მთავარი ლოცვანი ფსალმუნნი ახალი აღთქმა ძველი აღთქმა დაუჯდომლები პარაკლისები განმარტებები სხვადასხვა თემები წიგნის შესახებ

პარაკლისი სავედრებელი
წმიდისა დიდებულისა წინასწარმეტყველისა და წინამორბედისა
იოანე ნათლისმცემლის თავისკვეთისა

 

 მღვდელმან: კურთხეულ არს ღმერთი ჩუენი, ყოვლადვე, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მკითხველმან: ამინ. დიდება შენდა, ღმერთო ჩვენო, დიდება შენდა.

 

 მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩვენს შორის და წმიდა მყვენ ჩვენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩვენნი.

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევაჲ, ძალი და დიდებაჲ აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (12–ჯერ).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
 

 

 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ მეუფესა ჩუენსა, ღმერთსა.
 
 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ ქრისტესა, მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა.
 
 მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ თჳთ ქრისტესა, მეუფესა და ღმერთსა ჩუენსა.
 
 
ფსალმუნი 142
 

1. უფალო, შეისმინე ლოცვისა ჩემისაი, ყურად-იღე ვედრებაი ჩემი ჭეშმარიტებითა შენითა, შეისმინე ჩემი სიმართლითა შენითა; 

 

2. და ნუ შეხუალ სასჯელსა მონისა შენისა თანა, რამეთუ არა განმართლდეს შენ წინაშე ყოველი ცხოველი. 

 

3. რამეთუ დევნა მტერმან სული ჩემი და დაამდაბლა ქუეყანად ცხოურებაი ჩემი, დამსუა მე ბნელსა შინა, ვითარცა მკუდარი საუკუნოი. 

 

4. და მოეწყინა ჩემ თანა სულსა ჩემსა, და ჩემ შორის შემიძრწუნდა გული ჩემი. 

 

5. მოვიხსენე დღეთა პირველთაი და ვიწურთიდ ყოველთა მიმართ საქმეთა შენთა და ქმნულსა ხელთა შენთასა ვზრახევდ. 

 

6. განვიპყრენ შენდამი ხელნი ჩემნი, და სული ჩემი ვითარცა ქუეყანაი ურწყული შენდამი. 

 

7. მსთუად შეისმინე ჩემი, უფალო, რამეთუ მოაკლდა სულსა ჩემსა, ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა ჩემგან, და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღვიმესა. 

 

8. მასმინე მე განთიად წყალობაი შენი, რამეთუ მე შენ გესავ; მაუწყე მე, უფალო, გზაი, რომელსაცა ვიდოდი, რამეთუ შენდამი აღვიღე სული ჩემი. 

 

9. მიხსენ მე მტერთა ჩემთაგან, უფალო, რამეთუ შენ შეგევედრე. 

 

10. მასწავე მე, რაითა ვყო ნებაი შენი, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩემი, სული შენი სახიერი მიძღოდენ მე ქუეყანასა წრფელსა. 

 

11. სახელისა შენისათვის, უფალო, მაცხოვნო მე და სიმართლითა შენითა გამოიყვანო ჭირისაგან სული ჩემი. 

 

12. და წყალობითა შენითა მოსრნე მტერნი ჩემნი და წარსწყმიდნე ყოველნი მაჭირვებელნი სულისა ჩემისანი, რამეთუ მე მონაი შენი ვარ.

 
 
 დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.
 

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო.

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო.

 

 ალილუია, ალილუია, ალილუია, დიდებაჲ შენდა ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 

 დიაკონმან: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი ა. აუარებდით უფალსა, რამეთუ კეთილ, რამეთუ უკუნისამდე არს წყალობაჲ მისი.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი ბ. ყოველი თესლები გარე მომადგეს მე და სახელითა უფლისათა ვერეოდი მათ.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი გ. არა მოვკვდე, არამედ ვსცხონდე, და განვსთქვნე მე საქმენი უფლისანი.
 
 მგალობელთა: ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა.
 
 დიაკონმან: მუხლი დ. ლოდი, რომელ შეურაცხყვეს მაშენებელთა, ესე იქმნა თავ კიდეთა, უფლისა მიერ იყო ესე და არს საკვირველ წინაშე თვალთა ჩუენთა.

 

ტროპარი, ხმა 4

 

  ჴსენებაჲ მართლისჲ ქებით აღესრულების, ხოლო შენდა კმა არს წამებაჲ უფლისაჲ, წინამორბედო, რამეთუ ჭეშმარიტად გამოსჩნდი უდიდებულეს წინასწარმეტყველთა, და რამეთუ ქადაგებულსა მას შენ მიერ, წყალთა შინა ღირს იქმენ ნათლისცემად და იწამე ჭეშმარიტებისათვის, და სიხარულით ახარე მყოფთა ჯოჯოხეთისათა ღმერთი, ჴორცითა გამოჩინებული, ამხუმელი ცოდვათა სოფლისათა, რომელი მოგვანიჭებს ჩუენ დიდსა წყალობასა.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

  ჴსენებაჲ მართლისჲ ქებით აღესრულების, ხოლო შენდა კმა არს წამებაჲ უფლისაჲ, წინამორბედო, რამეთუ ჭეშმარიტად გამოსჩნდი უდიდებულეს წინასწარმეტყველთა, და რამეთუ ქადაგებულსა მას შენ მიერ, წყალთა შინა ღირს იქმენ ნათლისცემად და იწამე ჭეშმარიტებისათვის, და სიხარულით ახარე მყოფთა ჯოჯოხეთისათა ღმერთი, ჴორცითა გამოჩინებული, ამხუმელი ცოდვათა სოფლისათა, რომელი მოგვანიჭებს ჩუენ დიდსა წყალობასა.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 არასადა დავსდუმნეთ, ღმრთსმშობელო, ძლიერებათა შენთა ქებად, უღირსნი ესე მონანი შენნი. რამეთუ არათუმცა შენ გვფარევდი ოხითა შენითა, ვინმცა სადა გვიხსნნა ჩუენ ესოდენთა ჭირთაგან; ანუ ვინმცა დაგვიცვნა ჩუენ აქამომდე ფლობილად? არასადა განგეშორნეთ ჩუენ, დედუფალო კურთხეულო, რამეთუ შენ იხსნი სულთა ჩუენთა ყოველთა განსაცდელთაგან.

 

 

 

ფსალმუნი 50

 

1. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა ახოცე უშჯულოებაი ჩემი. 

 

2. უფროის განმბანე მე უშჯულოებისა ჩემისაგან და ცოდვათა ჩემთაგან განმწმიდე მე. 

 

3. რამეთუ უშჯულოებაი ჩემი მე უწყი, და ცოდვაი ჩემი წინაშე ჩემსა არს მარადის. 

 

4. შენ მხოლოსა შეგცოდე და ბოროტი შენ წინაშე ვყავ; რაითა განმართლდე სიტყუათაგან შენთა და სძლო შჯასა შენსა. 

 

5. რამეთუ ესერა უშჯულოებათა შინა მიუდგა და ცოდვათა შინა მშვა მე დედამან ჩემმან. 

 

6. რამეთუ ესერა ჭეშმარიტებაი შეიყუარე, უჩინონი და დაფარულნი სიბრძნისა შენისანი გამომიცხადენ მე. 

 

7. მასხურო მე უსუპითა და განვწმიდნე მე, განმბანო მე და უფროის თოვლისა განვსპეტაკნე. 

 

8. მასმინო მე გალობაი და სიხარული, და იხარებდენ ძუალნი დამდაბლებულნი. 

 

9. გარე-მიაქციე პირი შენი ცოდვათა ჩემთაგან და ყოველნი უშჯულოებანი ჩემნი ახოცენ. 

 

10. გული წმიდაი დაჰბადე ჩემ თანა, ღმერთო, და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. 

 

11. ნუ განმაგდებ მე პირისა შენისაგან და სულსა წმიდასა შენსა ნუ მიმიღებ ჩემგან. 

 

12. მომეც მე სიხარული მაცხოვარებისა შენისაი და სულითა მთავრობისათა დამამტკიცე მე. 

 

13. ვასწავლნე უშჯულოთა გზანი შენნი და უღმრთონი შენდა მოიქცენ. 

 

14. მიხსენ მე სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ცხორებისა ჩემისაო, იხარებდეს ენაი ჩემი სიმართლესა შენსა. 

 

15. უფალო, ბაგენი ჩემნი აღახუნე, და პირი ჩემი უთხრობდეს ქებულებასა შენსა. 

 

16. რამეთუ უკეთუმცა გენება, მსხუერპლი შე-მცა-მეწირა, არამედ საკუერთხი არა გთნდეს. 

 

17. მსხუერპლი ღმრთისა არს სული შემუსრვილი, გული შემუსრვილი და დამდაბლებული ღმერთმან არა შეურაცხ-ჰყოს. 

 

18. კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღეშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი. 

 

19. მაშინ გთნდეს მსხუერპლი სიმართლისაი, შესაწირავი და ყოვლად-დასაწუელი; მაშინ შეიწირნენ საკურთხეველსა შენსა ზედა ზუარაკნი.

 

 

 

გალობაჲ 1, უგალობდითსა

 

  ძლისპირი: ეტლთა მფლობელი ფარაო დაანთქა საკჳრველთმოქმედმან კუერთხმან მოსჱსმან, რომელმან გამოსახა სახჱ ჯუარისაჲ და განუპო ზღუაჲ მეწამული და ისრაელი იჴსნა განმავალი, მეტყუელი გალობასა უფლისასა: რამეთუ დიდებით დიდებულ არს.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

მეუფისაჲ ეგე ახოვანი წინამორბედი ნათლისაჲ, რომელი იმღერდი წიაღსა დედისასა, ქადაგებდი სჯულისა დაცხრომასა და მადლისა დამტკიცებასა და ერსა ასწავებდი მოწევნულისა მისთჳს სასუფეველისა ცათაჲსა.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

სიყრმითგან ანგელოზთა წესითა მოქალაქობდი რაჲ უდაბნოსა, დიდ იყავ შორის წინაჲსწარმეტყუელთა, და ღირს იქმენ ნათლის-ცემად ყოველთა მაცხოვარსა და ღმერთსა, მას ევედრე აწ, მიჴსნეს მე ბოროტთა ვნებათაგან.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

უდაბნოსა ჴორცითა იქცეოდე და პირველვე იწოდე რაჲ ქადაგად სინანულისა, მომწოდებელად ბრალეულთა გამოსჩნდი და გზა-ექმენ ცოდვილთა მიმყვანებელად წინაშე ღმრთისა, მას ევედრე აწ განმაძლიეროს მე წინა-აღმდგომთა თჳსთა მიმართ და ეშმაკისა.

 

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

უდაბნოსა აღზრდილმან წინამორბედმან წინა-აუწყა სინანული წარმართთა და ქადაგებდა რაჲ, ქრისტე, ღმრთეებასა შენსა, მოუდრიკე უხრწნელი თავი შენი ნათლისღებად და ცოდვანი სოფლისანი აჰჴოცენ, უფალო, დიდებაჲ ძალსა შენსა.

 

აწდა მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

დიდებულნი ითქუნეს შენთჳს თესლითი თესლადმდე, ქალწულო, რომელმან შეიწყნარე სიტყვაჲ ღმრთისაჲ წიაღსა შენსა და დაადგერ ქალწულად, ღმრთისმშობელო მარიამ, ამისთჳს ყოველნი გადიდებთ, რომელი შემდგომად ღმრთისა მჴსნელად ჩუენდა იპოვე, რამეთუ დიდებით დიდებულ ხარ.

 

 

გალობა 3, განძლიერდასა

 

  ძლისპირი: შენ, დამამყარებელო კამარათა ცისათაო, უფალო, და აღმაშენებელო ეკლესიათაო, დამამტკიცენ ჩუენ სიყუარულსა შენსა, თავო ყოვლისა სიხარულისაო, და განმაძლიერებელო მორწმუნეთაო, მხოლოო, კაცთ-მოყუარე.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

შემკულ იყო ჰეროდე სიმდიდრითა მით სამეუფოჲთა, ხოლო შენ შეგემოსა რაჲ სტევისაგან აქლემისა, უდაბნოსა მავალი ეგე ამხილებდი და სჯულსა დაუდებდი ძოწეულითა შემოსილსა. აწ ჩუენცა განგვანათლე, წმიდაო, და გჳჴსენ სჯულისაგან უცხოჲსა.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

უპოვარ იყავ და არა მჭამელ, და სამეუფოსა მას ტაბლასა ზედა მსხდომარეთა დაადგერ ზედა და სხუათა მბრძანებელსა ესრეთ ეტყოდი: „არა ჯერ-არს შენდა, ძმის-ცოლი თჳსი ცოლად გესუა და აწუევდი მეფესა მას, რაჲთამცა ქალი იგი განეტევა.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

წინა-აღუდგებოდი რაჲ მკლის-მჭამელი ეგე და თაფლისა ველურისაჲ მძლევარსა მეფესა ჰეროდესა და ამხილებდი სათნო-ყოფად ღმრთისა, განრისხნა იგი და უმეტჱსად ჰეროდია, რამეთუ სეხნანი იყვნეს სახელითა და სწორ საძაგელებითა.

 

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

დაღათუ ეწადა მოკლვაჲ შენი მეფესა, არამედ ეშინოდა ერისა მის, რამეთუ პატივს-გცემდენ ვითარცა წმიდასა წინაჲსწარმეტყუელსა, და დიდად მოშიშებით ისმენდენ სწავლასა და ქადაგებასაცა შენსა.

 

აწდა მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

დაემკჳდრე წიაღსა ქალწულისასა, უფალო, და გამოუჩნდი კაცთა ჴორციელად ვითარცა სათნო იყავ და გამოაჩინე იგი ჭეშმარიტად ღმრთისმშობლად, მხოლოო კაცთმოყუარე, და შემწედ ყოველთა მორწმუნეთა.

 

 

  მიჴსნენ განსაცდელთაგან მონანი შენნი, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო ქალწულო, რამეთუ ჩუენ ყოველნი, შემდგომად ღმრთისა, შენდა მოჳვლტით, ვითარცა უძლეველისა ზღუდისა და შუამდგომელისა.

 

  მოიხილე ჩუენზედა, ყოვლადქებულო ღმრთისმშობელო, და ჴორცთა ჩუენთა წყლულებანი ბოროტნი განჰკურნენ და სულისა ჩუენისა სნეულებანი.

 

 

მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩვენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ღმრთივ–დაცულისა ერისა ჩუენისა და მეუფებისა მისისათჳს (მთავრობისა და მხედრობისა) მისისათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით უწმიდესისა და უნეტარესისა, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქისა და მცეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსისა და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტისა, დიდისა მეუფისა, მამისა ჩუენისა ილიასათჳს, და ყოვლადუსამღვდელოესისა... (აქა მოიხსენეთ ადგილობრიბი მღვდელმთავარი), და ყოველთა ქრისტეს მიერ ძმათა ჩუენთათვის.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა ვევედრნეთ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, რაითა შეიწყალნეს... (აქა მოიხსენეთ სახელდებით ისინი, ვისთვისაც ევედრებით ღმერთს).

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: განამრავლე, უფალო, ჟამნი და წელნი ცხოვრებისა მათისანი, და იხსნენ იგინი, უფალო, ყოვლისაგან ჭირისა, რისხვისა და იწროებისა, და ყოვლისაგან წყლულებისა სულისა და ხორცთასა, და მიუტევენ მათ ყოველნი შეცოდებანი მათნი, ნებსითნი და უნებლიეთნი.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით ყოველთა ძმათა და ყოველთა ქრისტიანეთათჳს.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 მღვდელმან: რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყვარე ღმერთი ხარ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

 

წარდგომა. ხმა 4

 

  რაჟამს ძედ დგომილ იყო ელისაბედ შემდგომად სიბერისა, აღვიდა მარიამ მოკითხვად მისა, მაშინ აიმღერნა იოანე სიხარულით მუცელსა შინა დედისა თჳსისასა, რამეთუ ხედვიდა ღმერთსა ჴორცთშესხმულსა წიაღსა შინა ქალწულისასა. და იწყო ქადაგებად ღმრთისა ქუეყანად გარდამოსლვისა პირითა დედისაჲთა, ხოლო სულისა წმიდისა მიერ უწოდეს რაჲ მშობელთა მისთა სახელი იოვანე, რომლითა დაჴსნდა დადუმებაჲ ზაქარიაჲსი, იწყო აღსრულებად ათთა მცნებათა პირველისა სჯულისათა და ცხრათა ნეტარებათა ახლისა აღთქუმისათა, და ექმნა დასაბამ განშორებულთა და სახჱ კეთილისაჲ - მონაზონთა, და ყოველთა მოუწოდდა რაჲ სინანულად, ეტყოდა ერსა: განმზადენით გზანი უფლისანი. აჰა მოვალს, რომლისათჳსცა ვიტყოდე დიდებასა და ქებასა.

 

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

წინამორბედისა შენისა, მქადაგებელისა ღმრთისა სიტყჳსა დაყენებას ჰგონებდა ბოროტი იგი, რომელმან ჴელითა დედაკაცისაჲთა პირველშექმნული იგი სამოთხით განჴადა, და მანვე აწ ჰეროდიადა ურჯულოებით აღატყინა ეროდჱს თანა, როკვაჲ იგი ქალისაჲ მის სათნო-უყო, რაჲთა მოეკუეთოს თავი, რომელმან ყოველთა უფალსა ქრისტესა ჴელი დასდვა, რამეთუ უმეცარ ქმნა უცვალებელისა მის ჩუენისა ჴსნისა საიდუმლოჲ. არამედ შენ, უდაბნოს ღაღადებისა ჴმამან, ღაღატ-ყავ, რომელსა ჴელი დასდევ მონიჭებად მშჳდობაჲ და დიდი წყალობაჲ.

 

აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

შენ, უქორწინებელო და ყოვლად წმიდაო ქალწულო, ითხოვე მისგან, რომელი შენგან ჴორციელ იქმნა, დედოფალო, რაჲთა მოსცეს ძლევაჲ ერსა ჩუენსა მორწმუნესა წარმართთა მიმართ და მწვალებელთა, და ჴსნაჲ უღლისაგან მტერთაჲსა, ხოლო მართლაღსარებითა დამტკიცებული ეკლესიაჲ დაიცვას შეუძრველად.

 

 

გალობა 4, მესმასა

 

  ძლისპირი: ამხედრდი ეტლთა მოციქულთა შენთასა, უფალო, და აღვირნი მათნი ძლიერად ჴელთ ისხენ, მჴედრობაჲ შენი ცხორებაჲ არს მორწმუნეთა, რომელნი ღაღადებენ: დიდებაჲ ძალსა შენსა, უფალო.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

ნათლისა ჭეშმარიტისა ქადაგო წინამორბედო, დაუცხრომელად ამხილებდი რაჲ მეფესა უსჯულოთა საქმეთათჳს, შეგიპყრა და შეგსვა დილეგსა, გარნა არცა საპყრობილედ დაიდუმნე და კადნიერად ეტყოდი: განიშორე მეუღლჱ ეგე შენი უკეთურებისაჲ.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

დედისა მიერ ბილწისა ნაშობი, ყოვლად ბოროტი, მის მიერ წარივლინა უსჯულოჲსა ჰეროდეს შობისა ჴსენებასა, რაჲთა როკვითა მოსთხოვოს მას თავი იგი პატიოსანი, რომელმანცა სარცხჳნელი იგი საწოლი მათი ამხილა.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

მას ჟამსა შევიდა ბილწი ჰეროდია, ასული ჰეროდიადაჲსი, სერსა მას სისხლის-მსმელსა და ხედვიდა ჰეროდე ასულს მას ძმისა თჳსისასა წინაშე მათსა მროკვალსა და არა ჰრცხუენოდა, არამედ როკვაჲ მისი სთნდა შეღჳნებულსა.

 

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

ასული დედისა მის ურცხჳნოჲსაჲ და წარმწყმედელი სულისაჲ და ჴორცთაჲ როკვისა ფასად გამოითხოვს ჰეროდესგან თავსა შენსა ლანკნითა, ხოლო მან მიზეზ სიკუდილისა ფიცი ყო და მოგკუეთა რაჲ თავი, აღასრულა თხოვაჲ ბილწისა მის ძმისწულისა.

 

აწდა მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

ენანი კაცთანი მოუძლურდებიან გამოთქუმად საიდუმლოჲსა შობისა შენისასა უბიწოებით, უქორწინებელო სძალო, ხოლო სარწმუნოებით აღგიარებენ დედად ნათლისა.

 

 

გალობა 5, ღამითგანსა

 

  ძლისპირი:  ნუ სადა განმიშორენ პირისაგან შენისა, ნათელო წარუვალო, და დამფარა მე ბნელმან წყუდიადისამან განუნათლებელმან, არამედ მომხედენ და ნათელსა მცნებათა შენთასა წარჰმართე სლვაჲ ჩემი, გევედრები.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

ჵ, სიბრმჱ ჰეროდესი, რომელმან შეურაცხ-ყო მცნებაჲ ღმრთისაჲ, დასძინა სიძვასა კაცისკვლაჲ, და წმიდაჲ თავი შენი წარკვეთილი და მწთოლვარჱ სისხლითა, ვითარცა ჭამადი დაგებული მისცა ქალსა მას შეგინებულსა ლანკნითა.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

არავე დასცხრა დიდი ქადაგი ქრისტეს მოსლვისაჲ ღმრთისმეტყველი ნეტარი, შემდგომად სიკუდილისაცა განქიქებასა და ჴმობდა: „არა ჯერ არს, რაჲთამცა იმრუშე ძმის ცოლისა შენისა თანა, ბილწო, რამეთუ გაყენებს წესი სჯულისაჲ“.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

სიძვასა დამონებულმან ჰეროდე მოგკლა რაჲ მახვილითა, პატიოსანი გვამი შენი შემურა გუნდმან მოწაფეთა შენთამან და ვითარცა ღვაწლისა მძლჱ და ჭეშმარიტი მოწამჱ, საფლავსა შინა დადვა ნელსაცხებელითა სულნელითა.

 

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

ჵ, წმიდაო წინამორბედო და ქადაგო სინანულისაო, აჩუენე ჩემზედა წყალობაჲ შენი და მოავლინე ჩემზედა მადლისაგან შენისა და განბანენ ვნებანი სულისა ჩემისანი და ლმობიერ-ყავ ფიცხელი გული ჩემი, რაჲთა დავსთხივნე ცრემლნი და განვიბანო ცოდვაჲ.

 

აწდა მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

კადნიერებაჲ დედობრივი ძისა შენისა თანა მოგიგიეს, ყოვლად უბიწოო, შეწევნასა ჩუენსა ნუ დააცადებ მისსა მიმართ, გევედრებით, რამეთუ გაქუს შენ მისა მიმართ მეოხებაჲ და მოტევება ცოდვათა ყოველთა ქრისტეანეთა.

 

 

გალობა 6, ღაღადყავსა

 

  ძლისპირი: მომიტევენ, სახიერ, აურაცხელნი ცოდვანი ჩემნი, რომელთათჳს გიჴმობ შენ: მიჴსენ მე ბოროტთაგან, შენდა მომართ ვღაღადებ: ისმინე ჩემი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩემო.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

ჵ, საშინელი იგი ხილვაჲ, რამეთუ ასპიტსა მას, ნაშობსა იქედნისასა მოაქუს ლანკნითა თავი შენი, რომლისაგან ძრწიან ეშმაკთა გუნდნი და პატივს სცემენ ზეცისა მჴდრობანი.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

გვამი შენი დაიდვა რაჲ საფლავსა, სულითა წარივლინე ჯოჯოხეთსა და პყრობილთა მისთა პირველვე უქადაგე მოსლვაჲ მზისა სიმართლისაჲ - ქრისტჱს მეუფისა ჩუენისაჲ - მხოლოჲსა მრავალმოწყალისა.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

ჴმაჲ ღაღადებისაჲ მთათა და ხევთა მავალისა მის უდაბნოჲსა მკჳდრისა თავისა მოკვეთითა მიიწია ბჭეთა ჯოჯოხეთისათა და ღაღად-ყო ძლიერად: „აღახუენით ბჭენი თქუენნი, მეკარეთა მთავარნო, რამეთუ შემოვალს ქრისტე - მეუფჱ დიდებისაჲ“.

 

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

იწოდე რაჲ წინამსრბოლ, ქადაგ და ნათლისმცემელ ქრისტჱს ღმრთისა, თავის მოკვეთითა იქმენ წინამსრბოლ მისისა ჯოჯოხეთად შთასლვისა და მუნ მყოფთა ახარე შთასლვაჲ მჴსნელისაჲ მაცხოვრად მათდა.

 

აწდა მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

განვერენით საცთურსა ცოდვათა ჩუენთასა, ვედრებითა შენითა, ღმრთისმშობელო ქალწულო, ძისა შენისა მიმართ, რომელი იშვა შენგან უზესთაეს ბუნებათა, ძჱ ღმრთისაჲ დაუსაბამოჲ.

 

 

  მიჴსნენ განსაცდელთაგან მონანი შენნი, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო ქალწულო, რამეთუ ჩუენ ყოველნი, შემდგომად ღმრთისა, შენდა მოჳვლტით, ვითარცა უძლეველისა ზღუდისა და შუამდგომელისა.

 

  მოიხილე ჩუენზედა, ყოვლადქებულო ღმრთისმშობელო, და ჴორცთა ჩუენთა წყლულებანი ბოროტნი განჰკურნენ და სულისა ჩუენისა სნეულებანი.

 

 

მცირე კვერექსი
 
 დიაკონმან: მერმე და მერმე მშჳდობით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.
 
 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
 
 დიაკონმან: შეგუეწიენ, გუაცხოვნენ, შეგჳწყალენ და დაგჳცვენ ჩუენ, ღმერთო, შენითა მადლითა.
 
 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.
 
 დიაკონმან: ყოვლადწმიდისა, უხრწნელისა, უფროჲსად კურთხეულისა, დიდებულისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისა, და ყოველთა წმიდათა მომჴსენებელთა, თავნი თჳსნი და ურთიერთარს, და ყოველი ცხორებაჲ ჩუენი ქრისტესა ღმერთსა ჩუენსა შევვედროთ.
 
 მგალობელთა: შენ, უფალო.
 
 მღდელმან: რამეთუ შენ ხარ მეუფჱ მშჳდობისაჲ, და მაცხოვარი სულთა ჩუენთაჲ, და შენდა დიდებასა აღუავლენთ მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.
 
 მგალობელთა: ამინ.

 

 

 

კონდაკი. ხმა დ

 

  წინა-მორბედისა დიდებულისა თავის კუეთა, განგებულებაჲ იქმნა საღმრთო, რაჲთამცა მყოფთა ჯოჯოხეთისათა უქადაგოს მისლვაჲ მაცხოვრისა; გოდებდინ აწ ჰეროდია უსჯულოჲსა მისთჳს მკულელობისა, რამეთუ არა შეიყუარა სჯული ღმრთისა ცხოველისა, არცა სუფევაჲ საუკუნო, არამედ საწუთოჲ ესე ამაო.

 

იკოსი

 

ჰეროდეს შობისა დღენი ყოველთა წინაშე იქმნნეს არა წმიდაჲ, რამეთუ შორის მოსმურთა თავი იგი მმარხველისაჲ ვითარცა ჭამადი დაეგო, და სიხარული განიზავა მწუხარებითა, რამეთუ თავი ნათლისმცემელისაჲ ლანკანსა ზედა მდებარე წინაშე ყოველთასა შემოვიდა, ვითარცა იგი ითხოვა ქალმან მან უკეთურმან და გლოვაჲ და მწუხარებაჲ დაეცა მათ ყოველთა ზედა, რომელნი ინახით სდგეს მეფითურთ, რამეთუ არა ახარა მათ, არცა თჳთ ჰეროდეს, ვითარცა წერილ არს, ვითარმედ შეწუხნა წუხილითა არა ჭეშმარიტითა, ვითარცა საწუთოთა ამაოთა და წუთ ერთითა.

 

 

 დიაკონმან: სიბრძნით. მოხედენ.

 

 მღდელმან: მშვიდობა ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: წარდგომა ფსალმუნისაგან დავითისა, ჴმაჲ 4: პატიოსან-არს წინაშე უფლისა სიკუდილი წმიდათა მისთა.

 

 მგალობელთა: პატიოსან-არს წინაშე უფლისა სიკუდილი წმიდათა მისთა.

 

 დიაკონმან:   რაჲ მივაგო უფალსა ყოვლისავეთჳს, რომელი ესე მომაგო მე?

 

 მგალობელთა: პატიოსან-არს წინაშე უფლისა სიკუდილი წმიდათა მისთა.

 

 დიაკონმან: პატიოსან-არს წინაშე უფლისა.

 

 მგალობელთა: სიკუდილი წმიდათა მისთა.

 

 დიაკონმან: უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ.

 

 მღდელმან: რამეთუ წმიდა ხარ შენ, ღმერთო ჩუენო, და რომელი წმიდათა შორის განისუენებ, და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე,

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: აქებდით ღმერთსა წმიდათა შორის მისთა, აქებდით მას სამყაროთა ძალისა მისისათა.

 

 მგალობელთა: ყოველი სული აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ყოველი სული.

 

 მგალობელთა: აქებდით უფალსა.

 

 დიაკონმან: ღირსყოფად ჩუენდა სმენად წმიდისა სახარებისა უფალსა ღმერთსა ჩუენსა ვევედრნეთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: სიბრძნით აღემართენით და ისმინეთ წმიდა სახარება.

 

 მღვდელმან: მშჳდობაჲ ყოველთა.

 

 მგალობელთა: და სულისაცა შენისა თანა.

 

 დიაკონმან: მათესაგან წმიდისა სახარებისა საკითხავი.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 დიაკონმან: მოხედენ.

 

 

 

სახარება მათესი

 

  მას ჟამსა შინა ესმა ჰეროდეს, ოთხთა მათ სამთავროთა მთავარსა, ჰამბავი იესუჲსი, და ჰრქუა მონათა თჳსთა: ესე არს იოვანე ნათლის-მცემელი, იგი აღდგომილ არს მკუდრეთით, და მისთჳს იქმნებიან ძალნი ესე მის თანა. რამეთუ ამან ჰეროდე შეიპყრა იოვანე და შებორკილა იგი და საპყრობილესა შეაყენა ჰეროდიაჲსთჳს, ცოლისა ფილიპეს, ძმისა თჳსისა. რამეთუ ეტყოდა მას იოვანე, ვითარმედ: არა ჯერ-არს შენდა, ვითარმცა გესუა იგი ცოლად. და უნდა ღათუ მისი მოკლვაჲ, არამედ ეშინოდა ერისა მის, რამეთუ ვითარცა წინაწარმეტყუელი ეპყრა მათ იგი. და ვითარცა შობისა დღენი იყვნეს ჰეროდესნი, როკვიდა ასული ჰეროდიაჲსი შორის, და სთნდა ჰეროდეს როკვაჲ იგი მისი. რომლისათჳს ფიცით აღუთქუა მას მიცემად, რაჲცა ითხოვოს. ხოლო იგი წინაჲსწარ ბირებულ იყო დედისაგან თჳსისა და ჰრქუა: მომეც მე აქა ლანკნითა თავი იოვანესი, ნათლისმცემელისაჲ. და შე-ღავე-წუხნა მეფე იგი, არამედ ფიცისა მისთჳს და მის თანა მეინაჴეთა ბრძანა მიცემად იგი მას. და მიავლინა იგი და მოჰკუეთა თავი იოვანესი საპყრობილესა შინა. და მოართუეს თავი მისი ლანკნითა და მისცეს ქალსა მას, და მან მიართუა დედასა თჳსსა. და მოვიდეს მოწაფენი მისნი და წარიღეს გუამი მისი და დაჰფლეს იგი და მოვიდეს და უთხრეს იესუს. ესმა რაჲ ესე იესუს, განეშორა მიერ ნავითა და წარვიდა უდაბნოსა ადგილსა თჳსაგან. და ვითარცა ესმა ერსა მას, მისდევდეს მას მკჳრცხლ ქალაქებისაგან. და გამოვიდა იესუ და იხილა ერი მრავალი და შეეწყალნეს იგინი და განკურნა სნეულნი მათნი.

 

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მკითხველმან: დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 მეოხებითა წმიდისა იოანე ნათლისმცემელისაჲთა მოწყალეო, აღჴოცენ ცოდვათა ჩუენთა სიმრავლენი.

 

 აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

 

 მეოხებითა წმიდისა ღმრთისმშობელისათა, მოწყალეო, აღხოცენ ცოდვათა ჩემთა სიმრავლენი. მიწყალე მე, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, და მრავლითა მოწყალებითა შენითა აღხოცენ უსჯულოებაჲ ჩემი და შემიწყალე მე, ღმერთო.

 

 

 გერი: ქადაგი ჭეშმარიტი და გურიტი უდაბნოჲსა, წინამორბედი შენი და ნათლისმცემელი იოანე, რომლისა შენ ჰსთქუ უმეტესობაჲ, ქრისტე, გევედრების და ითხოვს ერისათვის მორწმუნისა მშჳდობასა, რომელნი ადიდებენ ჴსენებასა მისსა, რაჲთა მეოხებითა მისითა მოჰმადლო ეკლესიათა დიდებაჲ, ქრისტეანეთა ერთა უვნებელობაჲ და სულთა ჩუენთა დიდი წყალობაჲ.

 

 

 

ლოცვა მღვდლისა მიერ სათქუმელი

 

 მღდელმან: აცხოვნე, ღმერთო, ერი შენი, და აკურთხე სამკჳდრებელი შენი, მოხედენ სოფელსა შენსა წყალობითა და მოწყალებითა, აღამაღლე რქაჲ ქრისტეანეთა მართლმადიდებელთაჲ, და გარდამოავლინენ ჩუენ ზედა მდიდარნი წყალობანი შენნი, მეოხებითა ყოვლადწმიდისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისა, და მარადის ქალწულისა მარიამისაჲთა, ძლიერებითა პატიოსნისა და ცხოველსმყოფელისა ჯუარისაჲთა, მეოხებითა პატიოსანთა უსხეულოთა ზეცისა ძალთაჲთა, პატიოსნისა, დიდებულისა, წინაჲსწარმეტყუელისა, წინამორბედისა და ნათლისმცემელისა იოვანესითა, წმიდათა დიდებულთა და ყოვლად ქებულთა მოციქულთა, წმიდათა  შორის მამათა ჩუენთა, და მსოფლიოთა დიდთა მოძღუართა და მღდელთმთავართა, ბასილი დიდისა, გრიგოლი ღმრთისმეტყუელისა და იოვანე ოქროპირისაჲთა, წმიდათა შორის მამისა ჩუენისა ნიკოლოზ მირონლუკიის მთავარეპისკოპოსისა და საკვირველთმოქმედისაჲთა, წმიდათა დიდებულთა და ღუაწლისმძლეთა მოწამეთა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩუენთა, და ღირსისა დედისა დედისა ჩუენისა მოციქულთასწორისა ქალწულისა ნინოჲსითა, წმიდათა და მართალთა მშობელთა ღმრთისაჲთა იოაკიმ და ანაჲსითა (და წმიდის სახელი, რომელისაც არს ტაძარი) და ყოველთა წმიდათა შენთაჲთა, გევედრებით შენ, მრავალმოწყალეოღმერთო, შეისმინე ჩუენ ცოდვილთა ვედრებაჲ და შეგჳწყალენ ჩუენ.  

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: წყალობითა და მოწყალებითა და კაცთმოყუარებითა მხოლოდშობილისა ძისა შენისაჲთა, რომლისა თანა კურთხეულ ხარ, თანა ყოვლადწმიდით, სახიერით, და ცხოველსმყოფელით სულით შენითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

 

გალობა 7, კურთხეულარსა

 

  ძლისპირი: ღმრთისა გარდამოსლვასა ოდესმე ბაბილონს ცეცხლი მეოტ-იქმნა, რომელსა სამნი ყრმანი საჴუმილსა მას შინა ვარდსა ფერჴითა სტკებნიდეს და განწყობილნი გალობდეს: „მამათა ჩუენთა ღმერთო, კურთხეულ ხარ შენ“.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

მოქალაქობაჲ ანგელოზებრი აღასრულე ქუეყანასა ზედა და ქადაგებდი და ეტყოდი ერსა: „განმზადენით გზანი უფლისანი. აჰა მოვალს, რომლისათჳსცა ვიტყოდე: „აკურთხევდით ყოველნი საქმენი უფლისანი უფალსა“.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

არა ხოლო თუ უდაბნოსა, არამედ წინაშე მეფეთაცა არა დასცხრებოდი უსჯულოებისა მხილებასა, და სულითა მარადის ქრისტჱს თანა გალობდი: „აკურთხევდით ყოველნი საქმენი უფლისანი უფალსა.“

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

ჴმაჲ ღაღადებისაჲ უდაბნოს - წინამორბედი შენი არა ხოლო თუ განმზადებად გზათა შენთა, არამედ აუწყებდა დამარხვად სამართალთა შენთა, ქრისტე, რაჲსთჳსცა ურჯულომან ჰეროდე დასთხია უბიწოჲ სისხლი უდაბნოჲსა მოქალაქისა, იოანე მართლისა.

 

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

იყო სიტყუაჲ ღმრთისაჲ შენდა მომართ, წინამორბედო, და მახარებელად მოივლინე: კრულთა განჴსნისა, ტყვეთა განტევებისა და ბრმათა აღხილვისა, მკუდართა აღდგომისა და ცხორებისა საუკუნოჲსა, აწ ჩუენცა აღგვისრულე თხოვაჲ გულისა ჩუენისაჲ.

 

აწდა მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

სახჱ გექმნა, ქალწულო, მაყვალი მგზებარჱ და არაშემწუარი, რამეთუ დაიტიე ცეცხლი მგზებარჱ წიაღსა შენსა, და არა შევუ მისგან, რომელმან დაწვა მტერისა საცთურნი და მოგვანიჭა ცხორებაჲ საუკუნოჲ.

 

 

გალობა 8, აკურთხევდითსა

 

  ძლისპირი: შჳიდ-წილ აღაგზნა საჴუმილი მძლავრმან ქალდეველმან ყრმათათჳს გულისწყრომით, რისხვითა ძალითა მაღლისაჲთა იხილნა უვნებელად დაცულნი ცეცხლისაგან განურყუნელად, დამბადებელისა მიმართ და მჴსნელისა ღაღად-ყო: „აკურთხევდით ყრმანი და მღდელნი უგალობდით, ერნი უფროსად ამაღლებდით მას უკუნისამდე“.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

ენანი ბრძენთა და შემსხმელთანი ვერ შემძლებელ არიან ქებად შენდა, რამეთუ ქრისტემან წამა შენთჳს, წინამორბედო, ვითარმედ უფროჲს ხარ წინაჲსწარმეტყველთა და მოციქულთა, და მართალთა და მარტჳლთა გუნდთა, ვითარცა ნათლისმცემელი და ქადაგი მისი, იოანე ყოვლად ქებულო.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

იქმენ მობაძავ ელიაჲსსა, ნეტარო, და მოხვედ რაჲ ძალითა და სულითა მისითა, სიმშვიდესა მოსესსა მიემსგავსე და სიწმიდესა წინაჲსწარმეტყველთასა, და გამოსჩნდი უფროჲს მათსა, იოანე, ანგელოზად იწოდე და მოციქულად და მღდელად და მოწამედ და ღმრთისმეტყველად და წინაჲსწარმეტყველად.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

ჭეშმარიტად გამოსჩნდი შენ ზეცისა კაცად და ანგელოზად ქუეყანისა, ქადაგო ღმრთისაო იოანე, დიდებულო, და იქმენ მეგობარ სიძისა მის უკუდავისა, ამისთჳსცა იდიდე მის მიერ და ღირს იქმენ რაჲ სუფევად წინაშე მისსა, მარადის კრებულსა თანა ზეცისა ძალთასა ღმრთივბრწყინვალედ შესწირავ წმიდასა გალობასა

 

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

უჴორცოთა კრებულსა, ადგილთა მათ სიწმიდისათა, და მოუგონებელთა კაცთაგან დიდებასა და თუალით უხილავთა მათ კეთილთა მიიწიე, ქადაგო მაცხოვრისაო, და პირისპირ განიცდი ყოვლად წმიდასა სამებასა, მოგჳჴსენე წინაშე მისსა, რაჲთა დამიფარნეს ყოველთა ურვათაგან, სენთა და სალმობათაგან.

 

აწდა მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

ღმრთეებასა სამებასა ერთარსებასა დიდებულსა, არსებით მიუწვდომელსა სამგვამოვნებასა, მამასა უშობელსა და მშობელსა, ძესა შობილსა დაუსაბამოსა, და სულსა წმიდასა თანაარსსა სამარადისოსა აკურთხევდით ყრმანი და მღდელნი უგალობდით, ერნი უფროჲსად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.

 

 

გალობა 9, ადიდებდითსა

 

  ძლისპირი: შეძრწუნდეს დაბადებულნი გარდამოსლვასა ღმრთისა გამოუთქუმელისასა, ვითარ მაღალი იგი ნებსით თჳსით განჴორციელებად გარდამოჴდა საშოსა ქალწულისასა და განკაცნა უქცეველად სიმდაბლით, ამისთჳს მორწმუნენი ღმრთისმშობელსა უბიწოსა გალობით ვადიდებდეთ.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

ანგელოზებრ აღასრულე რაჲ შრომაჲ შენი, დიდო წინამორბედო უფროჲს ნაშობთა შორის დედათაჲსა იოანე, ქრისტესა ქადაგებდი და ერი მოაქციე საცთურისაგან დიდებად სამებისა ერთარსებასა, მას ევედრე აწ, რაჲთა ჩუენცა გჳჴსნეს ყოვლისაგან ჭირისა და ბოროტისა.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

ვითარცა ხარ მწოდებელი სინანულად, ჴმაო სიტყჳსაო და მეგობარო სიძისაო, მოგუმადლე სინანული და ლმობიერ ყვენ გონებანი ჩუენი, იოანე, და წარგვიძეღუ გზასა საღმრთოთა მცნებათსა და გვითხოვე შენდობაჲ ურიცხვთა ცოდვათა ჩუენთა, რომელნი გიგალობთ შენ და გევედრებით დაუცხრომელად.

 

წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო, წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთჳს.

 

მოციქულთა განწყობილსა და წინაჲსწარმეტყველთასა, და კრებულსა მღდელთმოძღვართასა, მარტვილთა და მართალთასა უზესთაეს იქმენ შენ სიწმიდისა დამნერგველი და მუშაკი ეგე მარხვისაჲ, ვითარცა წამა შენთჳს ქრისტემან მეუფემან, რომელმან ღირსად ადიდა საჴსენებელი შენი, ვითარცა წინამორბედისა თჳსისაჲ.

 

დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

ვინ არა გნატრიდეს, ქრისტეს წინამორბედო, ანუ ვინ არა აქებდეს საჴსენებელსა შენსა, რომელსა შინა კრებულ არიან სულები მართალთაჲ და დედაჲ ღმრთისა, მას ევედრე აწ, ღირსო, რაჲთა გჳჴსნნეს წილხვედრნი თჳსნი ეშმაკისა მაჴეთაგან და ბოროტისა მის ანტიქრისტეს საცთურისაგან და ბრძოლისა.

 

აწდა მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

გარდაცუ მშვილდსა შენსა, ძლიერო, წარემართე და სუფევდ რომელი იშვდ ქალწულისაგან და მოეც ძლევაჲ ერსა ჩუენსა მტერთა და მაჭირვებელთა ზედა და ზრახვაჲ კეთილისაჲ მართლმადიდებლობით დაცვისათჳს მცნებათა შენთა, მეოხებითა დიდებულისა წინამორბედისა შენისაჲთა და დედისა შენისა ღმრთისმშობელისაჲთა.

 

 

 მგალობელთა: ღირს-არს ჭეშმარიტად, რათა გადიდებდეთ, შენ ღვთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად-უბიწოდ და დედად ღვთისა ჩვენისა. უპატიოსნესსა ქერუბინთასა, და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღვთისასა, მხოლოსა ღვთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ. ("ღირს - არს" - ის ნაცვლად საკითხავი საგალობლები)

 

 

 მკითხველმან: კურთხეულ არს უფალი ღმერთი ისრაელისაჲ, რამეთუ გამოაჩინა ძალითა და სულითა ელიაჲსითა წინამორბედი იოვანე და უწოდა მას უფროჲს წინაჲსწარმეტყუელთა და მოციქულთა, რომელმან ენითა მით ღმრთისმეტყუელითა უდაბნოს ჴმა-ყო სინანული ცხორებისაჲ და გუახარა განბანაჲ სულითა და ცეცხლითა.

 

ღირსად ადიდე, უფალო, წინამორბედი შენი, რამეთუ ღირსი მსახურებაჲ განგებულებისა ღმრთეებისა შენისაჲ სიწმიდითა აღასრულა. სიმართლისათჳს საპყრობილესა შინა ძჳრის-ხილვაჲ თავს-იდვა, ჭეშმარიტებისათჳს თავის მოკუეთაჲ მოიღო, სულნელებითა სოფელი აღავსო, სიწმიდითა ეკლესიანი შეამკვნა, ამისთჳსცა შენ წინაშე მარადის იხარებს და მეოხ არს დაუცხრომელად სულთა ჩუენთათჳს.

 

წინაჲსწარმეტყველსა და მჴნესა მარტვილსა და ქრისტეს მაცხოვრისა ნათლისმცემელსა მოვედით შევასხმიდეთ, ქრისტეს სამწყსონო, რომელმან უდაბნოჲ მარხვითა განაპოხა და მეფესა ამხილა, ხოლო ჩუენსა სულმოკლებასა ტკბილად ასწავებდა და ჰმოძღურიდა: შეინანეთ, რამეთუ მოახლოებულ არს სასუფეველი ცათაჲ.

 

ვითარცა ცისკარი განთიადისაჲ და ვითარცა ვასკულავი დღისაჲ, წინაჲთვე წარუძეღ შენ ნათლად წინაშე პირსა მისსა და უდაბნოს ერსა უქადაგე რაჲ დამბადებელი, ჵ, წინამორბედო, ქადაგო ქრისტჱსო, უწოდე კრავად ამხუმელად ცოდვათა სოფლისათა, ხოლო საღმრთოჲსა შურისათჳს ამხილე რაჲ მეფესა, მიითუალე დიდებულისა თავისა შენისა წარკვეთაჲ, და ყოველთა ქრისტეანეთა გუექმენ მფარველად და მცველად მიურულებელად.

 

რომელი ნათლისმცემელად ღირს იქმენ, წინამორბედო, ქრისტჱს, ცხორების მომცემელისა სულთა ჩუენთაჲსა, და ჯოჯოხეთისა მყოფთა უქადაგე დიდებაჲ და ცხორებაჲ, საფარველითა მადლისა შენისაჲთა გარემომზღუდენ ყოვლისაგან ბოროტისა და უვნებელად დაიცევ ერი ჩუენი და ყოველნი ქალაქნი და სოფელნი ივერიისანი ზედა დასხმისაგან მძჳნვარისა მტერისა.

 

უხრწნელნი ნაწილნი შენნი, ჵ, ნათლისმცემელო, უშურველად აღმოაცენებს მადლსა ჭეშმარიტსა და წყალობასა, და ყოველთა აღადგინებს დიდებად ღმრთისა, რომელმან-იგი სამართლად გადიდა წინამორბედი თჳსი, ვითარცა დასაბამი მადლისაჲ და დასასრული სჯულისაჲ და წინაჲსწარმეტყველთაჲ, და საკჳრველთმოქმედებითა და ნიშთა სიმრავლითა პატივ-გცა.

 

ძრწიან ძალნი ბნელისანი და ივლტიან ვნებანი კაცთა მორწმუნეთანი, მადლისა მიერ ღმრთისა, რომელი მოგეცა შენ, ჵ, ქრისტეს წინამორბედო, ნეტარო, არამედ ორთავე ამათ განსაცდელისაგან ერი ჩუენი დაიცევ და ქადაგებათა მათ შენთა და სჯულთა და მოძღურებათა კლდესა მტკიცესა დაგვამტკიცენ, რაჲთა პატივისმცემელნი შენნი მყუდროდ და უშფოთველად ღმერთსა ვადიდებდეთ.

 

ჵ, სასოო და სიქადულო, დედოფლო ჩუენო ღმრთისმშობელო! გარდამოიხილე ჩუენ ზედა, გუაკურთხენ სარწმუნოებითა შევრდომილნი დედობრივსა მას შენსა მადლსა და შეწევნასა და განგუანათლენ ოხითა წინაჲსწარმეტყუელისა იოანჱსითა, რაჲთა მარადის მართლმადიდებლობითა ვადიდებდეთ სამებასა ერთარსებასა:

 

 

 წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩვენ, უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდავათა ჩვენთაგან,მეუფეო, შეგვინდევ უსჯულოებანი ჩვენნი, წმიდაო, მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩვენნი სახელისა შენისათვის.

 

 უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევა შენი, იყავნ ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა, პური ჩვენი არსობისა მომეც ჩვენ დღეს, და მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

 

 მღვდელმან: რამეთუ შენი არს სუფევა, ძალი და დაიდება, მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 

 მკითხველმან: მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შემიწყალენ ჩვენ, რამეთუ ყოველსავე სიტყვის-მიცემისაგან უღონო ვართ, გარნა ამას ვედრებასა შენ, მეუფისა სახიერისა, ცოდვილნი ესე შევსწირავთ. მიწყალენ ჩუენ, უფალო, შეგვიწყალენ ჩუენ.

 

 დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.

 

 უფალო, შემიწყალენ ჩუენ, რამეთუ შენ გესავთ, ნუ განმირისხდები ჩუენ ფრიად, და ნუცა მოიხსენებ უსჯულოებათა ჩუენთა, არამედ მოიხილე ჩუენზედა წყალობით, ვითარცა სახიერ ხარ, და გვიხსენ ჩუენ სამართლად რისხვისაგან შენისა, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩუენი, და ჩუენ ვართ ერნი შენნი, ყოველნივე ქმნულნი ხელითა შენთანი ვართ და სახელი შენი წოდებულ არს ჩუენზედა, და შემიწყალენ ჩუენ.

 

 აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 

 მოწყალების კარი განგვიღე, კურთხეულო ღმრთისმშობელო, რათა, რომელნი ესე შენ გესავთ, არა დავეცნეთ, არამედ განვერნეთ წინააღმდგომთა მტერთაგან, რამეთუ შენ ხარ ცხოვრება ნათესავისა ქრისტიანეთასა.

 

 

მცირე მრჩობლი კვერექსი

 

 დიაკონმან: შეგჳწყალენ ჩუენ, ღმერთო, დიდითა წყალობითა შენითა, გევედრებით, ისმინე და შეგჳწყალენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 დიაკონმან: მერმეცა გევედრებით, მოწყალებისა, სიცოცხლისა, მშჳდობისა, სიმრთელისა, დღეგრძელობისა, მყუდროებისა, განათლებისა, ცხორებისა, შეწევნისა, შენდობისა და ცოდვათა  მოტევებისათჳს ყოველთა შვილთა ჩუენისა ეკლესიისა, რაჲთა დაიცვას უფალმან ღმერთმან ჩუენმან სამეუფოჲ ქალაქი ესე ჩუენი და წმიდაჲ ესე მონასტერი (ანუ ეკლესია) და ყოველი  სოფელი  სიყმილისაგან, სრჳსა, ძრჳსა, მახჳლისა, ზედა მოსლჳსაგან უცხო თესლთასა და ყოვლისაგან ბოროტისა;  რაჲთა მოწყალე გუექმნეს ჩუენ ღმერთი კეთილად დგომისათჳს სახიერებითა და კაცთმოყუარებითა თჳსითა, და გარე წარაქციოს რისხვაჲ, მარადის ჩუენ ზედა მომავალი, და გჳჴსნეს ჩუენ სამართლად ჩუენ ზედა მოწევნულისა რისხვისაგან, და შეგჳწყალნეს ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ (12-გზის).

 

 მღდელმან: შეისმინე ჩუენი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩუენო, სასოო ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათაო, და რომელნი არიან ზღუათა შინა შორს და ცასა შინა, და მლხინებელ, და მოწყალე ექმენ შეცოდებათა ჩუენთა, და შეგჳწყალენ ჩუენ, რამეთუ მოწყალე და კაცთმოყუარე ღმერთი ხარ და შენდა დიდებასა აღვავლენთ, მამისა, და ძისა, და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: მუხლმოდრეკით უფლისა მიმართ ვილოცოთ.

 

 მგალობელთა: უფალო, შეგჳწყალენ. 

 

 

ლოცვა მუხლმოდრეკით სათქმელი

 

  ჵ, ჩუენის ცხორებისათჳს განხორციელებულისა სიტყჳსა ღმრთისა წინამორბედო და ნათლისმცემელო იოანე, ცოდვილთა სინანულად მომწოდებელო, იადონო ჴმა შუენიერო და გვრიტო უდაბნოჲსა მოყუარეო, წინაჲსწარმეტყველო, მღდელთ-მოძღუარო და მარტჳლო, ჯოჯოხეთს შეწყვდეულთა გამოჴსნისა და აღმოყვანებისა მახარებელო და ყოველთა მვედრებელთა შენთა მსწრაფლ-შემწეო და შესავედრებელო!

 

ჵ, ყოველთა დედათა ნაშობთა უზესთაესო წინაჲსწარმეტყუელო და მოციქულო, ქრისტჱს ქადაგო იოანე, ნათლისმცემელო და წინამორბედო მადლისაო, მოგეკუეთა რაჲ წმიდაჲ თავი შენი, წმიდისა სამებისა წინაშე მიწევნული თანაზიარ-იქმენ დიდებასა და სუფევასა მას შენ მიერ ნათელღებულისა ქრისტჱსსა, და მოცემულ არს შენდა მეოხებაჲ ყოველთა ბრალეულთაჲ, ვითარ ჯერ-არს შენდა შრომათა შენთათჳს, რომლისათჳსცა შეგივრდები, ღელვაგუემული ესე, და შენ წინაშე აღვიარებ ბრალთა ჩემთა, რამეთუ არა მიტევებენ მწიკულევანნი გულისსიტყუანი და მიახლებულ ვარ დანთქმად სიღრმესა შინა ცოდვათა ჩემთასა, და არა არს ჩემთანა საქმეთაგანი კეთილთაჲ, არამედ წარმიძეღუ გზასა სინანულისასა და განდგომილი ესე და ისრითა ვნებათაჲთა ფრიად მოწყლული შემავედრე ღმერთსა, რაჲთა განანათლოს გონებაჲ ჩემი, დაბნელებული ზაკჳთა მტერისაჲთა და განწმიდნეს გული და საცნობელნი ჩემნი მოფენითა მადლისა შენისაჲთა, აღმავსოს მღვიძარებითა საღმრთოჲთა და მომანიჭოს სარწმუნოებაჲ შეურყეველი, ცხორებისა სიწმიდჱ და შიში ღმრთისაჲ. ევედრე, შენ მიერ ქადაგებულსა ტკბილსა იესუს, რაჲთა შეგვინდოს განდგომილებანი, ეკლესიათა ნგრევა-შეგინებანი, ღმრთისმსახურთა მკვლელობანი, ღალატი, შური და უწესობანი, საშოსა შინა ჩვილთა ჩუენთა კვლანი და სხვანიცა შეცოდებათა ჩუენთა სიმრავლენი. მსახურებასა შინა განაძლიერე უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოჲს კათალიკოს-პატრიარქი, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსი და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მთავარეპისკოპოსი, დიდი მეუფჱ, მამაჲ ჩუენი ილია, ყოვლადსამღდელონი მიტროპოლიტნი, მთავარეპისკოპოსნი და ეპისკოპოსნი, პატიოსანნი მღდელნი, ქრისტეს მიერ დიაკონნი და ყოველნი სამონაზვნო წესნი, ზიარნი მართლმადიდებელისა ეკლესიისანი, დაიფარე მოსახელენი და მვედრებელნი შენნი და ყოველნი მართლმადიდებელნი ქრისტეანენი დაიცვენ პატიოსნითა მეოხებითა შენითა.

 

ჵ, წმიდაო დიდებულო წინაჲსწარმეტყუელო და წინამორბედო ქრისტჱსო და ნათლისმცემელო იოანე, წარკვეთითა თავისა შენისაჲთა წმიდა ჰყავ სივრცჱ ყოვლისა სოფლისაჲ, და სჯული ღმრთისაჲ ასწავე რაჲ მორწმუნეთა, აწ ქრისტეს საყდართა წინაშე დიდებით მდგომარჱ მეოხ გვეყავ წინაშე მისსა, რაჲთა მოჰმადლოს ეკლესიათა დიდებაჲ, სამღდელოთა პატიოსნებაჲ, მთავართა კეთილად მწყსაჲ ერისაჲ, მჴედართა მამაცობაჲ, ერისაგანთა უცოდველობაჲ და დედათა კრძალულებაჲ, ხოლო ჩუენ მოგუანიჭოს საღმრთოჲ მოშურნეობაჲ მამულისაჲ, სიმართლისა სიყუარული და სულისა მჴნეობაჲ, ქუელის საქმითა განშუენებაჲ, წმიდითა ლოცვითა განათლებაჲ, აღსარებითა განწმედაჲ, ზიარებითა განბრწყინებაჲ, პატიოსნად მიცუალებაჲ, სასუფეველსა დამკჳდრებაჲ, ანგელოზთა თანა გალობაჲ, წმიდათა თანა სუფევაჲ, და შენ თანა დიდებაჲ და მადლობაჲ, რამეთუ მისა ჰშუენის ყოველი დიდებაჲ, პატივი და თაყუანისცემაჲ, თანა მამით და სულით წმიდითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე.

 

 მგალობელთა: ამინ.

 

 დიაკონმან: ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, გუაცხოვნენ ჩუენ.

 

 მგალობელთა: უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზე­სთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყჳსა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებდეთ.

 

 მღდელმან: დიდებაჲ შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაჲ შენდა.

 

 მგალობელთა: დიდებაჲ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

 უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 სახელითა უფლისათა, უწმიდესო და უნეტარესო მეუფეო გუაკურთხენ.

 

 მღვდელმან: უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლად წმიდისა დედისა შენისათა, ღირსთა და ღმერთშემოსილთა მამათა ჩვენთათა და ყოველთა წმიდათა შენთათა, შეგვიწყალენ ჩვენ, ამინ.

 

 მგალობელთა: ამინ. უფალო, შეგჳწყალენ (3-გზის).

 

 

  პატიოსნისა ნათლისმცემელისა ხატისა მთხვევნასა ზედა ვჰგალობთ ესრეთ:

 

წინაჲსწარმეტყუელო და წინამორბედო ქრისტჱსო იოანე და ნათლისმცემელო, მეოხებისა და შუამდგომელობისა ჩუენისათჳს ევედრე შენ მიერ ნათელღებულსა უფალსა ჩუენსა იესუ ქრისტესა, ვითარცა სიყუარულისათჳს ჩუნისა საუკუნოჲსა ჯოჯოხეთითგან გამოგჳჴსნა თჳსისა უკვდავის სისხლისა დათხევითა, ეგრეთცა გამოიჴსნას ივერიაჲ გარე მოდგომილთა ურიცხუთა მტერთა და განსაცდელთაგან, ხოლო ვითარცა რქუა ცოდვილთა მოუქცეველთათჳს ცულითა მოკვეთაჲ ვითარცა ხისა უნაყოფოსაჲ, ეგრეთცა მოჰკვეთოს ჩუენგან ცოდვანი და უსჯულოებანი ჩუენნი ოხითა შენითა, და მშვიდობისა ჴმაჲ გარდამოუვლინოს ივერიელთა, რაჲთა დაცულნი და დაფარულნი განსაცდელთაგან საეშმაკოთა, მარადის ვადიდებდეთ იესოს ღმერთსა ჩუენსა თანა მამით და სულით წმიდითურთ, აწდა მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე ამინ.

 

დიდებულო და უხრწნელო დედაო ღმრთისაო, სიმრავლისაგან ცოდვათა ჩუენთაჲსა არაჲ გუაქუს კადნიერებაჲ, რაჲთამცა ვევედრნეთ ღმერთსა, არამედ მეოხ-გვეყავ ჩუენ წინაშე მისსა, რაჲთა შეწევნაჲ, და მოწყალებაჲ, და საფარველი თჳსი არა მოგვაკლოს ოხითა წინაჲსწარმეტყუელისა იოანჱსითა, რომელნი მარადის აღვასრულებთ ჴსენებასა თავისკვეთისა მისისასა და ამბორს უყოფთ წმიდასა და პატიოსანსა ხატსა მისსა.

 

შეადგინა თინათინ მჭედლიშვილმა