ლოცვაჲ ყოვლადწმიდისა ღმრთისმშობელისა მიმართ თქუმული ღირსისა ფილითეოს³⁰⁸ კონსტანტინეპოლელ არქიეპისკოპოსისაჲ³⁰⁹

უბიწოო, შეუგინებელო, უხრწნელო, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, უქორწინებელო სძალო, ზეცათა დედოფალო დედაო³¹⁰ მეუფისა მაღლისა ძალთაჲსა, შემოქმედისა ცათა და ქუეყანისაო, მხოლოჲსა სიხარულისა მომატყუებელო ყოვლისა სოფლისაო, მშობელო უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესო, ქუეყანისათა ყოველთა მაცხოვრისაო, ვჴმობ შევრდომით: მიიღე სავედრებელი ესე და სამადლობელი გალობაჲ უღირსისა მონისა შენისაგან და შეგინებულთა ბაგეთა ჩემთაგან. ნუ უგულებელს-მყოფ, ყოვლადდიდებულო დედოფალო, რამეთუ არავინ-ხოლო მოლტოლვილი შენდა სირცხჳლეულ-იქმნა, არცა³¹¹ ვინ, მჴმობელი³¹² შენი, უსმენელ იქმნა შენ მიერ³¹³, რამეთუ ყოველნი მუჴლნი ზეცისანი და ქუეყანისანი, ჰაერნი და ზღუანი³¹⁴ მოუძლურდებიან და ყოველნი წინააღმდგომნი ძალნი ძრწიან, შეპყრობილნი შიშისაგან სახელისა შენისა წმიდისა, მცნობელნი შენ, დედისა ღმრთისა[ნი]. ვინ კუალად, სასოებისდამდები შენზედა, წარწყმდა, თჳნიერ განდგომილთა, არა თაყუანისცემად ხატისა შენისა გამოწერილისა, რომელსა ყოველნი ძალნი ცათანი პატივ-სცემენ და ყოველნი ტომნი³¹⁵ ქუეყნისანი, ქრისტიანეთა ნათესავი და ყოველნი ჰასაკნი მორწმუნეთანი³¹⁶ დიდებისმეტყუელებით თაყუანის-ვსცემთ, ყოვლადწმიდასა³¹⁷, და ძრწოლით³¹⁸ პატივ-ვსცემთ³¹⁹ და არავინ-ხოლო³²⁰ გჳვის სხუაჲ ღმერთი, გარნა ძე შენი, თანასამარადისოჲთ მამით და სულით ყოვლადწმიდითურთ,³²¹ - ერთღმრთეებით ყოველთა არსთაგან თაყუანისცემულისა და დიდებულისა და³²² ყოვლადღმრთისაჲ.

შენ, დედოფალსა ღმრთისმშობელსა აღგიარებთ, ჭეშმარიტისა ღმრთისა ჩუენისა დედასა, და სურვიელად³²³ ყოველნი პატივ-გცემთ. მოწყალე უკუე ყავ ჩემზედა ძე შენი, უფროჲს აჩუენე ჩემზედა ჩუეულებრივი³²⁴ შენი³²⁵ მოწყალებაჲ, რამეთუ ძალ-გიც ხოლო³²⁶, რაოდენიცა გენებოს. [მას] ევედრე ჩემთჳს, რამეთუ განვეშორე მისგან, ურიცხუთა და შეგინებულთა³²⁷ უსჯულოებათა ჩემთა [გამო]³²⁸, და ესოდენ განვარისხე კეთილსახიერებაჲ³²⁹ მისი და განვამწარე კაცთმოყუარებისა მისისა სიტკბოებაჲ³³⁰ და მრავალი მოწყალებაჲ და წყალობაჲ, რამეთუ არღარა ღირს ვარ შეწყალებად³³¹ მისგან, უკუეთუ შენ არა მოწყალე-ყო იგი ჩემთჳს, დედოფალო და³³² ღმრთისა-დედაო, რამეთუ შენგან ყოველი მისა მიმართ შესაძლებელ არს.³³³ ამისთჳს შენდა მოვივლტი, მჴურვალისა მაგის შემწისა და მსწრაფლ შუვამდგომელისა; არავინ გუაქუს, გარნა-ხოლო³³⁴ შენ, მისსა მიმართ შუვამდგომელად.

ჰე დედოფალო ჩემო ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, არა არს ჩემზედა სხუაჲ უმაღლეს ქუეყანასა ზედა და ცათა შინა, ვითარცა შენ, შემდგომად ღმრთისა ჩემისა იესუ ქრისტჱსა, და შენზედა ყოველი სასოებაჲ ჩემი დამიც, ყოვლადწმიდაო ქალწულო, რომლისათჳსცა წმიდასა ხატსა შენსა მივხედავ, ვითარცა თჳთ შენ გხედავ, ღმრთისმშობელსა, სარწმუნოებითა გულისაჲთა და სიყუარულითა სულისაჲთა; შევრდომით თაყუანის-გცემ თანა საუკუნოჲსა ჴელთა შენთა ტჳრთულისა ყრმისა, უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტჱსა³³⁵. ღმრთივშუენიერად პატივ-გცემ და სამადლობელსა გალობასა და ლოცვასა³³⁶ მოგართუამ.

შევძრწუნდები და ვძრწი უღირსებისა ჩემისათჳს და გიჴმობ შენ:

შემიწყალე მე, დედაო ღმრთისაო, და აჩუენე ჩემზედა, უღირსსა, ძუელითგან[ნ]ი მოწყალებანი შენნი, ვითარცა-ხოლო ძუელ-ოდესმე³³⁷ ყოვლადძლიერითა მჴედართმძღუანველობითა³³⁸ შენითა იჴსენ სამეფოჲ ქალაქი შენი სკჳთისა მჴედართმთავრისა, ნადირთსახისა, ბოროტისა მჴეცისა წინააღმდგომისა, ეშმაკთასა³³⁹ ვერაგისა ხაღანისაგან.

განძჳნებითა ზღჳსაჲთა ბევრრიცხუნი მჴედარნი დაანთქენ, მჴმობელნი ძლიერად³⁴⁰, დამსხმელნი ქალაქსა შენსა ზედა; და კუალად³⁴¹ ზეცითცურევითა³⁴² რავდენნი ბევრნი ნავნი ზღუასა გრიგალითა დაანთქენ?! და აწ, მხოლოო ღმრთისა-დედაო, ერთი შენი³⁴³ ეგევითარი ყოფილი აჩუენე ჩემზედაცა³⁴⁴ კაცთმოყუარებისა შენისა შუვამდგომელობაჲ, სძლიენ უხილავთა ძალთა მათ სატანაჲსთა, რამეთუ სულისა ჩემისა ქალაქი წარტყუენეს³⁴⁵ და სამეუფოჲ სული ჩემი მას შინა³⁴⁶ ისრითა უსჯულოებისაჲთა განმაწონეს და ყოვლითურთ ჴრმლითა ანგაჰრებისაჲთა³⁴⁷ მომწყლეს³⁴⁸ და ცოდვისა მახჳლითა, ვაჲმე, განმგმირეს და ძლით უკუე ცოცხალი დამიტევეს. მთხრებლსა ცოდვისასა შეწყუდეულსა ამას უსმინოებაჲ და გულქვაობაჲ ზედადამდვეს მე, რამეთუ კნინღა განვიცდი³⁴⁹.

ვერ ძალ-მიც მონებათა მათგან განვრდომად, არამედ შენდამი, დედისა ღმრთისა ჩემისა, გოდებით და ცრემლით³⁵⁰ გიჴმობ:

წარმომიდეგ მე შემწედ მსწრაფლ, რაჲთა არა სრულიად წარვწყმდე; განმარინე ჴელთაგან მათთა და აღმომიყვანე მე ცოდვისა მთხრებლთაგან; აღადგინე კუალად სულიერი ქალაქი ჩემი და გონებაჲ მთავარი³⁵¹ მას შინა სუფევად, და ყოველთა სასმენელთა ზედა განმაძლიერე; შეუხებელ და საშინელ ეშმაკთა გამომაჩინე, რაჲთა ყოველთა ცნან, რამეთუ შენმიერ პყრობილ ვარ.

ჴსნით იჴსენ სული ჩემი დედოფალო, ვითარცა შენი ქალაქი ოდესმე, შენზედა მსასოებელი, იKსენ სადიდებელად და შესაწევნელად მორწმუნეთა, ხოლო სირცხჳლად³⁵² უპატიოთა და უკუნისამდე დაუსრულებელად მათდა სატანჯველად, სადიდებელად და საქებელად მართლმორწმუნეთა ქრისტიანეთა ნათესავთა.

ამისთჳს-ხოლო შენსა შეწევნასა ვქადაგებ ჴმამაღლად და შენსა მაგას დიდსა მეოხებასა,³⁵³ - საშინელსა მჴედართმძღუანველობასა, - მოვიჴსენებ. შენდა, ზეშთამბრძოლისა ჩემისა³⁵⁴ უძლეველისა, აღვსწერ მონაჲ შენი, ღმრთისმშობელო, და სავედრებელსა ამას აკათისტოსა³⁵⁵ მოგართუამ სამადლობელად³⁵⁶; მიიღე ესე და მიართუ ძესა შენსა და ღმერთსა, და³⁵⁷ ჩემთჳს, დედოფალო, თანა ზეცისა ძალთა და თანა გუნდთა ყოველთა წმიდათასა მას წარუდგინე, დღესა ხოლო³⁵⁸ განკითხვისასა ნუ დამივიწყებ მე და არაღირსსა ამას³⁵⁹ ვედრებასა ჩემსა და სარწმუნოებასა, რომელი მაქუს³⁶⁰ შენდამი და ყოველი სასოებაჲ ჩემი, დადებული შენზედა, მოიჴსენე და მილხინე შეჭირვებულსა ამას და ჴორციელნი აღმისუბუქენ განბოროტებანი, სულისა ხოლო³⁶¹ ტკივილნი და ჴორცთა³⁶² ვნებანი განაქარვენ³⁶³ შენითა უხილავითა შეწევნითა და შუვამდგომელობითა შენითა, რაჲთა კნინისა ამის ცხოვრებისა ჩემისა გზაჲ კეთილად და დაუბრკოლებელად უძლო განვლად³⁶⁴ და საუკუნეთა მათ კეთილთა შინა³⁶⁵ დავემკჳდრო და დიდების-ვმეტყუელებდე შენსა მტკიცესა შუვამდგომელობასა და მეოხებასა³⁶⁶, რამეთუ კურთხეულ ხარ თანა შენგან შობილით ძით და ღმრთით აწ და მარადის და დაუსრულებელთა საუკუნეთა. ამინ.

სხუაჲ ლოცვაჲ ყოვლადწმიდისა³⁶⁷ ღმრთისმშობელისა მიმართ

მიიღე, ყოვლად კეთილმოღუაწეო, ყოვლადწმიდაო დედოფალო, ესე პატიოსანი ძღუენი შენ მხოლოჲსათჳს³⁶⁸ ჩუენ მიერ, უღირსთა მონათა შენთაგან, ყოველთაგან ნათესავთა გამორჩეულო, ყოველთაგან არსთა, ზეცისათა და ქუეყნისათა, უმაღლესად გამოჩინებულო. ამისთჳსცა-ხოლო³⁶⁹ შენ მიერ ძე ღმრთისაჲ ვიცანთ და ღირს-ვიქმნენით წმიდასა ჴორცსა მისსა და პატიოსანსა სისხლსა მისსა. ამისთჳსცა ნეტარ ხარ თესლითი-თესლადმდე, ღმრთივსანატრელო, ქერუბიმთა უბრწყინვალესო, სერაფიმთა უპატიოსნესო მხოლოო, და აწ ყოვლადსაგალობელო ღმრთისმშობელო ქალწულო, ვედრებად ჩუენ უღირსთა³⁷⁰ მონათა შენთათჳს³⁷¹ ნუ დასცხრები, რაჲთა ვიჴსნნეთ ჩუენ ყოვლისაგან ზრახვისა ბოროტისა და გარემოდგომილისა ვნებისა³⁷² [და] დავიცვნეთ უჭირველად ყოვლისაგან შემჭამელისა საბრჴისა ეშმაკთაჲსა; არამედ ვიდრე აღსასრულადმდე ვედრებითა შენითა დაუსჯელად³⁷³ დამიცვენ ჩუენ, რაჲთა³⁷⁴ შენითა შუვამდგომელობითა და შეწევნითა ცხოვნებული დიდებასა, ქებასა და მადლობასა და თაყუანისცემასა ყოველსა-ზედა³⁷⁵ სამებისა ღმრთისა³⁷⁶ და ყოველთა შემოქმედისა აღვავლენდე აწ და მარადის და უკუნითი-უკუნისამდე. ამინ.

სხუაჲ ლოცვაჲ სავედრებელი³⁷⁷ უფლისა მიმართ იესუ ქრისტესსა³⁷⁸

ჰოჲ დიდო მეუფეო ყოვლისა-მპყრობელო, მოწყალეო უფალო იესუ ქრისტე, ღმერთო ჩუენო, აჰა ვედრებად შენდა მე, ფრიად ცოდვილი, აღვსძრავ დედასა შენსა ყოვლადუბიწოსა, ყოვლადწმიდასა დედოფალსა, ქალწულსა ღმრთისმშობელსა, ყოვლადმოწყალესა, ყოვლისა სოფლისა მვედრებელსა, - ნათესავისა ქრისტიანეთაჲსა, - შენსა ჩუენდა მშობელსა ჴორციელად, - ღმრთისა ჩუენისა. აურაცხელისათჳს მოწყალებისა შენისა, რომელი ჩუენზედა ჰყავ, მისითა უკუე ვედრებითა იესუ ქრისტე, ღმერთო ჩუენო, ჩემ უღირსსა[ცა] ზედა³⁷⁹ დიდი მადლი და წყალობაჲ შენი აჩუენე და მოტევებაჲ ცოდვათაჲ მომმადლე მე და ღირს-მყავ მე დამკჳდრებად სასუფეველსა შენსა³⁸⁰, ყოველთა თანა წმიდათა, დაუსრულებელთა საუკუნეთა უკუნისამდე. ამინ.

ყოვლადწმიდისა ღმრთისმშობელისა მიმართ, უკუეთუ გსურის ხილვაჲ მისი ჟამსა სულისა შენისა განყოფისასა

შეიწყნარე აწ, დიდებულო დედოფალო ჩემო სახიერო, გლახაკი ვედრებაჲ ჩემი, უღირსისა პირისაგან შენდა შეწირული, ვითარცა ყოვლისა მეცნიერმან და, უფროჲსღა, ჩემისა უძლურებისამან. მე უკუე შენ მიერ ვიცან გზაჲ ჭეშმარიტებისაჲ, შენ მიერ აღმოვიწოდე ადგილთაგან სასიკუდინეთა, რომლისათჳს საქმენი ჩემნი და მოძრაობანი ღამისანი და დღისანი, საქმითნი და სიტყჳთნი, მეცნიერებით[ნი] და უმეცრებითნი, შენ უწყნი და მეცნიერ ხარ და შენ შუვამდგომელად ქრისტეს მიმართ, ჭეშმარიტისა ღმრთისა, მომიგიე; შენ შემიწყალე მე, შენ შემეწიე მე, შენ იყავ თანამოქმედ ჩემდა ყოველსა შინა საქმესა კეთილსა, ნებისაებრ ძისა შენისა და ღმრთისა ჩემისა. შენ უწყი, ზეშთასახიერო დედოფალო, რამეთუ სიჩჩოჲთგან ფრჩხილთა ჩემთაჲთ და დედობრივთა წიაღთაჲთ შენდა შევვარდი³⁸¹ და შენ შეგევედრე; დაღაცათუ ბოროტად დავიცევ თავი ჩემი, გარნა არა უწყი სხუაჲ შესავედრებელი, ანუ მწე, გინა ჴელისაღმპყრობელი და ღმრთისა მიმართ შუვამდგომელი, გარნა შენ, დედოფალო ჩემო. ყოველთავე საქმეთა ჩემთა უადგილოთა შენ მიგითხრობ და შენ აღჴოცენ ყოველნი ცოდვანი ჩემნი. შენ უწყი, დედოფალო ჩემო ღმრთისმშობელო, რამეთუ მფრინველი ვარ უცხოჲ და არა მაქუს ადგილი, სადა თავი მივიდრიკო, გარნა შენდამი - დედისა ქრისტეს ღმრთისა ჩემისა; შენ ხარ შემწე ჩემი, დედოფალო, შენ ხარ მჴსნელი ჩემი, შენ ხარ მფარველი ჩემი, შენ ჩემი ღმრთისა მიმართ თავსმდები, შენ მამაჲ ჩემი, შენ ჩემი წინამძღუარი, შენ ჩემი მოგზაური; შენდამი დამიც ყოველი სასოებაჲ ჩემი; შენ იცი უღონობაჲ ჩემი, რამეთუ არავინ მაქუს, გარნა შენ და შენგან შობილი ქრისტე. ამისთჳს ნუ მომიძაგებ მე და³⁸² ნუ განმაგდებ მე, სახიერო, ნუცა სძლევს სიმრავლე ბოროტთა ჩემთაჲ შენსა სახიერებასა. გაქუს უფსკრული მოწყალებისაჲ, ვითარცა ზეშთამოწყალისა ღმრთისა დედასა; მხოლოდ ინებე და მე ვცხოვნდე. ვერვინ წინააღგიდგების შენ, რამეთუ დედაჲ ხარ, - რომელმან ყოველივე შექმნა - ღმრთისა ჩუენისა³⁸³ იესუსი. ვიცი, რამეთუ მრავალ არიან ცოდვანი ჩემნი და არა ვარ ღირს აღხილვად და ხილვად სიმაღლესა ცისასა სიმრავლისაგან უსჯულოებათა³⁸⁴ ჩემთაჲსა, არამედ შენ თუ მოიხილავ ჩემზედა, არავინ არს დამაყენებელ. შემეწიე მე, წმიდაო დედოფალო ჩემო, შემეწიე მე, და ნუ შემერაცხების მე ესე ცოდვად, დედოფალო ჩემო ღმრთისმშობელო, არამედ უფროჲსღა მომეც მე სინანული, მომეც მე წყაროჲ ცრემლთაჲ, მომეც მე სულთქუმაჲ და შემუსრვაჲ გულისაჲ, რაჲთა ვსტიროდე უბადრუკთა საქმეთა ჩემთა, რამეთუ მე ვარ, დედოფალო ღმრთისმშობელო, უფსკრული ცოდვათაჲ. მე ვარ, რომელმან ზეშთა ყოველთა ბუნებათა³⁸⁵ ვიუსჯულოე წინაშე ძისა შენისა და ღმრთისა. ვიცი, დედოფალო, რამეთუ უსიტყუელ ვარ და უღირს ყოვლისა კაცთმოყუარებისა და ღირს ყოვლისა ტანჯვისა და არა მაქუს სიტყუაჲ სიტყჳსმიცემად; ამისთჳსცა მოწყალებისა მიმართ ძისა და ღმრთისა შენისა მოვივლტი და სახიერისა მეუფისა ჩემისა და შემოქმედისა; შენ მიძღოდე მე და მმართებდი და განმსწავლე მე, ღმრთისმშობელო. უსასყიდლოდ ვეძიებ შენგან მდიდართა წყალობათა; შემიწყალე მე, ვითარცა გნებავს და ვითარცა ბრძანებ; ნუ განმაგდებ მე³⁸⁶ პირისა შენისაგან³⁸⁷, ნუ განმაშორებ საფარველსა შენსა, ნუ უცხო-მყოფ შენისა მოწყალებისაგან; შემიწყალე მე უცხოჲ, შემიწყალე მე მოსავი შენი, შემიწყალე მე, რომელსა ყოველი სასოებაჲ ჩემი დამიც შენდამი, და მასწავე მე ძლიერებაჲ შენი, ღმრთისმშობელო, და³⁸⁸ რამეთუ უკუეთუ მე³⁸⁹ მაცხოვნო, ცოდვილი, დიდ არს წყალობაჲ შენი³⁹⁰, დიდ - მოწყალებაჲ³⁹¹, დიდ – შენი ძჳრუჴსენებლობაჲ და სულგრძელებაჲ; და რამეთუ უკუეთუ ღირსსა შეეწიო და შეიწყალო, ესე არა არს საკჳრველ, არამედ უფროჲსღა მე შემეწიე, არამედ მე შემიწყალე. მომეც ჴელი შეწევნისაჲ, რომელი ქუემდებარე ვარ, - მე უდებსა, მე დაჴსნილსა, მე უმადლოსა და უგულისჴმოსა³⁹², ფიცხელსა და უნანელსა და ყოვლითა ძჳრითა საქმითა და სიტყჳთა შეგინებულითა აღსავსესა და – წესითაცა, და უცხოსა393 ყოვლისა კეთილისმოქმედებისაგან³⁹⁴.

ჰე დედოფალო ჩემო ღმრთისმშობელო, მოწყალე-იქმენ ჩემზედა, - უღონოსა, უცხოსა და საწყალობელსა, და ყავ ჩემზედა მდიდრად წყალობაჲ შენი, რაჲთა ცხოვნებულმან ვაქო შენგან შობილი ჭეშმარიტი ქრისტე ღმერთი ჩუენი³⁹⁵ და გადიდო შენ, ჩემი მაცხოვარი, ჩემი ნუგეშინის-მცემელი, ჩემი ჴელისაღმპყრობელი და ჩემი მცველი. შემეწიე მე, წმიდაო დედოფალო, შემეწიე მე და ღირს-მყავ მე ყოველთა დღეთა ცხოვრებისა ჩემისათა, რაჲთა ვყო ნებაჲ ძისა შენისა და ღმრთისა ჩემისაჲ, და რაჲთა ვჰმსახურო მას, ვითარცა ჯერ-არს, და ესრეთ აღვესრულო, დედოფალო ჩემო ღმრთისმშობელო, და წმიდათა ანგელოზთა მიერ ძღომილ-ვიქმნე³⁹⁶ მისისა მის წმიდისა და ნათლითშემოსილისა საყოფელისა მიმართ, რამეთუ მისსა შუენის ყოველი დიდებაჲ, პატივი და თაყუანისცემაჲ საუკუნეთა უკუნისამდე ამინ.

ლოცვაჲ განთიად და მიმწუხრი სათქუმელი, თქუმული³⁹⁷ წმიდისა იოვანე დამასკელისაჲ³⁹⁸

დიდებაჲ შენდა, ღმერთო, დამბადებელო და აღმგებელო³⁹⁹ ყოველთაო, სულგრძელო და მრავალმოწყალეო, რომელი არა წარმწყმედ უსჯულოებათა ჩემთა თანა. გმადლობ შენ, უფალო, რამეთუ უმყოფობისაგან ყოფად მომიყვანე მე, ცოდვილი; გმადლობ შენ, უფალო, რამეთუ⁴⁰⁰ უღირსადმყოფი ესე არა გარემიმაქციე, არამედ მაცხოვნე და შემიწყალე მე. აწცა, უფალო შემინდვენ მე მრავალნი ბრალნი ჩემნი, - ნებსითნი და უნებლიეთნი, მეცნიერებითნი⁴⁰¹ და უმეცრებითნი, - და არცხჳნე ბოროტსა მბრძოლსა საწყალობელისა და ცოდვილისა სულისა ჩემისასა. უფალო, მიჴსენ მე ყოვლისა დავიწყებისა და უმეცრებისაგან და ყოვლისა განსაცდელისა და დატევებულობისაგან, უღირსი ცისა და ქუეყანისაჲ. უფალო, მიჴსენ მე ყოვლისაგანვე მცონარებისა, უდებებისა, ზარმაცობისა, მოწყინებისა, დაჴსნილობისა, უძღებებისა⁴⁰² და ცუდდიდებობისაგან, და აღადგინე გონებაჲ ჩემი ქმნად წმიდათა მცნებათა შენთა. ღმერთო, მილხინე ცოდვილსა. უფალო, განახუენ ყურნი და თუალნი გულისა ჩემისანი შიშისა მიმართ შენისა და უმჯობესნი სულისა ჩემისანი შენ განაგენ. უფალო, შემიწყალე მე, რამეთუ უძლურ ვარ, და რომლისასა შეუძლებელ ვარ მოთმინებასა, ნუ შეუნდობ განცდასა ჩემსა, არამედ განცდასავე თანა ყავ განთავისუფლებაჲ ჩემი⁴⁰³. უფალო, დიდად შეგცოდე; შემინდვე მე სახელისა შენისათჳს წმიდისა. უფალო, მშჳდობით ყავ ცხოვრებაჲ ჩემი. უფალო, ნუ დამიტევებ⁴⁰⁴ მე ყოველთა დღეთა ცხოვრებისა ჩემისათა. უფალო, დაამშჳდე წმიდაჲ ეკლესიაჲ შენი. წმიდაო დედოფალო ღმრთისმშობელო, მეოხ-გუეყავ ყოველთა თანა ზეცისა ძალთა, წმიდათა ანგელოზთა, წინაშე⁴⁰⁵ მეუფისა ქრისტესა შენდობად ცოდვათა ჩემთა და ჴსნად საბრჴეთაგან ეშმაკისათა. წმიდაო დედოფალო ღმრთისმშობელო, მეოხ-გუეყავ ყოველთა თანა წმიდათა ანგელოზთა, წინაჲსწარმეტყუელთა და მარტჳლთა და ყოველთა წმიდათა თანა⁴⁰⁶ ჴსნად ჩუენდა ვნებათაგან უპატიოებისათა, რაჲთა შემიწყალოს მე სინანულისა მიერ კაცთმოყუარემან ღმერთმან. უფალო იესუ ქრისტე, ღმერთო ჩუენო, მეოხებითა ყოვლადუხრწნელისა დედოფლისა ჩუენისა ღმრთისმშობელისაჲთა, წმიდათა ანგელოზთა, მთავარანგელოზთა, ძალთა, მთავრობათა, უფლებათა და ყოველთა ზეცისა წესთმთავრობათა, წმიდისა იოვანე წინაჲსწარმეტყუელისა, წინამორბედისა და ნათლისმცემელისაჲთა, წმიდათა თავთა მოციქულთა, წმიდისა პირველმოწამისა სტეფანესითა და ყოველთა წმიდათა, საუკუნითგან სათნოყოფილთა შენთაჲთა, [და] ლოცვითა წმიდათა მამათა ჩუენთაჲთა, განკურნენ ვნებანი სულისა ჩემისანი და სენნი სხეულისა ჩემისანი⁴⁰⁷, და მოიჴსენე უფალო ჴორციელი მამაჲ ჩემი და დედაჲ და ძმანი ჩემნი და ყოველი სული ქრისტიანე სასუფეველსა შენსა, და ესენი⁴⁰⁸ და მე, ცოდვილი, პირველდაძინებულთა მამათა და ძმათა ჩემთა⁴⁰⁹ თანა დაუსჯელად წარგუადგინენ წინაშე საშინელისა და შესაძრწუნებელისა საყდრისა შენისა, ვითარცა სახიერ ხარ, მოწყალე და კაცთმოყუარე. ამინ.

გმადლობისა ლოცვაჲ თქუმული წმიდისა მაკარისი (ოდესცა გინდეს)⁴¹⁰

გმადლობ შენ, უფალო ღმერთო ჩემო, ყოვლითა გულითა ჩემითა, მდაბალსა დიდსა და სამარადისოსა, ყოველსა ზედა და ყოვლისათჳს, რამეთუ დამბადე მე არარაჲსაგან, არაყოფილი ესე, და განმაძლიერე მე და შემიწყალე მე და დამიფარე მე და დამიცევ მე და განაგენ დღენი ჩემნი ვიდრე აქამომდე და განმაძლიერე მე, ცოდვილი ესე და უღირსი, ცხოვრებასა ამას სოფლისასა და არა მტანჯე მე⁴¹¹ საქმეთა ჩემთაებრ, არამედ სულგრძელ მექმენ მე და არა ასწრაფე მოგებად კადნიერებათა ჩემთაებრ,⁴¹² რამეთუ ვიყავ მე ბევრისა სიკუდილისა⁴¹³ თანამდებ აურაცხელთა ბრალთა და ბოროტთა შეცოდებათა ჩემთათჳს და უჯეროთა უსჯულოებათა ჩემთათჳს⁴¹⁴, რომელნი აღვასრულენ ცხოვრებასა ჩემსა. ხოლო აწ გევედრები შენ, უფალო, და ვესავ კეთილთა სიტკბოებათა და მრავალთა მოწყალებათა შენთა, რომელნი ჰყვენ ნათესავსა ზედა კაცთასა, და აწ, რაჲთა⁴¹⁵ ღირს-მყო მე მოქცევად შიშსა შენსა⁴¹⁶ და გულისჴმისყოფად სახიერებასა შენსა და აღსაარებად დღესა ამას და ყოველთა დღეთა ცხოვრებისა ჩემისათა მორჩილებასა შენსა და შიშსა შენსა⁴¹⁷ და დაჯერებასა შენსა [და] დაცვასა მცნებათა შენთასა ყოვლითა სიტყჳთა სულიერითა, ყოვლითა სიწმიდითა ჴორცთაჲთა და სულისაჲთა⁴¹⁸ და ყოვლითა უბრალოებითა და უბიწოებითა. გევედრები შენ⁴¹⁹, უფალო მრავალმოწყალეო, რაჲთა არა ივლიანე უსჯულოჲსაებრ წარვწყმდე მე⁴²⁰ ცოდვათა ჩემთათჳს, არამედ მანასესებრ ინებო მოქცევაჲ ჩემი შიშსა შენსა, ვითარცა მოწყალე ხარ, უფალო, და რაჲთა განსწმიდო⁴²¹ სული ჩემი ყოვლისაგან ურვისა ბოროტისა და ყოვლისაგან გულისსიტყჳსა მწიკულევანისა და ყოვლისაგან გულისთქუმისა შეგინებულისა და საძაგელისა და ყოვლისაგან სიტყჳსა უშუერისა. დამიცევ მე, უფალო⁴²², ყოვლისაგან შურისა და ჴდომისა და ყოვლისაგან⁴²³ ოცნებისა და მაჩუენებლობისა და ტყუვილისა და ზაკუვისა, და მიჴსენ მე, უფალო, ყოვლისაგან შემთხუევისა საძულელისა და ურვისა და ყოვლისაგან ბოროტადსიყუარულისა და ყოვლისაგან სურვილისა მავნებელისა და ყოვლისაგან ზუაობისა და ყოვლისაგან განსაცდელისა ბოროტისა, თავმოთნებისა და სიტყჳსა შეურაცხისა და ყოვლისაგან ქებისა და ცუდდიდებობისა⁴²⁴ და გმობისა და ყოვლისაგან გულისწყრომისა და ძჳრისჴსენებისა და ყოვლისაგან შეგინებისა და შფოთისა⁴²⁵ და ყოვლისაგან წინააღმდგომისა და სიტყჳსგებისა, რისხვისაგან და ლალვისა. მიჴსენ მე, უფალო, ცოდვისა მიზეზთაგან და ყოვლისაგან საქმისა ბოროტისა, საეშმაკოჲსა და კაცობრივისა, და ყოვლისაგან აღძრვისა ჴორცთაჲსა და სულისა უცხოქმნილისა; განმწმიდე წყალობითა შენითა, მჴსნელო.

და აწ შეგივრდები⁴²⁶, უფალო, ვედრებითა,⁴²⁷ რაჲთა მომანიჭო მე და მომცე ყოველი კეთილი და უმჯობესი სარგებელი სულისა ჩემისაჲ და გარეწარმჴადენ და შემინდვენ ყოველნი ბრალნი ჩემნი და ყოველნი⁴²⁸ შეცოდებანი ჩემნი, რომელნი შეგცოდენ შენ გინათუ გონებითა, გინათუ სიტყჳთა, გინათუ საქმითა, ნებსით, გინათუ უნებლიეთ, ცნობითა და უმეცრებითა⁴²⁹, მძინარემან, გინათუ⁴³⁰ მღჳძარემან; არამედ შეგივრდები შენ, უფალო სახიერო, ნუღარა მიმიშუებ მე და ნუცა მაუფლებ მე შეცოდებად შენდა მომართ და ნუცა შემიყვანებ მე განსაცდელსა, უფალო ღმერთო ჩემო⁴³¹ კაცთმოყუარეო, არამედ მიKსენ მე ბოროტისა ეშმაკისაგან და ყოველთაგან საქმეთა მისთა და უკეთურებათა⁴³² მისთა და ღონისძიებათა მისთა და ყოვლისაგან სივერაგისა კაცთაჲსა და მანქანებისა, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩემი, დამბადებელი ჩემი და⁴³³ მწყალობელი ჩემი და, მსგავსად უძღებისა მის შვილისა, ნუგეშინისმცემელი ჩემი, შემწე ჩემი და ჴელისაღმპყრობელი ჩემი; და⁴³⁴ შენდა მომართ არს სასოებაჲ ჩემი და შენ გევედრები, უფალო ღმერთო ჩემო: ვინ-მე რისხვასა შინა მოიჴსენის435 წყალობაჲ, ვითარ შენ, ღმერთო? კაცი განრისხებული იქმნ⁴³⁶ ბოროტსა, ხოლო შენსა რისხვასა უსწრის წყალობამან შენმან⁴³⁷, რამეთუ არავინ⁴³⁸ არს მსგავს შენდა, ძჳრუჴსენებელო უფალო, რომელმან უდაბნოსა კლდე განაპე და აცხოვნე⁴³⁹ წყურიელი ერი შენი. აწცა, უფალო, გარეწარაქციე სამართლადრისხვაჲ შენი ჩემგან. ნუმცა სძლევენ⁴⁴⁰ ცოდვანი ჩემნი აურაცხელთა მოწყალებათა შენთა, რაჲთა არა უხაროდის მტერსა ჩემსა ჩემზედა, და⁴⁴¹ შემიწყალე მე აურაცხელითა მოწყალებითა შენითა, რამეთუ შენდა შუენის დიდებაჲ და მადლობაჲ და თაყუანისცემაჲ, სამებისა წმიდისა, აწ და მარადის და უკუნითი-უკუნისამდე. ამინ.