პარაკლისი სავედრებელი
ღირსისა დედისა ჩუენისა საბიანასი
სამცხის ტაძრისის დედათა მონასტრის წინამძღვრისა

 

 მღვდელმან: კურთხეულ არს ღმერთი ჩუენი, ყოვლადვე, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მკითხველმან: ამინ. დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.

 

 მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენს შორის და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევაჲ, ძალი და დიდებაჲ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (12–ჯერ).

 

 

1. უფალო, შეისმინე ლოცვისა ჩემისაი, ყურად-იღე ვედრებაი ჩემი ჭეშმარიტებითა შენითა, შეისმინე ჩემი სიმართლითა შენითა; 

 

2. და ნუ შეხუალ სასჯელსა მონისა შენისა თანა, რამეთუ არა განმართლდეს შენ წინაშე ყოველი ცხოველი. 

 

3. რამეთუ დევნა მტერმან სული ჩემი და დაამდაბლა ქუეყანად ცხოურებაი ჩემი, დამსუა მე ბნელსა შინა, ვითარცა მკუდარი საუკუნოი. 

 

4. და მოეწყინა ჩემ თანა სულსა ჩემსა, და ჩემ შორის შემიძრწუნდა გული ჩემი. 

 

5. მოვიხსენე დღეთა პირველთაი და ვიწურთიდ ყოველთა მიმართ საქმეთა შენთა და ქმნულსა ხელთა შენთასა ვზრახევდ. 

 

6. განვიპყრენ შენდამი ხელნი ჩემნი, და სული ჩემი ვითარცა ქუეყანაი ურწყული შენდამი. 

 

7. მსთუად შეისმინე ჩემი, უფალო, რამეთუ მოაკლდა სულსა ჩემსა, ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა ჩემგან, და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა. 

 

8. მასმინე მე განთიად წყალობაი შენი, რამეთუ მე შენ გესავ; მაუწყე მე, უფალო, გზაი, რომელსაცა ვიდოდი, რამეთუ შენდამი აღვიღე სული ჩემი. 

 

9. მიხსენ მე მტერთა ჩემთაგან, უფალო, რამეთუ შენ შეგევედრე. 

 

10. მასწავე მე, რაითა ვყო ნებაი შენი, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩემი, სული შენი სახიერი მიძღოდენ მე ქუეყანასა წრფელსა. 

 

11. სახელისა შენისათვის, უფალო, მაცხოვნო მე და სიმართლითა შენითა გამოიყვანო ჭირისაგან სული ჩემი. 

 

12. და წყალობითა შენითა მოსრნე მტერნი ჩემნი და წარსწყმიდნე ყოველნი მაჭირვებელნი სულისა ჩემისანი, რამეთუ მე მონაი შენი ვარ.

 

 

 

 

 

 

 

ტროპარი, ხმაი 8

  შენ შორის, საკვირველო დედაო, კეთილად დაცულ იქმნა ხატებაი, რამეთუ აღიღე ჯუარი და შეუდეგ ქრისტესა, და მოქმედი ასწავებდი შეურაცხყოფასა ხორცთასა, ვითარცა წარმავალსა, ხოლო ღვწასა სულისასა - ვითარცა უკუდავისა არსებისასა, რომლისათვისცა ანგელოზთა თანა იხარებს სული შენი, ნეტარო საბიანა.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

  შენ შორის, საკვირველო დედაო, კეთილად დაცულ იქმნა ხატებაი, რამეთუ აღიღე ჯუარი და შეუდეგ ქრისტესა, და მოქმედი ასწავებდი შეურაცხყოფასა ხორცთასა, ვითარცა წარმავალსა, ხოლო ღვწასა სულისასა - ვითარცა უკუდავისა არსებისასა, რომლისათვისცა ანგელოზთა თანა იხარებს სული შენი, ნეტარო საბიანა.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 არასადა დავსდუმნეთ, ღმრთსმშობელო, ძლიერებათა შენთა ქებად, უღირსნი ესე მონანი შენნი. რამეთუ არათუმცა შენ გვფარევდი ოხითა შენითა, ვინმცა სადა გვიხსნნა ჩუენ ესოდენთა ჭირთაგან; ანუ ვინმცა დაგვიცვნა ჩუენ აქამომდე ფლობილად? არასადა განგეშორნეთ ჩუენ, დედუფალო კურთხეულო, რამეთუ შენ იხსნი სულთა ჩუენთა ყოველთა განსაცდელთაგან.

 

 

ფსალმუნი 50

 

1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა ახოცე უშჯულოებაი ჩემი. 

 

2. უფროის განმბანე მე უშჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე. 

 

3. რამეთუ უშჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის. 

 

4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; რაითა განმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა. 

 

5. რამეთუ ესერა უშჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან. 

 

6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე. 

 

7. მასხურო მე უსუპითა და განვწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე. 

 

8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი. 

 

9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უშჯულოებანი ჩემნი ახოცენ. 

 

10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. 

 

11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან. 

 

12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე. 

 

13. ვასწავლნე უშჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ. 

 

14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა. 

 

15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუნე, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა. 

 

16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს. 

 

17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს. 

 

18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი. 

 

19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შეიწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.

 

 

გალობა 1, უგალობდითსა

 

  ძლისპირი: წამის ყოფითა, ღმერთო, ბუნებანი მდინარენი ზღუდედ აღამაღლენი და მათ შორის განიყვანე ერი ისრაელთაი ხმელად, და გალობდა გალობასა ძლევისასა.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

ზეთითა ღუაწლთა და შრომათაითა განაპოხე რაი სანთელი ქალწულებისაი, საბიანა, შეხვედ სასძლოსა საუკუნესა ბრძენთა მათ ქალწულთა თანა და უგალობ უფალსა ძლევისა გალობასა.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

დღესასწაულობს ქართველთა ეკლესიაი ხსენებასა შენსა, ღირსო დედაო საბიანა, და გვიწესს ყოველთა მორწმუნეთა, რაითა ღუაწლისმოყუარეობასა შენსა ვნატრიდეთ და ვაქებდეთ ღმერთსა.

 

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

 

ზღუდედ საღმრთოდ და სიმტკიცედ და კეთილად შესავედრებელად მოგიგებთ შენ, დედაო, ყოვლად მხნეო, და არა დავსცხრებით ვედრებად შენდა, რაითა დაგვიცვა ყოველთა ძვირთაგან.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

დახსნდა წყევაი ევაისი, პირველისა მის დედისაი, რაჟამს უსძლომან შვა უაღრესი ბუნებათაი, ხოლო ერი მორწმუნეთაი, ვითარცა ღირს არს, სამართლად ადიდებენ.

 

 

გალობა 3, განძლიერდასა

 

  ძლისპირი: ღმერთო, მაცხოვარო ჩუენო, ყოვლისა დამბადებელო, რომელმან სიტყვით დაამყარენ ცანი მაღალნი, ყოვლით ძალით მათით და სულითა მით საღმრთოითა დამამტკიცენ ჩუენ ერთობით კლდესა ზედა სარწმუნოებისასა.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

აღიღე რაი შური საღმრთოი, წარმავალი ესე საწუთროი დაუტევე წარუვალისათვის ნეტარებისა, და შეუდეგ რაი ღვაწლსა მას ანგელოზებრივსა, მონაზვნად აღიკვეცე სამცხეს - ტაძრისის დედათა მონასტერსა.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

უხორცოთა მათ ანგელოზთა მოქალაქობასა ჰბაძვიდი რაი ხორცითა, ღამე ყოველ ხელ-განპყრობით ლოცვითა, ვედრებითა, მუხლთა დრეკითა და ცრემლთა დენითა აღასრულებდი მონებასა ზეციერისა უფლისასა.

 

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

რბიოდი რაი სარბიელსა ღუაწლისასა, ნეტარო, ნიჭნი გულისხმის-ყოფისანი მოიხუეჭე მორჩილებითა და ლოცვითა მხურვალითა, ნეტარო, და ცნობად ძალსა მას წმიდათა წერილთაისა განიბრძვნე მადლითა საღმრთოითა.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

მხსნელო ჩუენო, ვედრებითა მშობელისა შენისაითა მშვიდობაი სოფელსა მოჰმადლე, და ძლევაი მტერთაი ჯუარითა მოეც ერსა ჩუენსა ღმრთისმოყუარესა, და მორწმუნენი ღირს-მყვენ შენდობასა.

 

 

  გჳჴსენ განსაცდელთაგან მარადის მსასოებელნი სიწმიდისა შენისანი, წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო სპირიდონ, რამეთუ ჩვენ, ყოველნი შენდა მოჳლტვით, ვითარცა უძლეველისა ზღუდისა და შუამდგომელისა..

 

  მოიხილე ჩუენ ზედა, წმიდაო, საკჳრველთმოქმედო მღდელთმთავარო სპირიდონ, და ჴორცთა ჩუენთა წყლულებანი ბოროტნი განჰკურნენ, და სულისა ჩუენისა სნეულებანი.

 

 

მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩვენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ღმრთივ–დაცულისა ერისა ჩუენისა და მეუფებისა მისისათჳს (მთავრობისა და მხედრობისა) მისისათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით უწმიდესისა და უნეტარესისა, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქისა და მცეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსისა და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტისა, დიდისა მეუფისა, მამისა ჩუენისა ილიასათჳს, და ყოვლადუსამღვდელოესისა... (აქა მოიხსენეთ ადგილობრიბი მღვდელმთავარი), და ყოველთა ქრისტეს მიერ ძმათა ჩუენთათვის.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა ვევედრნეთ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, რაითა შეიწყალნეს... (აქა მოიხსენეთ სახელდებით ისინი, ვისთვისაც ევედრებით ღმერთს).

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: განამრავლე, უფალო, ჟამნი და წელნი ცხოვრებისა მათისანი, და იხსნენ იგინი, უფალო, ყოვლისაგან ჭირისა, რისხვისა და იწროებისა, და ყოვლისაგან წყლულებისა სულისა და ხორცთასა, და მიუტევენ მათ ყოველნი შეცოდებანი მათნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ყოველთა ძმათა და ყოველთა ქრისტიანეთათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 მღვდელმან: რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყვარე ღმერთი ხარ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

წარდგომა. ხმა 4

 

  გაქუნდა რაი სარწმუნოებაი ჭეშმარიტი და გული მწყალობელი, ყოვლითურთ საკვირვოი აჩვენე საქმენი, რამეთუ საღმრთოთა მათ და ბრძენთა სიტყუათა შენთა მიერ უსწავლელთა ასწავებდი, და სწავლულთა განამტკიცებდი, ხოლო დანთქმულთა ღელვათა შინა ვნებათასა აღმოიყვანდი, და დანთქმადთა, ვითარცა ხელოვანი მენავეთმოძღვარი ზღვისაგან ამის სოფლისა დაუნთქმელად განარინებდი, აწ ჩუენცა განგვანათლენ, ღირსო, მოსავნი შენნი და მაქებელნი.

 

 

გალობა 4, მესმასა

 

  ძლისპირი:  ქრისტე ღმერთო, რომელმან არა დაუტევენ წიაღნი იგი მამულნი ზეცას და გარდამოხედ ქუეყანად, სმენაი შენი მესმა მე და ქებით ვადიდებ ძალსა შენსა.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

აღხვედ რაი მაღალსა მას კიბესა წინამძღურობისასა, მადლითა ღმრთისაითა აღსავსეი ლოცვაი შენი, და სიტყუაი, და სწავლაი ექმნა საჭეთმპყრობელად და მმართებელ მონაზონთა და ერთა.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

ფრიადი სიბრძნეი და ძალი მოგანიჭა რაი ღმერთმან, ერჩდი ნებასა მისსა, ღირსად სანატრელო, და კეთილად განაგებდი სამწყსოთა შენთა, მის მიერ რწმუნებულსა შენდა.

 

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

 

ვითარცა ჰბაძევდი შენ სიმხნესა მას წმიდათასა, ღირსო, ჰბაძევდი სიყუარულსაცა მათსა, რომელი აქუნდა ურთიერთარს, და ხელთა წყალობისათა აღუპყრობდი ქურივ-ობოლთა და გლახაკთა.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

ჭეშმარიტო ღმრთისა დედაო, ევედრე შენ, ძესა შენსა დამბადებელსა, რაითა მიმიძღუეს ჩუენ ნავთსადგურად მყუდროდ და განმარინნეს დანთქმისაგან ცოდვათა ჩუენთასა.

 

 

გალობა 5, ღამითგანსა

 

  ძლისპირი: სული მაცხოვარებისაი, უფალო, რომელ-იგი მიუდგა გულსა შინა პირველთა წინაისწარმეტყუელთასა და იშვა ქუეყანასა, მან მაუწყა ჩუენ მოსლვაი შენი ქუეყანად მორწმუნეთა ცხორებად, და აწ განათლებულნი გალობით გადიდებთ.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

 

იხილა რაი უფალმან სიწმიდეი სულისა შენისაი, მადლი გონების განხსნისაი და ყრმათა გულისხმისყოფისაი, ვითარცა სასყიდელი, უხუად მოგანიჭა, აწ ჩუენცა შეგვეწიე, წმიდაო, და მოგუმადლე ცვარი მადლისა შენისაი.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

უფსკრულად მოძღურებათა გამოგაჩინა რაი ქრისტემან, მოგგურიდენ ყრმათა თვისთა დიდებულნი, ნეტრაო, რომელთაცა აღზრდიდი ღმრთისმოშიშებითა, და ასწავებდი, თუ ვითარ უხმთ ბრძოლაი ბოროტთა სულთა ზედა.

 

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

 

იყავ რაი ბრძენ და საყუარელ, ღირსო, კეთილმსახურებითა გამოზრდიდი თეკლასა და ძმასა მისსა - ღირსსა გიორგი ათონელსა, აწ ერთობითა გვითხოვეთ ღმრთისა მიერ, რაითა ჩუენცა მოგვანიჭოს სიმრთელეი ხორციელი და სული სიბრძნისაი.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

ცანი და ქუეყანაი განათლდეს შენ მიერ, უქორწინებელო დედაო იესუისო, რამეთუ გამოგვიბრწყინვე შენ ნათელი დაუშრეტელი, ღმერთი ყოველთაი, რომელმან ბნელსა შინა შეყენებულნი მიხსნნა და ზეცისა სასუფეველისა მკვიდრად გვიჩინნა.

 

 

გალობა 6, ღაღადყავსა

 

  ძლისპირი: დანთქმული ღელვათა სოფლისა ამის განსაცდელთა ნავითა ცოდვისაითა შთავრდომილი და მიგდებული მხეცსა სულთა მომსრველსა, გიღაღადებ: ვითარცა იონა განხრწნისაგან და სიკუდილისა მიხსენ, ქრისტე.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

ბრწყინევდი, ვითარცა სანთელი მაღალსა ზედა სასანთლესა, და სამებისა ნათლითა ჰნათობდი რაი ქუეყანასა ჩუენსა, მონაზონთა გულსმოდგინებასა აღაორძინებდი, ღმრთივგანბრძნობილო, და მრავალთა აღადგინებდი ბაძვად სათნოებათა შენთა.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის.

 

გამოსჩნდი შენ ნელსაცხებელად სულნელად მადლითა საღმრთოითა და სულნელ-ჰყავ ერი შენი სწავლითა, აწცა ნუ დაიდუმებ მოღუაწებასა ჩუენთვის ღმრთისა მიმართ, რაითა მოგვანიჭოს გული გონიერი და ბრძენი, განრჩევად კეთილისა და ბოროტისა.

 

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

 

ფრთოვან ჰქმენ რაი გონებაი მოღუაწებითა მით ღმრთისა ნიჭთაითა, ყოველთა უჩვენე სიმაღლეი სიმდაბლისაი და ღმრთისად მიმყვანებელი გზაი იგი ხსნისაი და ცხორებისაი, აწ ჩუენცა განგვწმიდე ცოდვათაგან და აღგვჭურე მღვიძარებითა საღმრთოითა.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

წინაისწარ მოასწავა საიდუმლოი შენი, ქალწულო, პირველ კიდობანმან სჯულისამან, შემწყნარებელმან საღმრთოთა წერილთამან, და ტაკუკმან ოქროისამან, სამკვიდრებელმან მანანაისამან და კუერთხმან.

 

 

  გჳჴსენ განსაცდელთაგან მარადის მსასოებელნი სიწმიდისა შენისანი, წმიდაო, დიდო მღდელთმთავარო სპირიდონ, რამეთუ ჩვენ, ყოველნი შენდა მოჳლტვით, ვითარცა უძლეველისა ზღუდისა და შუამდგომელისა..

 

  მოიხილე ჩუენ ზედა, წმიდაო, საკჳრველთმოქმედო მღდელთმთავარო სპირიდონ, და ჴორცთა ჩუენთა წყლულებანი ბოროტნი განჰკურნენ, და სულისა ჩუენისა სნეულებანი.

 

 

 

 

კონდაკი, ჴმაჲ

 

  სათნოებითა იღუაწე, ვითარცა ქრისტეის მხევალმან კეთილადმძლემან, და გზასა მას მცნებათა მისთასა უძღოდი რაი შენდა რწმუნებულთა, ღირსო დედაო საბიანა, გამოსჩნდი კანონად მონაზონთა და მნათობად ქართველთა ერისა.

 

 

 დიაკონმან: სიბრძნით. მოხედენ.

 

 მღდელმან: მშვიდობა ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: წარდგომა ფსალმუნისაგან დავითისა: პატიოსან არს წინაშე უფლისა სიკუდილი წმიდათა მისთა.

 

 მგალობელთა: პატიოსან არს წინაშე უფლისა სიკუდილი წმიდათა მისთა.

 

 დიაკონმან:  უგალობდეთ ღირსნი მისნი უფალსა.

 

 მგალობელთა: პატიოსან არს წინაშე უფლისა სიკუდილი წმიდათა მისთა.

 

 დიაკონმან: პატიოსან არს წინაშე უფლისა.

 

 მგალობელთა: სიკუდილი წმიდათა მისთა.

 

 დიაკონმან: უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.

 

 მღდელმან: რამეთუ წმიდა ხარ შენ, ღმერთო ჩუენო, და რომელი წმიდათა შორის განისუენებ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე,

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: აქებდით ღმერთსა წმიდათა შორის მისთა, აქებდით მას სამყაროთა ძალისა მისისათა.

 

 მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული.

 

 მგალობელთა: აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ღირსყოფად ჩუენდა სმენად წმიდისა სახარებისა უფალსა ღმერთსა ჩუენსა ვევედრნეთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: სიბრძნით აღემართენით და ისმინეთ წმიდა სახარება.

 

 მღვდელმან: მშჳდობაჲ ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: ლუკასაგან წმიდისა სახარებისა საკითხავი.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 დიაკონმან: მოხედენ.

 

 

 

სახარება ლუკასი

 

 ჰრქუა უფალმან თვისთა მოწაფეთა, ნეტარ-ხართ გლახაკნი სულითა, რამეთუ თქუენი არს სასუფეველი ღმრთისაი. ნეტარ-ხართ თქუენ, რომელთა გშიის აწ, რამეთუ განჰსძღეთ. ნეტარ-ხართ რომელნი ჰსტირთ აწ, რამეთუ იცინოდეთ. ნეტარ-იყუნეთ რაჟამს მოგიძულნენ თქუენ კაცთა და ოდეს გამოგასხნენ და გაყუედრებდენ და განხადონ სახელი თქუენი, ვითარცა ბოროტთაი ძისათვის კაცისა. გიხაროდენ მას დღესა შინა და მხიარულ იყუენით, რამეთუ აჰა, ესერა სასყიდელი თქუენი მრავალ _ არს ცათა შინა.

გუნდი: დიდებაი შენდა, უფალო, დიდებაი შენდა.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მკითხველმან: დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 მეოხებითა ღირსისა დედისა ჩუენისა საბიანასითა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩემთა სიმრავლენი.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

 

 მეოხებითა წმიდისა ღმრთისმშობელისაითა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩემთა სიმრავლენი.

 

მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცენ უსჯულოებაჲ ჩემი და შემიწყალე მე, ღმერთო.

 

  გერი: სათნოებამან შენმან და სიქველემან, ღმერთშემოსილო დედაო, მრავალნი აღძრნეს სიმხნედ და ბაძვად ახოვნებისა შენისა და სიწმიდისა, აწ გვითხოვე ქრისტეის მიერ შეურყეველად დამტკიცებაი ეკლესიათაი, და დაცვაი ერისა ჩუენისაი, სიმტკიცეი მორწმუნეთა და ამაღლებაი რქისა მათისაი მწვალებელთა ზედა, მშვიდობაი სოფელსა და მოსავთა შენთა წყალობაი.

 

 

ლოცვა მღვდლისა მიერ სათქუმელი

 

 მღდელმან: აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი, და აკურთხე სამკჳდრებელი შენი, მოხედენ სოფელსა შენსა წყალობითა და მოწყალებითა, აღამაღლე რქაჲ ქრისტეანეთა მართლმადიდებელთაჲ, და გარდამოავლინენ ჩუენ ზედა მდიდარნი წყალობანი შენნი, მეოხებითა ყოვლადწმიდისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისაჲთა, ძლიერებითა პატიოსნისა და ცხოველსმყოფელისა ჯუარისაჲთა, მეოხებითა პატიოსანთა უსხეულოთა ზეცისა ძალთაჲთა, პატიოსნისა, დიდებულისა, წინაჲსწარმეტყუელისა, წინამორბედისა და ნათლისმცემელისა იოვანესითა, წმიდათა დიდებულთა და ყოვლად ქებულთა მოციქულთა, წმიდათა  შორის მამათა ჩუენთა, და მსოფლიოთა დიდთა მოძღუართა და მღდელთმთავართა, ბასილი დიდისა, გრიგოლი ღმრთისმეტყუელისა და იოვანე ოქროპირისაჲთა, წმიდათა შორის მამისა ჩუენისა ნიკოლოზ მირონლუკიის მთავარეპისკოპოსისა და საკვირველთმოქმედისაჲთა, წმიდათა დიდებულთა და ღუაწლისმძლეთა მოწამეთა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩუენთა, და ღირსისა დედისა დედისა ჩუენისა მოციქულთასწორისა ქალწულისა ნინოჲსითა, წმიდათა და მართალთა მშობელთა ღმრთისაჲთა იოაკიმ და ანაჲსითა (და წმიდის სახელი, რომელისაც არს ტაძარი) და ყოველთა წმიდათა შენთაჲთა, გევედრებით შენ, მრავალმოწყალეოღმერთო, შეისმინე ჩუენ ცოდვილთა ვედრებაჲ და შეგჳწყალენ ჩუენ.  

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: წყალობითა და მოწყალებითა და კაცთმოყუარებითა მხოლოდშობილისა ძისა შენისაჲთა, რომლისა თანა კურთხეულ ხარ, თანა ყოვლადწმიდით, სახიერით, და ცხოველსმყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

გალობა 7, კურთხეულარსა

 

  ძლისპირი: ყრმათა ბაბილონს სახუმილსა მას შინა ცუარი ეცურია ზეგარდამოი. ღმრთისა მიერ ღაღადებდეს და იტყოდეს: კურთხეულ-ხარ, უფალო მამათა ჩუენთაო, ღმერთო უკუნისამდე.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

ნაცვალად ედემისა სამოთხედ განღებულად აქუნდათ რაი სავანეი შენი დედათა, ღუარითა მით საშუებელთა შენთაითა აღვსებულნი გმადლობდენ და აკურთხევდენ უფალსა, ღმერთსა მამათასა.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

ნათელ-უცთომელ ექმენ რაი ცოდვისა წყუდიადითა დაფარულთა სულთა, გულის-თქმათა ნისლსა აოტებდი მათგან სწავლათა შენთა ნათლითა, და გამოსჩნდი, ვითარცა კანონ დედათა მოწესეთა.

 

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

განათლებულმან ბრწყინვალებითა მადლთა სულიერთა, ღირსო, ვითარცა სუეტმან ცეცხლისამან, განაპენ ზღუანი განსაცდელთანი, აწ ჩუენცა წარგვხადე ყოველნი სენნი და ბოროტის კვეთებანი.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

გიხაროდენ შენ, ასულო ადამისო; გიხაროდენ, სძალო ღმრთისაო; გიხაროდენ, მშობელო მაცხოვრისაო, რომელმან დაიტიე შემოქმედი შენი, მეოხ-გვეყავ მარადის.

 

 

გალობა 8, აკურთხევდითსა

 

  ძლისპირი: შეუწუელმან მაყუალმან სინას აუწყა ღმერთი მოსეს, ხმითა წულილსა და ენა-მძიმესა, და შურმან საღმრთომან ყრმანი იხსნნა სახუმილისაგან და გალობით ღაღადებდეს: ყოველნი საქმენი აკურთხევდით დღეს ღმერთსა და უფალსა, უგალობდით და ამაღლებდით მას უკუნისამდე.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

წელნი ცხორებისა შენისანი განასრულე რაი კეთილად, სული შენი შეჰვედრე ქრისტესა, და დაგამკვიდრა სასუფეველსა თვისსა, ხოლო წმიდაი ნეშტი შენი, პატივითა დაკრძალეს სამარტვილოსა მას დედათასა, და ნაწილთა შენთა სამარხოი, ვითარცა წყაროი მადლთაი ეპყრა ქართველთა.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

დავიწყებისა მიზეზი არს სიკუდილი, არამედ ღუაწლი შენი მოიხსენა ღირსმან გიორგი `მცირემან~ `ცხორებასა~ მას გიორგი ათონელისასა, და აღგვძრა ქებად შენდა და დიდებად ღმრთისა. მას ევედრე აწ, რაითა დაგვიფაროს ბრძოლათაგან ეშმაკისათა, საცთურთაგან ხორციელთა და შფოთთაგან სოფლისათა.

 

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

 

პატიოსანი სახსენებელი შენი დაუტევე რაი ერსა შენსა, ღუაწლი შენი განადიდა ეკლესიამან ჩუენმან, და გვიწესს ყოველთა შვილთა თვისთა ქებით შესხმად შენდა და გალობად ღმრთისა, აწ ვედრებად ნუ დასცხრები მისა მიმართ, რაითა წარგვიმართოს სინანულისა მის გზისა მიმართ მაცხოვნებელისა.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

სჯულისა კიდობანმან მოგასწავა შენ, ღმრთისმშობელო, არათუ ფიცარნი გაქუნდეს შენი, არამედ ქრისტე ღმერთი სჯულისმდებელი, რომელი იგი უსჯულომან ერმან ჯუარს აცუა ხსნად ჩუენდა, რომელნი ვიტყვით: ღმერთსა და უფალსა უგალობდით და ამაღლებდით მას უკუნისამდე.

 

 

გალობა 9, ადიდებდითსა

 

  ძლისპირი: მტვირთველმან გამოუცდელმან უხრწნელებისამან, სიტყუასა დამბადებელსა ავასხა ბუნებათაი. მოვედ, უბიწოო, ქალწულო, ღმრთისმშობელო, შენგან შობილსა თანა მასწავე მორწმუნეთა, რაითა ღირს ვიქმნეთ ჩუენ დიდებად შენდა.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

არაი მხოლოი მკვიდრ ხარ შენ ზეცისაი, არამედ მლოცველი და მსწრაფლშემწეი, და მფარველი ერისა ჩუენისაი, ამისთვისცა აღგძრავთ მეოხებად ღმრთისა მიმართ, რაითა დაგვიფაროს ბოროტისა მახეთაგან და ყოვლისაგან საცთურისა.

 

ღირსო დედაო საბიანა, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის

 

ძალითა ქრისტეისითა მორწმუნეთა მისთა შემწედ უძლეველად გამოსჩნდი, და შეწევნითა საღმრთოითა ჰკურნებ რაი სენთა და სალმობათა. აწ ჩუენცა მოგუხედენ ზეცით-გარდამო, სანატრელო, და გვიხსნენ სულიერთა და ხორციელთა უძლურებათაგან.

 

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა

 

მაუწყებელ-არს მოღუაწებათა შენთა ტაძრისი, და ხმა მაღლად ჰქადაგებს ლოცვათათვის შენთა მხურვალეთა, ხოლო ჩუენ გული გვითქმს მისლვად წმიდასა მას სავანესა, აღმოაცენებს რაი მადლსა ჭეშმარიტსა და აღგვადგინებს დიდებად ყოვლადწმიდისა სამებისა.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

ძუელი სჯული მოგასწავებს, ქალწულო წმიდაო, და ახალი აღგიარებს ღმრთისმშობლად, უსძლოო, და ჩუენ მორწმუნენი სარწმუნოებით ვიტყვით: მშობელო სიტყვისაო, ვედრებად ნუ დასცხრები ღმრთისა მიმართ მოსავთა შენთათვის.

 

 

 მგალობელთა: ღირს-არს ჭეშმარიტად, რათა გადიდებდეთ, შენ ღვთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად-უბიწოდ და დედად ღვთისა ჩვენისა. უპატიოსნესსა ქერუბინთასა, და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღვთისასა, მხოლოსა ღვთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ. ("ღირს - არს" - ის ნაცვლად საკითხავი საგალობლები)

 

მღუდელმან აკმიოს.

 

 მკითხველმან: შემოკრბით, ჰოი, მონაზონნო, სამღდელოთა და ერთა თანა, რაითა შესხმითა სულიერითა შევამკობდეთ სანატრელსა დედასა ჩუენსა საბიანას, სამცხის დედათა სავანისა კეთილად განმგებელსა მოღუაწესა, და ვაქებდეთ განმაძლიერებელსა მისსა, ქრისტესა, რომელმანცა მოანიჭა ესევითარი დედაი და მსწრაფლ-შემწეი დედისა მისისა წილ-ხუდომილსა ერსა ჩუენსა.

 

ჰოი, მადლთა შენთა სიმრავლესა, დედაო რომელმან დიდებულად შეამკევ ივერთა ეკლესიაი ცხორებისა შენისა ბრწყინვალებითა, აწ გვიმეოხენ წინაშე ღმრთისა, რაითა არა სამართლად მოგვაგოს ბოროტთა საქმეთა ჩუენთათვის და გვიხსნნას გარე-მოდგომილთა მძვინვარეთა ჭირთა და ურვათაგან.

 

აწ ვინ აღრაცხავს ღუაწლსა შენსა საკვირველსა, ღირსო დედაო საბიანა, რამეთუ იყავ ჭეშმარიტი დედაი ყოველთა შენდა მოლტოლვილთა, და ღმრთისმშობლისა მიმართ დიდად მვედრებელი ერისათვის შენისა და კეთილად წარმართებისათვის მისისა, აწ კუალად შეგვავედრე სახიერებასა მისსა, რაითა მოგვანიჭოს განცდაი თვისთა ცოდვათაი, და ვითარცა უძღებნი შვილნი, უკუნ-გვაქციოს წიაღთა მამისა ჩუენისათა, რაითა ყოველნი ვიქმოდეთ სამართალსა და სამწმიდაარსობითა ვაქებდეთ ღმერთსა:

 

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა, ძალი და დაიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 მკითხველმან: მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შემიწყალენ ჩვენ, რამეთუ ყოველსავე სიტყვის-მიცემისაგან უღონო ვართ, გარნა ამას ვედრებასა შენ, მეუფისა სახიერისა, ცოდვილნი ესე შევსწირავთ. მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 უფალო, შემიწყალენ ჩუენ, რამეთუ შენ გესავთ, ნუ განმირისხდები ჩუენ ფრიად, და ნუცა მოიხსენებ უსჯულოებათა ჩუენთა, არამედ მოიხილე ჩუენზედა წყალობით, ვითარცა სახიერ ხარ, და გვიხსენ ჩუენ სამართლად რისხვისაგან შენისა, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩუენი, და ჩუენ ვართ ერნი შენნი, ყოველნივე ქმნულნი ხელითა შენთანი ვართ და სახელი შენი წოდებულ არს ჩუენზედა, და შემიწყალენ ჩუენ.

 

 აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მოწყალების კარი განგვიღე, კურთხეულო ღმრთისმშობელო, რათა, რომელნი ესე შენ გესავთ, არა დავეცნეთ, არამედ განვერნეთ წინააღმდგომთა მტერთაგან, რამეთუ შენ ხარ ცხოვრება ნათესავისა ქრისტიანეთასა.

 

 

მცირე მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩუენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით, მოწყალებისა, სიცოცხლისა, მშჳდობისა, სიმრთელისა, დღეგრძელობისა, მყუდროებისა, განათლებისა, ცხორებისა, შეწევნისა, შენდობისა და ცოდვათა  მოტევებისათჳს ყოველთა შვილთა ჩუენისა ეკლესიისა, რაჲთა დაიცვას უფალმან ღმერთმან ჩუენმან სამეუფოჲ ქალაქი ესე ჩუენი და წმიდაჲ ესე მონასტერი (ანუ ეკლესია) და ყოველი  სოფელი  სიყმილისაგან, სრჳსა, ძრჳსა, მახჳლისა, ზედა მოსლჳსაგან უცხო თესლთასა და ყოვლისაგან ბოროტისა;  რაჲთა მოწყალე გუექმნეს ჩუენ ღმერთი კეთილად დგომისათჳს სახიერებითა და კაცთმოყუარებითა თჳსითა, და გარე წარაქციოს რისხვაჲ, მარადის ჩუენ ზედა მომავალი, და გჳჴსნეს ჩუენ სამართლად ჩუენ ზედა მოწევნულისა რისხვისაგან, და შეგჳწყალნეს ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: შეისმინე ჩუენი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩუენო, სასოო ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათაო, და რომელნი არიან ზღუათა შინა შორს და ცასა შინა, და მლხინებელ, და მოწყალე ექმენ შეცოდებათა ჩუენთა, და შეგჳწყალენ ჩუენ, რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყუარე ღმერთი ხარ და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: მუხლმოდრეკით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ. 

 

 

სავედრებელი ლოცვა

 

  ჰოი, ყოვლად დიდებულო და ღუაწლითა განბრწყინვებულო დედაო საბიანა, დიდო წინამძღვარო ტაძრისის სავანისაო, და მკვიდრო ზეცისა სასუფეველისაო, სუეტო და სიმტკიცეო ეკლესიისაო და განმანათლებელო და მფარველო ერისა ჩუენისაო; მწეო და კანონო მონაზონთაო და შესავედრებელო და ძალო სარწმუნოებითა შენდამი შევრდომილთაო!

ჰოი, მონაზონთა და მოღუაწეთა სიქადულო, ღმრთივგანბრძნობილო დედაო საბიანა! რომელმან ყოველივე ხორციელი ნებაი დაუტევე და სათნო-ეყავ ზეცათა მეუფესა, აწცა შეგვავედრე სახიერებასა მისსა, აღგვაორძინოს და განგვამრავლოს და აღგვავსოს სულითა სიბრძნისაითა, ურთიერთასისა სიყუარულითა და საღმრთოისა გულისხმის-ყოფისაითა, რაითა არცაღა განმცემელ ვექმნნეთ სიქადულსა ჩუენსა მართლმადიდებლობასა, და დაგვიცვას მტერისა საფრხისაგან, ძმათა შუღლისა და ეშმაკთა მძლავრებისაგან. ყოვლადძლიერითა მადლითა ლოცვისა შენისაითა დაიფარე და მსახურებასა შინა განაძლიერე უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოს კათალიკოს-პატრიარქი, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსი, და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტი დიდი მეუფეი, მამაი ჩუენი ილია, ყოვლადსამღდელონი მიტროპოლიტნი, მთავარ-ეპისკოპოსნი და ეპისკოპოსნი, პატიოსანნი მღდელნი, ქრისტეს მიერ დიაკონნი და ყოველნი სამონაზვნო წესნი, ზიარნი მართლმადიდებელისა ეკლესიისანი და ყოველნი მართლმორწმუნენი ქრისტეანენი.

ჰოი, დედათა შორის მოძღურებათა სიმაღლითა განთქუმულო და მოღუაწებითა საკვირველო, ყოვლად ნეტარო დედაო საბიანა! რომელთა გვიპყრიეს საჭურველად მტკიცედ სახელი შენი და პატივ-ვჰსცემთ ხსენებასა შენსა განათლებულსა, აწ შეგვავედრე იესუს, უფალსა ჩუენსა და მაცხოვარსა, რაითა მოგუანიჭოს მრავალ-ჟამ კეთილ-სუფევით ცხორებაი, მართლმადიდებლობით განათლებაი, კეთილთა საქმეთა მიერ განსუენებაი, სასუფეველსა ცათასა განბრწყინვებაი, ანგელოზთა თანა გალობაი, წმიდათა თანა სუფევაი, და შენ თანა დიდებაი და მადლობაი, რამეთუ მისა ჰშუენის ყოველი დიდებაი, პატივი და თაყუანისცემაი, თანა მამით და სულით წმიდითურთ, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, გუაცხოვნენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყჳსა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ.

 

 მღდელმან: დიდებაჲ შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 სახელითა უფლისათა, უწმიდესო და უნეტარესო მეუფეო გუაკურთხენ.

 

 მღვდელმან: უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლად წმიდისა დედისა შენისათა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩვენთათა და ყოველთა წმიდათა შენთათა, შეგვიწყალენ ჩვენ, ამინ.

 

 მგალობელთა: ამინ. უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

ხატისა მისისა მთხვევასა ზედა ვგალობთ ესრეთ:

 

ზეგარდამოითა ნათლითა ჰბრწყინავ, ჰოი, დედაო საკვირველო, და საღმრთოითა ძალითა მოგუმადლებ სათხოვართა კეთილად აღსრულებასა, რომელნი ესე პატივს-გცემთ და გევედრებით, ყოვლად ნეტარო საბიანა, აწ ჩუენცა შეგვეწიე წინაშე ღმრთისა, რაითა სულნი ჩუენნი იხსნნეს მონებისაგან ეშმაკისა და ტყვეობისაგან ვნებისა, ხოლო ჟამსა მას შინა განსჯისასა განგვარინოს საუკუნეთა მათ მწარეთა სატანჯველთა.

 

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, მოგუხედენ სარწმუნოებითა შევრდომილთა და სურვილითა ამბორის-მყოფელთა, ღირსისა დედისა ჩუენისა საბიანას ხატისასა, რაითა მადლი მისი და წყალობაი შენი თანამავალ მეყავნ ჩუენ ყოველთა დღეთა ცხორებისა ჩუენისათა.

 

ავტორ-შემდგენელი: თინათინ მჭედლიშვილი