განწესება სარწმუნოებისა და კითხვა-მიგება ღმრთისმეტყველებისათვის
ანასტასი სანატრელისა პატრიარქისა დიდისა ანტიოქიისა
და კირილე ალექსანდრიელისა

რომელისა სარწმუნოებისა ხარ. – ქრისტიანე ვარ.

რაი არს ქრისტიანე. – რომელიცა ღმრთისა თანა და მართლმორწმუნეობით ცხოვნდების და კეთილ სახედ იქცევის.

ღმრთისმეტყუელებისათვის რაოდენსა ბუნებასა აღიარებ. – ერთსა ბუნებასა აღვიარებ.

რომელსა. - ღმრთეებისასა.

რაი, არს ღმერთი. – ღმერთი არს არსებაი უმიზეზო და მიზეზი ყოველთა. ესე იგი არს ყოვლად ძლიერი და ყოვლისა შემძლებელი, და ყოვლისა მიზეზისა და ბუნებისა უზეშთაესი დამბადებელი.

ვითარ იცნობების მამა ძისაგან. - გუამოვნებითა, ვინაითგან მამა არს უშობელი.

ვითარ იცნობების ძე მამისაგან, – გუამოვნებისაებრ, ვინათგან ქრისტე არს შობილი.

ვითარ იცნობების სულიწმიდა მამისაგან, - გუამოვნებისაებრ, გინათგან არს გამომავალი.

ვითარ გრწამს. - მრწამს ერთი ღმერთი მამაი, და ერთი ღმერთი – მისგან შობილი ძე, და ერთი ღმერთი – სულიწმიდა, მამისაგან გამომავალი.

რაი არს არსებაი, – არსებაი არს თვით თავით თვისით მყოფი და არა მოქენე სხვისა შემტკიცებისა.

რაოდენსა გუამოვნებასა აღიარებ ღმრთეებისათვის. – სამსა აღვიარებ გუამოგნებასა: მამისა და ძისა და სულისა წმიდისა.

რაი არს გუამოვნება. – პირებაი თანა არსი, ხატი ბუნებისა მამისა, ხოლო პირებათა ვიტყვით ღმრთისათვის უსხეულოთა და უფეროთა.

რაი არს განთვისება თვითოეულისა სამთა მათ გუამოვნებათა და რაი არს ზოგადი, – განთვისება არს მამისა უშობელობა და ძისა შობილობა და სულისა წმიდისა გამომავლობა, შეერთება მათი - ღმრთეება და მეუფება.

ქრისტესათვის

ქრისტეს განხორციელებისა განგებისათვის რაოდენთა ბუნებათა აღიარებ. – ორსა ბუნებასა აღვიარებ, ერთსა მას ღმრთეებისასა და მეორესა კაცებისასა.

რაი არს ნება ღმრთეებისა. - ნება ღმრთეებისა არს განწმედად კეთროვანთა, ვითარცა რა ჯერ-უჩნდა უწყებად ჩუენდა ქრისტესა ნებისა მისისა და საქმისა მის საღმრთოსა. კეთროვანსა მას ჰრქუა: მნებავს, განწმიდენი.

რაი არს საღმრთო საქმე. – რამეთუ ყოველთა კაცთა ჰნებავს ცხოვრებაი და მეცნიერებასა ჭეშმარიტებისასა მოსლვაი.

რაი არს ნება კაცებისა. - ნება კაცებისა არს, რომელ ითხოა სუმად, ვითარცა იგი ჯუარსა ზედა.

რომელი არს საქმე კაცობრივი. – კაცობრივი საქმე არს, რომელ ვიდოდა გზათა და დაშვრა, და მსგავსნი ამისნი.

რაოდენსა გუამოვნებასა აღიარებ განხორციელებისათვის. - ერთსა გუამოგნებასა აღვიარებ, რამეთუ იგივე ერთი არს ძე ღმრთისა და ძე ქალწულისა.

ვითარ ეზიარების ძე მამასა და სულსა წმიდასა. – ხიარ უკუე მათდა არს ძე საღმრთოითა ბუნებითა, ვინათგან სრული ღმერთი არს.

ვითარითა ზიარებითა ეზიარების კაცთა. - ბუნებითა მით გუამოვნებისა მისისათა, ვინათგან და კაციცა არს სრული.

რაისათვის განხორციელდა ძე და არა მამაი, გინათუ სულიწმიდა, – რათა დაიცვას მან თვითებაი იგი გუამოვნებისა თვისისა, და რათა იყოს იგი ვითარცა ცათა შინა ძედ და ეგრეთვე ძედ ქუეყანასა ზედა.

ამინ.