მთავარი ლოცვანი ფსალმუნნი ახალი აღთქმა ძველი აღთქმა დაუჯდომლები პარაკლისები განმარტებები სხვადასხვა თემები წიგნის შესახებ

პარაკლისი სავედრებელი
დიდუბის ღმრთისმშობლის ხატისა

 

 მღვდელმან: კურთხეულ არს ღმერთი ჩუენი, ყოვლადვე, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მკითხველმან: ამინ. დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.

 

 მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენს შორის და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევაჲ, ძალი და დიდებაჲ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (12–ჯერ).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
 

 

 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ მეუფესა ჩუენსა, ღმერთსა.
 
 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ ქრისტესა, მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა.
 
 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ თჳთ ქრისტესა, მეუფესა და ღმერთსა ჩუენსა.
 
 
ფსალმუნი 142
 

1. უფალო, შეისმინე ლოცვისა ჩემისაი, ყურად-იღე ვედრებაი ჩემი ჭეშმარიტებითა შენითა, შეისმინე ჩემი სიმართლითა შენითა; 

 

2. და ნუ შეხუალ სასჯელსა მონისა შენისა თანა, რამეთუ არა განმართლდეს შენ წინაშე ყოველი ცხოველი. 

 

3. რამეთუ დევნა მტერმან სული ჩემი და დაამდაბლა ქუეყანად ცხოურებაი ჩემი, დამსუა მე ბნელსა შინა, ვითარცა მკუდარი საუკუნოი. 

 

4. და მოეწყინა ჩემ თანა სულსა ჩემსა, და ჩემ შორის შემიძრწუნდა გული ჩემი. 

 

5. მოვიხსენე დღეთა პირველთაი და ვიწურთიდ ყოველთა მიმართ საქმეთა შენთა და ქმნულსა ხელთა შენთასა ვზრახევდ. 

 

6. განვიპყრენ შენდამი ხელნი ჩემნი, და სული ჩემი ვითარცა ქუეყანაი ურწყული შენდამი. 

 

7. მსთუად შეისმინე ჩემი, უფალო, რამეთუ მოაკლდა სულსა ჩემსა, ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა ჩემგან, და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა. 

 

8. მასმინე მე განთიად წყალობაი შენი, რამეთუ მე შენ გესავ; მაუწყე მე, უფალო, გზაი, რომელსაცა ვიდოდი, რამეთუ შენდამი აღვიღე სული ჩემი. 

 

9. მიხსენ მე მტერთა ჩემთაგან, უფალო, რამეთუ შენ შეგევედრე. 

 

10. მასწავე მე, რაითა ვყო ნებაი შენი, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩემი, სული შენი სახიერი მიძღოდენ მე ქუეყანასა წრფელსა. 

 

11. სახელისა შენისათვის, უფალო, მაცხოვნო მე და სიმართლითა შენითა გამოიყვანო ჭირისაგან სული ჩემი. 

 

12. და წყალობითა შენითა მოსრნე მტერნი ჩემნი და წარსწყმიდნე ყოველნი მაჭირვებელნი სულისა ჩემისანი, რამეთუ მე მონაი შენი ვარ.

 
 
 დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.
 

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო.

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო.

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 

 დიაკონმან: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი ა. აუარებდით უფალსა, რამეთუ კეთილ, რამეთუ უკუნისამდე არს წყალობაჲ მისი.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი ბ. ყოველი თესლები გარე მომადგეს მე და სახელითა უფლისათა ვერეოდი მათ.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი გ. არა მოვკვდე, არამედ ვსცხონდე, და განვსთქვნე მე საქმენი უფლისანი.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი დ. ლოდი, რომელ შეურაცხყვეს მაშენებელთა, ესე იქმნა თავ კიდეთა, უფლისა მიერ იყო ესე და არს საკვირველ წინაშე თვალთა ჩუენთა.

 

 

ტროპარი, ხმაი 4

 

  ღმრთისმშობელსა ლმობიერად შეუვრდეთ ჩუენ ცოდვილნი ესე და გლახაკნი, მჴურვალითა ცრემლითა ღაღად-ვყოთ სიღრმით გულისაით: ჵ, დედოფალო, წყალობით შემწე მეყავნ ჩუენ, სასოო მორწმუნეთაო, მსწრაფლ შემეწიე, რამეთუ წარვწყმდებით ჩუენ სიმრავლისაგან ცოდვათა ჩუენთასა, ნუ გარე მიმაქცევ მონათა ამათ შენთა ცუდად, რამეთუ შენ ხარ სასოჲ და მეოხი ჩუენი წინაშე ძისა შენისა და ღმრთისა ჩუენისა.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

  ღმრთისმშობელსა ლმობიერად შეუვრდეთ ჩუენ ცოდვილნი ესე და გლახაკნი, მჴურვალითა ცრემლითა ღაღად-ვყოთ სიღრმით გულისაით: ჵ, დედოფალო, წყალობით შემწე მეყავნ ჩუენ, სასოო მორწმუნეთაო, მსწრაფლ შემეწიე, რამეთუ წარვწყმდებით ჩუენ სიმრავლისაგან ცოდვათა ჩუენთასა, ნუ გარე მიმაქცევ მონათა ამათ შენთა ცუდად, რამეთუ შენ ხარ სასოჲ და მეოხი ჩუენი წინაშე ძისა შენისა და ღმრთისა ჩუენისა.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 არასადა დავსდუმნეთ, ღმრთსმშობელო, ძლიერებათა შენთა ქებად, უღირსნი ესე მონანი შენნი. რამეთუ არათუმცა შენ გვფარევდი ოხითა შენითა, ვინმცა სადა გვიხსნნა ჩუენ ესოდენთა ჭირთაგან; ანუ ვინმცა დაგვიცვნა ჩუენ აქამომდე ფლობილად? არასადა განგეშორნეთ ჩუენ, დედუფალო კურთხეულო, რამეთუ შენ იხსნი სულთა ჩუენთა ყოველთა განსაცდელთაგან.

 

 

ფსალმუნი 50

 

1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა ახოცე უშჯულოებაი ჩემი. 

 

2. უფროის განმბანე მე უშჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე. 

 

3. რამეთუ უშჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის. 

 

4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; რაითა განმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა. 

 

5. რამეთუ ესერა უშჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან. 

 

6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე. 

 

7. მასხურო მე უსუპითა და განვწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე. 

 

8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი. 

 

9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უშჯულოებანი ჩემნი ახოცენ. 

 

10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. 

 

11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან. 

 

12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე. 

 

13. ვასწავლნე უშჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ. 

 

14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა. 

 

15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუნე, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა. 

 

16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს. 

 

17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს. 

 

18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი. 

 

19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შეიწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.

 

 

გალობაი 1, უგალობდითსა

 

ძლისპირი: ეტლთა მფლობელი ფარაო დაანთქა საკჳრველთმოქმედმან კუერთხმან მოსჱსმან, რომელმან გამოსახა სახჱ ჯუარისაჲ და განუპო ზღუაჲ მეწამული და ისრაელი იჴსნა განმავალი, მეტყუელი გალობასა უფლისასა: რამეთუ დიდებით დიდებულ არს.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

წმიდაჲ ხატი შენი, დედოფალო, სახელდებული დიდუბისად, მდიდრად გვიწყაროებს ჩუენ კურნებასა სულთა და ჴორცთასა, და რომელნიცა მას მოწლედ და სურვილით ამბორს უყოფენ, მსწრაფლ განიკურნებიან სნეულებათაგან.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

მწყსიდა რაჲ ფარას დიდუბისა სანახებსა, ანგელოზი ეჩუენა ძილსა შინა მწყემსსა და აუწყა, თუ სადა იგი ესვენა ხატი ღმრთისმშობლისაჲ, და რქუა: თაყუანის-ეც საუნჯესა მას უპატიოსნესსა და მოგანიჭებს დიდსა წყალობასა.

 

დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

განკჳრვებულ იქმნა მწყემსი იგი ხილვისა მისგან საღმრთოჲსა, და მსწრაფლ ახარა რაჲ სახლეულთა და ერთა, ყოველთა აღიტყუელნეს ჴელნი თჳსნი და მადლსა და დიდებასა შესწირვიდენ ღმერთსა.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

დიდებულნი ითქუნეს შენთჳს თესლითი თესლადმდე, ქალწულო, რომელმან შეიწყნარე სიტყუაჲ ღმრთისაჲ წიაღსა შენსა და დაადგერ უხრწნელად, ღმრთისმშობელო მარიამ, ამისთჳს ყოველნი გადიდებთ, რომელნი შემდგომად ღმრთისა იპოვე მჴსნელად ჩუენდა.

 

 

გალობა 3, განძლიერდასა

 

ძლისპირი: შენ, დამამყარებელო კამარათა ცისათაო, უფალო, და აღმაშენებელო ეკლესიათაო, დამამტკიცენ ჩუენ სიყუარულსა შენსა, თავო ყოვლისა სიხარულისაო, და განმაძლიერებელო მორწმუნეთაო, მხოლოო, კაცთ-მოყვარე.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

წარემართენ რაჲ დღესა მას მეორესა, ორშაბათსა, მოიძიეს სამეუფოჲ ხატი შენი, დედოფალო, და განკჳრდენ, რამეთუ განსაგებელი სკიპტრაჲ გაქუნდა ჴელსა მარჯვენესა, ხოლო სფერაჲ ოქროჲსაჲ ჯუარითა, ჴელთ ეპყრა ძესა შენსა და ღმერთსა, ვითარცა თჳთმპყრობელსა.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

წარიხუნეს საუნჯჱ იგი უპატიოსნესი და დაასუნეს რაჲ ტაძარსა, მახლობლად მდებარესა, ყოველნი უძლურნი შენ მიერ მიემთხვეოდეს კურნებასა, და გულისჴმაყვეს ყოველთა, ვითარმედ ხატი ესე შენი მოეც ძლევად მტერისა, განვლტოლვად ეშმაკთაგან, და კურნებად უძლურთა.

 

დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

მიუმცნეს რაჲ მსწრაფლშემწეობაჲ ხატისაჲ ბრმასა ერთსა, აღივსო გული მისი სასოებითა, გარნა ვერცაღა პოა წინამძღოლი, რაჲთა მიაახლოს ხატსა ამას საკჳრველსა, და ცრემლით ილოცვიდა ღმრთისა დედისა მიმართ და ეტყოდა გიხაროდენსა.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

დაემკჳდრე საშოსა ქალწულისასა და გამოუჩნდი კაცთა ჴორციელად, ვითარცა სათნო იყავ და გამოაჩინე იგი ჭეშმარიტად ღმრთისმშობელად და შემწედ ყოველთა მორწმუნეთა, მხოლოო კაცთ-მოყუარე.

 

 

  გვიხსენ განსაცდელთაგან მონანი შენნი, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო ქალწულო, რამეთუ ჩვენ ყოველნი, შემდგომად ღმრთისა, შენდა მოვილტვით, ვითარცა უძლეველისა ზღუდისა და შუამდგომელისა.

 

 

  მოიხილე ჩუენ ზედა, ყოვლადქებულო ღმრთისმშობელო, და ხორცთა ჩუენთა წყლულებანი ბოროტნი განჰკურნენ, და სულისა ჩუენისა სნეულებანი.

 

 

მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩვენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ღმრთივ–დაცულისა ერისა ჩუენისა და მეუფებისა მისისათჳს (მთავრობისა და მხედრობისა) მისისათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით უწმიდესისა და უნეტარესისა, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქისა და მცეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსისა და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტისა, დიდისა მეუფისა, მამისა ჩუენისა ილიასათჳს, და ყოვლადუსამღვდელოესისა... (აქა მოიხსენეთ ადგილობრიბი მღვდელმთავარი), და ყოველთა ქრისტეს მიერ ძმათა ჩუენთათვის.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა ვევედრნეთ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, რაითა შეიწყალნეს... (აქა მოიხსენეთ სახელდებით ისინი, ვისთვისაც ევედრებით ღმერთს).

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: განამრავლე, უფალო, ჟამნი და წელნი ცხოვრებისა მათისანი, და იხსნენ იგინი, უფალო, ყოვლისაგან ჭირისა, რისხვისა და იწროებისა, და ყოვლისაგან წყლულებისა სულისა და ხორცთასა, და მიუტევენ მათ ყოველნი შეცოდებანი მათნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ყოველთა ძმათა და ყოველთა ქრისტიანეთათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 მღვდელმან: რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყვარე ღმერთი ხარ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

წარდგომა

 

  ხატი ესე შენი, ღმრთისმშობელო, წოდებული დიდუბისად, განგებულებითა გუებოძა ჩუენ, უბიწოო, და დაშრეტს იგი ნაკუერცხალთა ჭირთასა ცუარითა მით შენისა სახიერებისაჲთა და უზესთაეს მზისა გამოგვიბრწყინვებს შეწევნისა შენისა საბოძვართა.

 

 

გალობა 4, მესმასა

 

ძლისპირი: შენ ხარ, ქრისტე, ღმერთი ჩემი, შენ ხარ ძალი ჩემი, შენ ხარ უფალი ჩემი და სიქადული ცხორებისა ჩემისაჲ, რომელმან არა დააცარიელენ წიაღნი მამისანი და გამოუჩნდი სიმდაბლესა ჩემსა, ამისთჳსცა წინაჲსწარმეტყუელისა ამბაკუმისა თანა ვიტყოდით: ძალსა შენსა დიდებაჲ, კაცთ-მოყუარე.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

„ნუ უგულებელს-ყოფ ლმობიერსა ამას ვედრებასა ჩემსა, - კაცი იგი მჴურვალედ ღაღადებდა - და მეოხ-მეყავ წინაშე ძისა შენისა და ღმრთისა ჩემისა, რაჲთა ნათლითა თჳსითა განმანათლოს მეცა ცოდვითა დაბნელებული და ღირს მყოს ხილვად და თაყვანისცემად დიდებულისა ამის ხატისა შენისა“.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

ვითარცა ხარ შენ კურნებათა უფსკრული და წყაროჲ კეთილთა დაუსრულებელთა, ეგრეთცა ხატსა შენსა აქუნდა ძალი და მადლი კურნებისაჲ ძისა მიერ შენისა, რამეთუ აჩუენე მსწრაფლი იგი შეწევნაჲ ბრმასა მას და აღუხილე თუალნი მისნი მეყუსეულად.

 

დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

სიხარულითა აღივსო კაცი იგი ბრმად შობილი, ოდეს იხილა ნათელი დღისაჲ, და მსწრაფლ წარემართა რაჲ ტაძარსა, თაყუანისცემად ხატისა, შევრდომით მიეახლა და საღმრთოჲთა სურვილითა აღძრული გმადლობდა შენ, ქალწულო, და ადიდებდა ქრისტესა.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

განაქარვე ყუედრებაჲ დედისა ევაჲსი, რაჟამს ღმერთი, დამბადებელი შენი მუცლად იღე უზეშთაეს კაცთა ბუნებისაჲ, და გვიშევ ჩუენ გამოუთქმელად, უბიწოო დედაო ქრისტჱს მაცხოვრისაო, მეოხ-გუეყავ ჩუენ მვედრებელთა შენთა.

 

 

გალობა 5, ღამითგანსა

 

ძლისპირი: რაჲსათჳს განმიშორენ პირისაგან შენისა, ნათელო წარუვალო, და დამფარა მე ბნელმან წყუდიადისამან განუნათლებელმან, არამედ მომხედენ და ნათელსა მცნებათა შენთასა წარჰმართე სლვაჲ ჩემი, გევედრები.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

ესმათ რაჲ საშინელი ესე ძლიერებაჲ ხატისა შენისა, აღუმართეს მას ნიში სალოცველი ქართველთა და მადლთა შენთა მიერ განმდიდრებულნი, ქალწულო მარიამ, არა დადუმნეს ქებად და გალობად შენდა.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

ხედვიდეს რაჲ დიდებულსა ხატსა შენსა, სიმრავლესა მორწმუნეთასა და სასწაულთა აურაცხელთა, რომელნი იქმნებოდა მადლითა შენითა, აღაშენეს ტაძარი შუენიერი, დაასუენეს მუნ წმიდაჲ ხატი შენი, დედოფალო, უწოდეს დიდუბისაჲ და დღესა მას ორშაბათსა განაწესეს დღესასწაული ხატისაჲ.

 

დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

სიკეთითა ელვარე ქმნილი ხატი შენი დაბრძანდა რაჲ სახლსა შინა ღმრთისასა, აღივსო ტაძარი იგი ბრწყინვალებითა, ხოლო მღდელ-მთავარნი და ერნი მღდელთა თანა მსახურებდეს ლიტანიობითა და ეძიებდეს შენგან დაცვასა და მოწყალებასა.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

კადნიერებაჲ დედობრივი ძისა შენის თანა მოიგე, ყოვლად უბიწოო ღმრთისმშობელო, და შეწევნასა ჩუენსა ნუ დააცადებ მისა მიმართ, გევედრებით.

 

 

გალობა 6, ღაღადყავსა

 

ძლისპირი: ვედრებასა ჩემსა განვჰფენ უფლისა მიმართ და მას აღუარებ ბრალთა ჩემთა მარადის, რამეთუ ბოროტითა აღივსო სული ჩემი და სიმტკიცე ჩემი ჯოჯოხეთად მიიწია, და იონაისებრ ვღაღადებ: აღმომიყვანე მე, ღმერთო ჩემო.

 

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, შეგვეწიენ და გუაცხოვნენ ჩუენ.

 

აჰა, მადლი აღვსებული პატიოსნისაგან ხატისა შენისა, ყოვლად დიდებულო დედოფალო, რამეთუ ყოველი შემუსრვილითა გულითა აღმოივსებს საღმრთოთა ნაკადთა აღმომდინარეთა უშურველად, და მიიღებს სარწმუნოებითა თხოვასა.

 

ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, შეგვეწიენ და გუაცხოვნენ ჩუენ.

 

აჰა, ესერა საზეპუროი ერი ჩუენი მოუცავს განსაცდელთა და ჭირთა სიმრავლესა, გარნა დაგვიფარე შენდა მონდობილნი ყოვლისაგან რისხვისა და სავნებელისა, და მტერისაგან მხდომისა, და დაუსჯელად დაგვიცევ ჩუენ, ქალწულო კურთხეულო, ჟამსა განსჯისასა.

 

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

გვიხსენ, ღმრთისმშობელო, ყოვლისაგან კუეთებისა წინააღმდგომისაისა და მტანჯველთა მათ შემთხუევათაგან და ცხორებასა შინა განსაცდელთაგან, შენსა უმოწყალესსა განგებულებასა და შეწევნასა მარადის შევრდომილნი.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

ნუ დასცხრები ვედრებასა ჩუენთვის, ქალწულო, ყოვლად-წმიდაო ღმრთისმშობელო მარიამ, რამეთუ სიმტკიცე ხარ ჩუენ მორწმუნეთაი და სასოებითა შენითა განვძლიერდებით და სარწმუნოებით შენ და ძესა შენსა გადიდებთ და თაყუანის-გცემთ.

 

 

  გვიხსენ განსაცდელთაგან მონანი შენნი, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო ქალწულო, რამეთუ ჩვენ ყოველნი, შემდგომად ღმრთისა, შენდა მოვილტვით, ვითარცა უძლეველისა ზღუდისა და შუამდგომელისა.
 
  მოიხილე ჩუენ ზედა, ყოვლადქებულო ღმრთისმშობელო, და ხორცთა ჩუენთა წყლულებანი ბოროტნი განჰკურნენ, და სულისა ჩუენისა სნეულებანი.

 

 

მცირე კვერექსი
 
 დიაკონმან: მერმე და მერმე მშჳდობით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
 
 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
 
 დიაკონმან: შეგუეწიენ, გუაცხოვნენ, შეგჳწყალენ და დაგჳცვენ ჩუენ, ღმერთო, შენითა მადლითა.
 
 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
 
 დიაკონმან: ყოვლადწმიდისა, უხრწნელისა, უფროჲსად კურთხეულისა, დიდებულისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისა, და ყოველთა წმიდათა მომჴსენებელთა, თავნი თჳსნი და ურთიერთარს, და ყოველი ცხორებაჲ ჩუენი ქრისტესა ღმერთსა ჩუენსა შევვედროთ.
 
 მგალობელთა: შენ, უფალო.
 
 მღდელმან: რამეთუ შენ ხარ მეუფჱ მშჳდობისაჲ, და მაცხოვარი სულთა ჩუენთაჲ, და შენდა დიდებასა აღუავლენთ მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.
 
 მგალობელთა: ამინ.

 

 

კონდაკი

 

 წმიდაჲ ხატი შენი დიდუბისაჲ, ვითარცა ზღუდე და მფარველი, საკჳრველად მოანიჭე ივერიელთა, და მის მიერ იქმ ნიშთა დიდებულთა: სნეულთა ჰკურნებ, ეშმაკთა განჴდი და იჴსნიდი მვედრებელთა შენთა, ხოლო რომელნი გესავთ სარწმუნოებით, ნუ განმაგდებ, არამედ მიითუალე ვედრებაჲ ჩუენი და შეწირე წინაშე ძისა შენისა და ღმრთისა ჩუენისა, რამეთუ შენ ხარ სასოჲ ჩუენი, დედაო სახიერო.

 

 

 დიაკონმან: სიბრძნით. მოხედენ.

 

 მღდელმან: მშვიდობა ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: წარდგომა ფსალმუნისაგან დავითისა: მოვიხსენო სახელი შენი ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა..

 

 მგალობელთა: მოვიხსენო სახელი შენი ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა.

 

 დიაკონმან:   ისმინე, ასულო, და იხილე და მოყავ ყური შენი.

 

 მგალობელთა: მოვიხსენო სახელი შენი ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა.

 

 დიაკონმან: მოვიხსენო სახელი შენი.

 

 მგალობელთა: ყოველსა შორის თესლსა და თესლსა.

 

 დიაკონმან: უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.

 

 მღდელმან: რამეთუ წმიდა ხარ შენ, ღმერთო ჩუენო, და რომელი წმიდათა შორის განისუენებ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე,

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: აქებდით ღმერთსა წმიდათა შორის მისთა, აქებდით მას სამყაროთა ძალისა მისისათა.

 

 მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული.

 

 მგალობელთა: აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ღირსყოფად ჩუენდა სმენად წმიდისა სახარებისა უფალსა ღმერთსა ჩუენსა ვევედრნეთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: სიბრძნით აღემართენით და ისმინეთ წმიდა სახარება.

 

 მღვდელმან: მშჳდობაჲ ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: ლუკასაგან წმიდისა სახარებისა საკითხავი.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 დიაკონმან: მოხედენ.

 

სახარება ლუკასი

 

  მათ დღეთა შინა აღდგა მარიამ და წარვიდა მთად კერძო მსწრაფლ ქალაქად იუდაისა. და შევიდა სახლსა ზაქარიაისსა და მოიკითხა ელისაბედ. და იყო ვითარცა ესმა ელისაბედს მოკითხვაი მარიამისი, ჰკრთებოდა ყრმაი იგი მუცელსა მისსა და აღივსო სულითა წმიდითა ელისაბედ და ხმა-ყო ხმითა დიდითა და თქუა: კურთხეულ ხარ შენ დედათა შორის და კურთხეულ არს ნაყოფი მუცლისა შენისაი. და ვინაი ჩემდა ესე, რაითა მოვიდეს დედაი უფლისა ჩემისაი ჩემდა. რამეთუ აჰა ესერა ვითარცა იყო ხმაი მოკითხვისა შენისაი ყურთა მომართ ჩემთა, ჰკრთებოდა ყრმაი ესე სიხარულით მუცელსა ჩემსა. და ნეტარ არს, რომელსა ჰრწმენეს, რამეთუ იყოს აღსრულებაი თქმულთაი მათ მისა მიმართ უფლისა მიერ. და თქუა მარიამ: ადიდებს სული ჩემი უფალსა, და განიხარა სულმან ჩემმან ღმრთისა მიმართ, მაცხოვრისა ჩემისა, რამეთუ მოხედნა სიმდაბლესა ზედა მხევლისა თვისისასა, რამეთუ აჰა ესერა ამიერითგან მნატრიდენ მე ყოველნი ნათესავნი, რამეთუ ყო ჩემ თანა დიდებული ძლიერმან, და წმიდა არს სახელი მისი. და დაადგრა მარიამ ელისაბედის თანა სამ თუე, და წარვიდა სახით თვისა.

 

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მკითხველმან: დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 მოწყალებითა შენითა, მრავალმოწყალეო ღმერთო, აღხოცე ცოდვათა ჩუენთა სიმრავლენი.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

 

 მეოხებითა წმიდისა ღმრთისმშობელისათა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩემთა სიმრავლენი.

 

მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცენ უსჯულოებაჲ ჩემი და შემიწყალე მე, ღმერთო.

 

 

  გერი: იხარებდ, ქუეყანაო ქართველთაო, და დღესასწაულობდ საზეპურო ერო, რამეთუ წყალობითა მოგხედნათ ღმრთისა დედამან და მოგანიჭათ საკჳრველთმოქმედი ხატი თჳსი, შემწედ ჭირთა შინა, ნუგეშად მწუხარებათა, მკურნალად სნეულებათა და გამომჴსნელად ვნებათაგან.

 

 

ლოცვა მღვდლისა მიერ სათქუმელი

 

 მღდელმან: აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი, და აკურთხე სამკჳდრებელი შენი, მოხედენ სოფელსა შენსა წყალობითა და მოწყალებითა, აღამაღლე რქაჲ ქრისტეანეთა მართლმადიდებელთაჲ, და გარდამოავლინენ ჩუენ ზედა მდიდარნი წყალობანი შენნი, მეოხებითა ყოვლადწმიდისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისაჲთა, ძლიერებითა პატიოსნისა და ცხოველსმყოფელისა ჯუარისაჲთა, მეოხებითა პატიოსანთა უსხეულოთა ზეცისა ძალთაჲთა, პატიოსნისა, დიდებულისა, წინაჲსწარმეტყუელისა, წინამორბედისა და ნათლისმცემელისა იოვანესითა, წმიდათა დიდებულთა და ყოვლად ქებულთა მოციქულთა, წმიდათა  შორის მამათა ჩუენთა, და მსოფლიოთა დიდთა მოძღუართა და მღდელთმთავართა, ბასილი დიდისა, გრიგოლი ღმრთისმეტყუელისა და იოვანე ოქროპირისაჲთა, წმიდათა შორის მამისა ჩუენისა ნიკოლოზ მირონლუკიის მთავარეპისკოპოსისა და საკვირველთმოქმედისაჲთა, წმიდათა დიდებულთა და ღუაწლისმძლეთა მოწამეთა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩუენთა, და ღირსისა დედისა დედისა ჩუენისა მოციქულთასწორისა ქალწულისა ნინოჲსითა, წმიდათა და მართალთა მშობელთა ღმრთისაჲთა იოაკიმ და ანაჲსითა (და წმიდის სახელი, რომელისაც არს ტაძარი) და ყოველთა წმიდათა შენთაჲთა, გევედრებით შენ, მრავალმოწყალეოღმერთო, შეისმინე ჩუენ ცოდვილთა ვედრებაჲ და შეგჳწყალენ ჩუენ.  

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: წყალობითა და მოწყალებითა და კაცთმოყუარებითა მხოლოდშობილისა ძისა შენისაჲთა, რომლისა თანა კურთხეულ ხარ, თანა ყოვლადწმიდით, სახიერით, და ცხოველსმყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

გალობა 7, კურთხეულარსა

 

  ძლისპირი: ყრმანი ებრაელნი საჴუმილსა შინა ვიდოდეს, ცეცხლსა ზედა კადნიერებით შეცურეულნი ღაღადებდეს და იტყოდეს: კურთხეულ ხარ შენ, უფალო ღმერთო, უკუნისამდე.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

ვითარცა ხატი შენი უზესთაეს მზისა გამოუბრწყინვებდა თაყუანისცემელთა მისთა, შეწევნისა შენისა საბოძვართა, ეგრეთვე აწ სარწმუნოებითა შევრდომილნი, უბიწოო, სიტკბოებითა შენითა მოვიღებთ სულთა და ჴორცთა კურნებასა.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

მრავალფერთა სენთა მაკურნებელ არს და სულთა არაწმიდათა სდევნის მადლი საკჳრველთმოქმედისა ხატისა შენისა, დედოფალო, და იცავს იგი თჳსითა საფარველითა ყოველთა შევედრებულთა მისთა.

 

დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

უბიწოო სამკჳდრებელო დაუვალისა ნათლისაო, გადიდებთ შენ და გიგალობთ მორწმუნენი, რამეთუ ხატი ესე შენი დიდუბისაჲ, არს საკურნებელი ყოვლისა ქრისტჱს მორწმუნისა.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.

 

ნათელსა უფლისასა ვიდოდით, მოვედით უგალობდეთ ქალაქსა სულიერსა სამეუფოსა, უბიწოსა ქალწულსა, ჭეშმარიტად ღმრთისმშობელსა, ვითარცა არს სასოჲ და მეოხი სულთა ჩუენთა, უკუნითი უკუნისამდე.

 

 

გალობა 8, აკურთხევდითსა

 

  ძლისპირი: მთასა ზედა მოსეს თანა-მზრახვალმან მაყულოვანი სახედ გამოაჩინა, ქალწულისაგან შობილსა უვნებელად ყოველნი ვაკურთხევთ და აღვამაღლებთ მას უკუნისამდე.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

გალობითა შევამკობთ საკჳრველსა ხატსა, ქართველთა უპირველესი მეოხისასა, და მსწრაფლ მივემთხვევით რაჲ შეწირვად მდაბალთა ვედრებათა ჩუენთა, თაყუნის-ვსცემთ და ვითხოვთ კუალად დამკჳდრებასა საფარველსა ქუეშე მადლისა მისისაჲსა.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

მივისწრაფვოთ, ერნო ქართლისანო, თაყუანის-ცემად და შევრდომად ხატისა, საკჳრველად განთქუმულისა, რომელი მიებოძა ქუეყანასა ივერიისასა ზღუდედ დაურღვეველად, და მცველად მიურულებელად.

 

დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

შენ ხარ სასოჲ და სიქადული ჩუენი და მფარველი შემდგომად ღმრთისა. აწ შეიწყნარენ გალობანი ესე, რომელთაცა შენდა შევწირავთ კეთილმოშიშებითა და განგუანათლენ პირთა მიერ ხატისა შენისაჲთა.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.

 

რომელმან ანგელოზისაგან სიტყუაჲ შეიწყნარა, და ღმერთი მხოლოჲ გჳშვა, და ნათელი გამოუბრწყინვა სოფელსა, ყოველნი ვაკურთხევთ და ავამაღლებთ მას უკუნისამდე.

 

 

გალობა 9, ადიდებდითსა

 

  ძლისპირი: განკჳრდეს ზესკნელს ცანი, და კიდენი ქუეყანისანი განკჳრვებულ იქმნნეს, რაჟამს ღმერთი შენ მიერ კაცთა გამოუბრწყინდა და საშოჲ შენი უმაღლეს ცათა საყდართა გამოაჩინა. ამისთჳს, ღმრთისმშობელო, ანგელოზნი და კაცნი, ვითარცა ღირს ხარ, გადიდებენ შენ.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

აწ ისმინე ვედრებაჲ ჩუენი, ყოვლად წმიდაო დედაო და ქალწულო კურთხეულო, და ხატსა შენსა შევედრებულნი დაგჳფარე ყოვლისაგან კუეთებისა წინააღმდგომისაჲსა და მტანჯველთა მათ შემთხუევათაგან, რამეთუ თჳნიერ ღმრთისა არავინ ვიცით გარეშე შენსა.

 

ღმრთისმშობლისა ხატო საკჳრველო, დაგვიცევ და დაგჳფარენ ჩუენ.

 

აჰა, საზეპუროჲ ერი ჩუენი კუალად მოუცავს განსაცდელთა და ჭირთა სიმრავლესა, გარნა შენ შეგვეწიე და მიმიძეღ გზათა საღმრთოთა, რამეთუ უკეთუმცა არა მეოხებაჲ შენი, ვითარ განვერნეთ უკანაჲსკნელსა ამას ჟამსა მოძალებულსა უსჯულოებათა ღვარსა შინა დანთქმისაგან.

 

დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

უმეტესო ყოველთა ნათესავთაო, ყოვლად უხრწნელო ღმრთისმშობელო ქალწულო, შენ ხარ სასოჲ მორწმუნეთაჲ, დიდებისმეტყუელებით გადიდებთ და გევედრებით: მიჴსენ უძლურებათა და ჭირთა სულიერთა და ჴორციელთაგან.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.

 

წინაჲთვე გქადაგებდეს, უბიწოო, წინაჲსწარმეტყუელნი გამოგსახვიდეს კიდობნად, კუერთხად, ტაკუკად და ბჭედ დახშულად, და მთად გამოუკუეთელად, და კიბედ ზეცისად აღმართებულად, და წყაროდ დაბეჭდულად, სულმცირედ ღრუბელად და მშობელად ევმანუელისა.

 

 

 მგალობელთა: ღირს-არს ჭეშმარიტად, რათა გადიდებდეთ, შენ ღვთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად-უბიწოდ და დედად ღვთისა ჩვენისა. უპატიოსნესსა ქერუბინთასა, და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღვთისასა, მხოლოსა ღვთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ. ("ღირს - არს" - ის ნაცვლად საკითხავი საგალობლები)

 

მღვდელმან აკმიოს.

 

 მკითხველმან: მოვედით, ყოველნო მორწმუნენო, წმიდასა ამას ტაძარსა შინა ღმრთისმშობლის შობისასა, ჭეშმარიტად კარავსა დიდებისა ღმრთისასა, რომელი ესე აღუმართეს ხატსა მას დიდუბისასა და შევუვრდეთ მფარველობასა მისსა, რაჲთა მოვიღოთ კურთხევაჲ და მადლი მის მიერ და შევსწირნეთ დიდებაჲ ღმრთისა.

 

ჵ, უქორწინებელო სძალო, ქალწულო მარიამ, ვითარცა ხარ შენ კურნებათა უფსკრული და წყაროჲ კეთილთა დაუსრულებელთა, ეგრეთცა ხატსა შენსა აქუს ძალი და მადლი კურნებისაჲ ძისა მიერ შენისა, რომლისა იქმენ დედაჲ უბიწოებით, და ჩუენცა მოვისთულებთ მისგან ძღუენთა გულმოწყალებისა შენისასა.

 

ჵ, მარიამ, უსძლოო ღმრთისმშობელო, მჭურეტელნი საკჳრველთმოქმედისა ხატისა შენისა, ვითარცა მზისა ბრწყინვალისა, ერი სჯულიერი ერთბამად განსცხრების, რამეთუ კურნებასა და მადლსა უშურველად აღმოაცენებს, ვითარცა წყაროჲ დაუწყუედელი.

 

უწყით რაჲ მოწყალებათა შენთა სიმრავლჱ, ქრისტეს დედაო, მჴურვალედ გევედრებით: მოიჴსენე უფლისა და ძისა შენისა მიერ წილად ხვდომილი ესე შენად ქუეყანაჲ და ნათესავი ჩუენი, რამეთუ აღთქუმულ გაქუს შენ ჟამსა შეჭირვებისასა მარადის დაცვაჲ და დაფარვაჲ ჩუენი.

 

ჵ, ყოვლად ტკბილო დედაო და ქალწულო უბიწოო, განუღე კარი მოწყალებისაჲ ერსა შენსა ივერიისასა, რაჲთა არა ჰსთქუან ყოველთა მწვალებელთა და წარმართთა, სადა არს ღმრთისმშობელი, რომლისა მიმართ აქუთ სასოებაჲ.

 

ზეცისა ძალთა კრებულნი და მოციქულთა გუნდნი და ყოველნი ენანი, შენ გადიდებენ, სძალო ღმრთისა მაღლისაო, ხოლო ჩუენ მწიკულევანითა ბაგითა დედად ღმრთისა გქადაგებთ, ღმრთისმშობელო, ყოვლად უბიწოდ და მართლმადიდებლობითა უფალსა უღაღადებთ:

 

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა, ძალი და დაიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 მკითხველმან: მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შემიწყალენ ჩვენ, რამეთუ ყოველსავე სიტყვის-მიცემისაგან უღონო ვართ, გარნა ამას ვედრებასა შენ, მეუფისა სახიერისა, ცოდვილნი ესე შევსწირავთ. მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 უფალო, შემიწყალენ ჩუენ, რამეთუ შენ გესავთ, ნუ განმირისხდები ჩუენ ფრიად, და ნუცა მოიხსენებ უსჯულოებათა ჩუენთა, არამედ მოიხილე ჩუენზედა წყალობით, ვითარცა სახიერ ხარ, და გვიხსენ ჩუენ სამართლად რისხვისაგან შენისა, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩუენი, და ჩუენ ვართ ერნი შენნი, ყოველნივე ქმნულნი ხელითა შენთანი ვართ და სახელი შენი წოდებულ არს ჩუენზედა, და შემიწყალენ ჩუენ.

 

 აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მოწყალების კარი განგვიღე, კურთხეულო ღმრთისმშობელო, რათა, რომელნი ესე შენ გესავთ, არა დავეცნეთ, არამედ განვერნეთ წინააღმდგომთა მტერთაგან, რამეთუ შენ ხარ ცხოვრება ნათესავისა ქრისტიანეთასა.

 

 

მცირე მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩუენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით, მოწყალებისა, სიცოცხლისა, მშჳდობისა, სიმრთელისა, დღეგრძელობისა, მყუდროებისა, განათლებისა, ცხორებისა, შეწევნისა, შენდობისა და ცოდვათა  მოტევებისათჳს ყოველთა შვილთა ჩუენისა ეკლესიისა, რაჲთა დაიცვას უფალმან ღმერთმან ჩუენმან სამეუფოჲ ქალაქი ესე ჩუენი და წმიდაჲ ესე მონასტერი (ანუ ეკლესია) და ყოველი  სოფელი  სიყმილისაგან, სრჳსა, ძრჳსა, მახჳლისა, ზედა მოსლჳსაგან უცხო თესლთასა და ყოვლისაგან ბოროტისა;  რაჲთა მოწყალე გუექმნეს ჩუენ ღმერთი კეთილად დგომისათჳს სახიერებითა და კაცთმოყუარებითა თჳსითა, და გარე წარაქციოს რისხვაჲ, მარადის ჩუენ ზედა მომავალი, და გჳჴსნეს ჩუენ სამართლად ჩუენ ზედა მოწევნულისა რისხვისაგან, და შეგჳწყალნეს ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: შეისმინე ჩუენი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩუენო, სასოო ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათაო, და რომელნი არიან ზღუათა შინა შორს და ცასა შინა, და მლხინებელ, და მოწყალე ექმენ შეცოდებათა ჩუენთა, და შეგჳწყალენ ჩუენ, რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყუარე ღმერთი ხარ და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: მუხლმოდრეკით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ. 

 

 

სავედრებელი ლოცვა

 

  ჵ, ყოვლად მოწყალეო დედოფალო, ღმრთისმშობელო დიდუბისაო, უმაღლესო ცათაო და უბრწყინვალესო მზისაო, სძალო, მჴევალო და დედაო მჴსნელისაო, მფარველო და მოღუაწეო ქართველთა ერისაო და უძლეველო ზესთამბრძოლო საქართველოჲსაო!

ჵ, დედოფალო, დედაო კაცთმოყვარისა ღმრთისაო, ყოვლად უბიწოო ქალწულო მარიამ, წმიდაჲ ხატი ესე შენი დიდუბისაჲ, პირად-პირადად შემკობილი სამოსლითა პორფირითა და ფესუედითა ოქროქსოილითა, გჳვის, ვითარცა ჭეშმარიტად უსასყიდლოჲ მკურნალი სხეულთაჲ და მაკურნებელი სულთაჲ და ჴელაპყრობით გევედრებით წინაშე მისა: გუექმენ მჴურვალე შუამდგომელ ჩუენ ცოდვილთა ძისა მიმართ შენისა, რაჲთა ამაო ჰყოს საშინელნი მზაკუვარებანი მათნი, რომელნი უკეთურთა და ამაოთა იღუწიან სავნებელად ერისა ჩუენისა, აღრჩეულისა შენ მიერ, ვითარცა საკუთარისა, და დაგვიცვას ყოვლისაგან ჭირისა და საცთურისა, ხოლო სარწმუნოებაჲ ჩუენი კუალად განაახლოს და მოგუმადლოს მოუკლებელი სიყუარული ღმრთისა, მოყუასისა და მამულისა. მრავალშემძლებელითა ძალითა შენითა განაძლიერე უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსი და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტი მამაჲ ჩუენი ილია და ყოვლად-სამღდელონი მიტროპოლიტნი, მთავარეპისკოპოსნი და ეპისკოპოსნი, და ყოველნი სამღდელონი და სამონაზნო წესნი. კეთილმორწმუნენი, მხედართმთავარნი, და ქალაქთმთავარნი, და ყოველნი ქრისტჱსმოყვარე მხედრობაჲ და კეთილისმყოფელნი ჩუენნი, და ყოველნი მართლმადიდებელნი ქრისტეანენი.

ჵ, დედათა შორის სანატრელო, სიქადულო ჩუენო, ღმრთისმშობელო, სოფლისა მაცხოვარსა ძესა შენსა ევედრე, რაჲთა მოჰმადლოს ეკლესიათა დიდებაჲ, სამღდელოთა პატიოსნებაჲ, მთავართა კეთილად მწყსაჲ ერისაჲ, მჴედართა მამაცობაჲ, ერისაგანთა უცოდველობაჲ და დედათა კრძალულებაჲ, ხოლო ჩუენ აღგვიდგინოს ღმრთისმოსაობაჲ, სიმართლისმოყუარებაჲ, მრავალშვილიანობაჲ, და ქვრივ-ობოლთა შეწყალებაჲ. მოგვანიჭოს სიწმიდით ცხოვრებისა სიყუარული, უჯეროთა საქმეთა სიძულვილი და გულისა შემუსრვილებაჲ, წმიდათა თანა გჳრგჳნოსნებაჲ და ცათა სასუფეველისა დამკჳდრებაჲ, რაჲთა ჩუენცა შენ თანა ვადიდებდეთ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, გუაცხოვნენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზე­სთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყჳსა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ.

 

 მღდელმან: დიდებაჲ შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 სახელითა უფლისათა, უწმიდესო და უნეტარესო მეუფეო გუაკურთხენ.

 

 მღვდელმან: უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლად წმიდისა დედისა შენისათა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩვენთათა და ყოველთა წმიდათა შენთათა, შეგვიწყალენ ჩვენ, ამინ.

 

 მგალობელთა: ამინ. უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 

განტევების შემდგომი დასდებელი

 

სიყუარულითა თაყუანის-ვჰსცემთ და სურვილითა ამბორს-უყოფთ ხატსა შენსა „დიდუბისა ღმრთისმშობელსა“, რომელი გამოჩნდა მცველად და შესავრდომელად ივერიელთა, და შემუსრვილითა გულითა გევედრებით: კურთხეულო დედაო და ქალწულო, გვაკურთხენ ჩუენ და დაგვიცევ, და გამოგჳჴსენ ჩუენ ყოველთა ჭირთა და ურვათაგან.

 

აწ წინაშე ხატისა შენისა წარდგომილ ვართ ლმობიერად მორწმუნენი, რომელნი ყოვლითა სულითა შევუვრდებით მფარველობასა შენსა, და ვღაღადებთ: ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა, არამედ განგვკურნე, ჵ, კეთილმოწყალეო დედაო, და დაჴსენ ზახებაჲ უხილავთა და ხილულთა მტერთა და წინააღმდგომთა ჩუენთა.

 

ავტორ-შემდგენელი: თინათინ მჭედლიშვილი