხოვნე, ქრისტე, ერი შენი, რომელი აღგიარებს შენ, ერთსა წმიდისა სამებისასა ორითა ბუნებითა სრულითა, რომელი მოიგე საღმრთოითა სისხლითა შენითა, ღვაწლითშემოსილისა თეოდორეს მეოხებითა.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

შენ რომელმან წიაღთა იტვირთე ღმერთი შეუხებელი, რომელსაცა ცათა შინა უგალობენ ყოველნი ძალნი, შენ მიერ მომნიჭებელი ჩვენდა ცხოვრებისა, ღმრთისა დედაო, გადიდებთ.

ძლისპირი: შენ, რომელი უქორწინებელ ხარ, დედაო უსძლოო, შენ, რომელმან უზესთაეს ბუნებათა შევ დაუსაბამო, რომელ–არს შემოქმედი ღმერთი ჭეშმარიტი, გალობითა დაუდუმებელითა გადიდებთ.

მეყსეულად:

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა, ძალი და დაიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 ტროპარი (ხმა 8):

დიდ არიან სარწმუნოებისა საკვირველებანი, რამეთუ ალსა მას შინა ცეცხლისასა, ვითარცა წყალსა განსვენებისასა, წმიდა მოწამე თეოდორე იხარებდა რამეთუ ცეცხლსა შინა შეიცხო ვითარცა პური ტკბილი, და შეწირულ იქმნა წინაშე სამებისა, მისითა მეოხებითა ქრისტე ღმერთო აცხოვნენ სულნი ჩვენნი.

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა,

კონდაკი (ხმა 8):

სარწმუნოება ქრისტესი, ვითარცა ჯაჭვი შეიმოსე, ჰოი, მრავალმოღვაწეო თეოდორე, შინაგან გულსა შენსა, და წინააღმდგომნი ძალნი დააკუეთენ, და დასცენ ბომონნი, და ვითარცა უძლეველი მხედარი, გვირგვინითა შეიმკუე საუკუნითგან მაღლით გარდამო.

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ვითარცა შუამდგომელად ყოველთა, და შემწედ მტკიცედ ცოდვილთა, მოგიგებთ ყოვლად უბიწოო, შენითა მაგით მხურვალით აშეწევნითა ქალწულო, დედაო მარიამ ქრისტიანეთა ცხოვრებაო, ნუ დაჰსცხრები ჩვენ–თვის ვედრებად მაცხოვრეისა, რათა მოგვანიჭოს ცოდვათა მოტევება.

– მღვდელი: უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

– გუნდი : უფალო შეგვიწყალენ.

 

 

კურთხევა წანდილისა.

 

  ყოვლისავე სრულ – მყოფელო სიტყვითა შენითა უფალო, რომელმან უბრძანე ქვეყანასა ნაყოფისა აღმოცენება, მოღებად და განსასვენებელად ჩვენდა, რამეთუ თესლითა მით რომლისა ჰსჭამდენ სამნი ყრმანი არა შეიგინნეს ტაბლისა მისგან არა – წმიდისა, და ამისთვისცა იხსნენ სახმილისა მისგან ცეცხლისა. ეგრეთვე ყოვლად-სახიერო მეუფეო თესლი ესე, შენისა თვითოეულისა თესლისა ნაყოფი აკურთხე, და რომელთა მიიღონ ამისგან წმიდა – ჰყავ სადიდებელად შენდა, და პატივად დიდისა მოწამისა შენისა თეოდორე ტირონისა, და რომელთა მოიღეს ესე მოსახსენებელად მონათა შენთა მორწმუნეთა მიცვალებულთათვის, მიჰმადლე მათ განსვენებაი, და რომელმან შეჰმზადა ესე (სახელი) სახსენებელად წმიდისა ამის სრულ – ჰყავ და მიეც ყოველი საცხოვრებელი თხოვაი მისი. და საუკუნოსა კეთილსა ღირს – ჰყავ, მეოხებითა ყოვლად – უხრწნელისა დედოფლისა ჩვენისა ღვთისმშობელისა და მარადის ქალწულისა მარიამისათა, წმიდისა დიდებულისა დიდისა მოწამისა თეოდორე ტირონისათა, რომლისაცა ხსენებასა აღვასრულებთ დღეს, და ყოველთა წმიდათა შენთათა ამინ. აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. რამეთუ შენ ხარ რომელი აკურთხევ ყოველთავე ქრისტე ღმერთო ჩვენო, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ თანა დაუსაბამოო მამით, და მხოლოდ – შობილით ძით, და ყოვლად წმიდით სახიერით და ცხოველს – მყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე ამინ.

 

შემდგენელი: თინათინ მჭედლიშვილი